ILPP3/4512-1-33/16-4/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 maja 2016 r. (data wpływu 6 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży dokonywanej przez podatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży dokonywanej przez podatnika. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 maja 2016 r. (data wpływu 6 maja 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego, sformułowania pytania oraz przedstawienia stanowiska własnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 1 sierpnia 2014 r. rozpoczął działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży wysyłkowej za pośrednictwem (...). Od dnia 1 sierpnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. sprzedał towar za łączną kwotę 50 405,62 zł brutto. Kupujący uiścili opłaty przeznaczone na koszty wysyłki na łączną kwotę 12 879,07 zł. Razem jest to kwota 63 284,69 zł, która stanowi przychód.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

a. przedmiotem sprzedaży są meble i artykuły dekoracyjne;

b. Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;

c. Zainteresowany dokonuje sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju;

d. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

e. Zainteresowany jest podatnikiem, który rozpoczął w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 ustawy;

f. koszty realizowanej przesyłki są kosztami dodatkowymi podstawowej czynności jaką jest dostawa towarów;

g. Zainteresowany nie posiada (upoważnienia) pełnomocnictwa do zawarcia umowy o usługi pocztowe w imieniu i na rachunek kupującego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 2 maja 2016 r.).

Czy sprzedaż Wnioskodawcy jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany jako przepisy prawa podatkowego (poz. 74 druku ORD-IN) wskazał art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, jego sprzedaż jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydaje się na podstawie przepisów obowiązujących w 2014 r., ponieważ wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w tym okresie.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem sprzedaży - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 1 sierpnia 2014 r. rozpoczął działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży wysyłkowej za pośrednictwem (...). Od dnia 1 sierpnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. sprzedał towar za łączną kwotę 50 405,62 zł brutto. Kupujący uiścili opłaty przeznaczone na koszty wysyłki na łączną kwotę 12 879,07 zł. Razem jest to kwota 63 284,69 zł, która stanowi przychód.

Zainteresowany wskazał, że:

a. przedmiotem sprzedaży są meble i artykuły dekoracyjne;

b. Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;

c. Zainteresowany dokonuje sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju;

d. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

e. Zainteresowany jest podatnikiem, który rozpoczął w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 ustawy;

f. koszty realizowanej przesyłki są kosztami dodatkowymi podstawowej czynności jaką jest dostawa towarów;

g. Zainteresowany nie posiada (upoważnienia) pełnomocnictwa do zawarcia umowy o usługi pocztowe w imieniu i na rachunek kupującego.

Z powyższego opisu sprawy wynika zatem, że Wnioskodawca od dnia 1 sierpnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. sprzedał towar w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej za łączną kwotę 63 284,69 zł.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zatem jednym z warunków uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów jest to, aby dokonywał jej zarejestrowany czynny podatnik VAT. W związku z tym, dokonywana przez podatnika korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy sprzedaż towarów, które zostały wywiezione z Polski na terytorium innych państw członkowskich, nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 23 ustawy - pod pojęciem sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju zachodzi wówczas, gdy polski podatnik od towarów i usług dokonuje dostawy towarów, które są przez niego lub na jego rachunek wysyłane (transportowane) z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego - będącego miejscem przeznaczenia, dostawa zaś dokonywana jest na rzecz:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy - w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.

Na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy - przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez państwa członkowskie - w myśl art. 2 pkt 2 ustawy - rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 23 ust. 2 ustawy - w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 23 ust. 4 ustawy - w przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę.

Artykuł 23 ust. 5 ustawy stanowi, że podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy.

Z powyższego wynika, że miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju jest państwo przeznaczenia towarów, wówczas gdy wartość sprzedaży wysyłkowej dla tego państwa przekracza określony w jego przepisach limit lub też jeśli jest ona niższa, lecz podatnik dokonał wyboru opodatkowania poza krajem. W pozostałych przypadkach sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju opodatkowana jest w Polsce.

Reasumując ww. sprzedaż wysyłkowa ma miejsce wówczas, gdy transakcje dokonywane są pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich, towar zaś jest faktycznie wysyłany czy też w inny sposób transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego. Przemieszczenie towaru powinno nastąpić w ścisłym związku z dostawą lub w jej wyniku. Istotny jest też status nabywcy (są to bowiem podmioty niebędące podatnikami w ogóle lub będące podatnikami ale nie mającymi obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

W art. 23 ust. 2 ustawy postanowiono, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju (z Polski) dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, czyli opodatkowuje się w Polsce, jeżeli całkowita wartość towarów, innych niż wyroby akcyzowe (art. 2 pkt 27 ustawy) wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego, w ramach sprzedaży wysyłkowej z Polski, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekracza w danym roku limitu wyrażonego w złotych, odpowiadającego kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

W ramach tej sprzedaży wysyłkowej, dostawa jest opodatkowana w Polsce, sprzedawca opodatkowuje sprzedaż jak krajową, według stawki obowiązującej w Polsce i w Polsce ją rozlicza.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 1 ustawy - do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W związku z tym, że Zainteresowany rozpoczął działalność gospodarczą od 1 sierpnia 2014 r. to wartość sprzedaży zwolnionej u niego w 2014 r. (obliczonej wg zasady określonej w art. 113 ust. 9 ustawy) wyniosła 62 500 zł.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że podatnik korzystający ze zwolnienia podmiotowego powinien wliczyć do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, zarówno sprzedaż dokonaną w ramach "wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów", ponieważ jak wyjaśniono powyżej, u Wnioskodawcy sprzedaż ta nie stanowiła wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy, jak i sprzedaż wysyłkową w części podlegającej opodatkowaniu na terytorium kraju.

Tym samym, od momentu przekroczenia wyżej określonego limitu (62 500 zł) sprzedaż dokonana przez Zainteresowanego nie korzystała już ze zwolnienia podmiotowego, a powstała nadwyżka w kwocie 784,69 zł podlegała opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto, należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku - zapytania sformułowanego na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.