ILPP3/443-72/14-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2014 r. (data wpływu do Biura KIP w Bielsku Białej 5 maja 2014 r. do Biura KIP w Lesznie 12 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wskazał, że jest placówką zapewniająca całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku, działającą w oparciu o zezwolenie Wojewody (...) (działalność gospodarcza PKWiU 87.30.Z - pomoc społeczna wraz z zakwaterowaniem) wydane na podstawie art. 67 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (akcyza od nabywanego węgla typu "ekogroszek").

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jako placówka zapewniająca całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, działająca w oparciu o zezwolenie Wojewody Dolnośląskiego nr 1/2014 (działalność gospodarcza PKWiU 87.30.Z - pomoc społeczna wraz z zakwaterowaniem) wydane na podstawie art. 67 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej - Wnioskodawca jest objęty zwolnieniem od akcyzy.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność w zakresie pomocy społecznej z mocy ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, wykonują organy administracji rządowej i samorządowej. Współpracują w tym zakresie z organizacjami społecznymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi, fundacjami, stowarzyszeniami, pracodawcami oraz osobami fizycznymi i prawnymi.

W myśl definicji określonej w art. 6 pkt 5 tej ustawy, jednostka organizacyjna pomocy społecznej to: regionalny ośrodek polityki społecznej, powiatowe centrum pomocy rodzinie, ośrodek pomocy społecznej, dom pomocy społecznej, placówka specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego, ośrodek wsparcia i ośrodek interwencji kryzysowej.

Dom pomocy społecznej świadczy, na poziomie obowiązującego standardu, osobom wymagającym całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności usługi: bytowe, opiekuńcze, wspomagające, edukacyjne w formach i zakresie wynikających z indywidualnych potrzeb.

Na mocy art. 67 ust. 1 ustawy, działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku może być prowadzona po uzyskaniu zezwolenia wojewody.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, że jeśli dom opieki posiada zezwolenie wojewody - to placówkę tę należy traktować jako jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, a co za tym idzie zakupiony na jej potrzeby węgiel podlega zwolnieniu od akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752) - zwana dalej ustawą - wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (dom pomocy społecznej) jest placówką zapewniająca całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku, działającą w oparciu o zezwolenie Wojewody (...) (działalność gospodarcza PKWiU 87.30.Z - pomoc społeczna wraz z zakwaterowaniem) wydane na podstawie art. 67 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.

Zainteresowany zużywa przy tym węgiel typu "ekogroszek", który w jego opinii będzie podlegał zwolnieniu od podatku, gdyż jego placówkę należy traktować jako jednostkę organizacyjną pomocy społecznej.

Zasadą jest, że obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą. Przede wszystkim opodatkowaniu podlega sprzedaż tych wyrobów na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu (art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy).

Z kolei w myśl art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1.

Natomiast w myśl art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2013 r. poz. 1457), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 oraz z 2014 r. poz. 24), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

W świetle powyższego, sprzedaż wyrobów węglowych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku pod warunkiem ich przeznaczenia do celów opałowych m.in. przez jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, z późn. zm.).

W przeciwnym wypadku nabyte wyroby będą podlegały opodatkowaniu akcyzą (art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy).

Przepis art. 6 pkt 5 ustawy o pomocy społecznej wskazuje natomiast, że użyte w ustawie określenia oznaczają: jednostka organizacyjna pomocy społecznej - regionalny ośrodek polityki społecznej, powiatowe centrum pomocy rodzinie, ośrodek pomocy społecznej, dom pomocy społecznej, placówkę specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego, ośrodek wsparcia i ośrodek interwencji kryzysowej.

Zainteresowany (dom pomocy społecznej) spełnia zatem kryterium podmiotowe uprawniające go do zwolnienia od podatku.

Reasumując, zużywany przez Wnioskodawcę (dom pomocy społecznej) - tj. placówkę zapewniająca całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, działająca w oparciu o zezwolenie Wojewody Dolnośląskiego wydane na podstawie art. 67 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej - węgiel typu "ekogroszek" będzie korzystał ze zwolnienia od akcyzy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.