ILPP4/443-107/14-2/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania w formie elektronicznej faktur i faktur korygujących wydawanych/przesyłanych do odbiorców w formie papierowej - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania w formie elektronicznej faktur i faktur korygujących w formie elektronicznej wydawanych/przesyłanych do odbiorców w formie papierowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

X S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie detalicznej sprzedaży towarów handlowych, poprzez sieć sklepów na terenie całej Polski. Sprzedaż detaliczna prowadzona jest w niemal 2400 sklepach Spółki.

Z uwagi na charakter swojej działalności, w ciągu roku Wnioskodawca realizuje bardzo dużą liczbę transakcji sprzedażowych w sklepach, w tym dokumentowanych paragonami i fakturami. Każda transakcja sprzedaży realizowana na rzecz nabywców/klientów jest rejestrowana za pośrednictwem kasy rejestrującej i potwierdzana paragonem fiskalnym, a jeżeli nabywca zgłosi takie żądanie dodatkowo również fakturą wystawianą w formie papierowej.

Wnioskodawca w zakresie transakcji realizowanych na rzecz klientów wystawia faktury w formie papierowej przy użyciu kas rejestrujących (drukarek fiskalnych) z elektronicznym zapisem kopii lub w ramach informatycznego systemu (...), który funkcjonuje w Spółce (faktury w systemie (...) na zapleczu sklepu wystawiane są w sytuacjach, gdy wystawienie faktury przy użyciu kasy rejestrującej nie jest możliwe, np. brak klienta w bazie, a ponadto system (...) służy do wystawiania faktur korygujących dla klientów).

W tym miejscu Spółka pragnie nadmienić, że posiadane przez nią kasy z elektronicznym zapisem kopii, są konstrukcyjnie dostosowane do sporządzania kopii drukowanych dokumentów fiskalnych (w tym m.in. faktur) w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych (wbudowanej pamięci kasy w module kopii elektronicznej) i spełniają wymogi określone w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r. poz. 1076). Informacje o transakcjach sprzedażowych dokonywanych na rzecz nabywców, w momencie ich realizacji, są przesyłane do programu (...), a po zakończeniu każdego dnia pracy z programu (...) do systemu finansowo-księgowego SAP.

Obecnie Spółka zamierza wystawiać faktury, faktury korygujące i drukować ich oryginały przeznaczone dla odbiorców w formie papierowej, natomiast kopie faktur wystawianych przy użyciu kas fiskalnych lub w ramach informatycznego systemu (...) (w tym faktur korygujących wystawianych w systemie (...)) zamierza przechowywać na informatycznych nośnikach danych w Centrum Przetwarzania Danych w.... Aplikacja archiwizująca nie pozwala na jakąkolwiek modyfikację treści zapisów przechowywanych tam kopii faktur i faktur korygujących. Jednocześnie, informatyczne nośniki danych (dyski), na których Spółka przechowuje faktury wystawione przy użyciu kas z elektronicznym zapisem kopii lub w ramach systemu (...) (w tym faktur korygujących wystawianych w systemie (...)), umożliwiają przechowywanie tych faktur w formie elektronicznego zapisu w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie, dostęp, pobór i przetwarzanie.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, rozważany przez nią sposób przechowywania faktur w postaci elektronicznego zapisu na informatycznych nośnikach danych gwarantuje ich autentyczność pochodzenia (tekst jedn.: pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów/usługodawcy albo wystawcy faktur), integralność treści (tekst jedn.: pewność, że w fakturze nie zmieniono danych, które faktura powinna zawierać) oraz czytelność (możliwość odczytu faktury i zweryfikowania jej treści ze stanem faktycznym).

Ponadto, ww. sposób przechowywania faktur umożliwia do nich stały dostęp, np. w razie kontroli podatkowej, oraz zapewnia możliwość wydrukowania kopii tych faktur w niezmienionym kształcie w dowolnym momencie.

Spółka zaznacza, że niniejsza sprawa nie dotyczy faktur elektronicznych, o których mowa w obowiązującym od dnia I stycznia 2014 r. art. 2 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. - dalej Ustawa o VAT) oraz w obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu i udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1528).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym może/będzie mogła ona przechowywać kopie faktur oraz kopie faktur korygujących wystawionych przy użyciu kas z elektronicznym zapisem kopii czy też systemu (...) (których oryginały wydawane/przesyłane są/będą do odbiorców w formie papierowej), wyłącznie w formie elektronicznej (w postaci zapisu elektronicznego bez konieczności drukowania i magazynowania tych kopii faktur i kopii faktur korygujących przez Spółkę w wersji papierowej).

Zdaniem Wnioskodawcy, może on/będzie mógł przechowywać kopie faktur oraz kopie faktur korygujących wystawionych przy użyciu kas z elektronicznym zapisem kopii czy też systemu (...) (których oryginały wydawane/przesyłane są/będą do odbiorców w formie papierowej), wyłącznie w formie elektronicznej (w postaci zapisu elektronicznego, bez konieczności drukowania i magazynowania tych kopii faktur i kopii faktur korygujących w wersji papierowej).

W ocenie Spółki, przechowywanie ww. faktur na nośnikach (dyskach) będzie gwarantować ich autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność od momentu ich wystawienia do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, ww. sposób przechowywania przedmiotowych faktur będzie umożliwiać organom podatkowym stały dostęp do przechowywanych faktur, np. w razie kontroli podatkowej, oraz zapewniać możliwość wydrukowania kopii tych faktur w niezmienionym kształcie w dowolnym momencie.

Poniżej Spółka przedstawia argumentację uzasadniającą jej stanowisko.

1. Przepisy Ustawy o VAT i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm. - dalej Rozporządzenie fakturowe) w zakresie przechowywania faktur - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 106 ust. 1 Ustawy o VAT, regulującym zasady wystawiania faktur, podatnicy VAT czynni byli obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (z pewnymi zastrzeżeniami, które nie znajdują zastosowania w analizowanej sprawie).

Szczegółowe przepisy dotyczące zasad wystawiania i przechowywania faktur regulowało, obowiązujące do dnia 31 grudnia 2013 r., Rozporządzenie fakturowe wydane przez Ministra Finansów na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 Ustawy o VAT.

Zgodnie z § 19 ust. 1 Rozporządzenia fakturowego - faktury należało wystawiać co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymywał nabywca, a drugi zachowywał w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Jednocześnie stosownie do § 21 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia fakturowego - podatnicy byli obowiązani przechowywać (i) wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury będące duplikatami tych faktur oraz (ii) otrzymane faktury, w tym faktury będące duplikatami tych faktur, w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Ponadto, stosownie do § 21 ust. 4 Rozporządzenia fakturowego - podatnicy byli zobowiązani zapewnić organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Zgodnie z § 20a ust. 1 Rozporządzenia fakturowego - podatnik sam określał sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przy czym przez autentyczność pochodzenia faktury należało rozumieć pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, natomiast integralność treści faktury oznaczała, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Stosownie do ust. 2, spełnienie ww. wymogów można było zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów Ustawy o VAT obowiązujących do dnia 31 grudnia 2013 r., w tym w szczególności regulującego zasady przechowywania faktur § 21 Rozporządzenia fakturowego, Spółka stoi na stanowisku, że mogła przechowywać kopie faktur oraz kopie faktur korygujących wystawionych przed dniem I stycznia 2014 r. przy użyciu kas z elektronicznym zapisem kopii czy też systemu (...) (których oryginały wydawane/przesyłane były do odbiorców w formie papierowej), wyłącznie w formie elektronicznej (w postaci zapisu elektronicznego, bez konieczności drukowania i magazynowania tych kopii faktur i kopii faktur korygujących w wersji papierowej), jeżeli przechowywanie takie zapewniało ich autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność.

2. Przepisy Ustawy o VAT w zakresie przechowywania faktur - w brzmieniu obowiązującym od dnia I stycznia 2014 r.

Zgodnie z obowiązującym od dnia I stycznia 2014 r. art. 106b ust. 1 Ustawy o VAT - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m.in: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 Ustawy, dokonywane przez niego m.in. na rzecz: innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Ponadto, w myśl ust. 3 przytaczanego przepisu na żądanie nabywcy towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany wystawić m.in. fakturę dokumentującą sprzedaż a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę.

Stosownie do treści art. 106g Ustawy o VAT - faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 112 Ustawy o VAT - podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Natomiast w myśl art. 112a ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT - podatnicy są zobowiązani przechowywać wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie - w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, z ust. 4 przytoczonego przepisu wynika, że do obowiązków podatnika należy zapewnienie organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłocznego dostępu do ww. faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Zgodnie z art. 106m Ustawy o VAT - podatnik sam określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przy czym przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, natomiast przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów Ustawy o VAT, które obowiązują od dnia I stycznia 2014 r., w tym w szczególności regulującego zasady przechowywania faktur art. 112a Ustawy o VAT, Spółka stoi na stanowisku, że może/będzie mogła przechowywać kopie faktur oraz kopie faktur korygujących wystawionych po dniu I stycznia 2014 r. przy użyciu kas z elektronicznym zapisem kopii czy też systemu (...) (których oryginały wydawane/przesyłane będą do odbiorców w formie papierowej), wyłącznie w formie elektronicznej (w postaci zapisu elektronicznego, bez konieczności drukowania i magazynowania tych kopii faktur i kopii faktur korygujących w wersji papierowej), jeżeli Spółka przechowuje/będzie przechowywać je w sposób zapewniający ich autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność.

3. Przepisy Dyrektywy VAT a przechowywanie faktur

Spółka pragnie podkreślić, że stanowisko, zgodnie z którym faktury mogą być przechowywane jedynie w formie elektronicznej (w sytuacji gdy oryginały faktur przesyłane/wydawane są ich odbiorcom w formie papierowej) znajduje potwierdzenie również w przepisach wspólnotowych - Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. L 2006 Nr 347, poz. I z późn. zm., dalej: "Dyrektywa VAT").

Zgodnie z art. 218 Dyrektywy VAT - państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają warunki określone przez Dyrektywę VAT.

Artykuł 244 Dyrektywy VAT określa, że każdy podatnik zapewnia przechowywanie kopii faktur wystawionych osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub też w jego imieniu i na jego rzecz przez osobę trzecią, a także wszystkich faktur, które otrzymał.

Wreszcie art. 247 ust. 2 Dyrektywy VAT normuje, że: aby zapewnić spełnienie wymogów, o których mowa w art. 233, państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. W przypadku przechowywania faktur za pomocą środków elektronicznych, może ono także wymagać, by przechowywane były również dane gwarantujące autentyczność pochodzenia i integralność treści każdej faktury, zgodnie z art. 233 akapit pierwszy.

Brzmienie powyższych przepisów wyraźnie wskazuje, że Dyrektywa VAT nie wprowadza wymogu drukowania kopii wystawionych faktur (i przechowywania ich w formie papierowej).

W związku z tym, że czynności "wystawienia" oraz "przesłania" faktury są odrębnymi czynnościami, brak jest podstaw do uznania, że Dyrektywa VAT wprowadza dychotomiczny podział na faktury wystawiane jedynie w formie papierowej, czy elektronicznej.

Przeciwnie, Dyrektywa VAT również kładzie nacisk na zapewnienie integralności kopii oraz jej zgodności z treścią oryginału faktury. Wprowadzenie obowiązku przechowywania kopii faktury w tożsamym z oryginałem formacie jest jedynie rozwiązaniem fakultatywnym. Przywołany uprzednio art. 247 ust. 2 Dyrektywy VAT wyraźnie wskazuje, że państwo członkowskie może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Skoro zaś takie rozwiązanie (tożsamość sposobu przechowywania oryginału i kopii faktury) jest fakultatywne, to nie może być ono rozwiązaniem obowiązkowym.

Przepisy obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. Rozporządzenia fakturowego, jak również przepisy Ustawy o VAT, które obowiązują od dnia I stycznia 2014 r., w tym w szczególności art. 112a Ustawy o VAT, nie zawierają treści analogicznej do przepisu art. 247 ust. 2 Dyrektywy VAT.

Spółka pragnie podkreślić, że żaden przepis Ustawy o VAT nie nakazuje "przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione". W konsekwencji należy uznać, że polski ustawodawca nie skorzystał z możliwości wprowadzenia tego wymogu do prawodawstwa krajowego (zarówno obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r. § 21 Rozporządzenia fakturowego, jak również obowiązujący od dnia I stycznia 2014 r. art. 112a Ustawy o VAT nie zawierają zwrotu "w jakiej zostały przesłane lub udostępnione") - w związku z czym przepisy krajowe nie przewidują takiego obowiązku. Zauważyć należy, że w żadnym przepisie nie mówi się o drukowanej kopii faktury. Oznacza to, że ustawodawca nie zastrzegł formy drukowanej jako jedynej możliwej do przechowywania.

W tym miejscu Spółka chciałaby zwrócić uwagę na treść uzasadnienia do projektu zmian (wprowadzonych dnia I stycznia 2011 r.) do Rozporządzenia fakturowego, które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2013 r. W przedmiotowym uzasadnieniu Ustawodawca wskazał wprost, że: "(...) Proponowane zmiany wraz z późn. zm. przepisów wykonawczych dotyczących sposobu przesyłu faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępnienia organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej mają na celu przede wszystkim upowszechnienie fakturowania w formie elektronicznej, ujednolicenie traktowania faktur papierowych i elektronicznych oraz umożliwienie przechowywania faktur papierowych w formie elektronicznej czy elektronicznych w formie papierowej, co powinno przyczynić się do ułatwienia dokumentowania obrotu gospodarczego".

W świetle powyższego, w opinii Spółki nie ma żadnych normatywnych przeszkód do istnienia systemu "mieszanego", polegającego na przekazywaniu nabywcom oryginałów faktur oraz faktur korygujących na nośniku papierowym i przechowywaniu kopii tych dokumentów na nośniku elektronicznym (przy czym oczywiście przy założeniu zapewnienia autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelności przechowywanych dokumentów).

4. Stanowisko organów podatkowych

Spółka pragnie podkreślić, że ww. podejście znajduje poparcie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe na gruncie przepisów Ustawy o VAT oraz Rozporządzenia fakturowego, obowiązujących przed dniem I stycznia 2014 r., przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2013 r. sygn. IPPP1/443-1244/12-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że: "(...) mając na uwadze fakt, że - jak wskazał Wnioskodawca - wykorzystywane systemy finansowo-księgowe nie pozwalają na jakąkolwiek modyfikację treści zapisów przechowywanych tam kopii faktur i faktur korygujących i umożliwiają wydrukowanie na żądanie organów podatkowych w dowolnym czasie - proponowana przez Spółkę metoda przechowywania wystawionych faktur w formie elektronicznej spełnia warunki, o których mowa w powołanych wyżej przepisach rozporządzenia Ministra Finansów. Zatem, zapewnienie autentyczności i integralności treści w okresie do upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego, umożliwia archiwizowanie faktur i faktur korygujących wyłącznie w sposób elektroniczny, bez konieczności ich drukowania i przechowywania w wersji papierowej. Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym stwierdzić należy, że - z uwagi na to, że wystawione faktury i faktury korygujące będą przez Spółkę przechowywane w sposób określony w § 21 cyt. rozporządzenia - Spółka może przechowywać wystawione w formie papierowej faktury w oryginalnej postaci elektronicznej w systemie finansowo-księgowym";

* w interpretacji indywidualnej z dnia 30 stycznia 2013 r. sygn. IBPP3/443-743/12/UH Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że:" (...) ustawodawca w obowiązujących przepisach nie określił formy przechowywania faktur VAT wystawianych w formie papierowej, wprowadził natomiast dowolność sposobu przechowywania tych dokumentów. Zatem należy stwierdzić, iż obecnie obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania kopii faktur wystawianych kontrahentom, w dowolny sposób, np. w formie zapisu elektronicznego na elektronicznych nośnikach danych (np. w informatycznym systemie księgowym) jednakże podmiot wysyłający faktury, jak wymaga ustawodawca, musi zapewniać autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, łatwe ich odszukanie, bezzwłoczny dostęp do faktur oraz faktury te winny być przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe. Biorąc pod uwagę treść powołanych w niniejszej interpretacji przepisów stwierdzić należy, iż przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób przechowywania kopii faktur na nośnikach elektronicznych, spełni wszystkie warunki wynikające z przepisów rozporządzenia";

* w interpretacji indywidualnej z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. IPPP1/443-429/10/12-5/S/IGo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że: "(...) Z opisu zawartego we wniosku wynika, iż ujęcie faktury w elektronicznym systemie księgowym powoduje jej zapisanie a jednocześnie uniemożliwia dokonanie jej jakichkolwiek modyfikacji oraz zapewnia możliwość ich wydrukowania na potrzeby kontroli prowadzonej przez organ skarbowy, w dowolnym czasie. Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż prawidłowe jest stanowisko T... w kwestii przechowywania kopii faktur VAT w formie elektronicznej, w księgowym systemie informatycznym, z zabezpieczeniem uniemożliwiającym dokonywania w nich jakichkolwiek modyfikacji treści, z możliwością wydrukowania i okazania ich na żądanie organów skarbowych w dowolnym czasie, a w związku z tym, Spółka nie ma obowiązku drukowania i przechowywania kopii faktur VAT, w formie papierowej";

* w interpretacji indywidualnej z dnia 27 grudnia 2012 r. sygn. ITPP1/443-1226/12/AT Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wyraził pogląd, że: "(...) Wątpliwość Wnioskodawcy budzi - jak ostatecznie wskazano - kwestia sposobu przechowywania faktur przesyłanych kontrahentom w postaci papierowej. Faktury te - jak zaznaczono - będą przechowywane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, tj. zgodnie z przepisem § 21 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym stwierdzić należy, że Spółka będzie mogła przechowywać kopię faktury wystawionej w postaci papierowej w formie elektronicznej pod warunkiem: zagwarantowania autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego; przechowywania faktur w sposób pozwalający na łatwe ich odszukanie oraz w sposób umożliwiający na żądanie uprawnionego organu bezzwłoczny dostęp do faktur i przetwarzanie danych w nich zawartych";

* w interpretacji indywidualnej z dnia 7 marca 2012 r. sygn. IPPP3/443-1560/11-2/JK Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, uznał, że: "(...) Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż jest możliwe przechowywanie kopii wystawianych faktur VAT wyłącznie w formie elektronicznej (bez ich drukowania), pod warunkiem spełnienia przesłanek wskazanych w ww. regulacjach. Przechowywana przez wystawcę i otrzymana przez nabywcę faktura ma być identyczna w zakresie treści, a więc informacji zawartych na fakturze, a Wnioskodawca musi zapewnić autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz łatwe ich odszukanie, w tym również na żądanie organu podatkowego".

Mając na uwadze powyższe argumenty Spółka stoi na stanowisku, że może/będzie mogła przechowywać kopie faktur wystawionych przy użyciu kas z elektronicznym zapisem kopii czy też systemu (...), włączając kopie faktur korygujących wystawianych w systemie (...) (których oryginały wydawane/przesyłane są/będą do odbiorców w formie papierowej), wyłącznie w formie elektronicznej przy użyciu dedykowanej aplikacji, na dyskach w... (w postaci zapisu elektronicznego, bez konieczności drukowania i magazynowania tych kopii faktur i kopii faktur korygujących w wersji papierowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.