ILPP3/4512-1-115/16-6/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2016 r. (data wpływu 19 maja 2016 r.) oraz pismem z dnia 16 czerwca 2016 r. (data wpływu 21 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie organizacji zajęć sportowych,

* prawidłowe - w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci (półkolonii i obozów sportowych).

W dniu 22 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie organizacji zajęć sportowych oraz organizowania wypoczynku dla dzieci (półkolonii i obozów sportowych). Wniosek uzupełniono w dniu 19 maja 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 21 czerwca 2016 r. o informację o sposobie powiadomienia Wnioskodawcy o wydanym rozstrzygnięciu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność, która powstała z myślą o wsparciu rozwoju fizycznego dzieci i młodzieży. Misję firmy stanowi odnajdywanie talentów i umożliwienie ich dalszego rozwoju poprzez współpracę z klubami, umożliwienie udziału w innowacyjnych zajęciach sportowych dzieciom, które ze względu na niższy poziom sprawności ruchowej nie są w stanie uczestniczyć w zajęciach grup wyczynowych, jak również kształtowanie nawyków podejmowania aktywności oraz promowanie zdrowego stylu życia.

Od początku istnienia działalności Wnioskodawca ściśle współpracuje z klubem sportowym, zasilając szeregi klubu utalentowanymi zawodnikami. Wnioskodawca osobiście pracuje w klubie jako trener, dodatkowo prowadząc jednocześnie grupy w kilku wrocławskich przedszkolach i szkołach podstawowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zajęcia dla dzieci cieszą się dużym zainteresowaniem, co daje niepodważalne przekonanie o wysokiej korzyści społecznej wynikającej z funkcjonowania firmy, zwłaszcza w kontekście oferowanych cen, które w zestawieniu z podmiotami konkurencyjnymi kształtują się nadzwyczaj korzystnie.

W ostatnimi czasie firma prowadzona przez Wnioskodawcę rozwinęła ofertę o kolejne dyscypliny. Obecnie prowadzi akrobatykę, gimnastykę artystyczną, szermierkę, naukę pływania i wiele innych. Wnioskodawca zatrudnia już 15 trenerów i instruktorów. Za sprawą tak szerokiej kadry Wnioskodawca działa w kilkunastu punktach (...). Warto podkreślić, że w większości placówek wynajem sal gimnastycznych nie jest obarczony podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę fakt, że w myśl ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.), osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie sportu można uznać za klub sportowy, zaś PKD firmy potwierdza, że od początku działalność nastawiona jest na prowadzenie różnego rodzaju form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych. Do tej pory Wnioskodawca nie miał wątpliwości, że firma spełnia wszelkie warunki zwolnienia z konieczności rozliczenia podatku VAT. Jednak w związku z dynamicznym rozwojem firmy Wnioskodawca pragnie upewnić się, że taka interpretacja zapisów niniejszej ustawy jest słuszna.

Wnioskodawca oprócz zajęć organizuje również półkolonie i obozy sportowe dla dzieci. Wnioskodawca zapewnia profesjonalną opiekę nad najmłodszymi w czasie wakacji i ferii szkolnych. Wnioskodawca pragnie upewnić się, że również ta usługa podlega zwolnieniu od podatku VAT, znajduje to potwierdzenie w interpretacji indywidualnej dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 listopada 2013 r., sygn. IBPP1/443-804/13/KJ, zgodnie z którą: "(...) Jeśli Wnioskodawca, organizując półkolonie dla dzieci i młodzieży będzie spełniał wymagania przewidziane w ww. rozporządzeniu ministra edukacji narodowej w zakresie form i zasad tego wypoczynku, to organizowane przez Wnioskodawcę, w oparciu o ww. rozporządzenie, półkolonie dla dzieci i młodzieży, które będą przez niego zgłaszane i ich realizacja będzie podlegała kontroli przez kuratorium, będą zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. c ustawy".

Wszystkie turnusy organizowane przez Wnioskodawcę są i były zgłaszane do kuratorium oświaty.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Ad 1

Przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest m.in. organizacja zajęć sportowych, a także organizowanie wypoczynku dla dzieci (półkolonii i obozów sportowych).

Ad 2

Zainteresowany oczekuje wydania interpretacji w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług organizacji zajęć sportowych oraz wypoczynku dla dzieci.

Ad 3

Wnioskodawca informuje, że:

a. Nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale de facto działa jak klub sportowy i na rzecz klubu sportowego;

b. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane ze sportem będą konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Świadczone usługi objęte pytaniem są usługami ściśle związanymi ze sportem i są konieczne do organizowania i uprawiania sportu. Są świadczone na rzecz osób uprawiających sport oraz klubów i stowarzyszeń sportowych. Zaznaczyć należy, że w sprawie Canterby Hockey Club C-253/07, ETS stwierdził, że usługi świadczone na rzecz podmiotów, w ramach których uprawiany jest sport, czyli np. klubów sportowych, mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego dla usług ściśle związanych ze sportem na zasadach analogicznych do usług świadczonych bezpośrednio osobom fizycznym. Dla oceny, czy usługi są zwolnione, nie ma zatem znaczenia tożsamość formalnego i faktycznego adresata ani forma prawna, w jakiej korzysta on z usługi. Zdaniem ETS, ograniczenie zwolnienia wyłącznie do usług świadczonych bezpośrednio na rzecz osób fizycznych mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której niektóre osoby nie korzystałyby ze zwolnienia tylko dlatego, że uprawiają sport w ramach struktury zarządzanej przez klub. Taki rezultat byłby sprzeczny z celem analizowanego zwolnienia i naruszałby zasadę neutralności VAT;

c. Usługi te będą świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym, ale również na rzecz klubów sportowych i związków sportowych oraz związków stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu;

d. Wnioskodawca świadcząc przedmiotowe usługi nie będzie miał na celu osiąganie w sposób systematyczny zysków z tej działalności, ale pomimo ich osiągnięcia również w sposób systematyczny będzie wspierał fundacje sportowe oraz doskonalił świadczone usługi między innymi poprzez inwestowanie dochodów w środki trwałe potrzebne do zwiększenia poziomu kultury fizycznej społeczeństwa;

e. Zainteresowany nie świadczy usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, lecz będzie świadczył również usługi wstępu na imprezy i obiekty sportowe;

f. Wnioskodawca nie świadczy i w przyszłości nie będzie świadczył usług odpłatnego zakwaterowania związanego ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością;

g. W związku z tym, że przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są również usługi organizacji wypoczynku dla dzieci informuje, że usługi te są wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na prowadzeniu zajęć sportowych oraz wypoczynku dla dzieci (półkolonii i obozów sportowych) podlegają zwolnieniu od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku w piśmie z dnia 12 maja 2016 r.), przytoczone przepisy przewidują bowiem podobne zwolnienie dla usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, świadczonych przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Zapis ten nie daje wątpliwości. Z kolei art. 43 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tym przepisie, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Ten zapis jest również spełniony bowiem zyski, jakie udaje się gromadzić będą w całości przeznaczone na nowoczesne Centrum "A" - profesjonalnie wyposażoną halę do gimnastyki i akrobatyki. Miejsca takiego bardzo brakuje, a jego projekt jest już w fazie realizacji.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, usługi związane ze sportem oraz organizacją wypoczynku dla dzieci podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie zawierają definicji klubu sportowego, związku sportowego, związku stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2014 r. poz. 715, z późn. zm.), sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1), państwa członkowskie zwalniają od podatku świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez podmioty świadczące je na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie organizacji zajęć sportowych,

* prawidłowe - w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci (półkolonii i obozów sportowych).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie - na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W art. 43 ust. 17 ustawy wskazano, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Wskazać należy, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez klub sportowy, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi "ściśle" związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji "ścisłego" związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym "może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego" (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że: "Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym" (pkt 23).

Natomiast w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że: "W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu". Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji klubu sportowego. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2016 r. poz. 176).

Stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie - działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 tej ustawy, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Ustawa o sporcie nie precyzuje jaką formę prawną musi mieć klub sportowy - wymaga natomiast, aby klub był prowadzony jako osoba prawna (co oznacza, ze nie może on być prowadzony np. jako działalność gospodarcza osoby fizycznej).

Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Jednostka organizacyjna uzyskuje osobowość prawną z chwilą jej wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 37 § 1 Kodeksu cywilnego).

W tym miejscu należy podkreślić, że stosownie do treści art. 6 ust. 1 uchylonej dnia 16 października 2010 r. ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 1996 r. Nr 25, poz. 113 z późn. zm.), podstawową jednostka organizacyjną realizującą cele i zadania w zakresie kultury fizycznej był klub sportowy. Klub sportowy mógł działać jako osoba prawna utworzona na podstawie odrębnych przepisów albo jako osoba fizyczna będąca przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 i Nr 180, poz. 1280).

Jednakże w obecnie obowiązującym stanie prawnym i przepisach ustawy o sporcie ustawodawca przewiduje, że formą działania klubu sportowego jest osoba prawna.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca świadcząc usługi w zakresie organizacji zajęć sportowych nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Owszem działa jako klub sportowy i współpracuje na rzecz klubu sportowego, lecz jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie sportu może być ona uznana za klub sportowy, bowiem nie posiada osobowości prawnej.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, tym samym nie jest podmiotem wymienionym w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy mogącym korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie tego przepisu, zatem bezprzedmiotowe będzie dalsze badanie, czy spełnione są pozostałe warunki określone w tym przepisie.

Podsumowując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na prowadzeniu zajęć sportowych nie podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie organizacji zajęć sportowych jest nieprawidłowe.

Jak wynika z opisu sprawy i jego uzupełnienia Wnioskodawca świadczy również usługi organizowania wypoczynku dla dzieci (półkolonii i obozów sportowych). Usługi te są wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty. Wszystkie turnusy organizowane przez Wnioskodawcę są i były zgłaszane do kuratorium oświaty.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy - zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

W rozpatrywanej sprawie zwrócić należy uwagę na postanowienia zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy. Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie tego przepisu, ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku.

Na podstawie dyspozycji zawartej w ust. 2 tego artykułu minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określił zasady organizowania form wypoczynku dla dzieci i młodzieży, o czym stanowi rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem".

Stosownie do § 2 rozporządzenia, organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

W myśl § 6 ust. 1 powołanego rozporządzenia, organizator wypoczynku może zorganizować wypoczynek po przedstawieniu kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora, zgłoszenia wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, zawierającego:

Jak wskazano bowiem powyżej, przepis art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy daje możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT, jeżeli świadczone usługi opieki wychowawczej będą stanowiły usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą i opieka ta sprawowana będzie w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty.

Zatem ww. art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy obejmuje zwolnieniem od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, pod warunkiem wykonywania jej w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że jeśli Wnioskodawca organizując wypoczynek dla dzieci (półkolonii i obozów sportowych) spełnia wymagania przewidziane w ww. rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w zakresie form i zasad tego wypoczynku, to organizowane przez Wnioskodawcę - w oparciu o ww. rozporządzenie, półkolonie i obozy sportowe, które są przez niego zgłaszane i ich realizacja podlega kontroli przez kuratorium oświaty, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie organizacji wypoczynku dla dzieci (półkolonii i obozów sportowych) jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w zakresie wynikającym z uzupełnienia wniosku z dnia 12 maja 2016 r., dotyczącym rozszerzenia jego zakresu opodatkowanie usługi wstępu na imprezy sportowe - zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Rozstrzygniecie w powyższej kwestii zostanie wydane w terminie określonym w art. 14d Ordynacji podatkowej, przy czym bieg tego terminu rozpoczął się od dnia złożenia ww. uzupełnienia do wniosku - wszczynającego odrębne postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej w powyższym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.