ILPP3/443-98/12-4/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2012 r. (data wpływu 13 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych. Pismem z dnia 10 lipca 2012 r. (data wpływu 13 lipca 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem budynku mieszkalnego, który wynajmuje poza działalnością gospodarczą (tzw. najem prywatny). Obecnie budynek ten jest wynajmowany firmie i służy jako zbiorowe zakwaterowanie jej pracowników. W przyszłości może on być przy tym wynajmowany także osobom prywatnym (np. rodzinie), tudzież innym firmom zarówno na cele mieszkaniowe jak i związane z prowadzeniem działalności gospodarczej a także innym instytucjom i organizacjom. Obecna umowa najmu zobowiązuje Zainteresowanego do ponoszenia kosztów mediów (prąd, gaz, woda) a także ogrzewania tej nieruchomości. Niewykluczone, że przyszłe umowy najmu (w tym także zawarte z osobami prywatnymi, które będą chciały w budynku tym zamieszkać) będą zawierały podobne postanowienia dotyczące mediów i ogrzewania nieruchomości. W budynku znajduje się piec na paliwo stałe. Do ogrzewania używany jest głównie węgiel i miał. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że budynek ten trzeba ogrzewać nie tylko, gdy ktoś go wynajmuje ale także wówczas, gdy w okresie grzewczym dana umowa najmu dobiegnie końca nie zostanie jeszcze zawarta następna. Mogą bowiem wystąpić okresy, w których to budynek będzie stał pusty (gdy nie będzie chętnych do jego wynajęcia), jednakże z uwagi na to aby nie ulegał on niszczeniu i degradacji konieczne będzie jego ogrzewanie także i w tym czasie.

Od dnia 2 stycznia 2012 r. wyroby węglowe (w tym przede wszystkim węgiel i miał) podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Jak wskazano wyżej, paliwo to służy do ogrzania nieruchomości (budynku mieszkalnego) oddanej w najem.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Nabywane wyroby węglowe służące do ogrzewania przedmiotowego budynku mieszkalnego mają kody CN 2701 i 2702.

Jest on właścicielem tej nieruchomości, jednakże w niej nie mieszka - jest ta nieruchomość w całości przeznaczona pod wynajem. Budynek ten posiada pomieszczenie (kotłownię), w którym znajduje się piec na paliwo stałe służący do ogrzewania tylko i wyłącznie tego budynku wskazanym wyżej paliwem.

Przedmiotowy budynek ma charakter mieszkalny (jest to dom jednorodzinny). Niekoniecznie jednak na cele mieszkaniowe musi być wynajmowany. Cel najmu zależy bowiem w dużej mierze od najemcy (od jego potrzeb). Obecnie wynajmuje go firma w celu zapewnienia zbiorowego zakwaterowania swoich pracowników (którzy w trakcie tygodnia po zakończeniu pracy nie wracają do swoich miejscowości, a śpią w tym budynku - służy on zatem obecnie jako noclegownia). Jednakże w przyszłości budynek ten może zostać wynajęty rodzinie (lub rodzinom) zamierzającej w nim mieszkać (będzie się w nim koncentrować ogół spraw, obowiązków rodzinnych i domowych). Budynek ten także może zostać wynajęty innym firmom w celu prowadzenia nieuciążliwej działalności gospodarczej jak też innym instytucjom w celu prowadzenia działalności, do których zostały powołane (w tym także na prowadzenie w nim działalności przez organizacje pożytku publicznego czy też żłobka). Zakres jego wykorzystywania może być bardzo szeroki. Niemniej budynek ten ma charakter budynku mieszkalnego i głównie w tym celu chciałby Zainteresowany wynajmować (przy czym nie zawsze wynajmującym będą osoby prowadzące gospodarstwo domowe, np. tak jak ma to miejsce obecnie - firma w celu zapewnienia noclegu swoim pracownikom czy też zapewnienia mieszkania pracownikowi).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup węgla i miału służących do ogrzania opisanej nieruchomości jest obarczony podatkiem akcyzowym zarówno za okresy, w których jest Wnioskodawca zobowiązany do ogrzania tej nieruchomości zgodnie z zawartą umową najmu, jak i wówczas, gdy nieruchomość tą ogrzewa w okresie, w którym nikt jej nie wynajmuje.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup węgla i miału służącego do ogrzewania przedmiotowego budynku mieszkalnego korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

W poz. 20 wyżej wskazanego załącznika został wymieniony węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych o kodzie CN ex 2702.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem budynku mieszkalnego, w którym nie mieszka lecz go wynajmuje. Obecnie budynek ten jest wynajmowany firmie i służy jako zbiorowe zakwaterowanie jej pracowników. W przyszłości może on być przy tym wynajmowany także osobom prywatnym, jak również innym firmom zarówno na cele mieszkaniowe jak i związane z prowadzeniem działalności gospodarczej a także innym instytucjom i organizacjom. W budynku znajduje się piec na paliwo stałe. Do ogrzewania używany jest głównie węgiel i miał. Budynek ten Zainteresowany ogrzewa nie tylko, gdy jest wynajmowany, również wówczas, gdy w okresie grzewczym umowa najmu dobiegnie końca i nie zostanie jeszcze zawarta następna. Mogą wystąpić okresy, w których to budynek będzie stał pusty, jednakże z uwagi na to aby nie ulegał on niszczeniu i degradacji konieczne będzie jego ogrzewanie także w tym czasie.

Wnioskodawca ma wątpliwość, czy może skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego przy zakupie węgla i miału służącego do ogrzania opisanego budynku mieszkalnego.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 i 20 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Natomiast w świetle art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Z powyższego wynika, m.in., iż przepis art. 31a ust. 2 ustawy wymienia na jakie cele (w tym przypadku uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

Natomiast podmiotem uprawnionym do zwolnienia jest zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy (...) podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Podmiot zużywający, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W świetle powyższego, podmiot zużywający wyroby węglowe korzysta ze zwolnienia jeśli zużyje wyroby węglowe do jednego z enumeratywnie wskazanych w ust. 2 celów (przeznaczeń).

Przepis art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe (...).

Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej pojęcia "gospodarstwo domowe". Odwołać należy się zatem do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, iż gospodarstwo to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast domowy - str. 144 - to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe.

Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych).

Podmiot korzystający ze zwolnienia w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zobligowany jest zatem nadać nabytym wyrobom węglowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one zużyte przez gospodarstwo domowe (generalnie przez pomieszczenia mieszkalne). Istotna jest zatem tożsamość podmiotu korzystającego ze zwolnienia oraz gospodarstwa domowego. Upraszczając rozpatrywane zagadnienie, podmiot korzystający ze zwolnienia musi posiadać tytuł prawny do pomieszczeń mieszkalnych żeby spełnić warunek wskazany w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Podmiot nabywający wyroby węglowe w celu zużycia ich w zwolnieniu deklaruje w dokumencie dostawy to przeznaczenie. Gdy ww. tożsamość nie będzie zachowana podmiot nabywający wyroby węglowe będzie wyłącznie dostarczał wyprodukowane ciepło do różnego rodzaju odbiorców, a nie zużywał je w określonym w dokumencie dostawy celu.

Sam fakt, iż wyroby węglowe zużywane są do ogrzania budynku, w którym mieszkają ludzie nie jest wystarczający aby zużycie tych wyrobów korzystało ze zwolnienia od akcyzy, bowiem zwolnienie przysługuje jedynie w przypadku zużywania wyrobów węglowych przez zdefiniowane powyżej gospodarstwa domowe.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego zakupionych wyrobów węglowych, które będzie zużywał do ogrzania budynku mieszkalnego przeznaczonego pod wynajem, gdyż cel ten nie został wymieniony w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Tut. Organ dodatkowo wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Zainteresowanego dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.