ILPP3/443-15/13-4/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 21 lutego 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2013 r. (data wpływu 15 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie likwidacji Medium - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie likwidacji Medium.

Wniosek uzupełniono w dniu 15 maja 2013 r. w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego, zadanych pytań oraz własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również Spółka) w swojej działalności oferuje do sprzedaży produkty kosmetyczne oraz chemii gospodarstwa domowego nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi (dalej: wyroby kosmetyczne). Spółka jest podmiotem zarejestrowanym zgodnie z przepisami prawa, na potrzeby rozliczeń z tytułu podatku akcyzowego jako:

Spółka nie prowadzi składu podatkowego.

W ramach produkcji Spółka wykorzystuje lub wykorzystywała wyroby akcyzowe w postaci:

Alkohol skażony częściowo wykorzystywany jest przez Spółkę, będącą w tym zakresie podmiotem zużywającym, do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi i podlega zwolnieniu zgodnie z przepisami art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Spółka spełnia wymogi dotyczące objęcia alkoholu skażonego częściowo powyższym zwolnieniem, a w szczególności nie przekracza wyznaczonych norm zużycia alkoholu etylowego oraz prowadzi niezbędne ewidencje.

Produkcja wyrobów, w których wykorzystywany jest alkohol etylowy skażony częściowo składa się z szeregu procesów. Jednym z początkowych procesów produkcji wyrobów kosmetycznych jest użycie alkoholu skażonego częściowo do produkcji półproduktu - medium, będącego bazą do wytwarzania poszczególnych linii asortymentowych wyrobów kosmetycznych (w szczególności różnorodnych linii zapachowych).

Medium jest wyrobem będącym efektem normalnego procesu produkcyjnego. Medium nie podlega dalszej obróbce chemicznej, umieszczane jest jedynie w opakowaniach jednostkowych (stanowi zawartość butelki żelu). Po konfekcjonowaniu medium, Spółka uzyskuje gotowy produkt w postaci wyrobów kosmetycznych - żeli (kod CN 3307 90 00), który jest umieszczany w opakowaniach zbiorczych. Półprodukt wytworzony przez Spółkę nie może mieć innego zastosowania, niż wskazane powyżej wytworzenie różnych linii zapachowych wyrobów kosmetycznych. Moc objętościowa alkoholu skażonego częściowo w medium jest wyższa niż 1,2%. Spółka klasyfikuje przedmiotowe medium według kodu CN 3307 90 00 Nomenklatury Scalonej.

Spółka zamierza zlikwidować określoną partię medium, ze względu na utratę właściwości niezbędnych do zakończenia produkcji. Nie ma ona możliwości użycia wyrobu jako wkładu do butelek. Partia wyrobu, którą Zainteresowany zamierza zlikwidować, składa się w znacznej części (powyżej 1,2% objętości) z alkoholu etylowego (kod CN 2207 20) skażonego środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.) oraz innych składników, głównie esencji zapachowych. Spółka nie odzyskuje, oraz nie ma możliwości odzyskania alkoholu etylowego zawartego w medium. Co więcej, w jej ocenie alkohol etylowy zawarty w medium nie może być odzyskany w jakikolwiek inny sposób również przez inny podmiot. Wskazuje na to fakt, że żel ten stanowi jednolitą masę i nie jest możliwe wyodrębnienie z jego składu alkoholu etylowego mechanicznie lub chemicznie.

W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwość, co do skutków podatkowych likwidacji medium do produkcji wyrobów kosmetycznych ze względu na utratę właściwości niezbędnych do wykorzystania w procesie produkcji. Spółka podkreśla przy tym, że medium nie może zostać wykorzystane w jakikolwiek sposób. Wobec powyższego półprodukt powstały w wyniku zużycia alkoholu skażonego częściowo stał się nieprzydatny do dalszego przerobu.

Sposób likwidacji nie został ostatecznie ustalony przez Spółkę. Wnioskodawca zakłada, że likwidacja medium będzie polegać na jego utylizacji przez przedsiębiorstwo wyspecjalizowane, którego przedmiotem działalności jest niszczenie odpadów przemysłowych. Spółka podkreśla, co zostało wskazane we wniosku, że medium nie może być wykorzystane w jakikolwiek sposób i powinno podlegać zniszczeniu, nie zamierza zatem wykorzystywać medium do jakichkolwiek czynności, a w szczególności napędu silników spalinowych lub do celów opałowych.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż w każdym przypadku, gdy Spółka nabywa alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego (dalej: alkohol etylowy skażony) na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.), nabycie to następuje w trybie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.; dalej: UPA), tj. korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Nabycie alkoholu etylowego skażonego, do produkcji "medium" wskazanego we wniosku, nastąpiło ze składu podatkowego zlokalizowanego na terytorium kraju do Spółki jako podmiotu zużywającego i również korzystało ze wskazanego powyżej zwolnienia, tj. było zwolnione ze względu na przeznaczenie alkoholu etylowego skażonego środkami skażającymi do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (kosmetyków). Jednocześnie Spółka informuje, że każdorazowo spełnione są warunki wskazane w art. 32 ust. 4 pkt 2 UPA, umożliwiające zastosowanie tego zwolnienia.

Zgodnie z informacją zawartą we wniosku Spółki z dnia 15 lutego 2013 r., klasyfikuje ona "medium" jako "Preparaty stosowane przed goleniem, do golenia lub po goleniu, dezodoranty osobiste, preparaty do kąpieli, depilatory i pozostałe preparaty perfumeryjne, kosmetyczne lub toaletowe, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; gotowe odświeżacze pomieszczeń, nawet perfumowane, lub mające własności dezynfekcyjne - Pozostałe", tj. jako wyroby określone kodem CN 3307 90 00 w układzie Nomenklatury Scalonej zgodnej z Rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. L 256 z 7.9.1987).

"Medium" powstaje w wyniku normalnego procesu produkcyjnego - zmieszania półproduktów, m.in. alkoholu etylowego skażonego i esencji zapachowych w celu wytworzenia określonych linii zapachowych kosmetyków. "Medium" charakteryzuje się cechami fizycznymi i chemicznymi gotowego produktu. "Medium" nie podlega dalszej obróbce chemicznej, umieszczane jest jedynie w opakowaniach jednostkowych.

Spółka uzyskuje zatem gotowe produkty, "wyroby kosmetyczne", w wyniku konfekcjonowania "medium". Podkreślić należy, że nie opakowanie, a "medium" jest elementem decydującym o charakterze produktu końcowego, to dzięki medium produkt końcowy posiada odpowiednie cechy zapachowe i dezynfekujące, właściwe dla wyrobu gotowego.

Oznacza to, że zawartość gotowego "wyrobu kosmetycznego" nie może zostać zaklasyfikowana inaczej niż produkt ostateczny.

Powyższe można wywieść również z Reguł Ogólnych Interpretacji Nomenklatury Scalonej znajdujących się w załączniku nr 1 do wielokrotnie nowelizowanego rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, zgodnie z którymi wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważanego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły), znajdującego się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym.

Jak wskazano powyżej, wytworzone w toku produkcji "medium" nie podlega dalszej obróbce, a jedynie pakowaniu w opakowania jednostkowe. Oznacza to, że wyrób ten, w momencie pakowania do opakowań jednostkowych, posiada cechy produktu gotowego, przez co zasadne jest stosowanie tego samego kodu klasyfikacyjnego CN co w przypadku gotowego "wyrobu kosmetycznego", tj. 3307 90 00.

Dodatkowo, Spółka zaznacza, że zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną prezentowaną przez Ministra Finansów w ramach wydawanych interpretacji indywidualnych, kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).

W związku z powyższym, co wielokrotnie było podkreślane, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego klasyfikacji statystycznej wyrobów. Z powyższych przepisów wynika zarazem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego obejmującego również klasyfikację statystyczną wyrobu.

Za prawidłową klasyfikację wyrobu odpowiedzialny jest bowiem Wnioskodawca. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Potwierdza to również Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z którym, klasyfikacja działalności, produktów (w tym usług), towarów itp. dokonywana jest przez zainteresowany podmiot według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej (interpretacja indywidualna z dnia 23 marca 2009 r. sygn. IBPP3/443-97/09/DG; interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2012 r., sygn. ITPP3/443-129/12/AF).

W celu wyjaśnienia wątpliwości dotyczących zakresu znaczenia użytych we wniosku pojęć "medium" oraz "wyroby kosmetyczne", przyjętych przez Spółkę na potrzeby przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, konieczne jest doprecyzowanie ich znaczenia. "Medium" to kosmetyk wytworzony przez Spółkę, umieszczony w opakowaniu zbiorczym, przeznaczony do rozlewu w dalszym etapie produkcji w opakowania jednostkowe (konfekcjonowanie).

"Wyroby kosmetyczne", w znaczeniu przyjętym na potrzeby przedmiotowego wniosku o interpretację, to "medium" umieszczone w opakowaniach jednostkowych, przeznaczonych do sprzedaży. Oznacza to, że jedyną różnicą pomiędzy przedmiotowym "medium", a gotowym "wyrobem kosmetycznym" jest opakowanie.

Spółka zamierza zlikwidować "medium", które z uwagi na utratę właściwości fizykochemicznych niezbędnych dla pełnowartościowego kosmetyku, nie może zostać rozlane do opakowań jednostkowych. W związku z powyższym, przedmiotem wniosku złożonego przez Spółkę jest zatem "medium" oznaczone kodem CN 3307 90 00, a nie "wyrób kosmetyczny".

W dniu 8 listopada 2011 r. Spółka otrzymała decyzję wydaną na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b UPA w dniu 28 października 2011 r. przez właściwego naczelnika urzędu celnego dotyczącą ustalenia dopuszczalnych norm zużycia alkoholu etylowego skażonego do produkcji wyrobów kosmetycznych. We wskazanej powyżej decyzji, naczelnik ustalił dopuszczalne normy zużycia alkoholu etylowego skażonego, zwolnionego z akcyzy w przypadku jego zużycia do wytwarzania produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Normy zużycia zostały określone z uwzględnieniem procentowej ilości strat powstałych w procesie produkcyjnym. Spółka wskazuje przy tym, że otrzymała decyzję w zakresie ustalenia dopuszczalnych norm zużycia alkoholu etylowego skażonego z uwagi na przeznaczenie do produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (kosmetyków) w czasie ich wytwarzania przez Spółkę. Spółka nie otrzymała decyzji dotyczącej dopuszczalnych norm ubytków dotyczących alkoholu etylowego.

Z uwagi na ustalone, na podstawie decyzji z dnia 28 października 2011 r. wydanej przez właściwego naczelnika urzędu celnego, normy ubytków alkoholu etylowego skażonego wykorzystywanego do produkcji kosmetyków, Spółka nie korzysta z przywileju rozliczania ubytków w wysokości równej rzeczywistym stratom wyrobów akcyzowych.

Fizyczna likwidacja "medium" przez Spółkę nie będzie polegać na użyciu "medium" do napędu silników spalinowych lub celów opałowych. Jednocześnie Spółka chce zaznaczyć, że sposób likwidacji "medium" został przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania - sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu z dnia 10 maja 2013 r.:

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

Stanowisko odnośnie pytania nr 1

Spółka stoi na stanowisku, że likwidacja (całkowite zniszczenie) medium do produkcji wyrobu kosmetycznego nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku akcyzowym przez wyroby akcyzowe należy rozumieć m.in. napoje alkoholowe. Za napoje alkoholowe, ustawa uważa natomiast alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyrobu pośrednie. Alkoholem etylowym są, zgodnie z art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Stosownie do przepisów art. 8 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 (m.in. napojów alkoholowych objętych zwolnieniem ze względu na przeznaczenie). Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.

Zgodnie natomiast z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonich do skażania alkoholu etylowego na podstawie właściwych przepisów, jeżeli spełnione zostały warunki, o których mowa w ust. 5-13. Co więcej, w przypadku podmiotu zużywającego, zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na definicję alkoholu etylowego będącego w rozumieniu ustawy wyrobem akcyzowym. Zgodnie z brzmieniem przywołanej powyżej definicji, za alkohol etylowy uznać należy wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

W ocenie Spółki, do uznania danego wyrobu za alkohol konieczne jest spełnienie zatem dwóch przesłanek:

* dany wyrób musi zostać zaklasyfikowany do kodu CN 2207 lub 2208,

* objętościowa moc alkoholu w tym wyrobie przekracza 1,2%.

Zgodnie z przepisami art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN; dalej: Nomenklatura) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zgodnie z załącznikiem nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, wyrobami akcyzowymi są m.in.:

* alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone (CN 2207),

* alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe (CN 2208).

Spółka wykorzystuje alkohol skażony częściowo do produkcji wyrobów kosmetycznych. Wyroby powstałe w wyniku produkcji nie mogą zostać zakwalifikowane do kodów Nomenklatury wskazanych powyżej. Wyroby kosmetyczne wytwarzane przez Spółkę należy bowiem zaklasyfikować m.in. do wyrobów określonych w Dziale 33 Nomenklatury.

Jednocześnie wskazać należy, że użyty przez Spółkę alkohol etylowy częściowo skażony został wykorzystany do produkcji kosmetyków zgodnie z przepisami umożliwiającymi zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym (czyli został wykorzystany do produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi). Wykorzystanie alkoholu następuje w momencie zmieszania tego wyrobu akcyzowego z pozostałymi składnikami medium. Użycie alkoholu nie następuje na dalszym etapie produkcji (tekst jedn.: w momencie rozlewu medium do butelek, nie ma miejsca użycie alkoholu etylowego, a użycie medium).

Wobec powyższego, zniszczenie produktów lub medium nie powinno wiązać się z opodatkowaniem podatkiem akcyzowym.

W ocenie Spółki, nie zachodzą przesłanki do uznania medium przeznaczonego do produkcji wyrobów kosmetycznych za wyrób akcyzowy, a tym samym do zastosowania przepisów zobowiązujących Spółkę do opodatkowania likwidacji półproduktu oraz alkoholu zawartego w tym półprodukcie. Należy bowiem podkreślić, że Spółka dokonała zużycia alkoholu w toku produkcji kosmetyków, przez co zniszczenie nie może zawierać się w dyspozycji art. 8 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym. Zniszczeniu nie podlega bowiem wykorzystany wcześniej alkohol, a medium, które nie może zostać uznane za wyrób akcyzowy.

W związku z powyższym Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

Stanowisko odnośnie pytania nr 2

Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Spółki odnoszącym się do pytania pierwszego, Spółka stoi na stanowisku, że "medium" zawierające alkohol etylowy skażony o mocy powyżej 1,2% objętości, zwolniony ze względu na przeznaczenie wynikające z przepisu art. 32 ust. 4 pkt 2, nie może być uznane za wyrób akcyzowy i tym samym jego likwidacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Jednakże w przypadku przyjęcia odmiennego stanowiska przez Ministra Finansów lub uznania, że opodatkowaniu przy likwidacji podlega alkohol etylowy skażony zawarty w "medium", Spółka pragnie potwierdzić, czy w przedmiotowym przypadku znajduje zastosowanie zwolnienie z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 UPA.

W pierwszej kolejności Spółka chce podkreślić, że zwolnieniu podlega alkohol etylowy skażony wykorzystywany do produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zwolnienie to, określone w art. 32 ust. 4 pkt 2 UPA ma zastosowanie w przypadku spełnienia określonych przesłanek, m.in. wymaganych obowiązków dokumentacyjnych. Jak wskazano we wniosku, Spółka każdorazowo spełnia wszystkie obowiązki nałożone przez przepisy UPA wiążące się z prawem zastosowania powyższego zwolnienia.

Kluczowym warunkiem zwolnienia jest wykorzystanie alkoholu etylowego skażonego, do produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, a więc także do wytworzenia "medium".

Spółka podkreśla, że zużycie alkoholu nie następuje w późniejszych etapach produkcji, tj. podczas rozlewu "medium" do flakonów i butelek.

Wobec powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku całkowitego zniszczenia "medium", które utraciło właściwości do dalszego przerobu, gdy ta czynność lub czynność zniszczenia alkoholu etylowego skażonego zawartego w tym "medium" podlegałaby opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, zastosowanie znajdzie zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 UPA. Zdaniem Spółki, wykorzystanie alkoholu etylowego skażonego nastąpiło w toku produkcji "medium", zatem spełnione zostały wszelkie przesłanki warunkujące zwolnienie alkoholu etylowego skażonego wykorzystanego i zawartego w "medium". W ocenie Spółki, w przypadku uznania czynności likwidacji "medium" lub alkoholu etylowego skażonego zawartego w tym wyrobie, jako czynności powodującej opodatkowanie podatkiem akcyzowym, czynność ta będzie zwolniona z opodatkowania zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 UPA.

Stanowisko odnośnie pytania nr 3

W przypadku, gdy likwidacja "medium" objętego kodem CN 3307 90 00 zawierającego alkohol etylowy skażony o mocy przekraczającej 1,2% objętości lub alkohol etylowy skażony zawarty w tym wyrobie nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2, Spółka stoi na stanowisku, że likwidacja ta powinna zostać uwzględniona w normach ubytków wyrobów akcyzowych na podstawie art. 85 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z informacjami przestawionymi w niniejszym piśmie, Spółka otrzymała decyzję wydaną w dniu 28 października 2011 r. przez właściwego naczelnika urzędu celnego dotyczącą ustalenia dopuszczalnych norm zużycia alkoholu etylowego skażonego do produkcji wyrobów kosmetycznych. We wskazanej powyżej decyzji, naczelnik ustalił dopuszczalne normy zużycia alkoholu etylowego skażonego, zwolnionego z akcyzy w przypadku jego zużycia do wytwarzania produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Normy zużycia zostały określone z uwzględnieniem procentowej ilości strat powstałych w procesie produkcyjnym.

Spółka podkreśla, że likwidacja "medium" pozostaje w bezpośrednim związku z procesem produkcji "wyrobów kosmetycznych". Sam fakt likwidacji "medium" jest związany z utratą możliwości przeznaczenia tego półproduktu do dalszego przerobu (tekst jedn.: rozlewu do opakowań jednostkowych), co można uznać za stratę w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Utrata właściwości fizykochemicznych powoduje bowiem, że nie ma możliwości wykorzystania półproduktu do rozlewu do opakowań jednostkowych, czy też do jakiegokolwiek innego procesu. Jedyną możliwością jest utylizacja medium. Nie zmienia to jednak zdaniem Spółki faktu, że wykorzystała ona w produkcji "medium", alkohol etylowy skażony.

Wobec powyższego, w przypadku uznania, że likwidacja "medium" objętego kodem CN 3307 90 00 zawierającego alkohol etylowy skażony o mocy przekraczającej 1,2% objętości lub alkoholu etylowego skażonego zawartego w tym wyrobie nie będzie korzystać w całości ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 1, likwidacja ta powinna:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo zaznaczyć należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie likwidacji Medium. Natomiast kwestia dotycząca prawa celnego została rozstrzygnięta w odrębnym piśmie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.