ILPP3/443-181/12-5/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku - brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 19 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu 22 listopada 2012 r.) oraz z dnia 13 lutego 2013 r. (data wpływu 15 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego oleju smarowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego oleju smarowego. Pismami z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu 22 listopada 2012 r.) oraz z dnia 13 lutego 2013 r. (data wpływu 15 lutego 2013 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie podpisu osoby uprawnionej do reprezentowania Wnioskodawcy, opisu stanu faktycznego, przeformułowania pytania i stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów energetycznych o kodzie CN 2710 19 81, które zakwalifikowane zostały przez organ podatkowy, jako wyroby akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego. Wynika to z faktu, że podstawa prawna druku AKC-U odnosi się do wyrobu akcyzowego z zapłaconą akcyzą.

Przeznaczeniem wyrobów akcyzowych ujętych w deklaracji AKC-U jest: smarowanie skrzyń biegów oraz silników w pojazdach samobieżnych.

Zainteresowany przed dniem wykonania "pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą", złożył stosowne zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego i otrzymał status "zarejestrowanego odbiorcy". Jednakże ta okoliczność jest bezprzedmiotowa dla sprawy, albowiem Wnioskodawca nie mógł w tej sprawie występować jako zarejestrowany odbiorca, bo jako taki byłby uprawniony do zakupu wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, a przecież przedmiotowe oleje taką procedurą nie były objęte.

Przy zakupie tego produktu Zainteresowany, dokonał względem UC w P następujących czynności:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w opisanej powyżej sytuacji ujętej w opisie stanu faktycznego, był zobowiązany do wykonania czynności wymienionych w opisie i opisanych w punkcie 1, 2, 3, i ujętych w rubryce nr 68 tego wniosku o interpretację indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy dyrektywy Rady 2008/118/WE, oraz ustawy o podatku jak w opisanej powyżej sytuacji, nie nakładają na niego obowiązku złożenia deklaracji AKC-U, ani nie zobowiązują do zapłacenia podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju.

1. W ustawie o podatku akcyzowym przedmiot sporu został zaliczony do wyrobów akcyzowych.

dowód: art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym z 6 grudnia 2008 r.

2. Podatek akcyzowy od przedmiotu sprawy stał się wymagalny, jako podatek od konsumpcji przedmiotowych wyrobów akcyzowych w momencie "dopuszczenia do konsumpcji" w państwie członkowskim dopuszczenia do konsumpcji.

dowód: art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 2008/118/WE.

3. Dopuszczenie do konsumpcji przedmiotowych wyrobów akcyzowych oznacza opuszczenie przez te wyroby procedury zawieszenia poboru akcyzy.

dowód: art. 7 ust. 2 lit. a dyrektywy Rady 2008/118/WE.

4. Osobą zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego, który stał się wymagalny, w odniesieniu do opuszczenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, w odniesieniu do wyrobów akcyzowych, w tym od przedmiotu interpretacji podatkowej, o czym mowa w art. 7 ust. 2 lit. a jest uprawniony prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany odbiorca lub każda inna osoba zwalniająca wyroby akcyzowe.

dowód: art. 8 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 2008/118/WE.

5. Przedmiot interpretacji jest wyrobem akcyzowym z zapłaconą akcyzą.

dowód: art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, jako podstawa prawna złożenia deklaracji AKC-U.

6. Względem przedmiotu interpretacji stosuje się warunki wymagalności i stawki podatku akcyzowego obowiązujące w państwie członkowskim, w którym ma miejsce dopuszczenia do konsumpcji, w dniu w którym podatek akcyzowy stał się wymagalny.

dowód: dyrektywa Rady 2008/118/WE art. 9.

7. Państwa członkowskie mają obowiązek stosowania tych samych procedur względem wyrobów akcyzowych krajowych jak i względem wyrobów akcyzowych pochodzących z innych państw członkowskich.

dowód: dyrektywa Rady 2008/118/WE art. 9.

Z powyższego wynika, że:

Fakt zakupienia wewnątrzwspólnotowego przedmiotowego oleju przez Zaintetresowanego, w żadnym wypadku nie mógł spowodować utraty przez przedmiotowy olej, prawa do konsumpcji na terenie całej WE, w tym również na terytorium kraju jakie nabył, co by mogło uzasadniać objęcie przedmiotowego oleju smarowego, ponownie, procedurą zawieszenia poboru akcyzy i dalej zaistnienia ponownego obowiązku zapłacenia akcyzy, jako podatku od konsumpcji tego produktu akcyzowego na terenie WE, w tym na terytorium kraju.

Zgodnie z orzeczeniem ETS, po prawidłowym wdrożeniu dyrektywy w państwie członkowskim, wykładnię prawa w tym państwie wykonuje się w świetle norm prawnych ujętych w tej dyrektywie.

Jeżeli w dyrektywie Rady 2008/118/WE norma prawna zapisana w art. 9 nakazuje każdemu Państwu Członkowskiemu honorować warunki wymagalności i stawki podatku akcyzowego obowiązujące w państwie członkowskim, w którym miało miejsce dopuszczenia do konsumpcji, w dniu w którym podatek akcyzowy stał się wymagalny, jeżeli w państwie członkowskim przedmiotowy olej został dopuszczony do konsumpcji raz, to należny podatek akcyzowy od konsumpcji przedmiotowego oleju został zapłacony na obszarze WE. Przedmiotowy olej opuścił procedurę zawieszenia poboru akcyzy w kraju członkowskim i Wnioskodawca nie ma już obowiązku, względem przedmiotu sporu, jako wyrobu akcyzowego z zapłaconą akcyzą, czyli nie objętego już procedurą zawieszenia poboru akcyzy, zapłacić po raz drugi podatku akcyzowego jako podatku od konsumpcji przedmiotowego oleju, bo podatek od konsumpcji od tego oleju został już raz zapłacony, a przedmiotowy olej nie jest objęty już procedura zawieszenia poboru akcyzy. Podatek od konsumpcji wyrobów akcyzowych płaci się tylko raz, w momencie dopuszczenia do konsumpcji, bo tylko raz wyrób akcyzowy może być skonsumowany.

Zainteresowany podkreślił, iż "Po prawidłowej i całkowitej realizacji dyrektywy, władze państwowe powinny dokonywać wykładni przepisów krajowych w jej świetle".

Na tej podstawie Wnioskodawca stwierdził, że w art. 8 ust. 1 pkt 4 oraz w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wyrażenie "wyroby akcyzowe", należy rozumieć jako wyroby akcyzowego z niezapłaconą akcyzą objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Gdyby było inaczej, i gdyby pojęcie wyrobu akcyzowego, o którym mowa w ww. artykułach ustawy o podatku akcyzowym oznaczałoby również wyroby akcyzowe z zapłacona akcyzą, to by oznaczało, że Polska nie wdrożyła normy ujętej w art. 9 dyrektywy Rady 2008/118/WE.

Zgodnie z zapisem ujętym w art. 9 dyrektywy Rady 2008/118/WE, oleje smarowe o kodzie CN 2710 19 81 będące wyrobami akcyzowymi z zapłaconą akcyzą, jako oleje tego samego rodzaju, produkowane przez krajowe rafinerie na terytorium kraju, musiałyby być objęte tymi samymi procedurami co te same wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą pochodzące z terytorium państwa członkowskiego. Zdaniem Wnioskodawcy tak nie jest.

Zainteresowany nabywa na terytorium kraju wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą o kodzie CN 2710 19 81 służące do smarowania skrzyń przekładniowych oraz silników napędowych w pojazdach jedno i dwuśladowych i nie jest zobowiązany, w przypadku zakupu dokonanego na terytorium kraju takiego wyrobu akcyzowego z zapłaconą akcyzą, do:

Gdyby jednak w art. 8 ust. 1 pkt 4, oraz w art. 10 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wyrażenie wyroby akcyzowe, odnosiło się do wyrobu akcyzowego z zapłaconą akcyzą to by również oznaczało, że Polska jako państwo członkowskie nie wdrożyło art. 9 dyrektywy Rady 2008/118/WE do ustawy o podatku akcyzowym, bo inne procedury stosuje względem wyrobów akcyzowych tego samego rodzaju, gdy pochodzą z kraju wspólnotowego, a inne procedury stosuje się do wyrobów akcyzowych tego samego rodzaju, gdy pochodzą one z terytorium kraju.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że do stosowania reguł zawartych w przepisach prawa wspólnotowego zobowiązane są też organy administracji. Poczynając bowiem od dnia przystąpienia przez Rzeczpospolitą Polską do Unii Europejskiej, do pojęcia prawa, zaliczać należy nie tylko normy prawa stanowionego przez organy władzy w ramach krajowego systemu prawa, ale również normy tworzone przez instytucje Wspólnoty Europejskiej. W myśl art. 2 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia, będącego integralną częścią Traktatu podpisanego w dniu 16 kwietnia 2003 r. w Atenach, państwo członkowskie związane jest postanowieniami traktatów założycielskich, oraz aktami przyjętymi przez instytucje wspólnot, jak również wykładnią i stosowaniem prawa wynikającą z orzecznictwa ETS.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w wyrokach Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich - m.in. w sprawach Hansgeorg Lennartz (C-97/90) czy Fratelli Constanzo (C-103/88). W myśl stanowiska Trybunału, organy administracji, obok sądów, są zobowiązane do przestrzegania zasady pierwszeństwa prawa wspólnotowego wobec prawa krajowego i do odmowy stosowania prawa krajowego, gdy jest ono niezgodne z prawem wspólnotowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na gruncie wspólnotowym kwestię opodatkowania olejów smarowych regulują Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 str. 12), zwana dalej Dyrektywą 2008/118/WE oraz Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 51 z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 405 z późn. zm.), zwana dalej Dyrektywą Energetyczną.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego oleju smarowego o kodzie CN 2710 19 81 i twierdzi, że przepisy dyrektywy Rady 2008/118/WE oraz ustawy o podatku jak w opisanej powyżej sytuacji, nie nakładają na niego obowiązku złożenia deklaracji AKC-U, ani nie zobowiązują do zapłacenia podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Wyjaśnić zatem należy, iż w myśl art. 1 ust. 1 Dyrektywy 2008/118/WE ustanawia ona ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego nakładanego bezpośrednio lub pośrednio na konsumpcję poniższych wyrobów, zwanych dalej "wyrobami akcyzowymi":

Z kolei zgodnie z art. 1 ust. 3 lit. a Dyrektywy 2008/118/WE, państwa członkowskie mogą nakładać podatki na produkty inne niż wyroby akcyzowe. Nałożenie takich podatków nie może jednakże powodować zwiększenia formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

Wskazane powyżej "wyroby akcyzowe" to wyroby podlegające zharmonizowanej unijnej akcyzie, która w przypadku produktów energetycznych nakładana jest zgodnie z Dyrektywą Energetyczną (art. 1 Dyrektywy Energetycznej).

Stąd też opisany we wniosku wyrób (olej smarowy oznaczony kodem CN 2710 19 81), jest wyrobem akcyzowym zharmonizowanym, a zatem jego opodatkowanie akcyzą następuje w ramach zharmonizowanego systemu określonego w przepisach wspólnotowych.

Zauważyć dodatkowo należy, iż w myśl art. 2 ust. 1 lit. b Dyrektywy Energetycznej, dla celów niniejszej dyrektywy, pojęcie "produkty energetyczne" stosuje się do produktów objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej, nie ma ona zastosowania m.in. do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania nie są objęte zakresem stosowania Dyrektywy Energetycznej.

Zatem, zgodnie z przepisami Dyrektywy Energetycznej oleje smarowe, wykorzystywane w inny sposób niż jako paliwa silnikowe lub opałowe nie są objęte wspólnotowym systemem zharmonizowanego podatku akcyzowego.

Wyjaśnić jednak należy, iż powyższe nie oznacza, że państwa członkowskie pozbawione są możliwości wprowadzenia własnych regulacji, niepodlegających harmonizacji z prawem wspólnotowym w tym zakresie. Należy podkreślić, że są one uprawnione do opodatkowania olejów smarowych wykorzystywanych do innych celów niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, z poszanowaniem prawa wspólnotowego (wyrok z dnia 14 lutego 1995 r., sygn. C-279/93).

Jak wyżej wskazano, państwa członkowskie mogą nakładać podatki na produkty inne niż wyroby akcyzowe (art. 1 ust. 3a Dyrektywy Rady 2008/118/WE).

Mając na uwadze powyższe, Polska utrzymała opodatkowanie podatkiem akcyzowym olejów smarowych, w tym także olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania, niebędących (w świetle wyroku ETS z dnia 5 lipca 2007 r. C-145/06 i C-146/06) wyrobami, o których mowa w obowiązującym obecnie art. 1 ust. 3a Dyrektywy Rady 2008/118/WE. Jednocześnie Polska dochowała warunku, o którym mowa w art. 1 ust. 3 dyrektywy Rady 2008/118/WE, tj. utrzymując ww. opodatkowanie nie zwiększono formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

Dodatkowo warto wyjaśnić, iż w pkt 45 i 46 ww. orzeczenia ETS popełniony został istotny błąd w tłumaczeniu wyroku (wersja polska jest inna niż wersje angielska, niemiecka czy francuska).

Pierwotne tłumaczenie zawierało następujące stwierdzenie: " (...) stoi ona na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych (...)" podczas, gdy prawidłowe tłumaczenie pkt 45 to: "W świetle powyższego na zadane pytanie trzeba odpowiedzieć, że dyrektywę 2003/96 należy interpretować w ten sposób, iż nie stoi ona na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych, takich jak rozważane w sprawie przed sądem krajowym, które przewidują pobieranie podatku konsumpcyjnego od olejów smarowych w przypadku, gdy są one przeznaczone, oferowane do sprzedaży lub wykorzystywane do innych celów niż jako paliwa silnikowe lub grzewcze".

Wobec takiego orzeczenia Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt I FSK 1315/07 zauważył, iż: "W konkluzji swoich rozważań dotyczących możliwości opodatkowania produktów energetycznych przeznaczonych do innych celów niż jako paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania (w sprawie rozpatrywanej przez Trybunał chodziło o opodatkowanie olejów smarowych) w świetle postanowień dyrektywy energetycznej, Trybunał w pkt 43-45 uzasadnienia powyższego wyroku z dnia 5 lipca 2007 r. stwierdził, iż nawet jeśli oleje smarowe wykorzystywane w inny sposób niż jako paliwo silnikowe lub grzewcze, objęte są definicją pojęcia produktów energetycznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b dyrektywy 2003/96, to są one wprost wyłączone z zakresu stosowania tej dyrektywy na mocy jej art. 2 ust. 4 lit. b tiret pierwsze i przez to nie są objęte systemem ujednoliconego podatku akcyzowego. W tych okolicznościach należy uznać, że wspomniane oleje smarowe, które nie są objęte ujednoliconym podatkiem akcyzowym, stanowią produkty inne niż te, o których mowa w art. 3 ust. 1 dyrektywy 92/12 (dyrektywy horyzontalnej - uwaga NSA), co oznacza, że zgodnie z art. 3 ust. 3 akapit pierwszy tej dyrektywy państwa członkowskie zachowują prawo do wprowadzenia lub utrzymania w mocy podatków od tych produktów, pod warunkiem, że podatki te nie spowodują zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

W świetle powyższego na zadane pytanie trzeba odpowiedzieć, że dyrektywę 2003/96 należy interpretować w ten sposób, iż nie stoi ona na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych, takich jak rozważane w sprawie przed sądem krajowym, które przewidują pobieranie podatku konsumpcyjnego od olejów smarowych, gdy są one przeznaczone, oferowane do sprzedaży lub wykorzystywane do celów innych niż jako paliwa silnikowe lub grzewcze.".

Powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z dnia 29 września 2011 r., sygn. akt I GSK 521/10) oraz (uchwała z dnia 29 października 2012 r., sygn. I GPS 1/12).

Biorąc powyższe pod uwagę, wyjaśnić następnie należy, iż Polskie uregulowania dotyczące opodatkowania wyrobów akcyzowych, zawarte zostały m.in. w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe, to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 27 załącznika nr 1 wskazano, na wyroby mieszczące się w pozycji CN 2710. Do wyrobów energetycznych, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 do 2715.

Obowiązująca ustawa o podatku akcyzowym jest podstawowym aktem krajowym regulującym problematykę podatku akcyzowego i została wprowadzona głównie ze względu na konieczność harmonizacji polskich regulacji z zakresu podatku akcyzowego z przepisami wspólnotowymi wynikającymi m.in. z Dyrektywy Rady 2003/96/WE.

Wśród nowych rozwiązań w zakresie akcyzy ustawodawca odszedł od podziału wyrobów akcyzowych na zharmonizowane i niezharmonizowane.

Stąd też stwierdzić należy, iż powyższe uregulowania nie naruszają przepisów prawa wspólnotowego, gdyż jak wyżej wskazano, przepis art. 1 ust. 3a dyrektywy Rady 2008/118/WE umożliwia utrzymanie opodatkowania podatkiem akcyzowym olejów smarowych, w tym także olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania.

Wyjaśnić ponadto należy, iż nieujęcie olejów do smarowania silników w katalogu wyrobów energetycznych podlegających przepisom dotyczącym kontroli i uregulowanych w dyrektywie Rady 2008/118/WE, nie stanowi podstawy do nieopodatkowania w kraju przedmiotowych wyrobów.

Określony w art. 20 ust. 1 dyrektywy Energetycznej, katalog wyrobów energetycznych wskazuje, iż te wyroby nie podlegają przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania dyrektywy Rady 2008/118/WE. Nieujecie wyrobu akcyzowego w tym katalogu nie jest jednoznaczne z brakiem podstawy do jego opodatkowania.

W przypadku bowiem, gdy nabywane wewnątrzwspólnotowo oleje smarowe wykorzystywane będą do innych celów niż opałowe lub napędowe, to nie będą one obejmowane procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Podlegają one jednak opodatkowaniu zgodnie z ogólnymi przepisami dotyczącymi powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego. Stąd też postanowienia art. 20 ust. 1 dyrektywy Energetycznej, nie wykluczają możliwości opodatkowania olejów smarowych, które nie zostały ujęte w katalogu wyrobów podlegających przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania określonych w dyrektywie Rady 2008/118/WE.

Istotny jest jednak fakt, iż nie jest sprzeczne z celami dyrektywy Energetycznej oraz praktyką stosowania przepisów wspólnotowych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej uznanie, iż wyroby ropopochodne wymienione w ustawie o podatku akcyzowym, bez względu na ich przeznaczenie, są wyrobami akcyzowymi.

Zgodnie natomiast z uregulowaniem art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Wyjaśnić również należy, iż stawki akcyzy dla olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 - zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy - z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 wynoszą 1.180,00 zł/1.000 litrów.

Z powyższego wynika, iż na gruncie przepisów krajowych ww. wyroby ropopochodne, w tym oleje smarowe, zasadnie i prawidłowo należy uznać za wyroby akcyzowe.

Ponadto zauważyć należy, iż wyroby będące przedmiotem wniosku nie są obejmowane procedurą zawieszenia poboru akcyzy w przypadku ich nabywania wewnątrzwspólnotowego.

Tym niemniej nie pozostaje to w sprzeczności z tym, iż produkty energetyczne - w rozumieniu dyrektywy Energetycznej - mogą być objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy na terytorium kraju.

Nie może być to jednak traktowane jako naruszenie swobodnego handlu i przepływu towarów na wspólnym rynku. Przepisy krajowe, które ustanawiają odrębne procedury, jakie należy stosować w przypadku ww. wyrobów, nie wprowadzają żadnych ograniczeń obrotu tymi wyrobami i nie nakładają na podatników, ani na inne państwa członkowskie obowiązków, które byłyby niezgodne z przepisami prawa wspólnotowego. Przede wszystkim w obrocie wewnątrzwspólnotowym m.in. olejami smarowymi, nie ma zastosowania procedura zawieszenia poboru akcyzy i administracyjny dokument towarzyszący - nabycie wewnątrzwspólnotowe tych wyrobów odbywa się bowiem na podstawie dokumentów handlowych.

Zgodnie bowiem z art. 40 ust. 6 ustawy, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5.

Natomiast, stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju, a w przypadku przemieszczania tych wyrobów na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wyłącznie dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast e-AD.

Dodać należy, iż w myśl przepisu § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 158, poz. 1065), w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, wprowadzanych do składu podatkowego na terytorium kraju z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, procedurę tę, na podstawie dokumentów handlowych, stosuje się od momentu wprowadzenia tych wyrobów na terytorium kraju.

Dodatkowo prawodawca przewidział, iż w określonych okolicznościach ww. wyroby podlegają zwolnieniu od akcyzy. Zgodnie bowiem z przepisem § 10 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 159, poz. 1070 z późn. zm.), zwalnia się od akcyzy oleje smarowe, pozostałe oleje o kodach CN 2710 19 71-83 i 2710 19 87-99, przeznaczone do wykorzystania do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy.

Wśród czynności wymienionych w art. 32 ust. 3 ustawy, na szczególną uwagę zasługują dwa przypadki wskazane przez prawodawcę. Są to przepisy art. 32 ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy, w świetle których zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego.

Stosownie do art. 78 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, jest obowiązany:

W myśl art. 78 ust. 3 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.

Zgodnie z art. 78 ust. 5 ustawy, ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia.

Korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 78. ust. 8 ustawy, Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie w sprawie wzoru zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym (Dz. U. Nr 32, poz. 240) określił wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyza na terytorium państwa członkowskiego.

Z kolei korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 78. ust. 10 ustawy Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 14 grudnia 2011 r. w sprawie deklaracji uproszczonej dla podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 286, poz. 1677) określił wzór deklaracji uproszczonej nabycia wewnątrzwspólnotowego (AKC-U) wraz z objaśnieniami, stanowiącymi załącznik do rozporządzenia.

Zatem w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów smarowych poza systemem zwolnień - i gdy wyroby te nie były objęte na terytorium kraju procedurą zawieszenia poboru akcyzy - Wnioskodawca zobowiązany był, jako podmiot nabywający te wyroby, zgodnie z art. 78 ust. 3 ustawy, przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspónotowym do właściwego naczelnika urzędu celnego. Spółka zobowiązana była również do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracji uproszczonej według określonego wzoru oraz obliczenia akcyzy i dokonania jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwej izby celnej, w terminie 10 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, prowadzenia ewidencji nabywanych wewnątrzwspónotowo wyrobów akcyzowych.

Nabywany wewnątrzwspólnotowo przez Wnioskodawcę olej smarowy o kodzie CN 2710 19 81 jest na gruncie krajowych uregulowań prawnych, wyrobem akcyzowym. Czynnością, która podlega opodatkowaniu - stawką 1.180,00 zł/1.000 litrów - podatkiem akcyzowym jest nabycie wewnątrzwspólnotowe tego wyrobu.

Zatem, Zainteresowany zobowiązany był, przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, do wykonania czynności określonych w art. 78 ust. 1 ustawy.

Należy jednak podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, jest ocena prawna przedstawionego stanu faktycznego, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Zainteresowanego dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.