ILPP3/443-100/11-2/TK - Możliwość opodatkowania podatkiem akcyzowym nabycia wyrobów węglowych wykorzystywanych przy produkcji miedzi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu 22 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia koksu od pośredniczących podmiotów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia koksu od pośredniczących podmiotów węglowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jest podatnikiem podatku akcyzowego, którego wyrobem dominującym przy opodatkowaniu podatkiem akcyzowym jest energia elektryczna. Jednakże głównym przedmiotem działalności Zainteresowanego jest produkcja i sprzedaż metalu - miedzi (o czystości od 98,5%-99,99% Cu), która odbywa się w pełnych ciągach produkcyjnych w jego hutach, przy wykorzystaniu technologii przetopu koncentratów miedzi w piecach szybowych bądź technologii przetopu koncentratów w piecu zawiesinowym, przy czym koncentraty będące podstawowym surowcem do produkcji miedzi zawierają około 12%-40% miedzi w postaci różnych związków chemicznych (Cu2S, CuS, CuFeS2, Cu5FeS4). Stosowane przez Wnioskodawcę technologie produkcji miedzi wymagają dla uzyskania produktu końcowego (miedzi o czystości jw.) użycia na różnych etapach produkcyjnych koksu stabilizowanego (wielkopiecowego) 25-80 mm, koksu groszek 10-20 mm lub 10-25 mm lub koksiku (karbonizatu węglowego) 0-5 mm lub 0-10 mm - wyrobów oznaczonych kodem CN 2704 00 19 (dalej: Koks). Użycie Koksu w zależności od stosowanej przez Zainteresowanego technologii przedstawia się następująco:

Proces produkcji przy zastosowaniu ww. technologii obejmuje kolejne fazy, w których otrzymuje się produkty o coraz wyższej zawartości miedzi, aż do uzyskania produktu finalnego - miedzi elektrolitycznej (katodowej); są to fazy: brykietowania koncentratów miedzi, wytopu kamienia miedziowego w piecach szybowych, konwertorowania kamienia miedziowego, rafinacji ogniowej w piecach anodowych wraz z odlewaniem anod i finalny proces elektrorafinacji miedzi anodowej, w którym otrzymuje się miedź katodową.

Wykorzystanie Koksu przy zastosowaniu przedmiotowej technologii następuje w fazie:

Reakcje te zachodzą w trakcie topienia zbrykietowanego koncentratu w piecach szybowych przy zastosowaniu Koksu.

Celem uzyskania kamienia miedziowego do pieców szybowych od góry wprowadza się surowce (wsad), tj. zbrykietowane koncentraty, Koks i żużel konwertorowy, natomiast od dołu przez układ dysz wdmuchiwane jest powietrze. W wyniku zachodzących reakcji fizyko-chemicznych w trakcie przetopu powyższych materiałów wsadowych w kolejnych strefach temperatur od 20°C do 1300°C (rozpoczynając od góry do dołu pieca szybowego) powstaje ostatecznie żużel szybowy (odpad wywożony na składowisko) oraz kamień miedziowy - kierowany do następnej fazy produkcji (do procesu konwertorownia). Kamień miedziowy jest mieszaniną siarczku miedzi, siarczku żelaza i siarczku ołowiu o zawartości około 50-55% miedzi.

Wykorzystanie Koksu w tej fazie produkcji polega na dostarczeniu ciepła potrzebnego do stopienia surowców zapewnieniu odpowiedniej przewiewności słupa wsadu w piecu szybowym w trakcie przetopu oraz dostarczeniu węgla, który w reakcji chemicznej przechodzi w tlenek węgla niezbędny do zapewnienia atmosfery redukcyjnej.

Przy zastosowaniu ww. technologii (opartej na licencji fińskiej firmy "O") koncentraty (po ich uśrednieniu i wysuszeniu) podlegają przetopowi w piecu zawiesinowym. W wyniku tego procesu dochodzi do bezpośredniej produkcji metalu miedzi blister (ok. 98,5% Cu) z koncentratów oraz powstania żużla zawiesinowego, który zawiera znaczne ilości miedzi (ok. 11%-15%) jak i pierwiastki innych metali. Żużel ten jest następnie kierowany do pieca elektrycznego, gdzie następuje jego odmiedziowanie dzięki dodaniu reduktora jakim jest wcześniej wysuszony do odpowiedniej wilgotności Koks.

W piecu elektrycznym w temperaturze 1350°C-1400°C zachodzi proces redukcji chemicznej tlenków metali, w wyniku którego jony miedzi, żelaza i ołowiu zawarte w żużlu w postaci utlenionej (tlenków tych metali) doprowadzane są do postaci metalicznej (stop) dzięki reakcjom chemicznym zachodzącym według schematu:

Tlenki metali (MeO) + Koks (C) = metal (Me) + tlenek węgla (CO)

Otrzymywany płynny produkt z pieca elektrycznego w postaci stopu metali (o zawartości Cu ok. 70-80%) jest następnie poddawany procesowi konwertorownia w celu otrzymania miedzi o czystości ok. 98,5% (oraz dalszym procesom doprowadzającym do otrzymania metalu - miedzi elektrolitycznej o czystości 99,99% Cu).

Wnioskodawca począwszy od 2012 r. będzie nabywać Koks od podmiotów dokonujących obrotu tymi wyrobami, posiadających status pośredniczących podmiotów węglowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest stanowisko, że od dnia 2 stycznia 2012 r. do nabycia przez Zainteresowanego Koksu od pośredniczących podmiotów węglowych w celu wykorzystywania w procesach produkcji metalu - miedzi (opisanych w niniejszym wniosku) nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, od dnia 2 stycznia 2012 r., zgodnie z zapisem art. 9a ust. 1 pkt 1 UPA, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terenie kraju. Przy czym art. 2 ust. 1 pkt 1a UPA, wskazuje, że przez wyroby węglowe należy rozumieć wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy (UPA), tj.:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - kod CN ex 2701,

* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - kod CN ex 2702;

* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu - kod CN ex 2704 00

- przeznaczone do celów opałowych.

Zatem, zdaniem Zainteresowanego, z powyższych regulacji wynika, iż warunkiem koniecznym dla objęcia podatkiem akcyzowym ww. wyrobów jest przeznaczenie tych wyrobów na cele opałowe.

Ustawa o podatku akcyzowym, ani też przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie definiują pojęcia "cel opałowy". Dla ustalenia znaczenia tego pojęcia (w ocenie Wnioskodawcy) należy posługiwać się znaczeniem potocznym tych słów. Zgodnie z definicjami zawartymi w słowniku języka polskiego PWN, pojecie "opał" oznacza to, czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania, zaś pojecie "opałowy" to dotyczący opału, handlu opałem, służący do opalania.

Mając na uwadze powyższe definicje, stwierdzić należy, że cel "opałowy" jest spełniony w każdym przypadku, w którym zużywany wyrób energetyczny służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania, itp. Wykładnia literalna przepisów UPA nakazuje przyjąć, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do takich celów, jak np. ogrzewanie różnego rodzaju pomieszczeń, wody lub innych cieczy. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go jako paliwa bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną. Natomiast cel opałowy nie występuje we wszystkich tych przypadkach, gdy nabycie tych wyrobów dokonywane jest w związku z ich wykorzystaniem jako surowca chemicznego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony sposób wykorzystania Koksu przez "A", Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie przeznacza tego wyrobu na cele opałowe, gdyż przy stosowanej technologii produkcji miedzi stanowi on surowiec wykorzystywany do wytworzenia tego metalu. Tym samym, przeznaczenie Koksu nie pozwala na zaliczenie tego wyrobu do kategorii wyrobów węglowych, zdefiniowanych w art. 2 ust. 1 pkt 1a UPA. W konsekwencji nabywanie tych wyrobów i zużycie przez Zainteresowanego nie będzie podlegać regulacjom UPA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy (art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy).

Pod poz. 19 tego załącznika został wymieniony węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych o kodzie CN ex 2701.

Pod poz. 20 wyżej wskazanego załącznika został wymieniony węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych o kodzie CN ex 2702.

Z kolei pod poz. 21 ww. załącznika został wymieniony koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych o kodzie CN ex 2704 00.

W treści złożonego wniosku wskazano, że Wnioskodawca, jest podatnikiem podatku akcyzowego, którego wyrobem dominującym przy opodatkowaniu podatkiem akcyzowym jest energia elektryczna. Jednakże głównym przedmiotem działalności Zainteresowanego jest produkcja i sprzedaż metalu - miedzi (o czystości od 98,5%-99,99% Cu), która odbywa się w pełnych ciągach produkcyjnych w jego hutach, przy wykorzystaniu technologii przetopu koncentratów miedzi w piecach szybowych bądź technologii przetopu koncentratów w piecu zawiesinowym przy czym koncentraty, będące podstawowym surowcem do produkcji miedzi zawierają około 12%-40% miedzi w postaci różnych związków chemicznych (Cu2S, CuS, CuFeS2, Cu5FeS4). Stosowane przez Wnioskodawcę technologie produkcji miedzi wymagają dla uzyskania produktu końcowego (miedzi o czystości jw.) użycia na różnych etapach produkcyjnych koksu stabilizowanego (wielkopiecowego) 25-80 mm, koksu groszek 10-20 mm lub 10-25 mm lub koksiku (karbonizatu węglowego) 0-5 mm lub 0-10 mm - wyrobów oznaczonych kodem CN 2704 00 19 (dalej: Koks).

Zainteresowany począwszy od 2012 r. będzie nabywał Koks od podmiotów dokonujących obrotu tymi wyrobami, posiadających status pośredniczących podmiotów węglowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca ma wątpliwość czy od dnia 2 stycznia 2012 r. do nabycia przez niego Koksu od pośredniczących podmiotów węglowych w celu wykorzystywania w procesach produkcji metalu - miedzi mają zastosowania przepisy ustawy o podatku akcyzowym.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

Odnosząc ww. przepisy do opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż czynność nabycia przez Zainteresowanego Koksu od pośredniczących podmiotów węglowych w celu wykorzystania w procesach produkcji metalu - miedzi nie może być przedmiotem opodatkowania.

A zatem w przedmiotowej kwestii stanowisko Wnioskodawcy, iż do nabycia Koksu od pośredniczących podmiotów węglowych nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku akcyzowym należało uznać za prawidłowe, jednakże w oparciu o inne uzasadnienie niż wskazał w treści wniosku Zainteresowany.

Reasumując, przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym nie będzie czynności nabycia przez Wnioskodawcę Koksu od pośredniczących podmiotów węglowych, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w przepisie art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania nabycia koksu od pośredniczących podmiotów węglowych.

Zdarzenie przyszłe w zakresie zwolnienia od akcyzy zużycia Koksu zostało rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 15 lutego 2012 r. nr ILPP3/443-100/11-3/TK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.