ILPP3/443-116/10-2/TK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP3/443-116/10-2/TK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2010 r. (data wpływu 1 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi ze stawką 0 zł - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi ze stawką 0 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca rozszerzył swoją działalność o realizację kontraktów, polegających na nabywaniu od kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Litwy wyrobów:

* oleje odpadowe pozostałe - kod CN 2710 99 00,

* gacz parafinowy - kody CN 2712 10 10, 2712 90 39, 2712 90 99

oraz ich dalszej odprzedaży kolejnemu kontrahentowi z siedzibą w Polsce, który to kontrahent dalej odprzedaje wymienione towary kolejnemu kontrahentowi z siedzibą w Polsce, będącemu jednocześnie odbiorcą ostatecznym. Towary transponowane są bezpośrednio z terytorium Litwy przez ich dostawcę do magazynu odbiorcy ostatecznego. Dokument CMR stanowi, iż miejscem dostawy jest adres, pod którym zlokalizowany jest wspomniany magazyn odbiorcy ostatecznego. Warunki sprzedaży odbywają się wg zasad DDP.

Zainteresowany wskazał, iż wymienione wyroby nie są przeznaczone do celów opałowych, ani też jako dodatki domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Spółka dokumentuje przeznaczenie sprzedawanych przez siebie wyrobów akcyzowych poprzez wskazanie na fakturach VAT potwierdzających sprzedaż, iż wyłączona jest możliwość przeznaczenia ich do celów opałowych, jako dodatki i domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych (adnotacja o treści: "wyroby wymienione na niniejszej fakturze VAT nie są przeznaczone do celów opałowych ani też jako dodatki i domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych"). Żaden z podmiotów z siedzibą na terytorium Polski biorących udział w transakcji nie prowadzi składu podatkowego, nie jest również zarejestrowanym odbiorcą, zarejestrowanym wysyłającym, ani też podmiotem pośredniczącym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w opisanym stanie faktycznym ciąży na podatniku obowiązek dokonania rejestracji do celów podatku akcyzowego.

2.

Czy w opisanym stanie faktycznym ciąży na podatniku obowiązek znakowania wyrobów akcyzowych.

3.

Czy dostatecznym do skorzystania ze stawki akcyzy określonej w art. 89 ust. 2 ustawy jest wskazany przez Wnioskodawcę sposób określenia przeznaczenia wyrobu akcyzowego na wystawianej fakturze VAT.

4.

Czy Spółka jest obowiązana do składania właściwemu naczelnikowi urzędu celnego jakichkolwiek informacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.; dalej: u.p.a.) reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zainteresowany wskazał, iż w załączniku nr 1 do ustawy, zawierającym wykaz wyrobów akcyzowych wymieniono w poz. 27 i w poz. 29 odpowiednio określone wyroby o kodach CN: 2710 i 2712. Wyroby te są więc wyrobami akcyzowymi. Przy czym są to równocześnie wyroby energetyczne (art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy). Wyroby, które są przedmiotem obrotu z udziałem Wnioskodawcy, z uwagi na ich przeznaczenie, o którym mowa w art. 89 ust. 2 ustawy, winny zostać opodatkowane stawką 0 zł. Zainteresowany podkreślił, że żaden z wymienionych w treści wniosku wyrobów nie został wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy, natomiast wyrób oznaczony kodem CN 2710 99 00 wymieniony został pod poz. 7 załącznika nr 3.

Odnosząc się do obowiązku rejestracji dla celów podatku akcyzowego Zainteresowany wskazał, iż przepis art. 16 ust. 1 u.p.a. stanowi, iż: "podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego". Jednakże ust. 5 wyłącza obowiązek dokonania rejestracji w odniesieniu do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych wyłącznie zerową stawką akcyzy z zastrzeżeniem ust. 8. Tenże ust. 8 ustanawia z kolei obowiązek powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.

Wnioskodawca uważa, że prowadzenie działalności wyłącznie handlowej wyklucza konieczność zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego, a także ustalania dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych. W opisanych okolicznościach niniejszej sprawy, nie ciąży na nim również obowiązek dokonania rejestracji dla celów podatku akcyzowego.

Jeden z wyrobów akcyzowych, którego sprzedaż prowadzi Zainteresowany, oznaczony kodem CN 2710 99 00 wymieniony został pod poz. 7 załącznika nr 3 u.p.a. Mając na względzie jednakże treść art. 90 ust. 1 u.p.a., który określając wyroby energetyczne objęte obowiązkiem znakowania i barwienia nie obejmuje swą treścią żadnego z będących przedmiotem zapytania wyrobów - Wnioskodawca uważa, iż obowiązek znakowania i barwienia nie będzie go dotyczył. Obowiązek znakowania i barwienia dotyczy bowiem wyłącznie wyrobów energetycznych wymienionych w art. 90 ust. 1 ustawy, który stanowi katalog zamknięty tychże wyrobów. Wśród wyrobów podlegających obowiązkowi znakowania i barwienia, ustawodawca nie wymienia żadnego z wyrobów energetycznych znajdujących się w ofercie sprzedaży Zainteresowanego.

W zakresie możliwości opodatkowania dostawy wyrobów akcyzowych wg stawki 0 zł. Spółka uważa, iż przepisy o podatku akcyzowym nie nakładają na nią żadnych obowiązków natury formalnej np. w postaci uzyskania oświadczenia nabywcy czy też stosowania jakichkolwiek dokumentów akcyzowych, od których uzależniona byłaby możliwość zastosowania tej stawki. Jedynym i decydującym wyznacznikiem w tej mierze w okolicznościach opisywanej sprawy jest przeznaczenie wyrobu, określone przez Wnioskodawcę w treści wystawionej faktury VAT. Nie oznacza to tym samym, iż późniejsze użycie takiego wyrobu akcyzowego w sposób sprzeczny z zamieszczoną adnotacją, stanowiącą swoistego rodzaju warunek transakcyjny.

Zdaniem Zainteresowanego, nie ma on obowiązku prowadzenia rejestrów bądź ewidencji, a także składania informacji, deklaracji czy zestawień do właściwego naczelnika urzędu celnego. W ocenie Spółki, wyroby akcyzowe będące jednocześnie wyrobami energetycznymi, dla których u.p.a. przewiduje zerową stawkę podatku, a które nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, nie podlegają kontroli ani nadzorowi zarówno w przypadku produkcji, jak i w przypadku przemieszczania na terenie kraju, a także pomiędzy państwami członkowskimi UE. Wyroby te mogą podlegać jednak takiej kontroli i nadzorowi w przypadku ich przeznaczenia do celów opałowych, jako dodatki i domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Jednakże żadne z wymienionych przeznaczeń nie jest przeznaczeniem właściwym dla wyrobów dystrybuowanych przez Spółkę. Odstąpienie przez ustawodawcę od obowiązków w zakresie zbierania i dokumentowania oświadczeń o przeznaczeniu wyrobów oraz informowania i deklarowania wartości związanych z obrotem opisywanych wyrobów akcyzowych znajduje również odzwierciedlenie w uzasadnieniu do projektu u.p.a., w którym stwierdzono m.in., iż owe wyroby z uwagi na swoje właściwości nie rodzą istotnego ryzyka związanego z możliwością przeznaczenia ich do celów napędowych lub opałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 27 załącznika nr 1 wskazano na wyroby mieszczące się w pozycji CN 2710.

Z kolei w poz. 29 załącznika nr 1 wskazano, na wyroby mieszczące się w pozycji CN 2712.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż nabywa od kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Litwy oleje odpadowe pozostałe o kodzie CN 2710 99 00 oraz gacz parafinowy o kodach CN 2712 10 10, 2712 90 39, 2712 90 99.

Zainteresowany dokonuje ich dalszej odprzedaży kolejnemu kontrahentowi z siedzibą w Polsce, który to kontrahent dalej odprzedaje wymienione towary kolejnemu kontrahentowi z siedzibą w Polsce, będącemu jednocześnie odbiorcą ostatecznym.

Wnioskodawca zaznaczył, iż wymienione wyroby nie są przeznaczone do celów opałowych, ani też jako dodatki domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Spółka dokumentuje przeznaczenie sprzedawanych przez siebie wyrobów akcyzowych poprzez wskazanie na fakturach VAT potwierdzających sprzedaż, iż wyłączona jest możliwość przeznaczenia ich do celów opałowych, jako dodatki i domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych (adnotacja o treści: "wyroby wymienione na niniejszej fakturze VAT nie są przeznaczone do celów opałowych ani też jako dodatki i domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych").

Do wyrobów energetycznych, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702, oraz 2704 do 2715.

Z powyższego wynika, iż przedmiotowe wyroby należy uznać za wyroby akcyzowe.

Na mocy art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

W opisanym przypadku wystarczające jest zatem przeznaczenie wyrobów do celów wskazanych w art. 89 ust. 2 ustawy, jednakże w interesie Zainteresowanego jest wykazanie, np. w toku kontroli lub prowadzonego postępowania, iż wyroby akcyzowe, od których akcyza nie została zapłacona, zostały faktycznie wykorzystane lub mają być wykorzystane do celów innych niż napędowe lub opałowe. W takim przypadku pomocne w ustaleniu do jakich celów wyroby te zostały lub zostaną wykorzystane, może być składanie dostawcy i odbieranie od odbiorcy stosownego oświadczenie bądź też umieszczanie tych informacji (oświadczeń) na fakturach podpisywanych przez Wnioskodawcę, w przypadku zakupu przedmiotowych wyrobów oraz podpisywanych przez odbiorę, w przypadku sprzedaży wyrobów.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Przepis art. 16 ust. 1 ustawy, nie ma zastosowania w przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych wyłącznie zerową stawką akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 8 (art. 16 ust. 5 ustawy).

Stosownie do art. 16 ust. 8 ustawy, podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie ust. 1, jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 (właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów).

Z uwagi na to, iż Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, iż dokonuje nabycia olei odpadowych pozostałych o kodzie CN 2710 99 00 oraz gaczu parafinowego o kodach CN 2712 10 10, 2712 90 39, 2712 90 99, dla których zastosowanie znajduje stawka 0 zł (art. 89 ust. 2 ustawy) i nie zostaną one zużyte do produkcji innych wyrobów, nie jest on zobowiązany do dokonania rejestracji w myśl art. 16 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, obowiązkowi znakowania i barwienia podlegają:

1.

oleje opałowe o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny;

2.

oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49 - przeznaczone na cele opałowe;

3.

oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49 - wykorzystywane do celów żeglugi, w tym rejsów rybackich.

Mając na uwadze ww. przepis należy wskazać, że wyroby będące przedmiotem zapytania nie podlegają obowiązkowi znakowania i barwienia, gdyż nie zostały wymienione w tym przepisie.

W sytuacji opisanej we wniosku, obowiązujące przepisy prawa nie przewidują obowiązku składania oświadczeń o przeznaczeniu nabywanych wyrobów do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, ani prowadzenia ewidencji, czy też składania informacji właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Tym sam stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl