ILPP3/443-96/09-2/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 września 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP3/443-96/09-2/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie przedmiotu opodatkowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie przedmiotu opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką jawną prowadzącą w oparciu o koncesję Prezesa URE obrót paliwami ciekłymi na terenie RP. Zainteresowany nie wytwarza i nie importuje paliw. Zamierza podpisać umowę z nowym dostawcą działającym na terenie RP na zakup paliw ciekłych w celu ich dalszej odsprzedaży. Nowy dostawca w celu uwiarygodnienia, dostarczył Wnioskodawcy następujące dokumenty: potwierdzenie posiadania numeru NIP, oryginał odpisu z KRS, potwierdzenie posiadania regon oraz kopię koncesji na obrót paliwami ciekłymi. W umowie strony zamierzają zapisać, iż dostawca potwierdza, iż od sprzedawanych na rzecz Wnioskodawcy paliw został odprowadzony podatek akcyzowy w należnej wysokości, oraz że płatności będą dokonywane za pomocą przelewów bankowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zawarcie z nowym dostawcą pisemnej umowy na ww. warunkach oraz otrzymanie od dostawcy ww. dokumentów zwalnia Wnioskodawcę z ewentualnej odpowiedzialności na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku, gdy dostawca sprzeda Zainteresowanemu paliwa, od których na poprzednich etapach obrotu nie został odprowadzony podatek akcyzowy w należnej wysokości, o czym Wnioskodawca nie wiedział.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z wyrokiem WSA w Olsztynie, z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt l SA/Ol 269/07, art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym, w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości (odpowiednik aktualnego przepisu art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym) znajduje zastosowanie w sytuacji, w której nie jest możliwe ustalenie dostawcy wyrobów akcyzowych, który był zobowiązany do rozliczenia podatku akcyzowego oraz w przypadku, gdy nabywca miał albo przy zachowaniu należytej staranności mógł mieć świadomość, że nabywane przez niego wyroby akcyzowe nie zostały obciążone podatkiem akcyzowym na wcześniejszym etapie obrotu.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. wyrok zachowuje swoją aktualność także na gruncie obecnie obowiązującego przepisu art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym. Zawarcie z dostawcą pisemnej umowy oraz uzyskanie od dostawcy dokumentów wskazanych w opisie stanu faktycznego zwalnia Zainteresowanego z ewentualnej odpowiedzialności w zakresie nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy - zgodnie z art. 1 - określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwana dalej ustawą.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z uregulowaniem art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy.

Stanowi on, iż przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

W opinii tut. Organu, interpretacja językowa ww. przepisu nie daje uzasadnionych podstaw do twierdzenia, że ogranicza się on wyłącznie do przypadków nabycia lub posiadania wyrobów przez podmioty, które nabyły wyroby akcyzowe z tzw. nieujawnionych źródeł pochodzenia, a nie dotyczy np. tych podmiotów, które dochowały należytą staranność przy zakupie. Konkluzja taka nie znajduje potwierdzenia w jednoznacznym brzmieniu art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy.

Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z przepisem art. 8 ust. 6 ustawy - wprowadzającym na grunt akcyzy zasadę jednokrotności zapłaty akcyzy - jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Co do zasady zatem, wskazany obowiązek podatkowy nie powstaje, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika natomiast, iż Wnioskodawca otrzyma jedynie w formie umowy potwierdzenie (obietnicę) od dostawcy, iż od sprzedawanych na jego rzecz paliw, został odprowadzony podatek akcyzowy w należnej wysokości.

W analizowanym przypadku, zwrócić jednak należy uwagę na zastrzeżenie zawarte w art. 8 ust. 6 ustawy, tj. na zapis: "chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej".

Takim wyjątkiem, który wprowadza odmienne uregulowania w kwestii stosowania zasady jednokrotności zapłaty akcyzy jest właśnie przepis art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy.

Analizując go w kontekście tej zasady stwierdzić należy, iż wprowadza on szczególne uregulowanie oparte na opodatkowaniu nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych (znajdujących się poza procedurą zawieszenia akcyzy), jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Stanowi on, iż (każde) nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, jest przedmiotem opodatkowania.

Przy czym przepis nie wskazuje, z jakich powodów przedmiotowa akcyza nie zostanie uiszczona. Istotny jest sam fakt braku jej uiszczenia.

Na marginesie zauważyć należy, iż odmiennie kwestia ta została uregulowana w przypadku energii elektrycznej (art. 9 ust. 1 pkt 6 ustawy), co stanowi dodatkowy argument za przyjęciem dokonanej wykładni jako prawidłowej.

Reasumując, w opisanym zdarzeniu przyszłym, niepodatkowane będzie nabycie lub posiadanie przez Zainteresowanego wyrobów akcyzowych tylko wtedy, gdy we wcześniejszej fazie obrotu zostanie zapłacona akcyza w należnej wysokości. Potwierdzenie w umowie tej okoliczności nie zwolni Wnioskodawcy z odpowiedzialności podatkowej, jeśli okoliczność ta nie będzie ona mogła zostać potwierdzona w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego.

Odnośnie natomiast wyroku WSA w Olsztynie, z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt l SA/Ol 269/07, stwierdzić należy, że brzmienie analizowanego przez Sąd przepisu obowiązującej do dnia 28 lutego 2009 r. ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.), było odmienne od aktualnego. Ponadto, kwestia ta nie była istotą przedmiotowej sprawy, lecz dodatkowym aspektem, na który pobocznie zwrócił uwagę Sąd. Stąd też, nie jest to przekonywujący argument dla wydania odmiennej niż przedmiotowa interpretacji przepisów prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl