ILPP3/443-124/10-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2010 r. (data wpływu 29 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, zwany dalej "Spółką", zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie produkcji preparatów białkowych dla zwierząt i ludzi z odpadowych drożdży piwowarskich.

Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego i nie składa deklaracji podatku akcyzowego. Działalność Spółki polegać będzie na odzysku z zakupionego ze źródeł zewnętrznych odpadowego materiału komórek drożdżowych i produkcji preparatów białkowych przeznaczonych dla zwierząt i ludzi. Odpadowy materiał zawiera alkohol etylowy pochodzący z fermentacji alkoholowej zachodzącej w procesie produkcji piwa.

Źródłem materiału odpadowego będą zakupy z różnych browarów z terenu Polski, jak również zakupy od firm pośredniczących, które zajmują się zabezpieczeniem sanitarnym browarów, w tym gospodarką odpadami. Ze względu na przepisy dotyczące gospodarowania odpadami, do obrotu materiałem odpadowym stosowane będą tzw. karty odpadu, na których potwierdzany będzie, za okresy miesięczne, odbiór od dostawców materiału odpadowego. Materiał odpadowy będzie dostarczany do Spółki przez sprzedawcę lub firmy transportowe.

Zakupiony materiał odpadowy, w zależności od jego parametrów oraz przeznaczenia preparatów, poddawany będzie wirowaniu na wirówkach, bądź też bezpośrednio kierowany do aparatów wyparnych w celu zagęszczenia. Po zagęszczeniu odpadowy materiał skierowany zostanie na urządzenia suszarnicze (wieża suszarnicza lub bębny suszarnicze). Odzyskana z materiału odpadowego biomasa (pochodząca z odpadowych drożdży browarniczych rozbita na fragmenty biomasa, pozbawiona w wysokim stopniu uporządkowanej struktury komórkowej, składająca się z unieczynnionych martwych komórek oraz fragmentów komórek martwych drożdży) skierowana zostanie następnie do suszarni i zapakowana (produkt końcowy nie zawierający alkoholu etylowego).

Spółka posiada aktualną decyzję Starosty udzielającą Spółce pozwolenia na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne. Przewidywanymi do wytwarzania, zgodnie z udzielonym pozwoleniem, są m.in. inne niewymienione odpady - wypar drożdżowy jako mieszanina odcieku po wirówkach, kondensatu z wyparki, nadmiarowej cieczy z pomp próżniowych oraz popłuczyn z mycia urządzeń technologicznych (aparatów wyparnych, tanków magazynowych dla materiału odpadowego i autocystern) oraz wszystkich innych płynów powstających w produkcji preparatów drożdżowych, o parametrach:

* alkohol etylowy - 6,0%

* alkohol metylowy - 0,2%

* alkohole wyższe - 0,5%

* woda - 88,5%

* inne substancje - aldehydy, estry, substancje goryczkowe, mineralne i azotowe, kwasy organiczne i nieorganiczne, tłuszcze i węglowodany - ok. 4,8%.

Obieg wewnętrzny wyparu i kondensatu z wyparek jest zabezpieczony plombami zakładowymi, a jego sprzedaż jest monitorowana poprzez zaplombowany licznik. Z uwagi na fakt, iż w Spółce działa system zarządzania ISO 9001:2000, ISO 22000-2005 w zakresie obrotu wyparem drożdżowym obowiązuje odpowiednia procedura robocza 1-29. Odpad kierowany będzie do zbiorników wyparu, a następnie sprzedawany odbiorcom - gorzelniom rolniczym. Wypar odbierany będzie transportem własnym odbiorców. Gorzelnie rolnicze zainteresowane są tym odpadem, ponieważ zawiera on średnio 6-7% alkoholu etylowego nadającego się do odzysku (destylacji). Gorzelnie te posiadają status składów podatkowych i znajdują się pod nadzorem służb celnych. Spółka nie planuje sprzedży wyparu do innych podmiotów, ani też nie będzie go przerabiać samodzielnie (destylować).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym alkohol etylowy powstały wyłącznie w drodze fermentacji nie jest alkoholem etylowym, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym oraz art. 20 Dyrektywy tiret pierwsze.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 1 o podatku akcyzowym, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy, zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Definicja ta odpowiada treści definicji alkoholu etylowego zawartej w art. 20 tiret pierwsze Dyrektywy.

Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów przedstawionymi w piśmie z dnia 25 maja 2007 r. nr AE-II-033-12/AM/1883 " (...) za alkohol etylowy uznaje się w każdym przypadku czysty alkohol etylowy i wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.91.10, 15.92.11, 15.92.12 oraz kodami CN 2208 i 2207, a ponadto alkohol etylowy zawarty (w ilości powyżej 1,2% objętości) w innych wyrobach, objętych innymi symbolami PKWiU i kodami CN niż wskazane powyżej, np. w wyrobach czekoladowych, lekach, spryskiwaczach itp.). Podkreślić jednocześnie należy, że w tym drugim przypadku definicja alkoholu etylowego obejmuje wyłącznie alkohol etylowy zawarty w tych innych wyrobach". Powołane wyjaśnienia zostały przedstawione w odniesieniu do regulacji poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2004 nr 29, poz. 257 z późn. zm.), jednakże z uwagi na tożsamość art. 72 ust. 1 ww. ustawy oraz art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym należy je uznać za w pełni aktualne.

Powyższe stanowisko Ministerstwa Finansów znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 maja 2010 r., sygn. I GSK 897/09, stwierdził, że "Przystępując do analizy art. 72 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku akcyzowym należy zauważyć, że budowa tego zdania wskazuje na to, iż alkoholem etylowym jest wyrób o określonej (przekraczającej 1,2% objętości) zawartości alkoholu i oznaczony odpowiednim symbolem PKWiU oraz kodem CN. Wymienione tu symbole PKWiU i kody CN oznaczają wódki, likiery, inne napoje alkoholowe, preparaty alkoholowe do produkcji napojów (PKWiU 15.91.10, CN 2208), alkohol etylowy nieskażony o mocy alkoholu ponad 80% objętości lub więcej (PKWiU 15.92.11, CN 2207 10 00), alkohol etylowy i inne alkohole skażone, o dowolnej mocy (PKWiU 15.92.12, CN 2207 20 00). Niewątpliwie oba wymienione na wstępie warunki muszą być spełnione łącznie. Gdyby zamiarem ustawodawcy było zaliczenie do tej grupy wyrobu spełniającego tylko jeden z tych warunków, użyłby łącznika "lub", "albo" właściwego dla budowy zdania współrzędnego rozłącznego. Użycie w analizowanym zdaniu wyrazu "jeżeli" wskazuje, że w sytuacji gdy wyrób określony we wskazany wyżej sposób (tj. za pomocą zawartości alkoholu i kodu lub symbolu klasyfikacji statystycznej), nie występuje w obrocie samodzielnie, ale jest częścią innego wyrobu o dowolnym symbolu PKWiU czy kodzie CN, to nadal zachowuje przymiot wyrobu akcyzowego. Oznacza to, że możliwość zaliczenia wyrobu do alkoholu etylowego powstanie także wtedy, gdy ma on określone cechy ("wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% objętości oznaczone odpowiednio symbolami PKWU 15.91.10, 15.92.11, 15.92.12 oraz kodami CN 2208 i 2207") i jest on częścią innego wyrobu ("nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego grupowania PKWiU i kodu CN"). W takim przypadku alkoholem etylowym pozostaje, w myśl analizowanego przepisu, wyrób spełniający warunki dotyczące zawartości alkoholu i oznaczenia określonym symbolem PKWiU oraz kodem CN. Powołane stanowisko NSA zostało przedstawione w odniesieniu do przepisu art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym, jednakże z uwagi na tożsamość powołanego przepisu oraz art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym należy je uznać za w pełni aktualne.

W ocenie Spółki z powyższego wynika, że alkoholem etylowym w rozumieniu art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest wyrób o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości oraz jest zaliczany do kodu CN 2207 lub 2208, choćby stanowił wyłącznie składnik innego wyrobu.

Mając na uwadze konieczność łącznego spełnienia dwóch ustawowych przesłanek dla uznania określonego wyrobu za alkohol etylowy w rozumieniu art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, konieczne jest sięgnięcie do postanowień Nomenklatury Scalonej oraz do Not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej (ogłoszonych obwieszczeniem Ministra Finansów z dnia z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy celnej, M.P. 2006 Nr 86, poz. 880, dalej jako "Noty wyjaśniające"), celem ustalenia zakresu pozycji CN 2207 i 2208.

Zgodnie z Nomenklaturą Scaloną pozycja CN 2207 (Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone) obejmuje następujące podpozycje:

Zgodnie z Notami wyjaśniającymi alkohol etylowy jest alkoholem, który występuje w piwie, winie, cydrze (cidrze) i pozostałych napojach alkoholowych. Otrzymywany jest w wyniku fermentacji niektórych rodzajów cukru z użyciem drożdży lub innych środków fermentacyjnych, a następnie destylacji lub syntetycznie.

Jak wynika z powyższego, aby określony wyrób mógł zostać uznany za alkohol etylowy klasyfikowany do kodu CN 2207 musi powstawać w wyniku fermentacji, a następnie destylacji lub syntetycznie. Inaczej mówiąc, jeśli nie jest alkoholem powstałym syntetycznie, musi być poddany destylacji.

Zgodnie z Notami wyjaśniającymi pozycja CN 2208 obejmuje napoje spirytusowe otrzymywane w wyniku destylacji, a także nieskażone napoje alkoholowe (alkohol etylowy i alkohol etylowy neutralny) pod warunkiem, że mają objętościową moc alkoholu mniejszą niż 80% obj. i w przeciwieństwie do napojów spirytusowych - nie zawierają drugorzędnych składników nadających smak i aromat.

Jak wynika z powyższego, aby określony napój spirytusowy mógł zostać uznany za alkohol etylowy klasyfikowany do kodu CN 2208 musi powstawać w wyniku destylacji. W odniesieniu natomiast do alkoholu etylowego nieskażonego, o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj. należy zauważyć, że jest to ten sam alkohol etylowy, o którym mowa w Notach wyjaśniających do pozycji CN 2207, z zastrzeżeniem, iż moc objętościowa tego alkoholu wynosi mniej niż 80% obj. W konsekwencji należy zauważyć, że także ten alkohol musi powstawać w drodze fermentacji i następnie destylacji lub też syntetycznie.

Podsumowując powyższe, w ocenie Spółki, aby określony alkohol mógł zostać zaliczony do pozycji CN 2207 lub 2208 musi powstawać albo w sposób syntetyczny, albo w drodze fermentacji, a następnie destylacji.

Zatem z uwagi na fakt, iż alkohol etylowy zawarty w wyparze drożdżowym powstaje wyłącznie w wyniku procesu fermentacji, nie jest to alkohol etylowy w rozumieniu art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym oraz art. 20 tiret pierwsze Dyrektywy.

Przedstawiona konkluzja powoduje, że alkohol etylowy zawarty w wyparze drożdżowym, z uwagi na fakt, iż nie jest poddawany destylacji na żadnym etapie obrotu, tj. ani u dostawców surowca (materiału odpadowego) do Spółki, ani przez samą Spółkę podczas produkcji preparatów białkowych, nie jest alkoholem etylowym w rozumieniu art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym oraz art. 20 tiret pierwsze Dyrektywy, a w konsekwencji, nie jest wyrobem akcyzowym i nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Alkohol etylowy zawarty w wyparze drożdżowym stanie się alkoholem etylowym sklasyfikowanym do pozycji CN 2207 lub 2208 (w zależności od uzyskanej rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu), a zatem także alkoholem etylowym w rozumieniu art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym oraz art. 20 tiret pierwsze Dyrektywy (przy założeniu że rzeczywista objętościowa moc alkoholu przekroczy poziom 1,2% objętości) dopiero po odzyskaniu go z wyparu, tj. po poddaniu przedmiotowego alkoholu procesowi destylacji w gorzelni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Ze stanowiska Spółki, przedstawionego we wniosku, wynika m.in., że " (...) aby określony wyrób mógł zostać uznany za alkohol etylowy klasyfikowany do kodu CN 2207 musi powstawać w wyniku fermentacji, a następnie destylacji lub syntetycznie. Inaczej mówiąc, jeśli nie jest alkoholem powstałym syntetycznie, musi być poddany destylacji".

Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego klasyfikacji statystycznej wyrobów. Z powyższych przepisów wynika zarazem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego obejmującego również klasyfikację statystyczną wyrobu. Za prawidłową klasyfikację wyrobu odpowiedzialny jest bowiem Wnioskodawca. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów lub usług.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone - o kodzie CN 2207.

Z kolei pod poz. 18 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe - o kodzie CN 2208.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarcza w zakresie produkcji preparatów białkowych dla zwierząt i ludzi z odpadowych drożdży piwowarskich. Zainteresowany wskazał, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego i nie składa deklaracji podatku akcyzowego. Działalność Spółki polegać będzie na odzysku z zakupionego ze źródeł zewnętrznych odpadowego materiału komórek drożdżowych i produkcji preparatów białkowych przeznaczonych dla zwierząt i ludzi. Odpadowy materiał zawiera alkohol etylowy pochodzący z fermentacji alkoholowej zachodzącej w procesie produkcji piwa.

Przewidywanymi do wytwarzania są m.in. inne niewymienione odpady - wypar drożdżowy jako mieszanina odcieku po wirówkach, kondensatu z wyparki, nadmiarowej cieczy z pomp próżniowych oraz popłuczyn z mycia urządzeń technologicznych (aparatów wyparnych, tanków magazynowych dla materiału odpadowego i autocystern) oraz wszystkich innych płynów powstających w produkcji preparatów drożdżowych, o parametrach:

* alkohol etylowy - 6,0%

* alkohol metylowy - 0,2%

* alkohole wyższe - 0,5%

* woda - 88,5%

* inne substancje - aldehydy, estry, substancje goryczkowe, mineralne i azotowe, kwasy organiczne i nieorganiczne, tłuszcze i węglowodany - ok. 4,8%.

Odpad kierowany będzie do zbiorników wyparu, a następnie sprzedawany odbiorcom - gorzelniom rolniczym. Wypar odbierany będzie transportem własnym odbiorców. Wnioskodawca podkreślił, iż gorzelnie rolnicze zainteresowane są tym odpadem, ponieważ zawiera on średnio 6-7% alkoholu etylowego nadającego się do odzysku (destylacji). Gorzelnie te posiadają status składów podatkowych i znajdują się pod nadzorem służb celnych. Spółka nie zamierza sprzedawać wyparu do innych podmiotów, ani też nie będzie go przerabiać samodzielnie (destylować).

Zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Natomiast w myśl ust. 2 ww. przepisu - produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Wnioskodawca wskazał, iż: " (...) w ocenie Spółki, aby określony alkohol mógł zostać zaliczony do pozycji CN 2207 lub 2208 musi powstawać albo w sposób syntetyczny, albo w drodze fermentacji, a następnie destylacji. Zatem z uwagi na fakt, iż alkohol etylowy zawarty w wyparzę drożdżowym powstaje wyłącznie w wyniku procesu fermentacji, nie jest to alkohol etylowy w rozumieniu art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym oraz art. 20 tiret pierwsze Dyrektywy".

Zauważyć należy, że przepis art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy wprowadza definicję alkoholu etylowego, której istotnym elementem jest identyfikacja "wszelkiego wyrobu" poprzez przynależność do jednego z wskazanych kodów CN (2207 lub 2208).

Jeśli zatem dany wyrób posiada taki kod CN oraz odpowiednią moc (pow. 1.2% objętości) to jest on zdefiniowanym w przepisie alkoholem etylowym.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż ani treść art. 93, który określa jaki wyrób jest alkoholem etylowym w rozumieniu ustawy, ani żaden inny zapis ustawy nie wskazuje, że alkoholem etylowym jest tylko wyrób, który powstał tylko i wyłącznie w ściśle określonym procesie technologicznym.

Wobec powyższego wyrób opisany we wniosku, zawierający 6,0% alkoholu etylowego, jest wyrobem akcyzowym.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanego rozstrzygnięcia nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Przy zaistniałym podobieństwie stanu faktycznego oraz rozważań prawnych organ podatkowy uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Reasumując, czynność polegająca na wytwarzaniu wyparu drożdżowego zawierającego 6,0%, czyli zawierającego w swym składzie m.in. alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy przekraczającej 1,2% objętości jest produkcją alkoholu etylowego wskazanego w art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.