ILPP3/443-9/14-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy paliwa lotniczego - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy paliwa lotniczego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której będzie udostępniany samolot przez inną spółkę - spółkę komandytową. Będzie to samolot (...) lub inny samolot przystosowany do przewozu nie więcej niż 10 pasażerów. Spółka komandytowa będzie posiadać samolot na podstawie umowy leasingu. Spółka komandytowa będzie leasingobiorcą samolotu - właścicielem samolotu będzie firma leasingowa. Spółka komandytowa zatrudnia pilotów obsługujących samolot. Spółka komandytowa planuje udostępniać spółce z ograniczoną odpowiedzialnością samolot z pilotem. Udostępnianie samolotu z pilotem będzie nieodpłatne i będzie stanowiło umowę jednostronnie zobowiązującą, realną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie korzystała z udostępnionego samolotu w celu przewozu pracowników do innych oddziałów spółki lub w innych celach gospodarczych. Samolot nie jest i nie będzie wykorzystywany przez spółkę komandytową lub przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością do innych celów niż gospodarcze, w szczególności nie będzie wykorzystany do przelotów prywatnych w celach osobistych członków zarządu czy pracowników spółki komandytowej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka komandytowa nie posiada certyfikatu przewoźnika lotniczego ("AOC") ani koncesji na wykonywanie przewozów lotniczych. Spółka komandytowa nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób lub ładunków. Paliwo do samolotu (paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21, dalej: paliwo lotnicze) będzie dostarczane ze składu podatkowego na terytorium kraju oraz nabywane przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dokona zgłoszenia w urzędzie celnym jako podmiot wykorzystujący samolot do celów gospodarczych. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie kopii zgłoszenia, zostanie wpisana na listę podmiotów korzystających ze zwolnienia z akcyzy. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawi sprzedawcy paliwa pisemne potwierdzenie przyjęcia przez właściwy urząd celny zgłoszenia rejestracyjnego. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie prowadziła ewidencję wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie prowadzenia ewidencji. Prowadzona ewidencja będzie zawierała informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, termin odbioru tych wyrobów, informacje o dokumentach dostawy. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie potwierdzała odbiór paliwa lotniczego na dokumentach dostawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nabywane przez Wnioskodawcę paliwo lotnicze będzie zwolnione od podatku akcyzowego zgodnie z art. 32 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane przez niego paliwo lotnicze będzie zwolnione od podatku akcyzowego na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 32 ustawy o podatku akcyzowym:

1. Zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe:

1a. Zwalnia się od akcyzy olej opałowy, inny niż określony w art. 90 ust. 1 pkt 1, wykorzystywany do prowadzenia prób zdawczych u producentów silników dla morskich jednostek pływających, w przypadkach o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3, 4 lub 7, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.

3. Zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich:

4. Zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również:

- wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 4 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 1 lit. b.

5. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest również:

6. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3 i 5, jest ponadto przedstawienie przez mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie podmiotowi dostarczającemu te wyroby akcyzowe, pisemnego potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 3.

7. Ewidencja, o której mowa w ust. 5 pkt 3, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia.

8. Ewidencja, o której mowa w ust. 5 pkt 3, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy.

9. Ewidencja, o której mowa w ust. 5 pkt 3, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona.

10. Dokument dostawy może być zastąpiony przez inny dokument, w przypadku gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla dokumentu dostawy i znajduje swoją podstawę w porozumieniach międzynarodowych lub w przepisach prawa Unii Europejskiej. Do dokumentu zastępującego dokument dostawy, stosuje się odpowiednio przepisy o dokumencie dostawy.

11. Odbierający wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest obowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

12. Podmiot zużywający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nabywającą wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest obowiązany do okazania dostarczającemu dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, w celu potwierdzenia jego tożsamości.

13. Podmiot, który dostarcza wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie podmiotowi zużywającemu, o którym mowa w ust. 12, jest obowiązany odmówić wydania tych wyrobów w przypadku, gdy podmiot zużywający odmawia okazania dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość lub gdy dane podane przez podmiot zużywający do dokumentu dostawy nie zgadzają się z danymi wynikającymi z dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość.

14. W przypadku zwrotu wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie przez:

Zgodnie z art. 32 ust. 1 i 3 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwolnione od akcyzy ze względu na przeznaczenie jest paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 używane do statków powietrznych w przypadku dostarczania paliwa lotniczego ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego, jeżeli spełnione są wymogi określone w ust. 5-13 (wymogi prowadzenia ewidencji).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spełnia wszelkie wymogi określone w art. 32 ust. 1 i 3 ustawy o podatku akcyzowym, a zatem paliwo lotnicze przez nią nabywane jest zwolnione od podatku akcyzowego. Nadto spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie spełnia wymogi prowadzenia ewidencji określone w ust. 5-13 art. 32 ustawy o podatku akcyzowym.

Jednocześnie do przedstawionego zdarzenia przyszłego nie stosuje się przepisu art. 32 ust. 2, który ogranicza możliwość zwolnienia paliwa lotniczego od podatku akcyzowego w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych. Przede wszystkim wskazać należy, że do przedstawionego zdarzenia przyszłego cytowany przepis nie znajdzie zastosowania ze względu na fakt, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie korzysta z samolotu na podstawie umowy najmu ani umowy o podobnym charakterze. Zauważyć należy, że do esentialia negotii umowy najmu należy oddanie rzeczy do używania z jednej strony ustalenie czynszu z drugiej. Umowa najmu jest zatem umową wzajemną, konsensualną, odpłatną. Udostępnienie samolotu z pilotem stanowi zobowiązanie jednej strony do działania - udostępnienia samolotu z pilotem, jest to umowa jednostronna, realna, nieodpłatna. Wierzyciel nie jest zobligowany do świadczenia wzajemnego. Udostępnienie samolotu z pilotem nie stanowi umowy dwustronnie zobowiązującej, albowiem stroną zobowiązaną będzie jedynie spółka komandytowa, która samolot udostępnia. W wyniku zawartej umowy na spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nie będzie ciążyło zobowiązanie będące odpowiednikiem świadczenia spółki komandytowej. W związku z różnicami w podstawach treści obu stosunków, stwierdzić należy, że udostępnianie samolotu z pilotem nie może być zakwalifikowane jako umowa o podobnym charakterze do umowy najmu.

Na marginesie wskazać również należy, że dokonywane przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością loty będą o charakterze gospodarczym. Nie można bowiem zakwalifikować przelotu pracowników lub członków zarządu spółki do oddziałów spółki lub na spotkania z klientami do lotów o charakterze rekreacyjnym. Zgodnie z definicją słowa "rekreacja", przez rekreację rozumie się aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu (zob. Słownik Języka Polskiego PWN), charakter rekreacyjny oznacza zatem charakter wypoczynkowy. Zwolnienia od podatku akcyzowego nie stosuje się zatem w przypadku lotów o charakterze wypoczynkowym. Wykładnia językowa przepisu wskazuje, że zwolnieniu nie będą podlegały np. prywatne przeloty na wakacje, w celach wypoczynkowych. Ponownego podkreślenia wymaga, że przelot członka zarządu do miejsca świadczenia pracy (np. do innego oddziału) nie jest przelotem o charakterze wypoczynkowym. Nadto zwrócić należy uwagę na fakt, że cel inny niż gospodarczy - tj. inny niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych - został podany jedynie przykładowo. Świadczy o tym użycie przez ustawodawcę sformułowania "w szczególności". Wyrażenie to wprowadza katalog otwarty celów gospodarczych i w żadnym wypadku nie może być traktowane jako enumeratywne wskazanie celów gospodarczych w rozumieniu tego przepisu. Sformułowanie "w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych" nie jest zatem ani definicją ani uściśleniem celu innego niż gospodarczy. Odmienna interpretacja zapisu sprzeczna byłaby z zasadami gramatyki, semantyki i logiki. Gdyby celem ustawodawcy było zdefiniowanie celu gospodarczego jako przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych, przepis byłby sformułowany w następujący sposób "zwolnienia (...) nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie (...) statku powietrznego (...) w celach innych niż gospodarcze, tj. innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych".

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że paliwo lotnicze nabywane przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością będzie podlegało zwolnieniu od podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na mocy Traktatu o przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej z dniem 1 maja 2004 r. zaczęło obowiązywać w Polsce prawo Unii Europejskiej. Prawo Unii Europejskiej obowiązuje bądź bezpośrednio, bądź wymaga wdrożenia do krajowego porządku prawnego. Na ten porządek prawny składa się prawo pierwotne oraz prawo wtórne, uzupełniane orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), który został powołany w celu kontrolowania przestrzegania oraz dokonywania wykładni prawa unijnego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której będzie udostępniany samolot przez inną spółkę - spółkę komandytową. Będzie to samolot (...) lub inny samolot przystosowany do przewozu nie więcej niż 10 pasażerów. Spółka komandytowa planuje udostępniać spółce z ograniczoną odpowiedzialnością samolot z pilotem. Udostępnianie samolotu z pilotem będzie nieodpłatne i będzie stanowiło umowę jednostronnie zobowiązującą, realną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie korzystała z udostępnionego samolotu w celu przewozu pracowników do innych oddziałów Spółki lub w innych celach gospodarczych. Zainteresowany twierdzi, że samolot nie jest i nie będzie wykorzystywany przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością do innych celów niż gospodarcze, w szczególności nie będzie wykorzystany do przelotów prywatnych w celach osobistych członków zarządu czy pracowników spółki komandytowej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W opisanym we wniosku przypadku zharmonizowane na terytorium Wspólnoty Europejskiej prawo akcyzowe stanowi - w art. 14 ust. 1 lit. b dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L 283, s. 51) - że państwa członkowskie zwalniają od podatku produkty energetyczne dostarczane w celu zastosowania jako paliwo do celów żeglugi powietrznej innej niż prywatne loty niehandlowe.

Wskazano przy tym, że dla celów niniejszej dyrektywy "prywatne loty niehandlowe" oznaczają każde użycie samolotu przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną lub prawną, korzystającą z niego na zasadzie najmu lub w jakikolwiek inny sposób, we wszelkich celach innych niż handlowe, w szczególności nie w celu przewozu pasażerów lub towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz władz publicznych.

Z motywów zawartych w preambule ww. dyrektywy wynika, że celem jej przyjęcia było co do zasady opodatkowanie przez państwa członkowskie produktów energetycznych, natomiast nie było jej zamierzeniem ustanowienie zwolnień o charakterze ogólnym.

Przy czym przepisy dotyczące zwolnienia przewidziane przez dyrektywę powinny być interpretowane w sposób autonomiczny, w oparciu o ich treść i cele zamierzone przez tą dyrektywę. Kluczowe znaczenia dla rozstrzygnięcia zakresu przedmiotowego zwolnienia ma wyrażenie "nie w celu przewozu pasażerów lub towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem", tj. zdefiniowane w dyrektywie określenie "prywatnych lotów niehandlowych".

Z jego treści wynika, że żegluga powietrzna objęta zakresem zastosowania tego zwolnienia dotyczy wykorzystania paliwa bezpośrednio do odpłatnego świadczenia przewozu towarów, pasażerów czy też innych usług.

Pojęcia prywatnych lotów niehandlowych jak i prywatna żegluga niehandlowa (art. 14 ust. 1 lit. c dyrektywy Rady 2003/96/WE) budzą wiele kontrowersji.

To drugie pojęcie stało się przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-389/02 Deutsche See-Bestattungs-Genossenschaft Eg.

Sąd wskazał, że poprzez rejsy o charakterze rekreacyjnym należy rozmieć rejsy prowadzone w celu innym niż komercyjny. Podsumowując zauważył, że działalność świadczona przez Deutsche See (firma pogrzebowa organizująca pogrzeby na otwartym morzu) stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, a co za tym idzie ma charakter komercyjny. Paliwo zużywane do świadczenia tych usług powinno korzystać zatem ze zwolnienia od akcyzy.

Potwierdzeniem "komercyjnego zużywania paliwa" jest orzeczenie TSUE z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie C-79/10 Systeme Helmholz GmbH przeciwko Hauptzollamt Nürnberg. W wymienionej sprawie Trybunał bowiem orzekł, że artykuł 14 ust. 1 lit. b dyrektywy Rady 2003/96/WE powinien być interpretowany w ten sposób, że ze zwolnienia z podatku od paliw wykorzystywanych do żeglugi powietrznej przewidzianego przez ten przepis nie może korzystać przedsiębiorstwo, które używa należącego do niego samolotu w celu zapewnienia transportu pracowników do klientów lub na targi handlowe, gdy ów transport nie służy bezpośrednio świadczeniu przez to przedsiębiorstwo odpłatnych usług lotniczych.

Taki transport pasażerów nie ma bowiem - jak należy stwierdzić - charakteru komercyjnego. W Polsce ww. ograniczenie zostało w pełni implementowane.

Przepis art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - stanowi, że zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe używane do statków powietrznych: benzyny lotnicze o kodzie CN 2710 11 31, paliwo typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 lub oleje smarowe do silników lotniczych - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Z treści ustępu 2 wskazanego artykułu wynika, że tego zwolnienia nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.

Interpretacja językowa ww. przepisu wskazuje, że zwolnienia nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, które zostały nijako przeciwstawione rejsom i lotom w celach gospodarczych.

Polski prawodawca, przykładowo wskazał jak należy rozumieć pojęcie "cele gospodarcze". To m.in. inne przeznaczenia niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.

Powyższe oznacza zatem, że wskazane zwolnienie od akcyzy dotyczy sytuacji, gdy dokonywany statkiem powietrznym przewóz osób lub towarów ma charakter komercyjny.

Wnioskodawca nie będzie świadczył natomiast odpłatnych (komercyjnych) przewozów pasażerów, towarów czy usług lotniczych na rzecz innych podmiotów przy wykorzystaniu samolotu. Zamierza wykorzystywać samolot w celu przewozu pracowników do innych oddziałów Spółki lub w innych celach gospodarczych, zatem nie będzie mógł korzystać ze wskazanego zwolnienia od akcyzy.

Zainteresowany powinien więc nabywać paliwo lotnicze na zasadach ogólnych z zapłaconym podatkiem akcyzowym.

Potwierdzeniem powyższego jest również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 26 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 448/12.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym i stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.