ILPP3/443-119/12-4/TW - Zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejsko Gminnego Ośrodka Kultury z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych.

Pismem z dnia 6 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego, zadanych pytań oraz własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej również MGOK) jest samorządową instytucją kultury.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż obszarem działania MGOK jest miasto i gmina. Zainteresowany realizuje zadania w dziedzinie wychowania, edukacji i upowszechniania kultury oraz prowadzi wielokierunkową działalność zgodnie z założeniami polityki kulturalnej państwa, na podstawie własnego, społecznie akceptowanego programu. Celem nadrzędnym jest pozyskanie i przygotowanie społeczności do aktywnego uczestnictwa w kulturze oraz współtworzenia jej wartości.

Nabywane przez Wnioskodawcę wyroby węglowe określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ww. ustawy służą do ogrzania budynków wykorzystywanych przez instytucję do prowadzenia statutowej działalności oraz wynajmu lokali mieszkalnych (gospodarstwa domowe) i lokali użytkowych. MGOK nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, ani zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31a ust. 10 ww. ustawy.

Jako administrator budynków należących do gminy, które wykorzystywane są do prowadzenia działalności statutowej, Wnioskodawca zakupuje wyroby węglowe zużywane do ogrzania tych budynków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Miejsko Gminny Ośrodek Kultury winien uiszczać na rzecz pośredniczącego podmiotu węglowego cenę z uwzględnieniem akcyzy czy też zakup wyrobów węglowych korzysta na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym ze zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wprowadzono szeroki katalog zwolnień od akcyzy dla wyrobów węglowych.

Zwolnione od podatku są wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych RP, podmioty systemu oświaty, żłobki i kluby dziecięce, podmioty lecznicze, jednostki organizacyjne pomocy społecznej i organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Powyższy katalog nie obejmuje jednak samorządowych instytucji kultury, w związku z powyższym instytucja Wnioskodawcy nie jest zwolniona od podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury. Realizuje on zadania w dziedzinie wychowania, edukacji i upowszechniania kultury oraz prowadzi wielokierunkową działalność zgodnie z założeniami polityki kulturalnej państwa.

Nabywane przez MGOK wyroby węglowe określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ww. ustawy służą do ogrzania budynków wykorzystywanych przez instytucję do prowadzenia statutowej działalności oraz wynajmu lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) i lokali użytkowych.

Zainteresowany zaznaczył przy tym, iż nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, ani zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31a ust. 10 ww. ustawy.

Na gruncie podatku akcyzowego zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). W świetle art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Z powyższego wynika m.in., iż przepis art. 31a ust. 2 ustawy wymienia na jakie cele (w tym przypadku uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

Natomiast podmiotem uprawnionym do zwolnienia jest zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy (...) podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Podmiot zużywający to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W świetle powyższego, podmiot zużywający wyroby węglowe będzie korzystał ze zwolnienia jeśli zużyje wyroby węglowe do jednego z enumeratywnie wskazanych w ust. 2 celów (przeznaczeń).

Przepis art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

Podmiot korzystający ze zwolnienia w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zobligowany jest nadać nabytym wyrobom węglowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one zużyte przez jeden z ww. podmiotów.

Natomiast z opisu sprawy wynika, iż MGOK nie spełnia tego warunku, tj. nie jest żadnym z podmiotów, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy. Tym samym Zainteresowany powinien nabyć te wyroby z zapłacona akcyzą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.