ILPP3/443-53/10-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie procedury zawieszonego poboru akcyzy - jest prawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie procedury zawieszonego poboru akcyzy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany również Spółką) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zbieraniu zwłok zwierzęcych, ich transporcie do zakładu utylizacyjnego oraz utylizacji. Ponadto Spółka utylizuje również inne odpady zwierzęce. w procesie utylizacji, jako produkt uboczny powstaje mączka oraz utylizacyjny tłuszcz zwierzęcy (dalej: tłuszcz utylizacyjny) klasyfikowany do kodu CN 1518 00 95. Produkty te powstają w składzie podatkowym prowadzonym przez Spółkę.

Znaczna część wyprodukowanego przez Spółkę tłuszczu utylizacyjnego jest zużywana przez nią na własne potrzeby opałowe.

W wyniku spalania tłuszczu utylizacyjnego powstaje para wodna, która jest wykorzystywana w dwojaki sposób, tj.:

* na cele bezpośrednio związane z produkcją tłuszczów utylizacyjnych oraz

* na cele związane z ogrzewaniem powierzchni magazynowych i biurowych (tzw. cele socjalne).

Pozostała część wytworzonego przez Spółkę tłuszczu utylizacyjnego jest sprzedawana innym podmiotom na cele opałowe, bądź do produkcji biodiesla.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do tłuszczu utylizacyjnego zużywanego następnie przez Spółkę w składzie podatkowym na cele technologiczne, bezpośrednio związane z dalszą produkcją tłuszczu utylizacyjnego, zastosowanie znajdzie przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, a w konsekwencji w stosunku do tego wyrobu nie powstanie zobowiązanie podatkowe oraz wygaśnie obowiązek podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu (...).

Przepis ten wskazuje na jeden z przypadków zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w postaci zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym, gdzie wyroby akcyzowe objęte są procedurą zawieszenia poboru akcyzy z mocy przepisu 40 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku akcyzowym.

Co do zasady, na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, takie zużycie wyrobów akcyzowych powinno prowadzić do zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w konsekwencji do powstania zobowiązania podatkowego w akcyzie względem tych wyrobów.

Ustawodawca przewidział jednak kilka wyjątków w ustawie o podatku akcyzowym, na podstawie których mimo zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe w akcyzie nie powstaje oraz wygasa obowiązek podatkowy. Jeden z takich wątków został opisany w przytoczonym art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Przekładając powyższe na przypadek Spółki, podkreślić należy, że co do zasady zużycie tłuszczu utylizacyjnego w składzie podatkowym kończy procedurę zawieszenia poboru akcyzy w stosunku do tego wyrobu.

Niemniej jednak, w odniesieniu do tej części wyprodukowanego przez Spółkę tłuszczu utylizacyjnego, która zostaje następnie zużyta w składzie podatkowym do dalszej produkcji tłuszczu utylizacyjnego, mimo zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w stosunku do tego wyrobu:

* nie powstanie zobowiązanie podatkowe oraz

* wygaśnie obowiązek podatkowy w akcyzie (chodzi tutaj o obowiązek podatkowy powstały uprzednio w związku z produkcją tłuszczu utylizacyjnego przeznaczonego następnie do celów produkcyjnych - art. 10 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Analiza przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym prowadzi do wniosku, że aby dany wyrób akcyzowy, produkowany w składzie podatkowym, nie podlegał opodatkowaniu akcyzą mimo zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, konieczne jest spełnienie łącznie następujących przesłanek:

* wyrób akcyzowy musi zostać zużyty do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego;

* zużycie musi nastąpić w składzie podatkowym.

Pod pojęciem zużycie ustawodawca rozumie nie tylko wykorzystanie danego wyrobu akcyzowego do produkcji innego wyrobu, ale również zużycie w ramach procesów służących produkcji danego wyrobu akcyzowego.

W przypadku Spółki wszystkie ww. przesłanki są spełnione.

Po pierwsze, tłuszcz utylizacyjny jest wyrobem akcyzowym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o 00 95), jak również przeznaczenie na cele opałowe.

Po drugie, jest zużywany do produkcji innego wyrobu akcyzowego, tj. tłuszczu utylizacyjnego klasyfikowanego do kodu CN 1518 00 95, przeznaczanego, co do zasady, na cele opałowe.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na fakt, że ustawodawca w treści art. 42 ust. 1 pkt 2 użył sformułowania, wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego. z innym wyrobem akcyzowym będziemy mieli jednak do czynienia nie tylko, jeżeli pierwotny wyrób akcyzowy zostanie zużyty do produkcji wyrobu akcyzowego klasyfikowanego do innego kodu CN o innym wyrobie akcyzowym można również mówić w sytuacji, w której produkowany jest wyrobów akcyzowy o tym samym kodzie CN, co wyrób zużywany do produkcji, ale dla celów podatkowych jest to zupełnie inny wyrób akcyzowy od tego, zużywanego do produkcji. Intencją ustawodawcy było bowiem wprowadzenie regulacji, w ramach której opodatkowaniu akcyzą nie podlega wyrób akcyzowy, który ze względu na swoje zużycie w produkcji innego wyrobu akcyzowego, pośrednio zostanie opodatkowany akcyzą przy okazji opodatkowywania tym podatkiem nowo wyprodukowanego wyrobu akcyzowego.

Takie rozumienie tego przepisu pozostaje w zgodzie z art. 21 ust. 3 dyrektywy Rady 2003/961WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. UE I z dnia 31 października 2003 r.).

Przepis ten stanowi bowiem, że zużycie produktów energetycznych na terenie zakładu produkującego produkty energetyczne nie jest uważane za zdarzenie powodujące powstanie zobowiązania podatkowego, jeśli zużyciu podlegają produkty energetyczne produkowane na terenie zakładu.

Po trzecie, należy wskazać, że sposób zużycia tłuszczu utylizacyjnego przez Spółkę mieści się w rozumieniu pojęcia "zużycie" według przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Tłuszcz utylizacyjny nie jest bowiem, co prawda zużywany bezpośrednio do produkcji tłuszczu utylizacyjnego (tzn. nie jest składnikiem nowopowstałego wyrobu akcyzowego); niemniej jednak jest zużywany do procesów bezpośrednio służących produkcji tego wyrobu akcyzowego, a takie zużycie jest również objęte zakresem omawianej regulacji.

Podsumowując, podkreślić należy, że tłuszcz utylizacyjny produkowany przez Spółkę, który jest następnie zużywany w składzie podatkowym do procesów służących bezpośrednio produkcji innego wyrobu akcyzowego (tu: tłuszczu utylizacyjnego), nie podlega opodatkowaniu akcyzą na mocy art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2009 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; (...).

Jak wynika z przytoczonego art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, przepis ten reguluje moment zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w stosunku do wyrobów akcyzowych, z których w składzie podatkowym wyprodukowano inny wyrób akcyzowy. w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania wyrobów akcyzowych, zobowiązanie podatkowe związane z wyrobem stanowiącym surowiec wygaśnie, a opodatkowaniu będzie podlegał wyrób końcowy. Przedstawione skutki zachodzą przy tym niezależnie od tego, czy wyroby akcyzowe zostały zużyte bezpośrednio w procesie produkcyjnym, czy też doszło do ich pośredniego zużycia, tj. zużycia w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji wyrobów. Przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 nowej ustawy o podatku akcyzowym przewiduje, zatem takie same skutki w przypadku zużycia bezpośredniego i pośredniego wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Przy czym ww. zużycie nie będzie opodatkowane wyłącznie w zakresie produkcji wyrobów akcyzowych co oznacza, iż instytucja ta nie może być stosowana w przypadku produkcji wyrobów, które - niezależnie od ich kodu CN - nie będą wyrobami akcyzowymi.

Reasumując, w przypadku zużycia (bezpośredniego lub pośredniego) ww. wyrobów akcyzowych do produkcji innych wyrobów akcyzowych, mając na względzie art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, zużycie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy wyrobów energetycznych do produkcji innych wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, nie podlega opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.