ILPP3/4512-1-268/15-5/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 16 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismami z dnia 20 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) oraz z dnia 9 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania gotowych produktów Spółki lub ich fragmentów w okresie od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia 31 marca 2013 r. - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania gotowych produktów Spółki lub ich fragmentów w okresie od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia 31 marca 2013 r. Wniosek uzupełniono dnia 25 stycznia 2016 r. o wskazanie przedmiotu wniosku oraz 16 lutego 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (Wnioskodawca) jest producentem płyt i wyrobów drewnopodobnych, których odbiorcami są branże: meblarska, wykończeniowa i budowlana. Produkty Spółki to m.in. wysokiej jakości panele podłogowe, panele ścienne, blaty kuchenne, płyty laminowane, płyty wiórowe i inne.

W związku z faktem, iż Spółka funkcjonuje na wysokokonkurencyjnym rynku, w ramach swojej działalności podejmuje ona szereg działań marketingowych i reklamowych, skierowanych do obecnych i potencjalnych nabywców. Działania te mają na celu intensyfikację sprzedaży produktów Spółki.

W ramach realizowanych akcji marketingowych, Spółka wydaje nieodpłatnie m.in. następujące towary:

a. Wzorniki w formie gotowych produktów Spółki lub ich fragmentów (dalej: Wzorniki). Mogą być one spięte w formie wachlarza, często wyposażone także w pasek - uchwyt skórzany lub wykonany z tworzywa sztucznego. Pozwalają one na zapoznanie się z różnorodnym wzornictwem produktów znajdujących się w ofercie Spółki, porównaniem ich, czy dopasowaniem do innych elementów dekoracyjnych wnętrza. Przykładowo, tego typu Wzorniki będą stanowić trzy przycięte fragmenty paneli podłogowych w różnych wariantach kolorystycznych spięte za pomocą paska, opatrzone naklejkami zawierającymi: logo Spółki lub kolekcji (np. logotyp podłogowy), kod i właściwości produktu (np. grubość i wymiary pojedynczego panelu), nazwę koloru, etc.;

b. Gotowe produkty Spółki lub ich fragmenty pełnowartościowe produkty Spółki lub ich fragmenty (zasadniczo opatrzone naklejką zawierająca logo Spółki lub danej kolekcji), umożliwiające "przymiarkę" produktu do koncepcji aranżacji (np. celem doboru odpowiedniego odcienia paneli podłogowych). W tym celu wydawane są towary w ilości pozwalającej na sprawdzenie istotnych właściwości produktów, np. fragment blatu kuchennego, opakowanie paneli lub fragment panelu (w zależności od potrzeb potencjalnego klienta). Przykładowo, w celu stworzenia powierzchni ekspozycyjnej w formie fragmentu ułożonej podłogi w markecie, czy hurtowni wydawane jest opakowanie lub kilka opakowań paneli. Ponadto do produktów lub ich fragmentów dodawane są inne potrzebne akcesoria, np. listwa przypodłogowa czy narożnik, lecz tylko w ilości pozwalającej na zapoznanie się z ofertą Spółki. Gotowe produkty Spółki są także przekazywane w celu "uzupełnienia" ekspozytorów, tzn. zaprezentowania tych towarów za pomocą ekspozytorów. Ekspozytory same w sobie nie prezentują bowiem towaru lecz tworzą jedynie miejsce, gdzie można tego dokonać.

Koszt wytworzenia ww. towarów przekracza, co do zasady 10 zł netto, lecz może się zdarzyć, iż jest on niższy (tekst jedn.: nie przekracza 10 zł). Ponadto towary te (aby uchronić je przed zniszczeniem) są opakowane pojedynczo lub w większej ilości.

Działania marketingowe podejmowane przez Spółkę odbywają się w sposób ciągły (zgodnie z przyjętą strategią promocyjną) oraz w ramach wspólnych akcji marketingowych prowadzonych wraz z nabywcami towarów Spółki, tj. marketami budowlanymi (dalej: Markety) oraz przedstawicielami handlowymi i hurtowniami (dalej: Dystrybutorzy). Działania te mają na celu intensyfikację sprzedaży produktów Spółki, przy jednoczesnym zwiększeniu obrotu handlowego danego Marketu/Dystrybutora. Spółka kieruje akcje marketingowe także do profesjonalistów z dziedziny architektury, designu, itp. którzy mogą zastosować towary Spółki w toku swoich prac (np. architekci wnętrz, dekoratorzy).

Nieodpłatne wydania towarów marketingowych mają zazwyczaj miejsce w ramach stałych akcji marketingowych, w związku z nową kolekcją produktów lub uczestnictwem Spółki w targach lub wystawach branżowych. Udział Spółki we wskazanych powyżej aktywnościach ma każdorazowo na celu reklamę marki Spółki (głównie poprzez eksponowanie logo oraz logotypu poszczególnych kolekcji na różnych powierzchniach, w tym na omawianych Wzornikach), prezentację oferty produktowej Spółki i zainteresowanie nią potencjalnych klientów.

Zazwyczaj, w ramach współpracy, Spółka lub Market/Dystrybutor proponują przeprowadzenie konkretnej akcji marketingowej, w ramach której wydawane są towary niezbędne do jej przeprowadzenia (w tym przedmiotowe Wzorniki i produkty gotowe).

Przy wytworzeniu/nabyciu wskazanych w niniejszym wniosku towarów, Spółka odliczała/ odlicza VAT naliczony.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że jak zostało przedstawione w uzasadnieniu wniosku, jej zdaniem nieodpłatne przekazanie przez Spółkę gotowych produktów lub ich fragmentów nie miało charakteru handlowego. Świadczy o tym m.in. ilość wydawanych egzemplarzy produktów/fragmentów produktów oraz cel tego przekazania. W analizowanej sprawie przekazywanych było bowiem tylko tyle produktów/ich fragmentów, by ich ilość wystarczyła do zapoznania się z ofertą Spółki i jednocześnie - nie występowała nadwyżka, która mogłaby posłużyć do dalszej odsprzedaży i obniżyć bieżące zamówienia, bądź stanowić faktyczne ekonomiczne przysporzenie po stronie obdarowanego.

O niehandlowym charakterze takiego przekazania świadczy również fakt, iż potencjalny odbiorca końcowy miał możliwość zapoznania się z produktami Spółki lub ich fragmentami wyłącznie w punkcie sprzedaży (np. w markecie budowlanym), podczas targóww.ystaw branżowych bądź u profesjonalisty/dekoratora świadczącego na jego rzecz usługi architektoniczne. Przekazywane przez Spółkę produkty/ich fragmenty dostępne w marketach czy hurtowniach (także podczas wystaw branżowych/targach) były wykorzystywane wyłącznie na cele ekspozycyjne i nie były przeznaczone do regularnej sprzedaży.

W rezultacie, w ocenie Spółki, przekazywane nieodpłatnie gotowe produkty Spółki lub ich fragmenty nie miały i nie mają charakteru handlowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów obowiązujących w okresie od 1 grudnia 2010 r. do 31 marca 2013 r. nieodpłatne przekazanie gotowych produktów Spółki lub ich fragmentów nie podlegało opodatkowaniu VAT, gdyż towary te stanowiły próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) i w konsekwencji Spółka nie była zobowiązana do naliczania VAT należnego w związku z ich przekazaniem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów obowiązujących w okresie od 1 grudnia 2010 r. do 31 marca 2013 r. nieodpłatne przekazanie gotowych produktów Spółki lub ich fragmentów nie podlegało opodatkowaniu VAT, gdyż towary te stanowiły próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT i w konsekwencji Spółka nie była zobowiązana do naliczania VAT należnego w związku z ich przekazaniem.

Nieodpłatne wydania towarów będących próbkami

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie Wzorników oraz gotowych produktów Spółki lub ich fragmentów stanowi nieodpłatne wydanie próbek, które na podstawie art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT zostało wyłączone z opodatkowania VAT. W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie Wzorników oraz gotowych produktów Spółki lub ich fragmentów nie wiąże się z koniecznością naliczenia VAT należnego.

Jednocześnie, wobec istotnej zmiany definicji próbki, która nastąpiła 1 kwietnia 2013 r. w opinii Spółki zasadna jest analiza przedmiotowej kwestii w dwóch okresach - między 1 grudnia 2010 r. a 31 marca 2013 r. oraz po 1 kwietnia 2013 r.

Nieodpłatne wydania próbek w stanie obowiązującym do 31 marca 2013 r.

Ustawa o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2010 r. do 31 marca 2013 r., stanowiła w art. 7 ust. 7 co następuje: "Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy".

Biorąc pod uwagę powyższą definicję należy stwierdzić, iż próbką był towar, który łącznie spełniał następujące warunki:

* stanowił niewielką ilość towaru, która reprezentowała określony rodzaj lub kategorię towarów,

* zachowywał skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru,

* ilość lub wartość przekazywanych próbek nie wskazywała na działanie mające charakter handlowy.

Spełnienie tych trzech przesłanek umożliwiało potraktowanie danego towaru za próbkę w rozumieniu ustawy o VAT w brzmieniu przed 1 kwietnia 2013 r.

(i) Pojęcie niewielkiej ilości towaru w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT

Należy zaznaczyć, iż pojęcie "niewielka ilość towaru" nie zostało doprecyzowane w ustawie o VAT, ani w przepisach wykonawczych. Z uwagi na niedookreślenie tego pojęcia, jednoznaczne skwantyfikowanie takiej niewielkiej ilości towarów bardzo często jest utrudnione lub wręcz niemożliwe. Wobec tego, zdaniem Spółki, stwierdzenie czy coś stanowi niewielką ilość towaru czy też wykracza poza to pojęcie powinno być oparte na zdrowym rozsądku, przyjętych ogólnie normach, kontekście, w jakim dokonywane jest przekazanie, a przede wszystkim celu przekazania próbki, jakim jest zapoznanie się z produktem przed podjęciem decyzji o ewentualnym nabyciu. Niewielka ilość to zdaniem Spółki taka, która pozwoli na sprawdzenie, przetestowanie produktu przed podjęciem decyzji o zakupie. Zdaniem Spółki, rozpatrując, czy mamy do czynienia z niewielką ilością towarów należy więc wziąć pod uwagę podmiot, któremu przekazuje się próbki (odbiorca hurtowy lub klient detaliczny) oraz procedurę "testowania" produktów, jaka winna być przeprowadzona w celu podjęcia decyzji o ewentualnym zakupie.

Nie zmienia to faktu, iż celem przekazania produktów klientom jest szeroko pojęte poznanie ich właściwości (pod różnym kątem przez różne osoby) przed dokonaniem ewentualnego zakupu. Dlatego Spółka jeszcze raz podkreśla, iż z "niewielką ilością towarów", o której mowa w definicji próbki mamy do czynienia wówczas, gdy przekazana ilość jest niezbędna dla odpowiedniego przetestowania produktu w celu podjęcia decyzji o ewentualnym zakupie, a jednocześnie nie stanowi ilości większej. W przypadku, gdyby ilość ta była większa, wówczas nadwyżka przekazanych towarów wykraczałaby poza definicję próbki i stanowiłaby w ocenie Spółki nieodpłatne przekazanie towarów, którego opodatkowanie należałoby rozpatrywać na gruncie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) w Warszawie z dnia 8 maja 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 2185/07, w którym Sąd stwierdził, iż: "o uznaniu danej aplikacji demonstracyjnej za próbkę winien decydować brak charakteru handlowego przekazania oraz jego cel - przetestowania, wypróbowanie towaru przed zakupem".

Odnosząc się do powyższego, zdaniem Spółki wydając fragmenty towarów (np. kawałek panelu, blatu) wydaje ona niewielką ilość towaru w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

W tym miejscu Spółka ponadto zaznacza, iż jak wskazano w stanie faktycznym, zdarzają się przypadki, gdy Marketom lub Dystrybutorom przekazywane jest nieodpłatnie np. opakowanie lub kilka paczek opakowań paneli podłogowych, co potencjalnie mogłoby zostać uznane za ilość wykraczającą poza potoczne rozumienie pojęcia "niewielka ilość towaru". Należy jednakże w sposób szczególny podkreślić, iż wydanie takiej ilości paneli jest niezbędne w celu stworzenia powierzchni ekspozycyjnej np. w formie fragmentu ułożonej podłogi w markecie, czy hurtowni. Dzięki takiej formie prezentacji potencjalny odbiorca końcowy ma bowiem możliwość lepszego zapoznania się z ofertą Spółki. Mając ponadto na uwadze specyfikę przedmiotowego towaru, ilość paneli pozwalającą na stworzenie niewielkiego fragmentu podłogi należy uznać za niewielką ilość towaru, spełniającą definicję próbki na gruncie omawianych regulacji. W kontekście bowiem ilości sprzedanych towarów Spółki przez Market/Dystrybutora (przykładowo w wysokości kilkuset opakowań miesięcznie), przekazanie opakowania, czy kilku opakowań paneli w celu ułożenia fragmentu podłogi w hali sklepowej stanowi niewątpliwie niewielka ilość towaru, o której mowa w analizowanych przepisach.

(ii) Przesłanka składu i właściwości fizycznych, fizykochemicznych, etc.

W opinii Spółki, warunek, aby próbka zachowywała "skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru", sprowadza się do tego, aby próbka była towarem, który zachowuje wszelkie istotne dla klienta właściwości towaru pełnowartościowego.

W przypadku gotowych produktów Spółki, które są wydawane potencjalnym kupującym np. w celu przymierzenia ich do zaplanowanej koncepcji aranżacji wnętrza, zachowanie wszystkich właściwości towaru pełnowartościowego nie budzi wątpliwości Spółki, gdyż takie produkty różnią się od gotowych towarów Spółki jedynie celem wydania (testowy) oraz ilością wydania (niepozwalająca na zaspokojenie potrzeb potencjalnego kupującego). Analogiczna sytuacja ma miejsce w przypadku gotowych produktów Spółki przeznaczonych do ekspozytorów - one także są identyczne z towarem pełnowartościowym, z tą jedynie różnicą, że nie są przeznaczone do sprzedaży, lecz ich celem jest umożliwienie zapoznania się z ofertą produktową Spółki i porównania jej asortymentu.

(iii) Przesłanka niehandlowego charakteru przekazania

Spółka również wskazuje, iż ostatnim kryterium do uznania przekazywanego towaru za próbkę w rozumieniu ustawy o VAT jest charakter ich przekazania. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 7 tejże ustawy "ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działania mające charakter handlowy".

Aby przekazywany towar uznać za próbkę należy wykazać, iż jej przekazanie nie ma charakteru handlowego. W ocenie Spółki, przesłanka ta stanowi uzupełnienie pierwszej z omawianych przesłanek, a mianowicie - by przekazaniu podlegała niewielka ilość towaru. W praktyce może się bowiem zdarzyć, iż jednorazowe przekazanie obejmuje jedynie niewielką ilość towarów natomiast przekazań tych jest tak dużo, że ilości towarów otrzymywane przez nabywcę są na tyle istotne, że ilość ta wykracza poza cel przekazania próbki, jakim jest zapoznanie się klienta z towarem i stanowi dlań faktyczne, ekonomiczne przysporzenie. W ocenie Spółki, przekazanie ma charakter niehandlowy wówczas, gdy ilość przekazanych towarów w danym okresie jest taka, że przekazywanie próbek nie wpływa na wielkość sprzedaży na rzecz danego klienta. Innymi słowy, z przekazaniem próbek niemającym charakteru handlowego mamy do czynienia na przykład wówczas, gdy towary przekazywane jako próbki nie "zastępują" zakupów handlowych, co oznacza, że przekazanych towarów jest tylko tyle, by ich ilość wystarczyła do zapoznania się z produktem i jednocześnie - nie występuje nadwyżka, która mogłaby posłużyć do sprzedaży i obniżyć bieżące zamówienia bądź stanowić faktyczne ekonomiczne przysporzenie.

Podobne rozumowanie zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2010 r. (sygn. IPPP3-443-932/09-3/JF), w której uznał za prawidłowe stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę wskazując, iż: "W przypadku przekazania przez Spółkę pojedynczych opakowań odczynników na rzecz laboratoriów, celem wydania jest umożliwienie potencjalnemu klientowi zapoznania oraz sprawdzenia jakości właściwości danego odczynnika. Jednorazowo przekazywane odczynniki reprezentują niewielką ilość danego rodzaju wyrobu umożliwiającą zbadanie jego przydatności dla potrzeb klienta, zachowując przy tym wszystkie właściwości fizyczne i chemiczne odczynnika oferowanego przez Spółkę w sprzedaży. Zdaniem Spółki, taka ilość odczynnika oraz jego wartość, w porównaniu do wartości ilości dostarczanej przez Spółkę w ramach sprzedaży, świadczy o braku handlowego charakteru wnioskodawcy przyporządkowane takiego nieodpłatnego przekazania. Okoliczności te wskazują, iż przekazywane w powyższy sposób towary należy uznać za próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy".

Odnosząc się natomiast do przekazywanych nieodpłatnie gotowych produktów Spółki przeznaczonych np. do umocowania w ekspozytorach należy podkreślić, iż przekazywana ilość towarów obejmuje w takim wypadku pojedyncze sztuki lub opakowania. Konsekwentnie, biorąc pod uwagę charakter materiałów budowlanych, które używane są co do zasady na znacznych powierzchniach, zdaniem Spółki charakter takiego przekazania należy uznać za niehandlowy, a przekazaną ilość za nieznaczną.

Spółka zwraca uwagę, iż pojęcie niewielkiej ilości będzie zdeterminowane przez niehandlowy charakter przekazania. Ilość przekazywana potencjalnym klientom - np. opakowanie paneli może się wydawać znaczna, jednak ze względu na wielkość sprzedaży realizowaną przez Spółkę na rzecz Marketu/Dystrybutora jest w rzeczywistości niewielka. Wynika to właśnie z owego niehandlowego charakteru przekazania. W ocenie Spółki, nie można bowiem mówić o handlowym charakterze w przypadku przekazania kilku opakowań paneli, gdy ilość sprzedawanych przez Spółkę na rzecz Marketu/Dystrybutora jej towarów sięga przykładowo kilkuset opakowań miesięcznie.

Spółka także zwraca uwagę na charakter przekazania gotowych produktów Spółki przeznaczonych do przetestowania przez potencjalnego kupującego. O niehandlowym charakterze takiego przekazania świadczy również fakt, iż potencjalny odbiorca końcowy ma możliwość zapoznania się z próbką towaru Spółki wyłącznie w punkcie sprzedaży (np. w markecie budowlanym), podczas targóww.ystaw branżowych bądź u profesjonalisty /dekoratora świadczącego na jego rzecz usługi architektoniczne. Próbki dostępne w marketach czy hurtowniach (także podczas wystaw branżowych/targach) są wykorzystywane wyłącznie na cele ekspozycyjne i nie są przeznaczone do regularnej sprzedaży. Trudno więc bowiem mówić w takim przypadku o jakimkolwiek przysporzeniu powstającym po stronie obdarowywanego.

Należy podkreślić, iż stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 maja 2013 r. (sygn. IPPP1/443-383/13-2/Igo). We wniosku o wydanie powoływanej interpretacji indywidualnej Wnioskodawca wskazał, iż w ramach prowadzonej działalności dokonuje on nieodpłatnych wydań m.in. pojedynczych egzemplarzy towarów przekazywanych do redakcji gazet i czasopism oraz innych mediów w takiej postaci, w jakim są one przeznaczone do sprzedaży, tj. w jednostkowych opakowaniach i bez trwałego oznaczania ich jako "testery" albo bez opisu "nie do sprzedaży". Odnosząc się do tak przedstawionego stanu faktycznego Organ stwierdził, iż: "(...) Spółka dokonując przekazania na rzecz dziennikarzy lub innych przedstawicieli mediów pojedynczych opakowań pełnowartościowego towaru celem jego promocji, przekazuje próbki towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, w konsekwencji czego dostawa taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Ponadto, Spółka zaznacza, iż uzyskała następujące pozytywne interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:

* interpretację indywidualną z dnia 9 grudnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-857/13-5/AKr), w której organ podatkowy potwierdził, że w świetle przepisów obowiązujących od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazanie gotowych produktów Spółki oraz ich fragmentów nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż towary te stanowią próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT i w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do naliczania VAT należnego w związku z ich przekazaniem, oraz

* interpretację indywidualną z dnia 9 grudnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-857/13-4/AKr), w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym w świetle przepisów obowiązujących do 31 marca 2013 r. nieodpłatne przekazanie wzorników w formie gotowych produktów Spółki lub ich fragmentów nie podlegało opodatkowaniu VAT, gdyż towary te stanowiły próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT i w konsekwencji Spółka nie była zobowiązana do naliczania VAT należnego w związku z ich przekazaniem.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska w powyższych kwestiach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania gotowych produktów Spółki lub ich fragmentów w okresie od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia 31 marca 2013 r. W pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.