ILPP3/443-109/11-4/TW - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów węglowych wykorzystywanych przy produkcji alkoholu etylowego ze zbóż w gorzelni rolniczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2011 r. (data wpływu 19 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 20 grudnia 2011 r.) oraz z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów węglowych.

Pismami z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 20 grudnia 2011 r.) oraz z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie dowodu uiszczenia opłaty oraz opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi działalność rolniczą: uprawę zbóż, rzepaku, kukurydzy łącznie na 958 ha, chów zwierząt, tj. bydła - X szt. w tym X krów mlecznych.

Ponadto prowadzi przetwórstwo rolne, tj. produkcję alkoholu etylowego ze zbóż w gorzelni rolniczej. Alkohol etylowy sprzedawany jest do "P", a wywar stosowany jest jako pasza dla bydła.

Działalność Spółki sklasyfikowana jest w PKD jako działalność mieszana z kodem 01.50Z. Przy produkcji alkoholu etylowego w gorzelni rolniczej spalany jest węgiel (miał). Jest on spalany w kotłach wysokociśnieniowych typu A i w kotle typu B. W eksploatacji kotłów zastosowane są dopalacze oraz dmuchawy napowietrzające i ekrany dopalające mające na celu osiągnięcie wysokich temperatur spalania węgla, co powoduje zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych przez komin gorzelni, gdyż są one powtórnie spalane na ekranach dopalających. Stosowanie powyższych technologii wpływa w znacznym stopniu na ochronę środowiska.

Spalany węgiel służy do otrzymania pary nasyconej o wysokiej temperaturze, która służy do dwóch celów. Cel pierwszy to uparowanie przerabianych surowców, tj. zbóż w parnikach ciśnieniowych, cel drugi to przeprowadzenie destylacji zacierów na aparacie destylacyjnym - odpędowym.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej gospodarstwa rolnego wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu, do którego jest ustalany procentowy udział.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spalany węgiel w gorzelni rolniczej Wnioskodawcy będzie po dniu 1 stycznia 2012 r. zwolniony od podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, węgiel zużyty (spalony) w gorzelni rolniczej winien być zwolniony od podatku akcyzowego po dniu 1 stycznia 2012 r.

Stanowisko to oparte jest na treści art. 31a ust. 2 ustawy:

* dotyczącym zwolnień od akcyzy węgla i wyrobów węglowych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie (pkt 6) - przetwórstwo artykułów rolnych, tj. zbóż dotyczy prac rolniczych, a cała działalność Spółki sklasyfikowana jest w PKD kod 01.50Z;

* przez zakłady energochłonne do celów opałowych (pkt 8).

Ponadto, węgiel spalany jest w zamontowanym w gorzelni kotle wysokociśnieniowym A oraz w kotle B przy zastosowaniu dopalaczy oraz dmuchaw napowietrzających i ekranów dopalających, co powoduje lepsze spalanie węgla w wyższych temperaturach i powtórne spalanie jego związków na ekranach dopalających, co zmniejsza emisję zanieczyszczenia do środowiska. Zainteresowany dąży więc do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą oraz przetwórstwo rolne, tj. produkcję alkoholu etylowego ze zbóż w gorzelni rolniczej. Przy produkcji alkoholu etylowego w gorzelni rolniczej spalany jest węgiel (miał). Jest spalany w kotłach wysokociśnieniowych typu A i w kotle typu B. Udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej gospodarstwa rolnego wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu, do którego jest ustalany procentowy udział.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). W szczególności z przepisu art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy wynika, iż w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Zgodnie zatem z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Przepisy art. 31a ust. 2 ustawy przewidują szereg zwolnień od podatku akcyzowego, a w tym w pkt 6 i 8 ustawy zwalniają od akcyzy wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie, jak i przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Z kolei podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Powyższe przepisy umożliwiają - jak trafnie wskazuje Wnioskodawca - zwolnienia od podatku m.in. w pracach rolniczych. Wyjaśnić należy, iż prawodawca nie zdefiniował tego pojęcia.

Z Małego słownika j. polskiego, wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999 str. 789 wynika, iż rolniczy to odnoszący się do rolnictwa; związany z rolnictwem, zajmujący się rolnictwem.

Rolnictwo to uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich. Praca - str. 699 ww. słownika - to działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych (...).

Prace rolnicze to zatem działalność związana z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt gospodarskich.

Skoro - jak wskazał Zainteresowany - prowadzi on przetwórstwo rolne, tj. produkcję alkoholu etylowego ze zbóż w gorzelni rolniczej, to wykonuje inną działalność niż działalność rolniczą uprzywilejowaną zwolnieniem od podatku (przetwórstwo rolne nie mieści się w zdefiniowanym powyżej zakresie prac rolniczych).

Odnośnie zwolnienia uregulowanego w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, wyjaśnić należy, iż w myśl art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Skoro udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej gospodarstwa rolnego u Wnioskodawcy wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to spełniony zostaje podstawowy warunek pozwalający uznać Spółkę za zakład energochłonny.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że węgiel spalany w gorzelni rolniczej Wnioskodawcy będzie po dniu 1 stycznia 2012 r. zwolniony od podatku akcyzowego w trybie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.