ILPP2/4512-1-908/15-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku - brak daty sporządzenia (data wpływu 17 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy leków - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy leków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, świadczącym usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Wnioskodawca jest jednym z dwóch szpitali działających w X. Drugim szpitalem jest A, mieszczący się przy ul. C. Organem założycielskim dla Wnioskodawcy oraz A jest B. Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej ustrój podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, a także inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania nieuregulowane w ustawie, w tym jego strukturę określa statut. Z kolei ust. 4 cytowanego przepisu stanowi, iż statut ustala podmiot tworzący. Na podstawie uchwały B Klinika (...), dalej zwana także kliniką, funkcjonująca w strukturach Wnioskodawcy została przeniesiona do nowego budynku przy ul. C i włączona w struktury A. Realizując uchwałę B Wnioskodawca przekazał do A pacjentów oraz pracowników Kliniki, sprzęt znajdujący się na wyposażeniu kliniki oraz leki zakupione dla potrzeb działalności leczniczej prowadzonej przez klinikę. Przekazanie sprzętu znajdującego się na wyposażeniu kliniki nastąpiło nieodpłatnie, natomiast leki Wnioskodawca sprzedał A, dokumentując transakcję fakturą w której sprzedaż leków jako dostawę towarów ściśle związaną z usługami w zakresie opieki medycznej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy VAT uznana za czynność zwolnioną z podatku od towarów i usług. Znajdujące się w klinice leki zostały spisane i wycenione. Przekazanie leków stanowiło warunek konieczny zachowania ciągłości leczenia pacjentów kliniki. A przed przejęciem kliniki nie posiadał na stanie leków podawanych w ramach procesów leczniczych stosowanych w Klinice. Jednocześnie Wnioskodawca po przekazaniu Kliniki nie mógł wykorzystać we własnym zakresie leków, które ściśle związane są z jednostkami chorobowymi leczonymi w ramach procedur medycznych podejmowanych w Klinice. Dostarczone A przez Wnioskodawcę leki służyły realizacji czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca dostarczając do A leki niezbędne do kontynuowania procesu leczenia pacjentów przekazywanej Kliniki może skorzystać ze zwolnienia dostawy leków z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym dostawa leków niezbędnych do wykonania czynności zwolnionych z VAT, tj. zapewnienia ciągłości leczenia pacjentów Kliniki, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. W świetle art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, prawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT stanowi implementację do polskiego systemu prawnego reguł określonych w art. 132-134 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 132 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej dostawa towarów ściśle związanych z opieką szpitalną dokonywana przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie, jest zwolniona z podatku VAT.

Podkreślić należy, iż zarówno polska ustawa o VAT, jak i Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej nie definiują wprost istoty związku owych świadczeń dodatkowych (pomocniczych/uzupełniających) z usługą zasadniczą. Należy jednak zauważyć, że z pewną pomocą przychodzi regulacja art. 43 ust. 17 VATU (oparta na przepisie art. 134 dyrektywy 2006/112/WE). Zgodnie z tym artykułem przedmiotowe zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług, nawet jeżeli są one ściśle związane z usługami podstawowymi, jeżeli świadczenia te:

1. Nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej na podstawie ust. 1 pkt 18 komentowanego artykułu.

Należy w związku z tym przyjąć, że zwolnienie znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy bez wykonania owego świadczenia dodatkowego nie będzie możliwe wykonanie usługi podstawowej. W tym miejscu wskazać należy, iż zachowanie ciągłości leczenia pacjentów przekazywanej Kliniki wymagało jednoczesnej dostawy leków podawanych pacjentom kliniki w procesie leczenia.

2. Ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Warunek ten jest w istocie rzeczy uzupełnieniem warunku pierwszego. Należy bowiem przyjąć, że nawet wówczas, gdy owe świadczenia dodatkowe będą niezbędne do wykonania usługi podstawowej, a zatem warunek pierwszy zostanie spełniony, zwolnienie nie zostanie zastosowane, w razie gdy okaże się, że "głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia". Warto także podkreślić, że nie ułatwia sprawy odniesienie się przez ustawodawcę do osiągnięcia owego dodatkowego dochodu jako głównego celu podatnika. Oznacza to, że "osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia" jest przez ustawodawcę akceptowane, jeżeli jest jednym z celów podatnika. Ważne jest tylko to, aby nie było to celem głównym. Celem Wnioskodawcy nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu. Wnioskodawca chce jedynie otrzymać zwrot wydatków związanych z zakupem przekazywanych leków. W zwykłym toku czynności, który wystąpiłby gdyby klinika nie była przekazana do A, Wnioskodawca wykorzystałby przekazywane leki w procesie leczenia pacjentów Kliniki. Następnie z tytułu zrealizowanych procedur medycznych Wnioskodawca wystawiłby zwolnioną z VAT fakturę do Narodowego Funduszu Zdrowia. Wskazać ponadto należy, iż Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego przy przekazaniu leków. W tym stanie rzeczy przyjęcie, iż dostawa leków powiązana z przekazaniem kliniki podlega podatkowi VAT stanowiłoby naruszenie podstawowej dla europejskiego systemu VAT zasady neutralności VAT, zgodnie z którą podmiot, który nie "zużywa" danego towaru lub usługi, a jedynie odsprzedaje dalej te dobra, nie powinien ponosić ciężaru ekonomicznego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 i 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy - zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, świadczącym usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Wnioskodawca jest jednym z dwóch szpitali działających w X. Drugim szpitalem w X jest A. Organem założycielskim dla Wnioskodawcy oraz A jest B. Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej ustrój podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, a także inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania nieuregulowane w ustawie, w tym jego strukturę określa statut. Z kolei ust. 4 cytowanego przepisu stanowi, iż statut ustala podmiot tworzący. Na podstawie uchwały B Klinika, funkcjonująca w strukturach Wnioskodawcy została przeniesiona do nowego budynku i włączona w struktury A. Realizując uchwałę B Wnioskodawca przekazał do A pacjentów oraz pracowników Kliniki, sprzęt znajdujący się na wyposażeniu kliniki oraz leki zakupione dla potrzeb działalności leczniczej prowadzonej przez klinikę. Przekazanie sprzętu znajdującego się na wyposażeniu kliniki nastąpiło nieodpłatnie, natomiast leki Wnioskodawca sprzedał A, dokumentując transakcję fakturą w której sprzedaż leków jako dostawę towarów ściśle związaną z usługami w zakresie opieki medycznej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy VAT uznano za czynność zwolnioną z podatku od towarów i usług. Znajdujące się w klinice leki zostały spisane i wycenione. Przekazanie leków stanowiło warunek konieczny zachowania ciągłości leczenia pacjentów kliniki. A przed przejęciem kliniki nie posiadał na stanie leków podawanych w ramach procesów leczniczych stosowanych w Klinice. Jednocześnie Wnioskodawca po przekazaniu Kliniki nie mógł wykorzystać we własnym zakresie leków, które ściśle związane są z jednostkami chorobowymi leczonymi w ramach procedur medycznych podejmowanych w Klinice. Dostarczone A przez Wnioskodawcę leki służyły realizacji czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca ma wątpliwości czy transakcja dostawy do A leków niezbędnych do kontynuowania procesu leczenia pacjentów przekazywanej Kliniki może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia - na mocy powołanych na wstępie regulacji prawnych art. 43 ust. 1 pkt 18 w związku z art. 43 ust. 17 ustawy - dokonywanej przez Wnioskodawcę czynności należy odwołać się do przepisu art. 132 ust. 1 lit. b i c) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, a także świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Z powyższego unormowania wynika, iż zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, objęte są wyłącznie dostawy ściśle związane z usługami w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem przywracaniem i poprawą zdrowia. Dostawa jest ściśle związana z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy jest rzeczywiście świadczona jako czynność pomocnicza względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców.

Tezę powyższą potwierdza, orzeczenie TSUE w sprawie C-366/12 z 13 marca 2014 r. Finanzamt Dortmund-West przeciwko Klinikum Dortmund gGmbH, w którym Trybunał wskazuje: "...w przeciwieństwie do treści art. 13 część A ust. 1 lit. b szóstej dyrektywy treść art. 13 część A ust. 1 lit. c tejże dyrektywy nie zawiera żadnego odniesienia do działalności ściśle związanej z opieką medyczną, mimo iż przepis ten następuje bezpośrednio po art. 13 część A ust. 1 lit. b. Należy zatem stwierdzić, że zasadniczo artykuł ten nie dotyczy działalności ściśle związanej z opieką medyczną, a pojęcie to nie ma żadnego znaczenia w odniesieniu do wykładni art. 13 część A ust. 1 lit. c szóstej dyrektywy. Co się tyczy możliwości zwolnienia dostawy towarów na mocy tego przepisu, Trybunał stwierdził, że poza drobnym zaopatrzeniem w towary, które są absolutnie niezbędne w czasie świadczenia opieki pacjentom, wydawanie leków i innych towarów, jest fizycznie i ekonomicznie rozdzielne od świadczenia usługi i nie może zatem być przedmiotem zwolnienia na mocy art. 13 część A ust. 1 lit. c szóstej dyrektywy (zob. podobnie wyrok z dnia 23 lutego 1988 r. w sprawie 353/85 Komisja przeciwko Zjednoczonemu Królestwu, Rec.s. 817, pkt 33). Wynika stąd, że z wyjątkiem sytuacji, gdy dostawa leków i innych towarów jest absolutnie niezbędna w czasie świadczenia opieki medycznej pacjentom, nie może ona korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. c szóstej dyrektywy. W tym względzie, jak zauważyła rzecznik generalna w pkt 46 i 47 opinii nie można zaprzeczyć, że w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym, świadczenia opieki medycznej na rzecz pacjentów w ramach wykonywania zawodów medycznych w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. c szóstej dyrektywy z jednej strony oraz wydawanie leków cytostatycznych z drugiej strony wpisują się w kontinuum leczenia. Wydawanie produktów leczniczych, takich jak leki cytostatyczne będące przedmiotem postępowania głównego jest bowiem niezbędne w czasie świadczenia opieki pacjentom w ramach ambulatoryjnego leczenia raka, zważywszy, iż w braku tego takie świadczenie byłoby bezprzedmiotowe. Jednakże mimo takiego kontinuum leczenia zainteresowani potwierdzili na rozprawie, że leczenie będące przedmiotem postępowania głównego oznacza szereg czynności i etapów, które są wprawdzie powiązane, lecz indywidualnie odrębne. Jak zauważyła zatem rzecznik generalna w pkt 48 i 49 opinii, pacjent otrzymuje, jak się zdaje, różne świadczenia, to znaczy, po pierwsze, świadczenie opieki medycznej udzielane przez lekarza oraz, po drugie, dostawę leków z apteki szpitala zarządzanego przez KD, co uniemożliwia uznanie ich za fizycznie i ekonomicznie nierozdzielne. (...) Na pytanie trzecie należy zatem odpowiedzieć, że dostawa towarów takich jak leki cytostatyczne będące przedmiotem postępowania głównego, przepisane w ramach leczenia ambulatoryjnego raka przez lekarzy prowadzących prywatną praktykę w szpitalu nie może być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 13 część A ust. 1 lit. c) szóstej dyrektywy, chyba że dostawa ta jest fizycznie i ekonomicznie nierozdzielna od zasadniczego świadczenia opieki medycznej, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego."

W kontekście powyższego, należy zauważyć, że o ile dostawa leków może w określonych warunkach stanowić rzeczywiście dostawę ściśle związaną z opieką medyczną, to jednak z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w przedmiotowej sprawie celem jest wyłącznie dostawa leków na rzecz Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego, a nie wykorzystanie tych leków przez Wnioskodawcę w trakcie prowadzonego przez niego leczenia, tj. świadczenia usług medycznych, korzystających ze zwolnienia od podatku VAT. Podkreślić należy, że wystarczająco ścisły związek z opieką medyczną stanowiącą świadczenie główne, występowałby wyłącznie w przypadku gdyby wykorzystanie przedmiotowych leków następowało w toku prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnej terapii na rzecz konkretnego odbiorcy, tj. pacjentów przekazywanej Kliniki. Natomiast w omawianej sytuacji Wnioskodawca nie świadczy już usług medycznych na rzecz ww. pacjentów, lecz dokonał wyłącznie dostawy towarów (leków) na rzecz podmiotu leczącego tych pacjentów, tj. na rzecz A.

Tym samym działań Wnioskodawcy polegających na dostawie leków nie można uznać za ściśle związanych z usługami opieki medycznej świadczonymi przez Wnioskodawcę. Bowiem Wnioskodawca nie świadczy usługi opieki medycznej, usługi te na rzecz pacjenta w opisanej sytuacji świadczy A, na rzecz którego Wnioskodawca dokonał dostawy leków.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie sprzedaż leków winna być opodatkowana jako odpłatna dostawa towarów, niezwiązana z realizacją usług opieki medycznej, bowiem takich usług w ramach tej transakcji Wnioskodawca nie świadczy. Tym samym w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z przedstawionego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem i własnym stanowiskiem w sprawie, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.