ILPP3/443-68/14-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez pełnomocnika Radcę prawnego przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu 30 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku - jest prawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i sprzedaży proszku serwatkowego z mleka do późniejszego wykorzystania przez odbiorców w przemyśle w szczególności cukierniczym, mleczarskim. Spółka wykonuje powyższą działalność gospodarczą w zakładzie produkcyjnym.

Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności jest odbiorcą paliwa gazowego na podstawie umowy kompleksowej dostarczania paliwa gazowego zawartej (...) S.A.

Wnioskodawca prowadzi działania zmierzające do modernizacji zakładu produkcyjnego i przygotowania go w celu wypełnienia warunków ustawowych do skorzystania ze zwolnienia z akcyzy w trybie art. 31b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca wskazuje, że zakład produkcyjny, o którym mowa powyżej uznaje on za "zakład energochłonny" w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym, tj. że jest to zakład wykorzystujący wyroby gazowe i nie jest mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wnioskodawca wskazuje, że zakład produkcyjny wypełnia przesłanki do uznania go za zakład energochłonny w rozumieniu wyżej wskazanym z uwagi na fakt, iż zakład produkcyjny:

* jest odrębny od siedziby głównej Wnioskodawcy (odrębność miejsca prowadzenia działalności);

* jest odrębny jeśli chodzi o zadania produkcyjne - głównym i jedynym przedmiotem działalności zakładu produkcyjnego jest produkcja proszku serwatkowego, podczas gdy przedmiotem działalności Wnioskodawcy w siedzibie głównej jest produkcja i sprzedaż maszyn rolniczych;

* ma prowadzone odrębnie wewnątrz firmy Wnioskodawcy finanse i rachunkowość, tzn. dokumenty finansowe są wyodrębnione identyfikowalne w 100% (zarówno wydatki jak i przychody);

* ma osobną umowę na gaz i pobiera inny rodzaj gazu niż reszta przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, podobnie jest z energią elektryczną i innymi mediami dostarczanymi do zakładu produkcyjnego;

* ma osobno prowadzone sprawy dotyczące ochrony środowiska.

Wspólnym elementem zakładu produkcyjnego z przedsiębiorstwem głównym Wnioskodawcy jest wyłącznie Zarząd i dział księgowości. Spółka sporządza też wspólny bilans roczny.

Z powyższych względów Wnioskodawca uznaje, że zakład produkcyjny spełnia wymogi wskazane w definicji zakładu energochłonnego i może być uznany za taki podmiot w rozumieniu ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy słusznie uznaje, że zakład produkcyjny w Górze jest kwalifikowany jako zakład energochłonny w rozumieniu definicji ustawowej wskazanej w art. 31b ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym.

2. Jeżeli nie, to jakie dodatkowe warunki musiałby spełnić zakład produkcyjny, aby zakwalifikować go jako podmiot należący do kategorii zakładów energochłonnych w rozumieniu definicji wskazanej w art. 31b ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy zakład produkcyjny, w rozumieniu art. 31b ust. 10 ustawy o podatku akcyzowy, może być zakładem energochłonnym, w którym po wprowadzeniu systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej będzie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego zgodnie z art. 31b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym Wnioskodawca uznaje, że zakład produkcyjny, w związku z odrębnością i samodzielnością, o której mowa powyżej, spełnia wymogi stawiane w definicji ustawowej dla zakładu energochłonnego, tzn. nie jest mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa, jest finansowo organizacyjnie wyodrębniony, realizuje samodzielne działania gospodarcze i mógłby stanowić podmiot samodzielnie realizujący wyznaczone zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 31b ust. 10 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752) - zwana dalej ustawą - przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dokonując analizy art. 31b ust. 10 ustawy zwrócić należy uwagę na pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach:

* organizacyjnej;

* finansowej;

* funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

Powinno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Stosownie do tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, że zakład produkcyjny, Zainteresowany uznaje za "zakład energochłonny" w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym, tj. że jest to zakład wykorzystujący wyroby gazowe i nie jest mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Odpowiadając zatem na pierwsze z zadanych przez Spółkę pytań stwierdzić należy, że skoro jej zakład spełnia ww. wymogi z art. 31b ust. 10 ustawy, to jest on zakładem energochłonnym.

Mając na uwadze fakt, że odpowiedź na pytanie pierwsze jest pozytywna - bezprzedmiotowa tym samych jest odpowiedź na drugie z zadanych pytań.

Dodatkowo tut. Organ zauważa, że zwolnienie od podatku uzależnione zostało nie tylko od spełniania warunku posiadania statusu zakładu energochłonnego (art. 31b ust. 10 ustawy).

Przepis art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy stanowi bowiem, że zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Za systemy uprawniające do zwolnienia w ww. trybie przyjmuje się natomiast:

* objęcie kotłowni Europejskim Systemem Handlu Emisjami (zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2008 r. Nr 202, poz. 1248);

* system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 178, poz. 1060);

* wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001:2004 i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą. Potwierdzeniem powyższego są zapisy rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2008 r. Nr 202, poz. 1248 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.