ILPP3/443-58/12-5/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 8 lutego 2012 r., do Krajowego Biura Informacji Podatkowej w Lesznie 14 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 11 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych.

Pismem z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 11 kwietnia 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stan faktyczny oznaczony nr II.

Wnioskodawca (dalej również Spółdzielnia) wskazał, iż (...) członkami Spółdzielni są mieszkańcy budynków wielorodzinnych. W budynkach tych znajduje się X lokali mieszkalnych, z których X stanowi odrębną własność lokalu członków Spółdzielni, X lokale stanowią spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu członków Spółdzielni, a X lokali mieszkalnych zajmowanych jest przez członków Spółdzielni na podstawie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Wszystkie X lokali mieszkalnych zaopatrywane jest w ciepło z kotłowni stanowiącej własność Spółdzielni. Kotłownia ta zaopatruje w ciepło wyłącznie lokale mieszkalne. Z kotłowni ciepło nie jest dostarczane do lokali użytkowych. Pieniądze na nabycie węgla dla celów ogrzewania lokali mieszkalnych pochodzą z opłat członków Spółdzielni.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym pojawiło się zagadnienie wykładni sformułowania użytego w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, który stanowi m.in., że zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż Spółdzielnia jest zakładem energochłonnym, o którym mowa w art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, tj. udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wyniósł w skali roku 2011 więcej niż 10%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zwolnieniem od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, objęty jest węgiel kupowany do ogrzania gospodarstw domowych członków Spółdzielni.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wiceminister Finansów w wypowiedzi zamieszczonej w środkach masowego przekazu stwierdził, że użycie wyrobów węglowych w kotłowni wspólnoty mieszkaniowej rozumianej jako ogól właścicieli lokali (gospodarstw domowych) wchodzących w skład określonej nieruchomości będzie zwolnione od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, tzn. będzie podlegać zwolnieniu od akcyzy przewidzianym dla gospodarstw domowych.

W Spółdzielni wszystkie lokale mieszkalne członków spółdzielni znajdują sic w budynkach wielorodzinnych stanowiących odrębne nieruchomości. We wszystkich nieruchomościach liczba wyodrębnionych lokali jest równa lub większa niż 7.

Zdaniem Zainteresowanego, indywidualne gospodarstwa domowe powinny znajdować się w takiej samej sytuacji prawnej, skoro - zdaniem Wiceministra Finansów - lokale wspólnoty mieszkaniowej ogrzewane wspólnie z jednej kotłowni spełniają definicję gospodarstwa domowego w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Zatem, w wyżej opisanym stanie faktycznym w punkcie II kupowany węgiel na ogrzanie lokali mieszkalnych członków Spółdzielni jest zużyty przez gospodarstwa domowe i jego zakup jest zwolniony od podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Podmiot zużywający to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółdzielnia jest zakładem energochłonnym o którym mowa w art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, tj. udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wyniósł w skali roku 2011 więcej niż 10%.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż co do zasady obrót wyrobami węglowymi objęty jest opodatkowaniem tym podatkiem (art. 9a ust. 1 ustawy) - zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Z powyższego wynika w szczególności, iż przepis art. 31a ust. 2 ustawy wskazuje na jakie cele (w tym przypadku uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

Natomiast podmiotem uprawnionym do korzystania ze zwolnienia wyrobów węglowych od podatku jest zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy (...) podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle powyższego, podmiot nabywający wyroby węglowe będzie korzystał ze zwolnienia jeśli zużyje je do jednego z enumeratywnie wskazanych w ust. 2 celów (przeznaczeń).

Przepis art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Przez zakłady energochłonne - w myśl art. 31a ust. 10 ustawy - rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółdzielnia jest zakładem energochłonnym, może zatem zużywać wyroby węglowe korzystając ze zwolnienia od podatku.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że zużycie wyrobów węglowych w przedstawionym stanie faktycznym w celach opałowych przez Wnioskodawcę - jako zakład energochłonny - jest zwolnione od akcyzy w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanego w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innej argumentacji niż wskazana przez Wnioskodawcę.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie drugiego stanu faktycznego. Natomiast, rozstrzygnięcie w zakresie pierwszego z nich zawiera odrębna interpretacja indywidualna z dnia 27 kwietnia 2012 r. nr ILPP3/443-58/12-4/TW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.