ILPP2/4512-1-923/15-4/RW - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 15 marca 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i o dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

W 1985 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie 1 hektar ziemi rolnej wraz z zabudowaniami gospodarczymi. Otrzymaną ziemię w kolejnych latach uprawiał, był rolnikiem. W 2007 r. część ww. ziemi odrolnił i podzielił na działki budowlane. Pozostała część ziemi jest nadal uprawiana. Odrolnienie było spowodowane naciskami ze strony właścicieli sąsiadujących gruntów, którym zależało na przekształceniu gruntów i budowie domów. Gdyby Wnioskodawca nie przystąpił do procesu odrolnienia również właściciele pozostałych działek w jego sąsiedztwie nie otrzymaliby zgody na ich przekształcenie na działki budowlane.

Jedną z działek, z uwagi na potrzebne środki finansowe na bieżące wydatki, Wnioskodawca sprzedał w 2014 r. a drugą planuje sprzedać w 2016 r. Dla terenu jest plan zagospodarowania przestrzennego. Poza opisanymi dwoma zdarzeniami Wnioskodawca nie planuje na razie sprzedaży kolejnych działek, chyba, że sytuacja materialna zmusi Go do tego.

Wnioskodawca jest emerytem od 2008 r., nie jest podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. W przeszłości Wnioskodawca dokonał sprzedaży jednej z działek budowlanych powstałych w wyniku odrolnienia gruntu. Do sprzedaży doszło jednorazowo w 2014 r. Wcześniej grunt był uprawiany przez Wnioskodawcę od 1985 r.

2. Grunt, który jest przedmiotem zapytania ze strony Wnioskodawcy, został podzielony na pięć działek budowlanych. Zamiarem Wnioskodawcy było przekazanie w darowiźnie bądź w spadku niniejszych działek na rzecz dzieci i wnuków. Z uwagi na osobiste wydarzenia i potrzebę pozyskania środków finansowych m.in na leczenie żony, sprzedał jedną działkę w 2014 r., a aktualnie planuje sprzedać drugą działkę. Pozostałe trzy działki Wnioskodawca chciałby pozostawić jako majątek, który odziedziczą Jego spadkobiercy.

3. W odniesieniu do gruntu będącego przedmiotem wystąpienia, który Wnioskodawca przekształcił po prawie 30 latach użytkowania jako rolnik, poniósł koszty administracyjne i geodezyjne związane z wytyczeniem poszczególnych działek w 2007 r. Jednocześnie, z uwagi na to, że działki leżą w obrębie innych terenów budowlanych i właściciele pozostałych terenów chcieli rozpocząć budowę domów, Wnioskodawca został w jakimś sensie przymuszony przez nich do poniesienia części kosztów dotyczących budowy sieci wodnej i kanalizacyjnej. Po zakończeniu inwestycji budowy sieci wodno - kanalizacyjnej została ona przejęta przez ZGK za symboliczną złotówkę. Wspomniane nakłady były poniesione przez Wnioskodawcę w 2007 r., kiedy nie miał w zamiarze dokonania sprzedaży tych gruntów. Grunty nie są ogrodzone, media są w drodze biegnącej wzdłuż posiadanych gruntów, przyłączy do posiadanych przez Wnioskodawcę działek nie ma, nie ma też założonych skrzynek energetycznych. O wystąpienie warunków zabudowy i zmianę planu zagospodarowania terenu występowali sąsiedzi, właściciele pozostałych, sąsiadujących gruntów więc w momencie gdy zwracali się o współudział w poniesieniu kosztów z tym związanych to oczywiście dokonywał stosownych opłat - nakłady te poniósł około dziewięć lat temu. W kolejnych latach, czyli przez ostatnie dziewięć lat żadnych innych nakładów, odnoszących się do tych gruntów Wnioskodawca nie ponosił. Aktualnie działkę chce odkupić osoba znajoma, Wnioskodawca nie ponosił więc nakładów na ogłoszenia w tym zakresie.

4. Aktualnie grunty, o których mowa, są przeznaczone, zgodnie z planem zagospodarowania terenu, pod zabudowę domków jednorodzinnych.

5. Wnioskodawca nigdy nie udostępniał ww. terenów osobom trzecim w jakimkolwiek charakterze. Od momentu wejścia w posiadanie gruntów, czyli od 1985 r., najpierw uprawiał te grunty jako rolnik, następnie przekształcił w działki budowlane, zgodnie z opisem w punkcie 2.

6. Ponieważ grunty należące do Wnioskodawcy leżą w okolicy innych gruntów, których właściciele postanowili odrolnić swoje działki i uzyskać zmianę planu zagospodarowania terenu, co wiązało się z koniecznością przystąpienia do tego procesu, ponieważ w przypadku odmowy również sąsiadujące grunty nie uzyskałyby zmiany niniejszego planu, więc to sąsiedzi zajmowali się procedurą odrolnienia. Wnioskodawca nie pamięta jakie czynności były z tym związane, jedynie w momencie zwracania się do Niego w celu podpisania odpowiednich dokumentów lub poniesienia kosztów dokonywał tego, dlatego też Wnioskodawca nie potrafi powiedzieć jakie dokładnie czynności były z tym związane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki budowlanej, dokonana przez Wnioskodawcę w 2014 r. oraz sprzedaż drugiej działki, planowaną w 2016 r. rodzą obowiązek opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 15 marca 2016 r.), obie sprzedaże nie powodują konieczności opodatkowania podatkiem VAT, ponieważ otrzymany w darowiźnie grunt przez wiele lat, będąc rolnikiem, uprawiał, nie planując dalszej odsprzedaży, uznaje go jako majątek osobisty. Z powodu zmian w zakresie popytu na płody rolne, zmian przepisów dotyczących upraw, przejścia na emeryturę oraz nacisków ze strony właścicieli sąsiadujących działek, jak również powstałych potrzeb finansowych, związanych z życiem codziennym oraz posiadaniem dwójki dzieci oraz trójki wnuków zdecydował najpierw o odrolnieniu gruntu, podziale na działki budowlane a następnie na sprzedaż jednej działki, co wiązało się z osobistymi wydarzeniami a teraz, po upływie dwóch lat, na sprzedaż drugiej działki. W zakresie pozostałych działek Wnioskodawca ma zamiar dokonać darowizny na rzecz najbliższych lub pozostawić w spadku chyba, że osobista sytuacja finansowa spowoduje konieczność pozyskania kolejnych środków finansowych na bieżące potrzeby. Jednocześnie wyjaśnia, że nie miał na celu działań handlowych w momencie uzyskania prawa do niniejszego gruntu ani później po przekształceniu gruntów na działki budowlane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. L 347 s. 1 z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

I tak, jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawca, w celu dokonania dostawy gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpiło w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem jak już wskazano w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 140 ww. Kodeksu, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno - gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek "Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe". Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że w 1985 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie 1 hektar ziemi rolnej wraz z zabudowaniami gospodarczymi. Otrzymaną ziemię w kolejnych latach uprawiał, był rolnikiem. W 2007 r. część ww. ziemi odrolnił i podzielił na działki budowlane. Pozostałą część ziemi nadal uprawia. Odrolnienie było spowodowane naciskami ze strony właścicieli sąsiadujących gruntów, którym zależało na przekształceniu gruntów i budowie domów. Gdyby Wnioskodawca nie przystąpił do procesu odrolnienia gruntu również właściciele pozostałych działek w jego sąsiedztwie nie otrzymaliby zgody na ich przekształcenie na działki budowlane.

Jedną z działek, z uwagi na potrzebne środki finansowe na bieżące wydatki, Wnioskodawca sprzedał w 2014 r. a drugą planuje sprzedać w 2016 r. Poza opisanymi dwoma zdarzeniami Wnioskodawca nie planuje na razie sprzedaży kolejnych działek, chyba, że sytuacja materialna zmusi Go do tego.

Dla ww. terenu istnieje plan zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca od 2008 r. jest emerytem, nie jest podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że w przeszłości dokonał sprzedaży jednej z działek budowlanych powstałych w wyniku odrolnienia gruntu. Do sprzedaży doszło jednorazowo w 2014 r. Wcześniej grunt był uprawiany przez Wnioskodawcę od 1985 r.

Przedmiotowy grunt został podzielony na pięć działek budowlanych. Zamiarem Wnioskodawcy było przekazanie w darowiźnie bądź w spadku niniejszych działek na rzecz dzieci i wnuków. Z uwagi na osobiste wydarzenia i potrzebę pozyskania środków finansowych m.in na leczenie żony, sprzedał jedną działkę w 2014 r., a aktualnie planuje sprzedać drugą działkę. Pozostałe trzy działki Wnioskodawca chciałby pozostawić jako majątek, który odziedziczą Jego spadkobiercy.

W odniesieniu do przedmiotowego gruntu, który Wnioskodawca przekształcił po prawie 30 latach użytkowania jako rolnik, poniósł koszty administracyjne i geodezyjnie związane z wytyczeniem poszczególnych działek w 2007 r. Z uwagi na to, że działki leżą w obrębie innych terenów budowlanych i właściciele pozostałych terenów chcieli rozpocząć budowę domów, Wnioskodawca został w pewnym sensie "przymuszony" przez nich do poniesienia części kosztów dotyczących budowy sieci wodnej i kanalizacyjnej. Po zakończeniu inwestycji budowy sieci wodno - kanalizacyjnej została ona przejęta przez ZGK za symboliczną złotówkę. Wspomniane nakłady były poniesione przez Wnioskodawcę w 2007 r., kiedy nie miał w zamiarze dokonania sprzedaży. Grunty nie są ogrodzone, media położone są w drodze biegnącej wzdłuż posiadanych gruntów, nie ma natomiast przyłączy do posiadanych przez Wnioskodawcę działek, nie ma też założonych skrzynek energetycznych. O wystąpienie warunków zabudowy i zmianę planu zagospodarowania terenu występowali sąsiedzi, właściciele pozostałych, sąsiadujących gruntów, Wnioskodawca współuczestniczył w ww. kosztach. W kolejnych dziewięciu latach, żadnych innych nakładów, odnoszących się do tych gruntów Wnioskodawca nie ponosił. Przedmiotową działkę zamierza odkupić osoba znajoma, więc nie zostały poniesione nakłady na ogłoszenia w tym zakresie.

Grunty, o których mowa, przeznaczone są, zgodnie z planem zagospodarowania terenu, pod zabudowę domków jednorodzinnych.

Wnioskodawca nigdy nie udostępniał ww. terenów osobom trzecim w jakimkolwiek charakterze. Od momentu wejścia w posiadanie gruntów, czyli od 1985 r., najpierw uprawiał te grunty jako rolnik, następnie przekształcił w działki budowlane, zgodnie z wcześniejszym opisem.

Z uwagi na to, że grunty należące do Wnioskodawcy leżą w okolicy innych gruntów, których właściciele postanowili odrolnić swoje działki i uzyskać zmianę planu zagospodarowania terenu, co wiązało się z koniecznością przystąpienia do tego procesu, ponieważ w przypadku odmowy również sąsiadujące grunty nie uzyskałyby zmiany tego planu, więc to sąsiedzi zajmowali się procedurą odrolnienia a Wnioskodawca podpisywał jedynie przygotowane dokumenty lub ponosił koszty z tym związane, dlatego też Wnioskodawca nie potrafi określić jakie dokładnie czynności były związane z powyższym procesem odrolnienia.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań takich jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę (otrzymał w darowiźnie ziemię rolną), uzbrojenie terenu (nie ma przyłączy sieci wodno - kanalizacyjnej do posiadanych przez Wnioskodawcę działek, nie ma też założonych skrzynek energetycznych), ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd., które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowany nie inicjował żadnych działań związanych z odrolnieniem, budową czy też zmianą planów zagospodarowania przestrzennego.

Nakłady, które Wnioskodawca poniósł (administracyjne, geodezyjne, związane z budową sieci wodno - kanalizacyjnej) wynikają z działań podjętych przez inne osoby i dotyczą takich czynności, przy których sprzeciw Wnioskodawcy uniemożliwiłby realizację zamierzeń sąsiadów.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających na uznanie Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła/nastąpi dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać zatem należy, że Zainteresowany dokonując sprzedaży przedmiotowych działek nie działał/nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi/nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę w 2014 r. działki przeznaczonej pod zabudowę oraz planowaną w 2016 r. sprzedaż drugiej działki, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w opisanej sytuacji Zainteresowany, zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego - stosownie do obowiązującego orzecznictwa - transakcja zbycia nieruchomości gruntowych nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku działek nie stanowi/nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem Zainteresowany, w związku z dostawą tych nieruchomości, korzysta/będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnił/nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie występuje/nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.