ILPP3/443-140/12-4/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 25 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowym w zakresie opodatkowania samochodu osobowego - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowym w zakresie opodatkowania samochodu osobowego.

Pismem z dnia 28 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie przestawionego stanu faktycznego, przeformułowania pytanian i stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 13 kwietnia 2012 r. zakupił wraz z Panem AU auto marki (...) o numerze VIN: (...), na fakturę VAT nr (...) od Pana JL prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe (...).

Auto zostało sprowadzone przez ww. przedsiębiorcę z Danii homologacją na samochód ciężarowy. Z otrzymanych od firmy dokumentów wynika, że badanie diagnostyczne auta zostało przeprowadzone w dniu 28 lutego 2012 r. w Polsce w Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów P.W. "W" znajdującej się w miejscowości K. Z badania wynikało, iż jest to samochód ciężarowy z ilością miejsc siedzących 2.

Samochód przekraczając granicę Polski miał homologację na samochód ciężarowy, dlatego podatek akcyzowy nie został przez przedsiębiorcę uiszczony.

Zakupione auto już od momentu kupna posiadało 5 siedzeń wraz z wyposażeniem zabezpieczającym (pasy zabezpieczające). Dodatkowo nie miało stałej przegrody lub panela pomiędzy przestrzenią dla kierowcy, a przestrzenią tylną. Z tego względu została przez Zainteresowanego zmieniona homologacja samochodu na samochód osobowy w dniu 16 kwietnia 2012 r., ponieważ w myśl polskiego prawa, auto, wg Wnioskodawcy, było w momencie kupna samochodem osobowym zdefiniowanym w myśl artykułu 100 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zainteresowany nie jest w stanie powiedzieć, kiedy zostały wstawiane siedzenia, czy były od nowości i auto zostało tak sprowadzone, czy może po przejściu badania w Polsce w dniu 28 lutego 2012 r. dopiero siedzenia zostały wstawione. Przegrody również nie posiadał. Auto bowiem półtora miesiąca, od momentu przejścia badania w dniu 28 lutego 2012 r. do momentu zakupu przez Wnioskodawcę, czyli do dnia 13 kwietnia 2012 r., było w posiadaniu Pana JL.

W dniu 17 kwietnia 2012 r. Zainteresowany udał się wraz z Panem AU do Urzędu Celnego w ŻW, w którym poinformowano go o braku konieczności opłaty akcyzy za kupione auto ze względu na to, że auto zakupiono w Polsce od polskiego przedsiębiorcy i w związku z tym jest on jego drugim właścicielem. W związku z powyższym zalecono Wnioskodawcy udanie się do wydziału komunikacji w celu zarejestrowania auta. Samochód został zarejestrowany w tym samym dniu, tj. dnia 17 kwietnia 2012 r. Była to pierwsza rejestracja auta w Polsce i tym samym rejestracja auta jako auta osobowego.

Zainteresowany zwrócił się z pisemną prośbą do Urzędu Celnego w ŻW o zajęcie stanowiska na piśmie w jego sprawie, aby nie zostało mu zarzucone w ewentualnych późniejszych postępowaniach, że nie opłacił akcyzy. W piśmie, które otrzymał od Naczelnika Urzędu Celnego w L uzyskał wyjaśnienie, iż w tej sprawie należy zwrócić się do organów podatkowych o interpretację indywidualną przepisów. Po kolejnym zwróceniu się już do Naczelnika Urzędu Celnego w L o pisemne zajęcie stanowiska, w związku z przeprowadzoną wcześniej telefoniczną rozmową, w której został poinformowany o tym, że akcyza powinna być opłacana w momencie przekraczania przez auto granicy państwa, a nie w momencie jego pierwszej rejestracji. Tej samej odpowiedzi nie otrzymał pisemnie, poinformowano go o możliwości złożenia wniosku o interpretację indywidualną.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wyjaśnienie, czy akcyza powinna być opłacana, a jeśli tak, to przez kogo. Uważa on, iż akcyza powinna być opłacona przez Pana JL prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe (...).

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, iż samochód (...) w dniu 13 kwietnia 2012 r., czyli w momencie jego zakupu, był samochodem osobowym zdefiniowanym w myśl art. 100 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zatem był pojazdem mechanicznym objętym pozycją CN 8703, inną niż objęte pozycją 8702 (wg Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej).

Auto zostało zakupione z homologacją na samochody ciężarowe, choć wg polskiej klasyfikacji było ewidentnie samochodem osobowym, stąd zmieniona przez niego homologacja auta jeszcze przed jego rejestracją o czym pisał on opisując stan faktyczny we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Zatem samochód jest i wg Wnioskodawcy był również w momencie

zakupu samochodem osobowym objętym pozycją CN 8703. W aucie nie były dokonywane żadne przeróbki, aby mógł być samochodem osobowym z miejscami siedzącymi w ilości 5.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu z dnia 28 września 2012 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. I. i 2.

Nie musi on opłacać podatku akcyzowego od auta z homologacją na osobowe zarejestrowanego w Polsce, ponieważ nie sprowadzał go z zagranicy, a kupił od przedsiębiorcy prowadzącego swoją działalność na terenie Polski, który w takim stanie sprowadził je do Polski i to on powinien podatek akcyzowy opłacić, ponieważ auto w momencie sprzedaży było samochodem osobowym objętym pozycją CN 8703.

Ad. 3.

Uważa on, że obowiązek taki nie powstanie, ponieważ auto będzie sprzedawane na terenie Polski po raz drugi, a nie po raz pierwszy. Poza tym, będzie to sprzedaż samochodu już zarejestrowanego na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 13 kwietnia 2012 r. zakupił wraz z Panem AU auto marki (...) o numerze VIN:

(...) na fakturę VAT nr (...) od Pana JL prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe (...).

Samochód został przywieziony przez ww. przedsiębiorcę z Danii z homologacją na samochód ciężarowy. Z otrzymanych od firmy dokumentów wynika, że badanie diagnostyczne auta zostało przeprowadzone w dniu 28 lutego 2012 r. w Polsce w Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów P.W. "W" znajdującej się w miejscowości K. Z badania wynikało, iż jest to samochód ciężarowy z ilością miejsc siedzących 2.

Samochód przekraczając granicę Polski miał homologację na samochód ciężarowy, dlatego podatek akcyzowy nie został przez przedsiębiorcę uiszczony.

Zakupione auto już od momentu kupna posiadało 5 siedzeń wraz z wyposażeniem zabezpieczającym (pasy zabezpieczające). Dodatkowo nie miało stałej przegrody lub panela pomiędzy przestrzenia dla kierowcy, a przestrzenią tylną. Z tego względu została przez nabywców zmieniona homologacja samochodu na samochód osobowy w dniu 16 kwietnia 2012 r., ponieważ w myśl polskiego prawa, samochód, wg Wnioskodawcy, był w momencie kupna samochodem osobowym zdefiniowanym w myśl art. 100 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zainteresowany nie wie, kiedy zostały wstawione siedzenia, czy były od nowości i samochód został tak przywieziony, czy po przejściu badania w Polsce w dniu 28 lutego 2012 r. dopiero siedzenia zostały wstawione. Przegrody również nie posiadał. Auto bowiem półtora miesiąca, od momentu przejścia badania w dniu 28 lutego 2012 r. do momentu zakupu przez nabywców, czyli do dnia 13 kwietnia 2012 r., było w posiadaniu Pana JL.

W dniu 17 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca udał się wraz z Panem AU do Urzędu Celnego, w którym poinformowano ich o braku konieczności opłaty akcyzy za zakupiony samochód ze względu na to, że zakupiony on został w Polsce od polskiego przedsiębiorcy i w związku z tym są jego drugimi właścicielami. Samochód został zarejestrowany w tym samym dniu, tj. 17 kwietnia 2012 r. Była to pierwsza rejestracja samochodu w Polsce i tym samym rej rejestracja jako samochodu osobowego.

Zainteresowany wskazał, iż samochód (...) w dniu 13 kwietnia 2012 r., czyli w momencie jego zakupu, był samochodem osobowym zdefiniowanym w myśl art. 100 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zatem był pojazdem mechanicznym objętym pozycją CN 8703, inną niż objęte pozycją 8702 (wg Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej).

Przede wszystkim zauważyć należy, iż w myśl art. 14b 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualna).

Ze wskazanej wyżej regulacji wynika, że z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. Zatem, interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie.

Nie oznacza to jednak, iż każdy i w jakiejkolwiek sprawie - jak wskazał np. NSA w postanowieniu z dnia 20 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1276/10 - może o taką interpretację wystąpić. Przepis powyższy wprowadza bardzo istotne ograniczenie w zakresie możliwości wystąpienia o interpretację. Mianowicie, wniosek o wydanie interpretacji może złożyć zainteresowany podmiot w swojej indywidualnej sprawie. Przepis ten wymaga zatem istnienia pomiędzy sprawą w której wystąpiono z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji a wnioskodawcą związku wyrażającego się w tym, że przedstawiony we wniosku problem musi dotyczyć sfery opodatkowania lub ewentualnego opodatkowania wnioskodawcy.

Oznacza to, że wnioskodawca ma uprawnienie do uzyskania od organu podatkowego interpretacji prawa podatkowego w każdej indywidualnej sprawie, która może kształtować jego prawa i obowiązki na gruncie określonej regulacji podatkowej.

W szczególności, żądanie uzyskania interpretacji indywidualnej prawa podatkowego odnosi się do stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) przedstawionych przez wnioskodawcę, co do których wykładnia znajdujących w nich zastosowanie przepisów podatkowych może rzutować na prawidłowe rozliczenie wnioskodawcy w ramach tego podatku. W efekcie wnioskodawca ma uzyskać rzetelną informację jak - w dotyczącym go stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) - organ podatkowy interpretuje przepisy podatkowe znajdujące w nim zastosowanie, co może mieć wpływ na prawidłowość dokonania przez niego rozliczenia tegoż podatku.

Zatem w zakresie skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego dotyczącego pozostałych z opisanych osób uprawnione do występowania z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej są te osoby. W ramach niniejszej interpretacji indywidualnej zagadnienia odnoszące się do tych osób nie mogą być rozpatrywane.

Z kolei w kwestii wykładni przepisów prawa mających zastosowanie w opisanym we wniosku przypadku i oceny merytorycznej stanowiska Zainteresowanego wyjaśnić należy, iż zaklasyfikowanie opisanego samochodu marki (...) przez Wnioskodawcę do kodu CN 8703 pozawala zaliczyć go do samochodów osobowych.

W myśl bowiem art. 3 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Przepis art. 100 ust. 4 ustawy, zawiera definicję samochodów osobowych, stosowaną dla celów ustawy. W myśl tego przepisu są to pojazdy i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Z opisu sprawy wynika, iż nabyty przez Wnioskodawcę w dniu 13 kwietnia 2012 r. samochód marki (...), był samochodem osobowym zdefiniowanym w myśl art. 100 ust. 4 ustawy

z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym - był pojazdem mechanicznym objętym pozycją CN 8703.

Z kolei przedmiotem opodatkowania w przypadku samochodów osobowych (na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy) jest:

Na mocy art. 102 ust. 1 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności., o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

W myśl powyższego natomiast, opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega jedna z czynności wymienionych w art. 100 ust. 1 ustawy. Zakup samochodu osobowego klasyfikowanego do kodu CN 8703 nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonał zakupu samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym od podmiotu, który dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego tego samochodu, nie jest on zobowiązany do zapłaty, tego podatku.

Wyjaśnić następnie należy, iż stosownie do art. 100 ust. 2 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jednakże na mocy art. 100 ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności - podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany w przyszłości planuje sprzedaż przedmiotowego samochodu osobowego kolejnemu nabywcy. Zbycie tego samochodu osobowego nastąpi jednak już po jego zarejestrowaniu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od sprzedaży samochodu osobowego zarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, gdyż przepisy ustawy o podatku akcyzowym takiego opodatkowania nie przewidują.

Ponadto zaznaczyć należy, iż zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów lub usług. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego.

Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobu, przyjmując klasyfikacje wskazaną we wniosku przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu, w przedmiocie wydania interpretacji, jest ocena prawna przedstawionego zdarzenia przyszłego, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem la Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, iż w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 869/09, lexnr 541931).

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast wmyśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Zainteresowanego dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Ponadto, tut. Organ pragnie również poinformować, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Zainteresowany występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tej ustawy, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej-rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia-tego-wezwania

(art. 53 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.