ILPP3/443-16/13-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Pełnomocników, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2013 r. (data wpływu 6 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków podmiotu zużywającego wyroby węglowe - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków podmiotu zużywającego wyroby węglowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) zajmuje się produkcją energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu. W swojej działalności wykorzystuje on m.in. węgiel o kodzie CN 2701, (dalej: wyroby węglowe). Wyroby węglowe zużywane przez Spółkę mogą mieć różną postać fizyczną np. brył, miału. Spółka objęta jest Europejskim Systemem Handlu Emisjami, zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Zgodnie z interpretacją indywidualną o sygn. ILPP3/443-96/11-2/TK węgiel zużywany przez Spółkę w zakładach objętych europejskim systemem handlu emisjami podlega zwolnieniu na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym (dalej: ustawa).

Spółka posiada magazyny wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych (cały węgiel zużywany przez Spółkę jest do celów zwolnionych). Ponadto celem zachowania prawa do zwolnienia zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych na cel zwolniony - ewidencja ta została opieczętowana przez Naczelnika Urzędu Celnego we Wrocławiu oraz na ewidencję zostały nałożone zamknięcia urzędowe. Spółka dokonuje inwentaryzacji zapasów dla celów bilansowych. Spółka na dzień dzisiejszy nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu węglowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Po analizie przepisów ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych Spółka powzięła następujące wątpliwości:

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

Ad. 1

Po analizie przepisów - Spółka stoi na stanowisku, iż nie ma nałożonego wprost obowiązku dokonywania inwentaryzacji zapasów węgla dla celów podatku akcyzowego na podmioty zużywające. Obowiązku takiego nie nakłada na Spółkę w szczególności Załącznik nr 5 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 166) (dalej: rozporządzenie). Załącznik ten w pkt 5 stanowi, iż ubytki wyrobów węglowych rozlicza się za okresy roczne, pkt 6 wskazuje dwa sposoby ustalania masy magazynowej. Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy, ubytki wyrobów węglowych - są to wszelkie straty wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczące podmioty węglowe.

Jak zostało wskazane na wstępie, Spółka nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu węglowego - jest podmiotem zużywającym, zwolnionym na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, dlatego też rozporządzenie jak również ustawa nie nakłada na podmiot zużywający obowiązku dokonywania inwentaryzacji zapasów węgla - zarówno za okresy roczne jaki inne przedziały czasowe.

Ad. 2

Po analizie przepisów - Spółka stoi na stanowisku, iż nie ma nałożonego wprost obowiązku dokonywania uzgodnień stanu węgla wynikającego z zapisów ewidencji a stanów węgla wynikającego z ewidencji zapasów (ewidencji księgowej). Jak zostało wskazane na wstępie Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych na cel zwolniony w formie papierowej. Wpisy do ewidencji prowadzone są zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 196).

Spółka wskazała, iż w podobnej sprawie Minister Finansów wydał interpretacje indywidualną z dnia 6 lutego 2013 r. o sygn. nr ILPP3/443-180/12-2/TW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.