ILPP3/443-12/09-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2009 r. (data wpływu 3 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest:

W dniu 3 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie przedmiotu opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka wytwarza w procesie oczyszczania ścieków biogaz. Zostaje on przetworzony na tzw. zieloną energię elektryczną. Energia ta zużywana jest na własne potrzeby.

Na wytwarzanie tej energii elektrycznej Zainteresowany uzyskał koncesję. Potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej jest świadectwo pochodzenia, które wydaje Spółce Prezes URE. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia są zbywalne w związku z tym Wnioskodawca sprzedaje je na Giełdzie Towarowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzana i zużywana energia elektryczna na własne potrzeby podlega opodatkowaniu akcyzą, bowiem Wnioskodawca jest wytwórcą energii elektrycznej i zużywa ją na własne cele (art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Energia elektryczna dostarczana i sprzedawana Wnioskodawcy przez kontrahenta nie powinna być opodatkowana akcyzą.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, opodatkowaniu akcyzą podlega sprzedaż energii elektrycznej przez producenta na rzecz nabywcy końcowego. Nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadajacy koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucje lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów prawa energetycznego.

W związku z tym, iż Wnioskodawca posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest nabywcą końcowym, a sprzedaż energii elektrycznej przez kontrahenta na rzecz Spółki nie stanowi czynności opodatkowanej. Zainteresowany sądzi więc, iż nie jest to czynność opodatkowana.

Wyjaśnia przy tym, iż ma to swoje uzasadnienie w tym, iż zużycie energii byłoby opodatkowane wówczas gdyby Spółka byłą producentem zużytej energii zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W przypadku jednak - jak zaznacza Wnioskodawca - gdy z interpretacji art. 2 pkt 19 wynikałoby, że jesteśmy nabywcą końcowym, wówczas zakupiona energia elektryczna od kontrahenta powinna zawierać podatek akcyzowy.

W przypadku posiadania koncesji na wytwarzanie, dystrybucję i obrót ciążyłby na nim obowiązek podatkowy w odniesieniu do energii zakupionej od kontrahenta, jak i wytworzonej i zużytej przez niego na własne potrzeby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

Wyjaśniając powyższe kwestie na wstępie należy zwrócić uwagę na wspólnotowe uregulowania w zakresie opodatkowania energii elektrycznej, zawarte przede wszystkim w Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą energetyczną.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 2 Dyrektywy energetycznej, ma ona zastosowanie również do energii elektrycznej objętej kodem CN 2716.

Natomiast, w świetle art. 6 Dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów podlegających podatkowi akcyzowemu, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L 76 str. 1 z późn. zm.) zasadą jest, iż podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji lub w momencie wystąpienia ubytków, które muszą podlegać podatkowi akcyzowemu zgodnie z art. 14 ust. 3.

Powyższe postanowienia uszczegóławia przepis art. 21 ust. 5 Dyrektywy energetycznej, w myśl którego dla celów stosowania art. 5 i 6 dyrektywy 92/12/EWG, energia elektryczna i gaz ziemny podlegają podatkom, które stają się wymagalne w momencie dostawy przez dystrybutora lub redystrybutora (...) Jednostka produkująca energię elektryczną na swoje własne potrzeby jest uważana za dystrybutora. Bez względu na przepisy art. 14 ust. 1 lit. a), Państwa Członkowskie mogą zwalniać drobnych producentów energii elektrycznej, pod warunkiem że opodatkowują oni produkty energetyczne wykorzystywane do produkcji tej energii elektrycznej (...) Podatek jest nakładany i pobierany zgodnie z procedurami ustanowionymi w każdym Państwie Członkowskim.

Z brzmienia powyższych przepisów można jednoznacznie ustalić, że w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje w momencie dostawy przez dystrybutora tej energii odbiorcy końcowemu. Przyjąć też należy a contrario, iż podatek akcyzowy nie jest należny przy dostawie energii elektrycznej, która nie kończy się wskazaną w art. 6 Dyrektywy horyzontalnej, konsumpcją.

Przy czym istotne jest to, że żadna z powyższych Dyrektyw nie wskazuje jednoznacznie na podmiot będący podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej zaznaczając jednak, iż podatek jest nakładany i pobierany zgodnie z procedurami ustanowionymi w każdym Państwie Członkowskim.

Mając zatem na uwadze powyższe za dystrybutora uznać należy, zarówno jednostki produkujące energię elektryczną na swoje własne potrzeby, jak i podmioty transportujące energię elektryczną systemami dystrybucyjnymi wysokiego, średniego i niskiego napięcia w celu dostarczania jej do odbiorców. Powyższa dystrybucja jest przedmiotem opodatkowania akcyzą (podatek jest wymagalny) w momencie dopuszczenia jej do konsumpcji.

Polskie uregulowania dotyczące opodatkowania energii elektrycznej, zawarte zostały w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 2 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Ad. 1

Wnioskodawca wskazał, iż wytwarza w procesie oczyszczania ścieków biogaz, który zostaje przetworzony na tzw. zieloną energię elektryczną. Wątpliwości Zainteresowanego związane są z opodatkowaniem ww. energia zużywanej na potrzeby własne.

Zgodnie z powyższymi przepisami zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, podlega opodatkowaniu akcyzą.

Skoro, Zainteresowany posiadając koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej zamierza zużywać energię elektryczną, której jest producentem, to tym samym wskazany przypadek odpowiada uregulowaniu cyt. powyżej art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy i w konsekwencji opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zaznaczyć przy tym należy, że stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe jednakże w oparciu o inną podstawę prawną niż wskazana we wniosku.

Ad. 2

Tut. Organ nie podziela natomiast stanowiska Wnioskodawcy odnośnie drugiego z wskazanych we wniosku zagadnień, tj. instytucji nabywcy końcowego. Wyjaśnić bowiem należy, iż w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, iż poza pewnymi wyjątkami sprzedaż energii elektrycznej innym podmiotom niż wskazany nabywca końcowy, niepodlega opodatkowaniu akcyzą.

Interpretując jednak zagadnienie związane z zakresem opodatkowania energii elektrycznej należy każdorazowo mieć na uwadze nadrzędny cel realizowany przez ww. uregulowania, tj. opodatkowanie konsumpcji energii elektrycznej w momencie jej wydania - dostawy wskazanej w przepisach prawa wspólnotowego. Istotne są bowiem również cele, które analizowane przepisy mają realizować.

Zdaniem tut. Organu energia elektryczna nabywana od innych producentów energii elektrycznej w celu jej zużycia przez podmioty, które również posiadają koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, jest opodatkowana w trybie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Niezależnie bowiem od tego czy podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej przeznacza ją do sprzedaży czy też tylko ją zużywa, koncesja ta w żadnym wypadku nie wiąże się z zakupem energii elektrycznej z zewnątrz i zużyciem tej zakupionej energii na własne potrzeby.

Każdorazowo, gdy podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej zakupuje energię na własne potrzeby (nie przeznacza jej do sprzedaży) staje się nabywcą końcowym, jak każdy inny podmiot (ostateczny konsument), który zużywa energię na własne potrzeby.

Stąd też, Zainteresowany powinien nabywać przedmiotową energie od podatnika akcyzy, który w związku z dokonaniem czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, tj. sprzedażą tej energii nabywcy końcowemu zobowiązany będzie do jej opodatkowania.

Ad. 3

Natomiast w zakresie trzeciego z przedstawionych przez Wnioskodawcę zagadnień należy stwierdzić, iż cyt. powyżej przepis art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, wskazuje, że opodatkowaniu akcyzą podlega zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Trafnie zatem stwierdza Zainteresowany, iż gdyby posiadał koncesję na wytwarzanie, dystrybucję i obrót to ciążyłby na nim obowiązek podatkowy w odniesieniu do energii zakupionej od X jak i wytworzonej i zużytej przez niego na własne potrzeby.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.