ILPP3/4512-1-45/16-2/TK - VAT w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku wystąpienia niedoborów niezawinionych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 maja 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP3/4512-1-45/16-2/TK VAT w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku wystąpienia niedoborów niezawinionych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku wystąpienia niedoborów niezawinionych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku wystąpienia niedoborów niezawinionych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest konfekcjonowanie (czyli obróbka zakupionych towarów ze stali do postaci wyrobu stalowego zamówionego przez klienta) i sprzedaż na terenie Polski oraz za granicą wyrobów stalowych. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W toku funkcjonowania Wnioskodawca kupuje towar w postaci prętów, blach i płaskowników o określonych grubościach, wykonanych z określonego gatunku stali. Każdy rodzaj towaru stanowi w nomenklaturze Zainteresowanego odrębny artykuł, tzw. indeks. Pręt o określonej grubości, z danego gatunku stali, stanowi odrębny indeks od pręta o innej grubości z tego samego gatunku stali, inny indeks stanowi także pręt o tej samej grubości ale z innego gatunku stali. Powyższa zasada działa także w stosunku do blach i płaskowników. W rezultacie takiego porządkowania kupowanych towarów wolumen zakupów obejmuje ponad 1700 indeksów. Każdy rodzaj nabywanego towaru o określonej grubości lub wymiarach wykonany z określonego gatunku stali stanowi dla Wnioskodawcy odrębny indeks. Określenie "indeks" będzie używane w dalszej części wniosku dla opisania odrębności poszczególnych rodzajów towarów.

W ramach swojej działalności Zainteresowany będzie korzystał z usług świadczonych przez inną powiązaną spółkę (dalej jako: Usługodawca 1), obejmujących między innymi przyjmowanie kupowanych przez Wnioskodawcę indeksów (towarów) na magazyn, ich badania jakościowe, układanie, usługi porządkowe na magazynie, zamawianie surowców, porządkowanie magazynu, cięcie, frezowania i szlifowanie towarów zgodnie z zamówieniami klientów Zainteresowanego. Jeszcze inna powiązana spółka (dalej jako: Usługodawca 2) będzie świadczyć dla Wnioskodawcy usługi pakowania i przygotowywania do wysyłki wyrobów gotowych przygotowanych przez Usługodawcę 1 oraz usługi badań jakościowych elementów powstałych po procesie produkcji.

Uwzględniając powyższe, nadzór nad magazynem będzie sprawował Usługodawca 1 na podstawie cywilnoprawnej umowy o świadczenie usług i nadzór na magazynem.

W toku działania Zainteresowanego w ramach opisanego wyżej zdarzenia przyszłego, mogą powstawać niedobory i nadwyżki wartości poszczególnych indeksów (prętów, blach i płaskowników), w następujących sytuacjach:

1. Na etapie przyjmowania towaru (prętów, płaskowników, blach) przez Usługodawcę 1 (jako podmiot zarządzający magazynem Wnioskodawcy) po jego zakupie: przy przyjęciu na magazyn towar będzie każdorazowo ważony przez pracowników Usługodawcy 1.

Dokument PZ (przyjęcie z zewnątrz) ujmuje poszczególne indeksy towarów ze wskazaniem ich wagi, ilości i wartości poszczególnych indeksów zgodnie z danymi zawartymi na fakturze wystawionej przez dostawcę, powiększone o koszty zakupu ponoszone w związku z nabyciem towarów (zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości). Wszystkie inwentaryzacje Zainteresowany planuje przeprowadzać siłami pracowników Usługodawcy 1, ale z udziałem w komisji inwentaryzacyjnej pracownika księgowości Wnioskodawcy. Pierwszą czynnością w trakcie spisu będzie pomiar rzeczywistych Stanów poszczególnych indeksów. Pomiar będzie się odbywać przez bezpośrednie ważenie towarów stanowiących poszczególne indeksy. Kolejnym krokiem będzie sprawdzenie danych zawartych w ewidencji magazynowej z danym spisanymi w trakcie inwentaryzacji. Poszczególne indeksy (rodzaje prętów, płaskowników i blach) inwentaryzowane będą odrębnie tak, by możliwe było porównanie wartości poszczególnych indeksów wynikających z ewidencji magazynowej ze stanem danego indeksu z dnia inwentaryzacji. Odrębnie więc inwentaryzowane będą ilość, waga i wartość poszczególnych indeksów towarów. W trakcie inwentaryzacji dostaw mogą się ujawniać różnice między wartościami poszczególnych indeksów (prętów, płaskowników, blach) ujętych w ewidencji magazynowej z wartościami ustalonymi w trakcie inwentaryzacji dostaw.

2. Niedobór lub nadwyżka może także powstawać w wyniku pomyłki pracownika Usługodawcy 1, przykładowo w następstwie:

* pomylenia średnicy prętów, wymiarów płaskowników, grubości blach na etapie inwentury,

* pomylenia gatunku stali zalegającej magazyn w dniu inwentury.

Także w odniesieniu do niedoborów lub nadwyżek powstałych w następstwie powyższych okoliczności poszczególne indeksy inwentaryzowane będą odrębnie tak, by możliwe było porównanie wartości poszczególnych indeksów z ewidencji magazynowej ze stanem danego indeksu z inwentaryzacji. Odrębnie więc inwentaryzowane będą ilość, waga i wartość poszczególnych indeksów. Podkreślić należy, że inwentaryzacje będą przeprowadzane w jednym czasie w obrębie grupy indeksów, np. w obrębie zbliżonych średnic jednego gatunku, bądź tych samych średnic zbliżonego gatunku, tak żeby ewentualne pomyłki w wymiarach czy wadze wyjaśniły się ostatecznie.

W wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji na poszczególnych rodzajach indeksów (tzn. na prętach o określonych grubościach wykonanych z określonego gatunku stali i odpowiednio na blachach o określonych grubościach wykonanych z określonego gatunku stali i na płaskownikach o określonych grubościach wykonanych z określonego gatunku stali) mogą zostać ujawnione niedobory wartości, a na innym podobnym indeksie mogą powstawać nadwyżki wartości.

Takie niedobory i nadwyżki Zainteresowany planuje rozpatrywać zawsze na poziomie poszczególnych indeksów. Wnioskodawca nie będzie kompensować wartości ujawnionych na poszczególnych indeksach niedoborów z wartościami ujawnionych na innych indeksach nadwyżek. Zainteresowany planuje zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odrębnie niezawinione niedobory ujawnione na poszczególnych indeksach a odrębnie do przychodów podatkowych zaliczać nadwyżki ujawnione na innych indeksach.

3. Niedobory i nadwyżki mogą powstawać w związku z niedokładnością pomiaru wag (będących własnością Wnioskodawcy), jakimi posługiwać się będą pracownicy Usługodawcy 1 w ramach wykonywania na rzecz Zainteresowanego usług na etapie przyjmowania indeksów do magazynu lub na etapie inwentaryzacji. Podkreślić należy, że tolerancja wagowa urządzeń wykorzystywanych przez Wnioskodawcę na etapie przyjmowania towaru i na etapie jego inwentaryzowania wynosi: dla wagi hakowej o nośności 10t - tolerancja to ± 5kg oraz ± 10kg, dla wagi platformowej do 3t tolerancja to ± 2kg.

Zainteresowany przeprowadzać będzie tak zwaną inwentaryzację ciągłą (czyli rozłożonego w czasie spisu z natury towarów - indeksów znajdujących się w magazynach Wnioskodawcy zarządzanych przez Usługodawcę 1.

W ramach przyjętego systemu inwentaryzacji ciągłej magazyny i place Zainteresowanego zarządzane przez Usługodawcę 1 będą podzielone na rejony spisowe w taki sposób, by możliwe było spisanie danego rejonu spisowego w ciągu jednego dnia. U Wnioskodawcy będzie obowiązywał niejawny dla Usługodawcy 1 i jego pracowników harmonogram inwentaryzacji określający, które rejony spisowe i kiedy winny być objęte spisem. Prowadzona przez Zainteresowanego ewidencja będzie pozwalała na bieżące porównanie danych wynikających ze spisu inwentaryzacyjnego na dany dzień z zapisami w księgach rachunkowych dotyczącymi ewidencji magazynowej na ten dzień. Inwentaryzacje będą przeprowadzane w sposób niezapowiedziany przez zespoły inwentaryzacyjne składające się z pracowników Usługodawcy 1 (członkowie tych zespołów nie będą wcześniej znali daty danej inwentaryzacji) i upoważnionego pracownika Wnioskodawcy. Zainteresowany będzie przeprowadzać inwentaryzacje ciągłą siłami pracowników Usługodawcy 1 ale z udziałem komisji inwentaryzacyjnej, w skład której wejdzie pracownik księgowości Wnioskodawcy.

U Zainteresowanego obowiązuje i będzie nadal obowiązywać (po zleceniu na rzecz Usługodawcy 1 zarządzania magazynem Wnioskodawcy i produkcją wyrobów gotowych) instrukcja inwentaryzacyjna i zarządzenia Kierownika jednostki dotyczące inwentaryzacji, niejawny harmonogramy inwentaryzacji, podział terenu na rejony spisowe. W instrukcji inwentaryzacyjnej Zainteresowanego szczegółowo opisano proces inwentaryzacji.

Inwentaryzacja ciągła będzie przeprowadzana w sposób prawidłowy i z zachowaniem należytej staranności.

Wnioskodawca posiada opracowaną i wdrożoną instrukcję inwentaryzacyjną, kierownik jednostki na podstawie zarządzenia podejmować będzie decyzję o inwentaryzacji, zespoły inwentaryzacyjne stanowić będą osoby przeszkolone w zakresie inwentaryzacji. Dostawy i sprzedaż będą wstrzymane na czas inwentaryzacji. Pomieszczenia, w którym przeprowadzany będzie spis będą wyłączone z normalnego funkcjonowania i będą niedostępne niepowołanym osobom trzecim. Bezpośrednio po ustaleniu rzeczywistego stanu danych indeksów wyniki spisu z natury będą ujmowane w kolejności spisu w arkuszach inwentaryzacyjnych. Po zakończeniu spisu arkusz spisowy będzie podpisywany przez członków zespołu inwentaryzacyjnego w skład którego będzie wchodził pracownik księgowości Zainteresowanego.

Wszystkie ujawnione w toku inwentaryzacji różnice pomiędzy stanem rzeczywistym a stanem wynikającym z ksiąg rachunkowych będą wyjaśnianie w sposób staranny i będą rozliczane w księgach rachunkowych.

Przy realizacji wszystkich działań w ramach opisanej inwentaryzacji ciągłej: na etapie przyjmowania towaru (indeksów) do magazynu po ich nabyciu i na etapie inwentaryzacji ciągłej pracownicy Usługodawcy 1 i Usługodawcy 2 - czyli spółek świadczących usługi na rzecz Wnioskodawcy - działać będą z należytą starannością.

Magazyn jest i nadal będzie (po zawarciu umów o świadczenie usług przez Usługodawcę 1 i Usługodawcę 2) należycie zabezpieczony (monitorowany), zapewniony będzie brak dostępu osób nieupoważnionych.

W świetle opisu sprawy i planowanego sposobu przeprowadzania przez Zainteresowanego inwentaryzacji ciągłej komisja inwentaryzacyjna dokonywać będzie kwalifikacji ujawnionych niedoborów lub nadwyżek na poszczególnych indeksach jako zawinionych lub niezawinionych.

Komisja inwentaryzacyjna będzie po przeprowadzeniu w ramach inwentaryzacji ciągłej spisu dotyczącego danego pola (rejonu) spisowego, sporządzać protokoły weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych. W treści tych protokołów komisja inwentaryzacyjna dokona opisania przyczyn powstania ujawnionych niedoborów lub nadwyżek wartości poszczególnych indeksów (artykułów) i zakwalifikowania ujawnionych w toku inwentaryzacji niedoborów wartości na poszczególnych indeksach (artykułach) jako zawinione lub jako niezawinione. W tych samych protokołach ujawnione nadwyżki wartości na poszczególnych indeksach zostaną zakwalifikowane jako podlegające zaliczeniu do przychodów podatkowych Wnioskodawcy. Komisja inwentaryzacyjna będzie informować kierownika jednostki o stwierdzonych w protokołach z rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych - różnicach inwentaryzacyjnych. Na podstawie wyżej opisanych protokołów weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych komisja inwentaryzacyjna przedstawiać będzie kierownikowi jednostki umotywowane wnioski komisji co do sposobu rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych. Na tej podstawie kierownik jednostki podejmować będzie decyzję o sposobie rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych, co skutkować będzie odpowiednimi zapisami w księgach rachunkowych. W następstwie dokonanych zapisów księgowych zostanie zapewniona zgodność stanów księgowych ze stanami rzeczywistymi, dzięki czemu księgi rachunkowe przedstawiać będą prawdziwy i wierny obraz sytuacji majątkowej i finansowej Zainteresowanego.

Wnioskodawca planuje w dacie podpisania przez kierownika jednostki (Członków Zarządu Zainteresowanego) decyzji o sposobie rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych objętych konkretnym protokołem z rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych zaliczać do kosztów uzyskania przychodów ujawnione niezawinione niedobory wartości na poszczególnych indeksach (artykułach) oraz zaliczać do przychodów podatkowych wszystkie ujawnione nadwyżki wartości na poszczególnych indeksach (artykułach).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stwierdzone niedobory na poszczególnych indeksach skutkować będą koniecznością dokonania korekty podatku odliczonego przy zakupie towarów (indeksów), których niedobór wartości stwierdzono.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku niedoborów na poszczególnych indeksach zakwalifikowanych w protokołach weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych jako niezawinione ich wystąpienie nie skutkuje utratą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem danego towaru (czyli indeksu na którego wartości ujawniono niezawinione niedobory).

Tylko w przypadku zawinionych niedoborów na wartości poszczególnych indeksów wystąpienie takich niedoborów skutkuje, co do zasady, utratą przez podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego i koniecznością dokonania korekty tego podatku (korekty tej należy dokonywać w drodze korekty deklaracji VAT za okres rozliczeniowy odliczenia podatku naliczonego dotyczącego towaru, którego niedobór stwierdzono). Obowiązek skorygowania podatku od towarów i usług wynika w takim wypadku z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Tak wskazano przykładowo w wyroku WSA w Olsztynie z dnia 4 marca 2010 r., I SA/Ol 15/10, czy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 kwietnia 2014 r., ITPP2/443-166/14/EK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Mając na uwadze powyższe, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę fakt, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (zadeklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług.

Zatem najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zasady dotyczące obowiązku dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Na mocy art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

W świetle ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Z treści wniosku wynika, że podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest konfekcjonowanie (obróbka zakupionych towarów ze stali do postaci wyrobu stalowego zamówionego przez klienta) i sprzedaż na terenie Polski oraz za granicą wyrobów stalowych. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca kupuje towar w postaci prętów, blach i płaskowników o określonych grubościach, wykonanych z określonego gatunku stali. Każdy rodzaj towaru stanowi w nomenklaturze Zainteresowanego odrębny artykuł, tzw. Indeks. Pręt o określonej grubości, z danego gatunku stali, stanowi odrębny indeks od pręta o innej grubości z tego samego gatunku stali, inny indeks stanowi także pręt o tej samej grubości ale z innego gatunku stali. Powyższa zasada działa także w stosunku do blach i płaskowników.

W ramach swojej działalności Zainteresowany będzie korzystał z usług świadczonych przez inną powiązaną spółkę (Usługodawca 1), obejmujących między innymi przyjmowanie kupowanych przez Wnioskodawcę indeksów (towarów) na magazyn, ich badania jakościowe, układanie, usługi porządkowe na magazynie, zamawianie surowców, porządkowanie magazynu, cięcie, frezowania i szlifowanie towarów zgodnie z zamówieniami klientów Zainteresowanego.

Inna powiązana spółka (Usługodawca 2) będzie świadczyć dla Wnioskodawcy usługi pakowania i przygotowywania do wysyłki wyrobów gotowych przygotowanych przez Usługodawcę 1 oraz usługi badań jakościowych elementów powstałych po procesie produkcji.

Nadzór nad magazynem będzie sprawował Usługodawca 1 na podstawie cywilnoprawnej umowy o świadczenie usług i nadzór na magazynem.

W toku działania Zainteresowanego w ramach opisanego wyżej zdarzenia przyszłego, mogą powstawać niedobory i nadwyżki wartości poszczególnych indeksów (prętów, blach i płaskowników).

Zainteresowany planuje przeprowadzać inwentaryzacje siłami pracowników Usługodawcy 1 z udziałem w komisji inwentaryzacyjnej pracownika księgowości Wnioskodawcy.

W wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji na poszczególnych rodzajach indeksów mogą zostać ujawnione niedobory wartości, a na innym podobnym indeksie mogą powstawać nadwyżki wartości.

Wnioskodawca posiada opracowaną i wdrożoną instrukcję inwentaryzacyjną, kierownik jednostki na podstawie zarządzenia podejmować będzie decyzję o inwentaryzacji, zespoły inwentaryzacyjne stanowić będą osoby przeszkolone w zakresie inwentaryzacji. Dostawy i sprzedaż będą wstrzymane na czas inwentaryzacji. Pomieszczenia, w którym przeprowadzany będzie spis będą wyłączone z normalnego funkcjonowania i będą niedostępne niepowołanym osobom trzecim. Bezpośrednio po ustaleniu rzeczywistego stanu danych indeksów wyniki spisu z natury będą ujmowane w kolejności spisu w arkuszach inwentaryzacyjnych. Po zakończeniu spisu arkusz spisowy będzie podpisywany przez członków zespołu inwentaryzacyjnego w skład którego będzie wchodził pracownik księgowości Zainteresowanego.

Wszystkie ujawnione w toku inwentaryzacji różnice pomiędzy stanem rzeczywistym a stanem wynikającym z ksiąg rachunkowych będą wyjaśnianie w sposób staranny i będą rozliczane w księgach rachunkowych.

Magazyn jest i będzie należycie zabezpieczony (monitorowany), zapewniony będzie brak dostępu osób nieupoważnionych.

Zainteresowany ma wątpliwość, czy stwierdzone niedobory skutkować będą koniecznością dokonania korekty podatku odliczonego przy zakupie towarów, których niedobór wartości stwierdzono.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że niedobory mogą być zawinione, jak i niezawinione. Niedobory zawinione, są to niedobory, które powstały na skutek niedopełnienia obowiązków przez osobę materialnie odpowiedzialną za powierzone jej mienie. Natomiast niedobory niezawinione to te, które powstały z przyczyn niezależnych od osób materialnie odpowiedzialnych. Niedobory te mogą powstać na skutek zdarzeń losowych np.: pożaru, kradzieży, powodzi, zalania, jak również wskutek transportu, braku prądu itp. Są to przyczyny, na które osoba materialnie odpowiedzialna nie miała żadnego wpływu.

W przypadku powstania niedoborów (czy to zawinionych czy niezawinionych) dochodzi do sytuacji, w której nabyte towary nie zostaną wykorzystane do działalności opodatkowanej, co jest niezbędnym warunkiem dokonania odliczenia.

W przedmiotowej sprawie należy odwołać się do orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (obecnie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej) z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane.

W świetle powołanego wyroku, należy stwierdzić, że w przypadku, gdy zakup danego towaru przez podatnika jest dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo utraty danego towaru z przyczyn od niego niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, czy - jak to ujął Trybunał - "z powodów pozostających poza kontrolą podatnika", przysługuje prawo do odliczenia podatku w związku z ww. nabyciem.

Sam Wnioskodawca wskazał, że trakcie inwentaryzacji dostaw mogą się ujawniać różnice między wartościami poszczególnych indeksów (prętów, płaskowników, blach) ujętych w ewidencji magazynowej z wartościami ustalonymi w trakcie inwentaryzacji dostaw.

Wskazać należy, że niedobory mogą być zawinione bądź niezawinione.

Zatem, w przypadku wystąpienia niedoboru niezawinionego, w sytuacji gdy towar został zakupiony z zamiarem wykorzystania go do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo jego utraty z przyczyn niezależnych od podatnika, tj. z powodów pozostających poza jego kontrolą, nie ma podstaw do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy zakupie.

Z kolei, gdy wystąpi niedobór zawiniony, tj. w przypadku gdy towar zakupiony z zamiarem wykorzystania go do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, lecz z przyczyn zależnych od podatnika nie zostanie wykorzystany do działalności opodatkowanej (tzn. podatnik nie dopełnił należytej staranności w zabezpieczeniu mienia), prawo do odliczenia zostaje utracone. Zatem podatnik jest zobowiązany do korekty podatku naliczonego w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w której pierwotnie odliczył podatek naliczony.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca pomimo utraty towaru z przyczyn niezależnych od niego, tj. z powodów pozostających poza jego kontrolą, niema podstaw do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy zakupie. Natomiast, gdy towar z przyczyn zależnych od Zainteresowanego nie zostanie wykorzystany do działalności opodatkowanej to traci on prawo do odliczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Równocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto, należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku - zapytania sformułowanego na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Dodatkowo należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl