ILPP3/4512-1-276/15-2/DC - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w działkach.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP3/4512-1-276/15-2/DC VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w działkach.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 23 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w działkach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w działkach.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy sprzedaży działek gruntu przeznaczonego na teren drogi publicznej i teren zespołu zabudowy przemysłowej/teren zabudowy usługowej w opisanym poniżej stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym.

W dniu 4 maja 1993 r. w formie aktu notarialnego sporządzona została umowa darowizny, na mocy której Państwo S. będący na prawach wspólności ustawowej właścicielami gospodarstwa rolnego z zabudowaniami o pow. 17,0730 ha - składającego się z działek o nr 195, 35/1, 73/1, 129, 220, 362, 376, 381/3, 424/1, 603, 706 położonego we wsi A., gmina B. - darowali Wnioskodawcy wraz z małżonką całe gospodarstwo, które weszło w skład ich majątku wspólnego.

Działki, które były przedmiotem ww. darowizny zostały następnie darowane, bądź sprzedane, co zostało potwierdzone w formie aktów notarialnych.

I tak, grunty rolne:

1. Działki 195, 35/1 i 220 o łącznej powierzchni 0,7649 ha zostały darowane - akt notarialny z dnia 14 kwietnia 2000 r.,

2. Działka 424/1 o powierzchni 1,7071 ha - została sprzedana - akt notarialny z dnia 14 lipca 2003 r.,

3. Działka 129 o pow. 0,1446 ha - została sprzedana - akt notarialny z dnia 17 lipca 1998 r.

Natomiast następujące działki rolne uległy podziałowi w sposób następujący:

1. Działka 381/3 została podzielona na działki o nr 381/4 o pow. 0,8291 ha i działka nr 381/5 o pow. 5,2982 ha,

2. Działka 376/1 została podzielona na działki o nr 376/1 o pow. 0,6338 ha i działka nr 376/2 o pow. 4,4057 ha.

Z tak wyodrębnionych działek sprzedane zostały działki o nr 381/4 i 376/1 z przeznaczeniem pod budowę drogi (autostrady) - akt notarialny z dnia 7 lutego 2000 r.

W dniu 21 sierpnia 2003 r. zakupiona została przez Wnioskodawcę wraz z małżonką działka rolna nr 387 o pow. 2,7047 ha, która weszła w skład gospodarstwa rolnego.

Na dzień dzisiejszy Zainteresowany wraz z małżonką są posiadaczami działek o nr 73/1, 376/2, 381/5, 387, 603, 706 oraz 136/1.

Wniosek o interpretację związany jest z działką nr 362 o pow. 2,1635 ha, dla której Sąd Rejonowy z urzędu na wniosek Starosty Powiatu z dnia 1 czerwca 2012 r. na podstawie wykazu zmian danych ewidencyjnych przyporządkował numer.

Zgodnie z zawiadomieniem Sądu z dnia 26 czerwca 2012 r. sprostowano wpis w KW, w ten sposób, że wykreślono numer działki 362, a wpisano aktualny 136.

Jest to działka, dla której zmienione zostało przeznaczenie na teren drogi publicznej oraz teren zabudowy przemysłowej/teren zabudowy usługowej.

Dla pozostałych działek, które obecnie posiada Wnioskodawczyni wraz z mężem, przeznaczenie nie zostało zmienione. Są nadal działkami przeznaczonymi na cele rolnicze i tak wykorzystywane, za wyjątkiem działki 136/1, która co prawda wykorzystywana jest dalej pod uprawy, ale ma zmienione przeznaczenie, co opisane jest w dalszej części wniosku.

Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu Miasta, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 27 czerwca 2013 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego w południowej części obrębu działka nr 136 xx-25 przeznaczona jest na teren drogi publicznej - klasy lokalnej, oznaczona symbolem 2.XXX oraz teren zabudowy przemysłowej/teren zabudowy usługowej, oznaczona symbolem - 4.xx.

W dniu 14 stycznia 2014 r. Burmistrz Miasta i Gminy wydał postanowienie, w którym zaopiniował pozytywnie proponowany podział nieruchomości, tj. działki nr 136 xx-25.

Następnie decyzją Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 6 czerwca 2014 r. zatwierdzony został projekt podziału nieruchomości - działki położonej w obrębie miasta wg ewidencji gruntów oznaczonej nr 136 xx-25 o pow. 2,1635 ha, /0 stanowiącej własność Wnioskodawcy wraz z małżonką na następujące działki:

* działka nr 136/1 o pow. 2,0251 ha,

* działka nr 136/2 o pow. 0,1384 ha

razem powierzchnia 2,1635 ha, zgodnie z załączonym projektem podziału nieruchomości.

W ww. decyzji projektowaną działkę 136/2 wydzielono pod poszerzenie publicznej drogi dojazdowej - 2.XXX. szerokość w liniach rozgraniczających wynosi 20m, a zatwierdzony proponowany podział nie koliduje z ustaleniami planu.

Prowadzącym gospodarstwo rolne jest mąż Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni jest także zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od 1 maja 2013 r. Deklaracje VAT składane są kwartalnie.

Działalność rolnicza jest prowadzona przez męża Wnioskodawczyni. Zainteresowana, pobiera świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym od urodzenia synem, który wymaga stałej opieki i ma określoną I grupę inwalidztwa.

Oprócz przychodów ze sprzedaży płodów rolnych (dokumentowane fakturami VAT wg stawki 5%), w okresie 2013-2015 osiągane były przychody z tytułu dzierżawy gruntu na terenie działki rolnej nr 376/2. Z tego tytułu wystawiane były faktury ze stawką 23%.

Zgodnie z zawartą umową w dniu 27 sierpnia 2013 r. umowa dotyczyła wynajęcia miejsca na wystawienie tablicy reklamowej przez okres trzech lat z możliwością jej przedłużenia. Dla celów podatku dochodowego przychody z tytułu ww. dzierżawy rozliczane są wyłącznie przez Wnioskodawcę w formie ryczałtu 8,5%. Składane były w tym celu stosowne oświadczenia we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym.

Działka nr 136/2 o pow. 0,1384 ha (1384 m2) przeznaczona na teren drogi publicznej, została w dniu 9 kwietnia 2015 r. sprzedana Gminie, a jej dostawa udokumentowana została fakturą. Jako sprzedawca na fakturze figuruje: "C".

Sprzedaż potwierdzona została aktem notarialnym z dnia 9 kwietnia 2015 r., w której sprzedającymi jest Wnioskodawca wraz z małżonką.

Z kolei działka 136/1 jest nadal w posiadaniu Zainteresowanego i jego małżonki. W ewidencji gruntów figuruje jako grunt orny i z tego tytułu opłacany jest podatek rolny i tak też jest wykorzystywana. Dla działki tej złożony został 2 grudnia 2015 r. wniosek o odłączenie z księgi wieczystej i jednocześnie o założenie nowej księgi wieczystej, gdyż w dniu 11 grudnia 2015 r. zawarta została przedwstępna umowa sprzedaży nieruchomości - działki nr 136/1, w której jako ostateczną datę na zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży wskazano 3 października 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy należy opodatkować podatkiem od towarów i usług sprzedaż działek o nr 136/1 i 136/2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działki 136/2 oraz planowana sprzedaż działki 136/1 nie rodzi obowiązku w podatku VAT.

Wynika to zarówno z przepisów powołanej na wstępie ustawy o podatku od towarów i usług oraz obowiązującej Polskę Dyrektywy 2006/112/WE. Treść przepisów krajowych i wspólnotowych określa, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest łącznie spełnienie dwóch przesłanek:

a.

dana czynność musi być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz

b.

dana czynność musi być wykonana przez podmiot będący podatnikiem, który w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT jest osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej wykonującą działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 powoływanej ustawy o VAT za działalność gospodarczą uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność ta obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wyłączeniu

z pojęcia podatnika podlega zatem, każdy kto dokonuje określonych transakcji w sposób okazjonalny.

Posiadanie statusu podatnika w podatku VAT uzależnione jest od wykonywania czynności opodatkowanej, ale wykonywanej wyłącznie w ramach działalności gospodarczej.

Działki 136/1 i 136/2 nabyte zostały w drodze darowizny, należały i należą do majątku osobistego, nie istniał żaden związek z działalnością gospodarczą, a tym bardziej nie był odliczony podatek VAT przy jej nabyciu. Wobec czego dostawa tych działek nie podlega podatkowi VAT.

Istotne w sprawie jest również to, że zmiana przeznaczenia działek nastąpiła w długim czasie po ich nabyciu, tj. w 2013 r. w wyniku uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wymaga podkreślenia zatem fakt, że są to działki, które zmieniły swoje przeznaczenie bez inicjatywy Zainteresowanej i jej męża, na teren drogi publicznej (361/2) i teren zespołu zabudowy przemysłowej/teren zabudowy usługowej (361/1).

Wnioskodawczyni uważa, że jej stanowisko ugruntowuje wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym Zainteresowany cytuje: "sprzedaż działek służących poprzednio w działalności rolniczej, a teraz przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne (bez podatku VAT), należy uznać za niepodlegające podatkowi VAT, ponieważ sprzedaż tych działek jest to transakcja stanowiąca czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności". Wnioskodawca uważa, że jego sytuacja jest analogiczna do wyżej przytoczonego stanowiska.

Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na handlu działkami, nie podejmuje działań marketingowych, nie ponosi wydatków mających na celu wypromowanie działek, nie są przez nią uzbrojone. Nie podejmowała i nie podejmuje działań w zakresie obrotu nieruchomościami z zaangażowaniem środków właściwych dla producentów, handlowców czy usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Przesłanką niepozwalającą na uznanie sprzedaży działek 136/1 i 136/2 za działalność gospodarczą jest brak profesjonalnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, co z kolei wyłącza przyznanie statusu podatnika VAT z tego tytułu.

Sprzedaż działki 136/2 i planowana sprzedaż działki 136/1 dotyczy wyłącznie sprzedaży części majątku prywatnego w ramach zarządu prywatnym majątkiem jako element wykonywania prawa własności.

Ponadto nadrzędnym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym nieruchomości gruntowej jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne czy do działalności handlowej. Nabyte w drodze darowizny działki 136/1 i 136/2 były przeznaczone na potrzeby własne, a nie do działalności handlowej z góry założonym zamiarem dalszej odsprzedaży.

Oznacza to, że nie jest podatnikiem podatku VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Czynności dokonywane sporadycznie, są poza działalnością gospodarczą, nie pozwalają na uznanie za podatnika w zakresie tych konkretnie czynności, tj. dostawy działek 136/1 i 136/2 dla tych dostaw nie powinny być wystawiane faktury i rozliczany podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów np. gruntów, czy budowli, mieści się współwłasność, jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest także udział w gruncie, czy budowli (w prawie własności nieruchomości).

W związku z powyższym, sprzedaż udziału w prawie własności gruntu lub budowli należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn zm.), zwanej dalej Dyrektywą - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle przedstawionych informacji Zainteresowana w celu dokonania sprzedaży działek podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady - a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy - jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Zgodnie z powyższym, sprzedaż własnego majątku, który nie został nabyty z przeznaczeniem do działalności handlowej, w stosunku do którego przed sprzedażą nie dokonywano żadnych czynności mających na celu podniesienie jego wartości handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Takie stanowisko zajął również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, w którym stwierdził, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym". Według orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Według Trybunału: "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Z opisu sprawy wynika, Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działkę gruntu przeznaczoną na teren drogi publicznej i teren zespołu zabudowy przemysłowej/teren zabudowy usługowej w opisanym poniżej stanie faktycznym. Przedmiotowa działka została przekazana Wnioskodawczyni w formie darowizny w dniu 4 maja 1993 r.

Wniosek o interpretację związany jest z działką nr 136.

Jest to działka, dla której zmienione zostało przeznaczenie na teren drogi publicznej oraz teren zabudowy przemysłowej/teren zabudowy usługowej.

Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka nr 136 xx-25 przeznaczona jest na teren drogi publicznej - klasy lokalnej, oznaczona symbolem 2.XXX oraz teren zabudowy przemysłowej/teren zabudowy usługowej, oznaczona symbolem - 4.xxU.

W dniu 14 stycznia 2014 r. wydano postanowienie, w którym zaopiniował pozytywnie proponowany podział nieruchomości, tj. działki nr 136 xx-25.

Następnie zatwierdzony został projekt podziału nieruchomości wg ewidencji gruntów oznaczonej nr 136 xx-25 o pow. 2,1635 ha, stanowiącej własność Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem na następujące działki:

* działka nr 136/1 o pow. 2,0251 ha,

* działka nr 136/2 o pow. 0,1384 ha.

W ww. decyzji projektowaną działkę 136/2 wydzielono pod poszerzenie publicznej drogi dojazdowej, a zatwierdzony proponowany podział nie koliduje z ustaleniami planu.

Prowadzącym gospodarstwo rolne jest mąż Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni jest także zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny od 1 maja 2013 r. Deklaracje VAT składane są kwartalnie.

Działalność rolnicza jest prowadzona przez męża Wnioskodawczyni. Zainteresowana, pobiera świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym od urodzenia synem, który wymaga stałej opieki i ma określoną I grupę inwalidztwa.

Działka nr 136/2 o pow. 0,1384 ha (1384 m2) przeznaczona na teren drogi publicznej, została w dniu 9 kwietnia 2015 r. sprzedana Gminie, a jej dostawa udokumentowana została fakturą. Jako sprzedawca na fakturze figuruje: "C".

Sprzedaż potwierdzona została aktem notarialnym z dnia 9 kwietnia 2015 r., w której sprzedającymi jest Wnioskodawca wraz z małżonką.

Z kolei działka 136/1 jest nadal w posiadaniu Zainteresowanej i jej małżonka. W ewidencji gruntów figuruje jako grunt orny i z tego tytułu opłacany jest podatek rolny i tak też jest wykorzystywana.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy należy opodatkować podatkiem od towarów i usług sprzedaż działek o nr 136/1 i 136/2.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowana podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Ponadto, jak wynika z własnego stanowiska Wnioskodawczyni przedstawionego w sprawie Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na handlu działkami, nie podejmuje działań marketingowych, nie ponosi wydatków na wypromowanie działek. Ponadto przedmiotowe działki nie zostały uzbrojone przez Wnioskodawczynię. Zainteresowana nie podejmowała i nie podejmuje profesjonalnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami z zaangażowaniem środków właściwych dla producentów, handlowców czy usługodawców.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawczyni, tj. nabycie gruntu z przeznaczeniem do sprzedaży, wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, wystąpienie o wytyczenie dróg wewnętrznych, uzbrojenie gruntów, itd., które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Z wniosku również nie wynika, aby Zainteresowana podejmowała działania marketingowe w związku ze sprzedażą przedmiotowego gruntu. Działki o których mowa we wniosku nie były one udostępniane osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych, co mogłoby wskazywać na ekonomiczne wykorzystanie gruntu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że pomimo, że grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, to z okoliczności sprawy nie wynika, aby Zainteresowana dokonując sprzedaży udziału w przedmiotowym gruncie, podejmowała działania zbliżone do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, lecz jako zwykły zarząd majątkiem prywatnym.

Konfrontując zaprezentowany przez Wnioskodawczynię stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe z powyższymi ustaleniami, należy w pierwszej kolejności dokonać analizy czy działalność Zainteresowanej, w opisanych we wniosku okolicznościach spełnia kryteria podmiotowe, uniezależniając jej status w podatku VAT, od czynności wykonywanych przez jej małżonka. Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan sprawy wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży swojego udziału wynikającego ze wspólności majątkowej w nieruchomości, Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż niniejsza sprzedaż nieruchomości, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Zainteresowana nie dokonała także aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, co stanowi o incydentalnej sprzedaży. Wnioskodawczyni nie wykonuje zatem czynności, które cechowałyby działalność handlową, związaną z wyszukiwaniem nieruchomości, negocjacjami, czy czynnościami wypływającymi na cenę nieruchomości. Wobec powyższego także i z tego względu transakcja sprzedaży nieruchomości odbywająca się w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w działce nr 136/2 oraz zamiar sprzedaży udziału w działce nr 136/1 powstałych po podziale gruntu o nr 136 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca jedynie dla Zainteresowanej, a nie dla współwłaściciela działki będącej przedmiotem wniosku.

Ponadto, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl