ILPP3/443-25/10-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 18 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku olejów fuzlowych o kodzie CN 3824 90 97 - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku olejów fuzlowych o kodzie CN 3824 90 97.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność, między innymi, w zakresie produkcji spirytusu, biokomponentów biopaliw. W procesie destylacyjnym powstaje odpad produkcyjny w postaci olejów fuzlowych (kod CN 3824 90 97). Oleje fuzlowe to produkt stanowiący mieszaninę produktów takich jak: alkohol izoamylowy, alkohol izobutylowy, alkohol n-propylowy i alkohol etylowy, o wyglądzie jednorodnej, klarownej cieczy bez osadu, barwy od jasnożółtej do brązowej i charakterystycznym duszącym zapachu. Zawartość alkoholu etylowego w olejach fuzlowych wynosi zwykle od 2% do 5%.

Zainteresowany do wniosku załączył sprawozdanie z badań olejów fuzlowych na zawartość alkoholu etylowego wykonanych przez Laboratorium.

Spółka planuje całkowite skażanie olejów fuzlowych, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego oraz sprzedaż olejów fuzlowych całkowicie skażonych podmiotom trzecim nieprowadzącym składów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W przedstawionym opisie sprawy produkcja i sprzedaż olejów fuzlowych całkowicie skażonych będzie zwolniona z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Zainteresowany uważa, że przewidziane w ww. przepisie zwolnienie nie jest uzależnione od określonego przeznaczenia alkoholu etylowego całkowicie skażonego.

Wobec powyższego zdaniem Spółki produkcja i sprzedaż olejów fuzlowych (zawierających w swym składzie m.in. alkohol etylowy) całkowicie skażonych winna być zwolniona z podatku akcyzowego, niezależnie od tego do jakich celów będą one wykorzystywane.

Ad. 2

Zdaniem Spółki przy obliczaniu ilości środków skażających jakie powinny być dodane do olejów fuzlowych w celu ich całkowitego skażenia zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego należy brać pod uwagę tylko ilość alkoholu etylowego zawartego w tych olejach fuzlowych (ok. 2 do 5%). Zgodnie z przepisami ustawy o podatku akcyzowym wyrobem akcyzowym podlegającym podatkowi akcyzowemu jest alkohol etylowy. Zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

W świetle powyższej definicji zgodnej z definicją zawartą w art. 20 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych, za alkohol etylowy uznaje się w każdym przypadku czysty alkohol etylowy i wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, oznaczone kodami CN 2208 i 2207, a ponadto alkohol etylowy zawarty (w ilości powyżej 1,2% objętości) w innych wyrobach, objętych innymi kodami CN niż wskazane powyżej (np. alkohol etylowy zawarty w koncentracie płynu do spryskiwaczy, wyrobach czekoladowych, lekach, olejach fuzlowych itp). Podkreślić jednocześnie należy, że w tym drugim przypadku definicja alkoholu etylowego obejmuje wyłącznie alkohol etylowy zawarty w tych innych wyrobach. Za alkohol etylowy nie można natomiast uznać wyrobów, w których alkohol ten stanowi jedynie składnik i które zostały zaklasyfikowane do innych kodów niż kody CN 2208 i 2207. Oleje fuzlowe są odpadem powstającym w procesie destylacji alkoholu etylowego będącym mieszaniną substancji takich jak: alkohol izoamylowy, alkohol izobutylowy, alkohol n-propylowy, które nie są wyrobami akcyzowymi oraz alkoholu etylowego, który jest wyrobem akcyzowym. Zawartość alkoholu etylowego w olejach fuzlowych wynosi zwykle od 2% do 5%. W związku z powyższym tylko ilość alkoholu etylowego zawartego w olejach fuzlowych powinna być podstawą do określenia niezbędnej dla całkowitego skażenia ilości środków skażających.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone - o kodzie CN 2207.

W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Pod poz. 41 ww. załącznika nr 1 do ustawy, wskazano na wyroby klasyfikowane do kodu CN 3824 90 97 jako pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 8 ustawy, do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby oznaczone CN 3824 90 91 i CN 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Natomiast zgodnie z ust. 3 cytowanego przepisu paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem paliw silnikowych.

Zainteresowany wskazał, iż planuje całkowite skażanie olejów fuzlowych o kodzie CN 3824 90 97, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, oraz sprzedaż olejów fuzlowych całkowicie skażonych podmiotom trzecim nieprowadzącym składów podatkowych.

Wątpliwość Zainteresowanego budzi fakt, czy w analizowanym opisie sprawy produkcja i sprzedaż olejów fuzlowych skażonych środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego będzie zwolniona od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że w opisanym przypadku nie znajdzie zastosowania przepis art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, ponieważ ma on zastosowanie wyłącznie do alkoholu etylowego wskazanego w tym przepisie i nie znajduje zastosowania do innych wyrobów w nim niewymienionych.

Zgodnie bowiem z art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

Reasumując, produkcja i sprzedaż olejów fuzlowych o kodzie CN 3824 90 97 skażonych środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego nie będzie zwolniona od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Z uwagi na fakt, iż odpowiedź na pytanie nr 1 w niniejszej interpretacji, dotycząca skażenia olejów fuzlowych jest negatywna, odpowiedz na pytanie nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dodatkowo wyjaśnia się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.