ILPP3/443-53/14-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko reprezentowanej przez pełnomocnika Radcę prawnego przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 24 marca 2014 r., do Biura KIP w Lesznie 26 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest:

W dniu 24 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia sprzedaży ciepła wytworzonego z wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży energii cieplej. Do produkcji ciepła Wnioskodawca wykorzystuje gaz ziemny wysokometanowy w stanie gazowym.

Produkcja ciepła nie odbywa się w kogeneracji, tylko w wysokosprawnych kotłowniach gazowych (gaz w całości przeznaczony jest na cele opałowe), które znajdują się bezpośrednio w budynkach wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych. Kotłownie Wnioskodawca dzierżawi od wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych. Kotłownie te stanowią zorganizowany i samodzielny zespół składników majątkowych przeznaczonych do produkcji ciepła, a każda kotłownia posiada odrębne umowy dotyczące dostawy wyrobów gazowych do produkcji ciepła, odrębne umowy sprzedaży ciepła, odrębne taryfy.

Wnioskodawca jest finalnym nabywcą wyrobów gazowych, a czynność związana z nabyciem gazu do produkcji ciepła (cele opałowe) jest opodatkowana podatkiem akcyzowym.

Produkcja ciepła odbywa się w źródłach (kotłowniach) o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nieprzekraczającej 5 MW, a łącza moc zamówiona przez odbiorców ciepła nie przekracza 5 MW, dlatego też w myśl przepisu art. 32 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie i obrót ciepłem i nie może przedstawiać taryf do zatwierdzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki zgodnie z przepisem art. 47 ustawy - Prawo energetyczne. Niemniej zgodnie z przepisem art. 45 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne Wnioskodawca zobowiązany jest ustalić taryfy dla ciepła, które musi kalkulować w sposób zapewniający pokrycie wyłącznie kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej przedsiębiorstwa energetycznego, do których przede wszystkim zaliczyć należy koszty wytworzenia ciepła (art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo energetyczne).

Wobec powyższego koszt (cena) zakupu gazu przez Wnioskodawcę do produkcji ciepła jest wprost proporcjonalny do ceny ciepła sprzedawanego odbiorcom. Jeżeli cena gazu rośnie, rośnie też o tę odpowiednią wielkość cena ciepła, jeżeli cena gazu maleje, maleje też cena ciepła. Dlatego też koszt akcyzy od wyrobów gazowych ponoszony przez Wnioskodawcę wprost proporcjonalnie wpływa na cenę ciepła sprzedawanego odbiorcom, ponieważ koszt akcyzy jest wprost zawarty w taryfie dla ciepła Wnioskodawcy jako koszt uzasadniony.

Całe ciepło wytworzone przez Wnioskodawcę przeznaczone zostało przez jego odbiorców do celów opałowych (grzewczych). Sprzedaż ciepła odbywa się na podstawie umów kompleksowych, o których mowa w przepisie art. 5 ust. 2 i 3 w związku z przepisem art. 7 ust. 1 i 2 ustawy - Prawo energetyczne. W umowach tych sam odbiorca określa zamówioną moc cieplną i przeznaczenie ciepła. Większość wytworzonego z gazu ciepła 87% jest sprzedawana wspólnotom mieszkaniowym oraz spółdzielniom mieszkaniowym na potrzeby ogrzania mieszkań prywatnych właścicieli, którzy posiadają lokale mieszkalne w budynkach wielolokalowych, osobom fizycznym w celu ogrzania ich nieruchomości a także do bibliotek i przedszkoli. Niewielka część ciepła wytworzonego z gazu sprzedawana jest wspólnotom mieszkaniowym, spółdzielniom mieszkaniowym na potrzeby ogrzania lokali usługowych (użytkowych) - 13%.

Wspólnoty mieszkaniowe oraz osoby fizyczne (odbiorcy) złożyły Wnioskodawcy oświadczenia, z których wynika jaką część nieruchomości stanowią pomieszczenia (lokale) mieszkalne, a jaką lokale usługowe (użytkowe), w tym zajmowane przez instytucje państwowe oraz biura poselskie. Z uwagi na fakt, że całe wyprodukowane z gazu ciepło wykorzystywane jest wyłącznie w celach opałowych (ogrzanie pomieszczeń), Wnioskodawca dysponuje dokładną wiedzą pozwalającą na ustalenie jaka wielkość zużytego gazu na produkcję ciepła przeznaczona jest do ogrzania pomieszczeń mieszkalnych, a jaka wielkość gazu została zużyta na produkcję ciepła przeznaczonego do ogrzania pomieszczeń usługowych (użytkowych).

Wnioskodawca obok działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu i sprzedaży ciepła uzyskuje przychody z tytułu działalności polegającej na serwisowaniu, remoncie i eksploatacji systemów ciepłowniczych oraz z tytułu działalności ogólnobudowlanej.

Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym wykorzystującym wyroby gazowe w rozumieniu przepisu art. 31b ust. 10 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), jeżeli udział zakupu wyrobów gazowych odniesie się wyłącznie do wartości produkcji sprzedanej obejmującej wyprodukowaną w kotłowniach i sprzedaną odbiorcom energię cieplną wytworzoną z gazu.

W sytuacji jednak, gdy udział zakupu wyrobów gazowych odniesie się do wartości produkcji sprzedanej ogółem, z całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to nie będzie on spełniał przesłanek wynikających z przepisu art. 31b ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, pozwalających uznać go za zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe.

Z uwagi na fakt, że w toku swojej działalności Wnioskodawca spala wyroby gazowe w instalacjach (kotłowni) o całkowitej nominalnej mocy cieplnej nieprzekraczającej 20 MW, nie ma on obowiązku i nie uczestniczy w Europejskim Systemie Handlu Uprawnieniami do Emisji Gazów Cieplarnianych (ETS). Niemniej Wnioskodawca zamierza wprowadzić system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska, jak również zmierzający do podwyższenia efektywności energetycznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ilość zużytego wyrobu gazowego przez Wnioskodawcę, na potrzeby opałowe związane z ogrzaniem pomieszczeń mieszkalnych wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych, znajdujących się w budynkach wielolokalowych jest zwolniona od podatku akcyzowego zgodnie z dyspozycją przepisu art. 3lb ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

2. Czy przy kwalifikowaniu Wnioskodawcy jako zakładu energochłonnego w rozumieniu przepisu art. 31b ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym udział zakupu wyrobów gazowych odnosi się do wartości produkcji sprzedanej całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, czy też do wartości produkcji sprzedanej energii cieplnej, która została wytworzona w kotłowniach i sprzedana odbiorcom energii cieplnej.

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

Ad 1).

Zgodnie z przepisem art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 0000, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 2900 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o podatku akcyzowym określa, że podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy gramatyczna i celowościowa wykładnia wskazanych przepisów prowadzi do wniosku, że ustawodawca zwalnia od akcyzy wyroby gazowe wykorzystywane do produkcji ciepła, które przeznaczone jest przez gospodarstwa domowe na cele grzewcze. Innymi słowy, zwolnione jest z podatku akcyzowego nabycie wyrobów gazowych przez jakikolwiek podmiot zużywający, w tym przez Wnioskodawcę, który wyroby gazowe zużywa na cele uprawniające do zwolnienia, tj. na cele opałowe (wytworzenie ciepła, które następnie przeznaczone jest przez gospodarstw domowe do ogrzania pomieszczeń mieszkalnych).

Gramatyczna wykładnia przepisu art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wskazuje wprost, iż to czy wyroby gazowe podlegają zwolnieniu decyduje ich przeznaczenie, tj. stan obiektywny.

Bezspornie celem uprawniającym do zwolnienia jest cel opałowy i bezsporne jest, że przeznaczenia gazu na cel opałowy ma dokonać gospodarstwo domowe.

Jednakże z powołanego przepisu w żaden sposób nie wynika, że pomiędzy podmiotem zużywającym wyroby gazowe oraz podmiotem dokonującym przeznaczenia tych wyrobów na cele opałowe ma wystąpić tożsamość podmiotowa.

Przedsiębiorstwa domowe przeznaczając wyroby gazowe na cele opałowe dokonują tego poprzez zawarcie umowy sprzedaży ciepła z dostawcą produkującym ciepło z gazu. Gospodarstwa domowe dokonują wyboru skąd z jakich źródeł, chcą mieć ciepło, czy ze źródeł wykorzystujących do produkcji ciepła gaz, węgiel, czy prąd.

Powyższy brak tożsamości pomiędzy podmiotem zużywającym, a podmiotem przeznaczającym wynika również z licznych interpretacji indywidualnych, w których wskazuje się przykładowo, iż produkcja ciepła z węgla przez spółdzielnię (wspólnotę mieszkaniową) ciepła na rzecz właściciel, lokali mieszkalnych zużywających ciepło do ogrzania pomieszczeń mieszkalnych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem, że ww. wyrób węglowy zużywany jest zgodnie z celem (przeznaczeniem) określonym w tym przepisie, tj. dla potrzeb gospodarstw domowych.

Powyższa gramatyczna wykładnia jest zgodna z celem regulacji przepisu art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, którym jest zwolnienie gospodarstw domowych z konieczności ponoszenia kosztów podatku akcyzowego od gazu zużywanego do ogrzania pomieszczeń mieszkalnych.

W przypadku, gdy przyjmiemy, że ustawa utożsamia podmiot dokonujący przeznaczenia wyrobu gazowego z podmiotem dokonującego zużycia gaz, powstałoby nieuzasadnione różnicowanie gospodarstw domowych jak również przedszkoli, szkół, żłobków, organów administracji na te, które:

W ocenie Wnioskodawcy, takiego rozróżnienia nie sposób znaleźć w przepisach ustawy o podatku akcyzowym. Gdyby takie rozróżnienie było intencją ustawodawcy dyspozycja przepisu art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym brzmiałaby następująco:

Zwalania się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN (...) dokonywane do celów opałowych przez: 1) gospodarstwa domowe, 2) organy administracji itd.

Powyższe rozumienie przepisów przez Wnioskodawcę znajduje uzasadnienie w interpretacjach indywidualnych, w których wskazuje się, że decyduje stan obiektywny zużycia wyrobu energetycznego na cele opałowe.

Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 lutego 2012 r. (ILPP3/443-113/11-4/TK) wskazano, że "zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną".

Dlatego też, ilość zużytego wyrobu gazowego przez Wnioskodawcę, na potrzeby opałowe związane z ogrzaniem pomieszczeń mieszkalnych wspólnot mieszkaniowych i prywatnych właścicieli nieruchomości, znajdujących się w budynkach wielolokalowych jest zwolniona od podatku akcyzowego.

Ad 2).

Zgodnie z treścią art. 3lb ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, biorąc pod uwagę definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a następnie zakładu energochłonnego, Wnioskodawca wskazuje, że powinien wziąć pod uwagę, dla ustalenia swojego statusu jako zakładu energochłonnego, udział zakupu wyrobów gazowych wyłącznie w wartości produkcji sprzedanej obejmującej wartość sprzedanego ciepła, czyli parametry odnoszące się ściśle do zakładu energochłonnego, tj. kotłowni.

Skoro z definicji zakładu energochłonnego wynika, że nie może być on mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana, jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych należy stwierdzić, że intencją ustawodawcy nie było odniesienie się do całości sprzedaży danego przedsiębiorstwa, a jedynie do zorganizowanej jego części - zakładu energochłonnego, w przypadku Wnioskodawcy związanej z kotłowniami.

W zakresie określenia udziału zakupu, wprawdzie przy wyrobach węglowych, w wartości produkcji sprzedanej, dla uznania przedsiębiorcy, jako zakładu energochłonnego, wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej, znak ILPP3/443-10/12 -2/TW z dnia 22 marca 2012 r.

W odpowiedzi na pytanie podatnika czy zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy podatnik - Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym i czy wobec powyższego dla określenia swojego statusu powinien brać pod uwagę globalną wartość jego sprzedaży czy też tylko wartość sprzedanego ciepła Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał: "iż to ten zakład - kotłownia a nie Spółka - może określać udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej" oraz że "Zainteresowany dla określenia swojego uprawnienia do zwolnienia od podatku w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 3la ust. 2 pkt 8 ustawy, powinien, zatem brać pod uwagę wartości produkcji sprzedanej (de facto ciepła) przez kotłownię".

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że również w przypadku wyrobów gazowych powyższe stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w przytoczonej interpretacji indywidualnej, jest podejściem właściwym, pozwalającym w sposób racjonalny i wiarygodny określić udział wyrobów gazowych i związaną z nimi sprzedaż.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752) - zwanej dalej ustawą - użyte w ustawie określenie "wyroby akcyzowe" oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie "wyroby gazowe" oznacza - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Z kolei zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu - w tym przypadku Wnioskodawcy - zaś użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży energii cieplej i jest finalnym nabywcą wyrobów gazowych.

Do produkcji ciepła wykorzystuje on gaz ziemny, wysokometanowy, w stanie gazowym.

Produkcja ciepła nie odbywa się w kogeneracji, tylko w wysokosprawnych kotłowniach gazowych (gaz w całości przeznaczony jest na cele opałowe), które znajdują się bezpośrednio w budynkach wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych.

Kotłownie Wnioskodawca dzierżawi od wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych. Kotłownie te stanowią zorganizowany i samodzielny zespół składników majątkowych przeznaczonych do produkcji ciepła, a każda z nich posiada odrębne umowy dotyczące dostawy wyrobów gazowych do produkcji ciepła, odrębne umowy sprzedaży ciepła, odrębne taryfy.

Produkcja ciepła odbywa się w źródłach (kotłowniach) o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nieprzekraczającej 5 MW, a łączną moc zamówiona przez odbiorców ciepła nie przekracza 5 MW, dlatego też w myśl przepisu art. 32 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne Zainteresowany nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie i obrót ciepłem i nie może przedstawiać taryf do zatwierdzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki zgodnie z przepisem art. 47 ustawy - Prawo energetyczne.

Całe ciepło wytworzone przez Wnioskodawcę przeznaczone zostało przez jego odbiorców do celów opałowych (grzewczych). Większość wytworzonego z gazu ciepła 87% jest sprzedawana wspólnotom mieszkaniowym oraz spółdzielniom mieszkaniowym na potrzeby ogrzania mieszkań prywatnych właścicieli, którzy posiadają lokale mieszkalne w budynkach wielolokalowych, osobom fizycznym w celu ogrzania ich nieruchomości a także do bibliotek i przedszkoli.

Niewielka część ciepła wytworzonego z gazu sprzedawana jest wspólnotom mieszkaniowym spółdzielniom mieszkaniowym na potrzeby ogrzania lokali usługowych (użytkowych) - 13%.

Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym wykorzystującym wyroby gazowe w rozumieniu przepisu art. 31b ust. 10 ustawy podatku akcyzowym, jeżeli udział zakupu wyrobów gazowych odniesie się wyłącznie do wartości produkcji sprzedanej obejmującej wyprodukowaną w kotłowniach i sprzedaną odbiorcom energię cieplną wytworzoną z gazu.

W sytuacji jednak, gdy udział zakupu wyrobów gazowych odniesie się do wartości produkcji sprzedanej ogółem, z całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to Wnioskodawca nie będzie spełniał przesłanek wynikających z przepisu art. 31b ust. 10 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, pozwalających uznać go za zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe.

Z uwagi na fakt, że w toku swojej działalności Wnioskodawca spala wyroby gazowe w instalacjach (kotłowni) o całkowitej nominalnej mocy cieplnej nieprzekraczającej 20 MW, nie ma on obowiązku i nie uczestniczy w Europejskim Systemie Handlu Uprawnieniami do Emisji Gazów Cieplarnianych (ETS). Niemniej Wnioskodawca zamierza wprowadzić system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska, jak również zmierzający do podwyższenia efektywności energetycznej.

Wątpliwości wrażone w pierwszym pytaniu dotyczą zwolnienia nabywanego gazu od akcyzy.

Wyjaśnić zatem należy, że na mocy art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Jak wyżej wskazano (art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy) w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

Biorąc pod uwagę uregulowanie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, że sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu podlega zwolnieniu od podatku gdy ww. wyroby gazowe są przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Zatem to nie ciepło - jak stwierdza Zainteresowany - lecz wyrób gazowy ma podlegać de facto zużyciu (spaleniu) przez gospodarstwa domowe.

Przy czym Wnioskodawca nie jest gospodarstwem domowym, zużywa natomiast wyroby gazowe w kotłowniach dzierżawionych od wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych. Gospodarstwom domowym sprzedaje natomiast wytworzone w nich ciepło.

Na potrzeby niniejszej interpretacji wystarczającym jest wskazanie, że nie zostaje w tym przypadku spełniony warunek zwolnienia od akcyzy gazu, który polega na jego przeznaczeniu do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Ustawa nie przewiduje natomiast zwolnienia polegającego na sprzedaży gospodarstwom domowym ciepła wytworzonego z wyrobów gazowych.

Odnośnie natomiast zużycia w spółdzielniach lub wspólnotach mieszkaniowych wyrobów gazowych zwrócić należy uwagę na fakt, że są to celowe jednostki organizacyjne powołane do działania (w określonym zakresie) na rzecz swoich członków (np. gospodarstw domowych).

Fakt ten odróżnia zatem Spółdzielnie od podmiotów gospodarczych wytwarzających ciepło w celach gospodarczych. Jednocześnie - w odróżnieniu od tych podmiotów - pozwala on na zachowanie warunku przeznaczenia nabywanych wyrobów gazowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. Istotą omawianego zwolnienia jest bowiem albo zużycie bezpośrednie (w gospodarstwach domowych) albo pośrednie, tj. w podmiocie upoważnionym do działania na rzecz mieszkańców (w kotłowni spółdzielni lub wspólnoty mieszkaniowej).

Reasumując, ilość zużytego wyrobu gazowego przez Wnioskodawcę, na potrzeby opałowe związane z ogrzaniem pomieszczeń mieszkalnych wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni mieszkaniowych, znajdujących się w budynkach wielolokalowych nie będzie zwolniona od podatku akcyzowego zgodnie z dyspozycją przepisu art. 3lb ust. 2 pkt 1 ustawy.

Końcowo stwierdzić należy, że Zainteresowany nie będzie mógł również korzystać ze zwolnienia określonego w art. 31b ust. 2 pkt 5 ustawy (które to zostało wskazane w zadanych pytaniach) gdyż dotyczy ono innych podmiotów niż Zainteresowany.

Zgodnie bowiem z tym przepisem zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.

Odnośnie drugiego zagadnienia stwierdzić należy, że przepis art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy stanowi, że zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Z kolei art. 31b ust. 10 ustawy stanowi, że przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Interpretacja językowa ww. przepisu pozwala na uzyskanie statusu zakładu energochłonnego albo podmiotom gospodarczym albo ich częściom przy spełnieniu ww. kryteriów co do jego "minimalnej struktury".

Spełnianie tych warunków pozwala na uznanie kotłowni (a nie samodzielnego podmiotu gospodarczego) za zakład energochłonny. Podkreślić tu należy, że nie jest to jeszcze równoznaczne ze zwolnieniem od podatku akcyzowego, które uzależnione zostało od spełnienia dodatkowych warunków (art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy).

Wobec powyższego stwierdzić należy, że to kotłownia (zakład energochłonny) wykorzystujący wyroby gazowe zobowiązany jest spełnić warunek odnośnie udziału zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej.

Przy kwalifikowaniu Wnioskodawcy jako zakładu energochłonnego w rozumieniu przepisu art. 31b ust. 10 ustawy udział zakupu wyrobów gazowych odnosi się do wartości produkcji sprzedanej (de facto energii cieplnej), która została wytworzona w kotłowniach i sprzedana ich odbiorcom.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.