ILPP3/4512-1-265/15-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w szkoleniu - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w szkoleniu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 lutego 2016 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej: Spółka, Klub) zajmuje się usługami związanymi z działalnością sportową, obiektów sportowych, klubów sportowych, usługami związanymi ze wstępem na imprezy sportowe, pozostałe usługi sportowe oraz świadczy usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, odpłatnym zakwaterowaniem związanym ze sportem, wynajmu obiektów za odpłatnością.

Spółka prowadzi szkolenie młodzieży uprawiającej piłkę nożną w ramach "A (...)", a za udział w szkoleniu zamierza pobierać opłatę ("składkę") od uczestników. Opłata ta pobierana przez Spółkę od uczestników szkolenia związana jest z organizowaniem zajęć, treningów (zatrudnienie trenerów, udostępnianie obiektów sportowych itp.), a zatem pokrywa koszty tej organizacji.

W uzupełnieniu z dnia 19 lutego 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest klubem sportowym, działającym na podstawie k.s.h. (Spółka Akcyjna), celem statutowym jest działalność w zakresie sportu profesjonalnego, uczestnictwo i organizacja profesjonalnych zawodów sportowych, w tym prowadzenie sekcji piłki nożnej. Zgodnie z wymogami licencyjnymi, w zakresie rozgrywek profesjonalnych, niezbędne jest również posiadanie drużyn młodzieżowych, ich szkolenie oraz uczestnictwo w rozgrywkach amatorskich. W szczególności przedmiotem przedsiębiorstwa Spółki - zgodnie ze statutem - jest między innymi: działalność obiektów sportowych (PKD 93.11.Z), działalność klubów sportowych (PKD 93.12.Z), pozostała działalność związana ze sportem (PKD 93.19.Z), działalność reklamowa (PKD 73.12.A.B.C.D) itp.

2. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane ze sportem są konieczne do organizowania i uprawniania sportu.

3. Usługi te świadczone są na rzecz osób uprawiających sport.

4. Wnioskodawca świadcząc przedmiotowe usługi będzie osiągał w sposób systematyczny wpływy z tego tytułu (wpłaty na podstawie zawartych umów na świadczone usługi), które w całości są przeznaczane na pokrycie kosztów szkolenia.

5. Opłaty (składki) wnoszone przez uczestników szkolenia mają pokrywać koszty: udostępniania obiektów, kosztów zatrudniania trenerów, zakupu odzieży i sprzętu sportowego na potrzeby szkolenia, zakup materiałów reklamowo-promocyjnych, opieki medycznej.

6. Opłaty pobierane od uczestników mają również za zadanie pokrywanie kosztów związanych z akcjami marketingowymi, produkcją materiałów reklamowo-promocyjnych.

7. Usługa dotyczy symbolu PKWiU z roku 2008 - 93.11 - organizowanie i przeprowadzanie imprez sportowych dla sportowców zawodowych i amatorów z wykorzystaniem własnych obiektów sportowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy pobierane opłaty przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w szkoleniu uczestników są wynagrodzeniem za świadczone usługi i podlegają opodatkowaniu VAT według stawki, o której mowa w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podstawową 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty te w istocie są wynagrodzeniem za świadczone usługi na rzecz uczestników. Nie ma tutaj znaczenia fakt, czy wynagrodzenie to pokrywa w całości koszty świadczenia tej czynności przez Klub. W konsekwencji, Spółka winna opodatkować przedmiotowe usługi, świadczone w zamian za wynagrodzenie w postaci "składki" w myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podstawową 23%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Usługi polegające na organizowaniu zajęć sportowych za odpłatnością przez uczestników mieszczą się w PKWiU z roku 2008 pod symbolem 93.19.19.0. Wnioskodawca jest Spółką prawa handlowego (osoba prawna) oraz jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności jest między innymi organizacja profesjonalnych zawodów sportowych, prowadzenie sekcji piłki nożnej, promocja sportu ze szczególnym uwzględnieniem sportu młodzieżowego. Szkolona młodzież reprezentuje barwy Wnioskodawcy w różnych rozgrywkach. Ponadto Klub prowadząc profesjonalną drużynę piłki nożnej - zgodnie z wymogami licencyjnymi - ma obowiązek posiadania drużyn młodzieżowych, a tym samym obowiązek szkolenia ich uczestników. Zgodnie ze Statutem, Spółka nie działa w celu osiągania zysku i prowadzi działalność o charakterze działalności pożytku publicznego na rzecz społeczności lokalnej w zakresie wspierania i upowszechniana kultury fizycznej, promocji zdrowia, a także wspomagania rozwoju wspólnoty i społeczności lokalnej. Wnioskodawca świadcząc usługi wymienione w niniejszym wniosku świadczy je w sposób odpłatny, jako podatnik VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Należy w tym miejscu podkreślić, że w rozumieniu przepisów ustawy czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie ustawy nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako "transakcji odpłatnej" w rozumieniu art. 5 ustawy, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka, będąca klubem sportowym, prowadzi szkolenie młodzieży uprawiającej piłkę nożną w ramach "A (...)", a za udział w szkoleniu zamierza pobierać opłatę ("składkę") od uczestników. Opłata ta związana jest z organizowaniem zajęć, treningów, a zatem pokrywa koszty tej organizacji.

W rozpatrywanej sprawie w pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania za wynagrodzenie opłat pobieranych przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w szkoleniu.

W związku z powyższym należy uznać, że opłaty wnoszone przez uczestników szkolenia pozostają w ścisłym związku z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami polegającymi na przeprowadzeniu treningów, zajęć piłki nożnej. Zatem w tym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi opłatami a świadczeniami na rzecz uczestników szkolenia, które zostanie wykonane przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji usługi polegające na szkoleniu uczestników będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym opłaty otrzymywane przez Wnioskodawcę będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu wykonywania ww. czynności.

W dalszej części niniejszej interpretacji należy przeanalizować, czy opłaty za udział w szkoleniu będą opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%, czy może będą korzystały ze zwolnienia od tego podatku.

Należy wskazać, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie - na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W art. 43 ust. 17 ustawy wskazano, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Wskazać należy, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez klub sportowy, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi "ściśle" związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji "ścisłego" związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym "może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego" (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że: "Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym" (pkt 23).

Natomiast w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że: "W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu". Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji klubu sportowego. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2016 r. poz. 176).

Stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie - działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 tej ustawy, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Biorąc pod uwagę przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli: są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport, przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Jak wynika z wniosku celem statutowym Klubu jest działalność w zakresie sportu profesjonalnego, uczestnictwo i organizacja profesjonalnych zawodów sportowych, w tym prowadzenie sekcji piłki nożnej. Zgodnie z wymogami licencyjnymi, w zakresie rozgrywek profesjonalnych, niezbędne jest również posiadanie drużyn młodzieżowych, ich szkolenie oraz uczestnictwo w rozgrywkach amatorskich. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane ze sportem są konieczne do organizowania i uprawniania sportu. Usługi te świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Wnioskodawca wskazał, że świadcząc przedmiotowe usługi będzie osiągał w sposób systematyczny wpływy z tego tytułu (wpłaty na podstawie zawartych umów na świadczone usługi), które w całości są przeznaczane na pokrycie kosztów szkolenia.

Opłaty (składki) wnoszone przez uczestników szkolenia - jak poinformował Wnioskodawca - mają pokrywać koszty: udostępniania obiektów, kosztów zatrudniania trenerów, zakupu odzieży i sprzętu sportowego na potrzeby szkolenia, zakup materiałów reklamowo-promocyjnych, opieki medycznej. Opłaty pobierane od uczestników mają również za zadanie pokrywanie kosztów związanych z akcjami marketingowymi, produkcją materiałów reklamowo-promocyjnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie spełniał przesłankę podmiotową, ponieważ jest klubem sportowym, czyli podmiotem wymienionym w ww. przepisie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

W konsekwencji, w związku z faktem, że Wnioskodawca spełnia kryterium podmiotowe określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, konieczne jest zbadanie spełnienia pozostałych przesłanek o charakterze przedmiotowym, o których mowa w tym przepisie.

W okolicznościach przedstawionych we wniosku, w kwestii spełnienia przesłanek o charakterze przedmiotowym należy stwierdzić, że w odniesieniu do świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na prowadzeniu szkoleń sportowych - treningów piłkarskich - przesłanki te również będą spełnione. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób uprawiających sport i są one konieczne do organizowania i uprawniania sportu. Wnioskodawca wskazał, że świadcząc przedmiotowe usługi będzie osiągał w sposób systematyczny wpływy z tego tytułu, jednak w całości przeznaczy je na pokrycie kosztów szkolenia. Zatem w tej sytuacji Wnioskodawca nie jest podmiotem nastawionym na osiąganie zysków, ponieważ pobierane od uczestników opłaty będą pokrywały koszty nabytych towarów i usług w ramach przeprowadzonych zajęć, treningów.

W tym stanie rzeczy, wobec spełnienia przesłanek podmiotowych, jak też przedmiotowych wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, do świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na prowadzeniu szkoleń - zajęć, treningów piłkarskich, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane wskazanym wyżej przepisem, z uwzględnieniem art. 43 ust. 18 ustawy.

Podsumowując, pobierane przez Wnioskodawcę opłaty z tytułu uczestnictwa w szkoleniu, tj. zajęciach, treningach piłki nożnej, będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług, podlegające opodatkowaniu VAT. Jednakże ww. opłaty nie będą opodatkowane - jak wskazał Wnioskodawca - stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, ale będą korzystały ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.