ILPP3/443-36/10-5/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu 11 marca 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 12 marca 2010 r. (data wpływu 18 marca 2010 r.) oraz pismem z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania ubytków wyrobów energetycznych - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania ubytków wyrobów energetycznych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 marca 2010 r. (data wpływu 18 marca 2010 r.) oraz pismem z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi kilka stacji paliw. Ewidencja księgowa prowadzona jest w formie ksiąg rachunkowych. Inwentaryzacja przeprowadzana jest na koniec roku podatkowego, który pokrywa się z rokiem kalendarzowym. W zakładowej polityce rachunkowości Zainteresowany określił m.in. zasady rozliczenia magazynu. Z zasad tych wynika, że jako normy zakładowe ubytków paliwa przyjęto normy wynikające z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242).

Przyjęcia paliw Pb95, Pb98 oraz oleju napędowego na magazyn następuje po przeliczeniu na 15#730;C, natomiast rozchody dokonywane są w litrach rzeczywistych. Ubytki wyliczane są jako suma ubytków naturalnych normatywnych oraz jako błędy graniczne dopuszczalne urządzeń pomiarowych. Uzyskane procentowe wielkości ubytków stosuje się do wielkości obrotu paliwa w danym roku uzyskując w ten sposób maksymalne dopuszczalne niedobory paliwa traktowane jako niezawinione. Wszystkie wielkości przelicza się na 15#730;C aby można było je porównać.

Inwentaryzacja przeprowadzona na koniec roku 2009 wykazała niedobory mieszczące się w granicach zakładowej normy ubytków, uznane jako niezawinione oraz w przypadku Pb98 przekroczenie normy ubytków uznane jako brak zawiniony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od niedoborów niezawinionych paliwa należy odprowadzić podatek akcyzowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy odwołać się do definicji ubytków zawartej w art. 2 pkt 20 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tą definicją, ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych, jak również straty napojów alkoholowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Z powyższego wynika, że ubytki mogą powstać tylko w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Paliwo oraz gaz na stacji paliw są poza tą procedurą i w związku z tym powstałe ubytki nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 pkt 20 lit. a) ustawy, ubytki wyrobów akcyzowych, to wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

Stosownie do przepisu art. 8 ust. 3 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych.

Przedmiotem interpretacji, zgodnie z treścią opisanego we wniosku stanu faktycznego, jest kwestia opodatkowania ubytków wyrobów energetycznych sprzedawanych z zapłaconą akcyzą wg stawek określonych w art. 89 ust. 1 ustawy, z zachowaniem warunków określonych w ust. 5-10 i ust. 14-15 tego artykułu, powstałych w trakcie obrotu paliwem.

Reasumując, ubytki opisanych wyrobów energetycznych powstałe w trakcie obrotu paliwem, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, nie mieszczą się w dyspozycji art. 2 pkt 20 lit. a) ustawy i nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.