ILPP4/443-138/14-4/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP4/443-138/14-4/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2014 r. (data wpływu 21 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w formie elektronicznej oraz w formie papierowej (które po zeskanowaniu będą przechowywane w formie elektronicznej) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w formie elektronicznej oraz w formie papierowej (które po zeskanowaniu będą przechowywane w formie elektronicznej). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 maja 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.) o opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje przechowywać wszelkie rachunki, umowy i inne dokumenty księgowe w formie elektronicznej. Faktury i inne dokumenty będą przychodziły:

1.

pocztą i po ostemplowaniu datą wpływu będą scanowane i przechowywane na serwerze,

2.

elektronicznie i będą przechowywane elektronicznie z możliwością szybkiego wyszukania daty faktycznego wpływu.

Dokumenty wewnętrzne będą scanowane i przechowywane na serwerze. Faktury sprzedaży wraz z dokumentami potwierdzającymi sprzedaż (wywóz poza granice kraju) będą scanowane i przechowywane w postaci elektronicznej na serwerze.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,

2. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,

3.

nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności opodatkowanych poza terytorium kraju,

4.

otrzymywanie i przechowywanie faktur w formie elektronicznej zapewni autentyczność ich pochodzenia, integralność treści i czytelność. Przy czym niektóre faktury przychodziłyby od kontrahentów w postaci elektronicznej, a te które przychodziłyby w formie papierowej Wnioskodawca scanowałby w jego siedzibie i przechowywał w wyznaczonym miejscu na serwerze odpowiednio zabezpieczonym przed dostępem osób nieupoważnionych oraz zabezpieczając kopie tych faktur,

5.

faktury byłyby przechowywane z podziałem na okresy rozliczeniowe w celu ich łatwego wyszukania w sposób zapewniający autentyczność i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego,

6.

faktury otrzymywane przez Zainteresowanego będą wpływały po powstaniu obowiązku podatkowego,

7. Spółka może dokonywać wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

8. Wnioskodawca spełni warunki wynikające z art. 42 ustawy, a mianowicie będzie posiadał dokumenty potwierdzające dokonanie takiej dostawy,

9.

potwierdzeniem wywozu będzie dokument przewozowy przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z którego będzie jednoznacznie wynikało miejsce przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego,

10.

usługa na majątku ruchomym polega na przerobieniu powierzonych materiałów i wyprodukowaniu z nich wyrobów gotowych, a następnie wywiezieniu ich do innego kraju członkowskiego,

11.

usługi są wykonywane na rzecz podmiotu mającego siedzibę i miejsce opodatkowania na terytorium Niemiec,

12.

usługobiorca jest podatnikiem zarejestrowanym na terytorium Niemiec i prowadzi też tam działalność gospodarczą,

13.

usługa będzie wykonywana w siedzibie Zainteresowanego, czyli na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może odliczać podatek VAT z faktur, które otrzyma zarówno w postaci elektronicznej jak również w postaci papierowej po zeskanowaniu ich i zachowaniu tylko w formie elektronicznej. Forma papierowa byłaby zniszczona.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on odliczać podatek VAT zarówno od faktur otrzymanych w formie elektronicznej jak również od otrzymanych w oryginale w formie papierowej i po ostemplowaniu ich datą wpływu, zeskanowaniu i zniszczeniu oryginału papierowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast ilekroć jest mowa o fakturze elektronicznej - rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym (art. 2 pkt 32 ustawy).

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Artykuł 106g ust. 1 ustawy - faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Na mocy art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy - w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Stosownie do art. 112 ustawy - podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 112a ust. 1 ustawy - podatnicy przechowują:

1.

wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,

2.

otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

- w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy - podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

W myśl art. 112a ust. 3 ustawy - przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej, w sposób umożliwiający organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

Podatnicy zapewniają organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (art. 112a ust. 4 ustawy).

Natomiast - na podstawie art. 106m ust. 1 ustawy - podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Artykuł 106m ust. 2 stanowi, że przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług w zakresie fakturowania, pojęcie "kontrole biznesowe" należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą towarów bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Z kolei pojęcie "wiarygodna ścieżka audytu" oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki - przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek - pozostawia się uznaniu podatnika.

Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur (otrzymywanych w formie papierowej) w formie elektronicznej, w dowolny sposób, jednakże sposób ten - jak wymaga ustawodawca - ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na o kresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. W przypadku przechowywania faktur poza terytorium kraju, podatnik jest obowiązany za pomocą środków elektronicznych, zapewnić dostęp on-line do tych faktur.

W tym miejscu należy dodatkowo wskazać, że stosownie do przepisu art. 218 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) - dalej jako Dyrektywa - dla celów dyrektywy państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają warunki określone w niniejszym rozdziale (Rozdział 3 Sekcja 2 - definicje). Regulacje prawa unijnego nakładają na każdego podatnika szczególne obowiązki dotyczące przechowywania wszystkich faktur.

W myśl art. 244 Dyrektywy, każdy podatnik zapewnia przechowywanie kopii faktur wystawionych osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub też w jego imieniu i na jego rzecz przez osobę trzecią, a także wszystkich faktur, które otrzymał. Państwa członkowskie mogą również wymagać, by podatnicy mający siedzibę na ich terytorium przechowywali na tym terytorium faktury wystawione osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub faktury wystawione w imieniu i na rzecz tych podatników przez osoby trzecie, a także wszystkie faktury, które otrzymali, w przypadku gdy faktury nie są przechowywane za pomocą środków elektronicznych gwarantujących pełny dostęp on-line do tych danych (art. 245 ust. 2 zd. drugie Dyrektywy).

Na uwagę zasługuje również norma wyrażona w art. 247 ust. 2 Dyrektywy, zgodnie z którą aby zapewnić spełnienie wymogów, o których mowa w art. 233, państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Podkreślenia wymaga to, że krajowy ustawodawca odstąpił - na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów - od tego opcjonalnego dla niego wymogu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje przechowywać wszelkie rachunki, umowy i inne dokumenty księgowe w formie elektronicznej. Faktury i inne dokumenty będą przychodziły:

* pocztą i po ostemplowaniu datą wpływu będą scanowane w siedzibie Spółki i przechowywane w postaci elektronicznej w wyznaczonym miejscu na serwerze odpowiednio zabezpieczonym przed dostępem osób nieupoważnionych,

* elektronicznie i będą przechowywane w formie elektronicznej.

Zainteresowany poinformował, że otrzymywanie i przechowywanie faktur w formie elektronicznej zapewni autentyczność pochodzenia faktur, integralność ich treści i czytelność. Faktury te będą przechowywane z podziałem na okresy rozliczeniowe w celu ich łatwego wyszukania w sposób zapewniający autentyczność i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W odniesieniu do przedstawionej sytuacji wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT z faktur, które otrzyma on zarówno w postaci elektronicznej, jak również w postaci papierowej (które po ich zeskanowaniu przechowywane będą w formie elektronicznej). Faktura papierowa byłaby niszczona.

Jak już wskazano, z obecnie obowiązujących przepisów regulujących kwestie otrzymywania i przechowywania faktur wynika, że co do zasady nie ma przeszkód aby faktury otrzymane w formie papierowej przechowywać w formie elektronicznej. Przy czym musi być zachowany warunek zapewnienia autentyczności pochodzenia faktur, integralności ich treści i czytelności od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W niniejszej sprawie zarówno faktury otrzymane przez Spółkę w formie elektronicznej, jak i faktury zakupu otrzymane w postaci papierowej zescanowane przez nią i umieszczane na jej serwerze, przechowywane będą przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego, zapewniając autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur, w podziale na okresy rozliczeniowe z możliwością ich szybkiego wyszukania.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że otrzymywane i przechowywane przez Zainteresowanego faktury w postaci elektronicznej, jak i w postaci papierowej (przechowywane w formie zeskanowanych obrazów) spełniać będą warunki określone w ustawie.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyżej cytowanych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Norma prawna wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy została ponadto uzupełniona o regulację art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. Przedmiotowa regulacja oparta jest na art. 169 lit. a Dyrektywy.

Jak wynika z cyt. przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami świadczonymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności. Przepis ten nie precyzuje, jakiego rodzaju dokumenty są wymagane w tym przypadku. Zważywszy na okoliczności, które mają być dowiedzione, przykładowo może to być umowa z kontrahentem i załącznikami do niej, wewnętrzne dokumenty podatnika (np. korespondencja handlowa, raporty sporządzone na podstawie umów itp.).

Zatem z treści art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, który dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, zachowuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, przy spełnieniu określonych warunków. Przepis ten winien być rozumiany w ten sposób, że upoważnia do odliczenia podatku naliczonego nie tyle w sytuacji, gdy podatnik podatku od towarów i usług wykazuje podatek należny z tytułu wykonywania na terenie kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ale gdy wykazuje fakt dostawy towarów lub świadczenia usług, które z uwagi na przepisy dotyczące miejsca świadczenia opodatkowane są poza terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do wykonywania czynności opodatkowanych poza terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy stwierdzić należy zatem, że faktury dokumentujące zakup towarów i usług otrzymane i przechowywane przez Spółkę w postaci elektronicznej oraz faktury zakupu otrzymane w postaci papierowej (scanowane i przechowywane w formie elektronicznej) będą stanowić podstawę do odliczenia podatku naliczonego z nich wynikającego, w sytuacji gdy Zainteresowany - jako zarejestrowany czynny podatnik VAT - wykorzystywać będzie te towary i usługi do wykonywania czynności opodatkowanych na terytorium kraju.

Ponadto, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z tytułu zakupu towarów i usług, gdy otrzymane i przechowywane w opisany sposób faktury dotyczyć będą czynności opodatkowanych poza terytorium kraju (dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju), jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane przez Spółkę w Polsce, i gdy będzie ona posiadała dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być #8722; zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej #8722; rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w formie elektronicznej oraz w formie papierowej (które po zeskanowaniu będą przechowywane w formie elektronicznej). Natomiast w pozostałych zakresach wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl