ILPP3/443-79/13-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2013 r. (data wpływu 5 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ewidencji wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ewidencji wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawcy (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży opału. Spółka dokonuje sprzedaży opału na rzecz klienta indywidualnego. W sytuacji jednorazowej sprzedaży powyżej 200 kg (art. 31a ust. 2) opodatkowanej podatkiem akcyzowym, z uwagi na fakt, że kupujący chce zapłacić podatek akcyzowy, Zainteresowany wymaga do zaewidencjonowania sprzedaży dla celów rozliczenia podatku akcyzowego danych osobowych kupującego. Opiera się na informacji przekazanej na spotkaniu informacyjnym organizowanym przez pracowników UC w X w dniu 28 października 2013 r. W opisanej sytuacji wg pracowników UC należy oprócz zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej i w ewidencji prowadzonej dla celów rozliczenia podatku akcyzowego sporządzić dodatkowe dokumenty potwierdzające dane nabywcy, tj. imię, nazwisko i adres kupującego. Dokumenty te należy przechowywać do czasu przedawnienia się zobowiązania podatkowego i na żądanie okazać kontrolującym.

Obowiązek taki nie wynika ani z przepisów ustawy o podatku akcyzowym, ani z rozporządzeń wykonawczych. Wnioskodawca nie widzi sensu i nie ma uprawnień aby każdorazowo żądać od kupujących pełnych danych osobowych, w sytuacji kiedy sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Klienci wprost odmawiają podania swoich danych, ponieważ chcą zapłacić podatek akcyzowy i nie rozumieją dlaczego ich dane mają być zapisane i przechowywane przez sprzedającego. Spółka wskazuje przy tym, że kiedy próbuje tłumaczyć do jakich celów są potrzebne ich dane oświadczają, że dokonają zakupu u konkurencji lub w marketach gdzie nikt nie żąda jakichkolwiek danych osobowych.

W związku z nowelizacją przepisów ustawy o podatku akcyzowym dotyczącą wymaganych dokumentów dostawy ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu Wnioskodawca ma następującą wątpliwość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku sprzedaży opału na rzecz klienta indywidualnego w sytuacji jednorazowej sprzedaży powyżej 200 kg (nie korzystając ze zwolnienia określonego w art. 31a ust. 2) chcąc opodatkować podatkiem akcyzowym sprzedaż, z uwagi na fakt, że kupujący chce zapłacić podatek akcyzowy, konieczne i wymagane są jakiekolwiek inne dokumenty niż paragon fiskalny oraz ujęcie sprzedaży w ewidencji podatku akcyzowego.

2. Czy w przypadku sprzedaży opału na rzecz klienta indywidualnego w sytuacji jednorazowej sprzedaży do 200 kg korzystając ze zwolnienia określonego w art. 31a ust. 2 konieczne i wymagane są jakiekolwiek inne dokumenty niż paragon fiskalny oraz ujęcie sprzedaży w ewidencji prowadzonej dla celów zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy prawa podatkowego nie wymagają jakichkolwiek dodatkowych dokumentów (za wyjątkiem paragonu fiskalnego i prowadzonej ewidencji dla celów podatku akcyzowego) zawierających dane osobowe kupującego w sytuacji opodatkowania sprzedaży opału podatkiem akcyzowym i w przypadku zwolnienia przy sprzedaży do 200 kg.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają: finalny nabywca węglowy - podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

W świetle art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych (...).

Natomiast w myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Poza powyższymi warunkami prawodawca ustawą z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 939) dodał art. 91a, który odpowiada regulacji cyt. powyżej art. 31a ust. 3 ustawy.

W świetle art. 91a ust. 1 ustawy, pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów węglowych zawierającą następujące dane:

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegająca m.in. na sprzedaży opału. Spółka dokonuje sprzedaży opału na rzecz klienta indywidualnego.

W sytuacji jednorazowej sprzedaży powyżej 200 kg (art. 31a ust. 2) opodatkowanej podatkiem akcyzowym, z uwagi na fakt, że kupujący chce zapłacić podatek akcyzowy, Zainteresowany wymaga do zaewidencjonowania sprzedaży dla celów rozliczenia podatku akcyzowego danych osobowych kupującego.

W ewidencji prowadzonej dla celów rozliczenia podatku akcyzowego Zainteresowany sporządza dodatkowe dokumenty potwierdzające dane nabywcy, tj. imię, nazwisko i adres kupującego.

Przy czym w opinii Wnioskodawcy obowiązek taki nie wynika ani z przepisów ustawy o podatku akcyzowym ani z rozporządzeń wykonawczych i podkreśla, że nie ma uprawnień aby każdorazowo żądać od kupujących pełnych danych osobowych, w sytuacji kiedy sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Wobec powyższego należy wyjaśnić, że w ewidencji, o której mowa w art. 91a ust. 1 ustawy, odnotowuje się tylko sprzedaż na terenie kraju wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu od akcyzy potwierdzoną dokumentem dostawy lub innym dokumentem zastępującym dokument dostawy, na podstawie którego te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Oznacza to równocześnie, że do ww. ewidencji nie wpisuje się wyrobów węglowych sprzedawanych na terenie kraju finalnemu nabywcy węglowemu z zapłaconą akcyzą oraz wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu od akcyzy sprzedawanych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo (tzw. sprzedaży paragonowej), do której nie stosuje się warunku wystawienia dokumentu dostawy.

Reasumując, zarówno w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych z zapłaconą akcyzą na rzecz klienta indywidualnego (w sytuacji jednorazowej sprzedaży na rzecz klienta indywidualnego powyżej 200 kg jak i do 200 kg - korzystającej ze zwolnienia określonego w art. 31a ust. 2 ustawy) Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobierania i gromadzenia danych osobowych nabywców wyrobów węglowych. Nie ma przy tym obowiązku wprowadzania tych danych do prowadzonej ewidencji wyrobów węglowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.