ILPP2/4512-1-80/16-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, sprzedaży własności gruntu oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, sprzedaży własności gruntu oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.), w którym doprecyzowano opis stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem od towarów i usług, i był właścicielem nieruchomości, które nabył w formie aktów notarialnych. Nieruchomości położone są na działkach o numerach 128/9, 129/3, 128/7, 128/11.

Przedmiotowe nieruchomości były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej związanej z przemysłem wydobywczym (wydobycie i przerób granitu).

Na nieruchomości nie posadowiono obiektów trwale związanych z gruntem, jednakże postawiono obiekty kontenerowe: budynek socjalno-biurowy, kuźnię, wiatę, stróżówkę oraz magazyny. Zgodnie z uchwałą Rady Gminy w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego teren, na którym są położone działki, będące przedmiotem sprzedaży są oznaczone symbolami:

* Działka nr 128/9 - PG 2.01 - Przemysł wydobywczy

* Działka nr 129/3 - PG 1.01 - Przemysł wydobywczy (obszar górniczy); PG 2.01 - przemysł wydobywczy

* Działka nr 128/7 - PG 2.01 - Przemysł wydobywczy; R 1.02 - produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy; KDL 1.01 - komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne, rezerwa terenowa dla drogi Ekspresowej S-3 wraz z węzłami i niezbędną infrastrukturą (o pow. ok. 0,05 ha)

* Działka nr 128/11 - PG 2.01 - Przemysł wydobywczy; KDL 1.01 - Komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne (o pow. 0,06 ha).

W 2014 r. powyższe nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów, zostały sprzedane na drodze egzekucji przez Komornika Sądowego, który od wylicytowanej sumy naliczył podatek od towarów i usług.

Po zatwierdzeniu planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości wierzyciel, wniósł zarzuty przeciwko planowi podziału sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości, poprzez uznanie, iż egzekucyjna sprzedaż nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, oraz wieczyste użytkowanie gruntów jest zwolniona od podatku VAT.

W następstwie owego zarzutu Komornik Sądowy w imieniu Podatnika w 2015 r. wystawił korektę faktury wykazując sprzedaż jako zwolnioną i korektę faktury wysłał do nabywcy działek, który odmówił przyjęcia faktury korygującej, uznając ją za bezzasadną i oświadczył, że nie zamierza dokonywać korekty podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy wynika, iż działki nr 128/9, 129/3, 128/7, 128/11 w części oznaczonej symbolami PG 1.01 - przemysł wydobywczy (obszar górniczy) i PG 2.01 przemysł wydobywczy nie stanowią terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Teren budowlany, zgodnie z ww. planem zagospodarowania przestrzennego stanowią jedynie części działek nr 128/7 oraz 128/11 oznaczone symbolem DKL 1.01 o ogólnej powierzchni ok. 0,11 ha. Ww. działki, będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Z tytułu nabycia ww. nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż własności gruntu oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów, na którym nie posadowiono obiektów trwale związanych z gruntem, dla których ustalono plan zagospodarowania przestrzennego, będzie korzystała ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, należy wnioskować, że dostawa każdego gruntu, innego niż budowlany, podlega zwolnieniu z VAT.

Biorąc pod uwagę MPZG, nie ulega wątpliwości, że wspomniane działki nie stanowią terenu budowlanego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż powyższych działek stanowi na gruncie prawa dostawę terenów niezabudowanych i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT, podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT i w całości dotyczy działek:

* 128/9 - PG 2.01 - przemysł wydobywczy

* 129/3 - PG 1.01 - przemysł wydobywczy (obszar górniczy); PG 2.01 - przemysł wydobywczy. Natomiast działka 128/7 - będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT w części oznaczonej PG 2.01 - przemysł wydobywczy, R 1.02 - produkcja rolna z wykluczeniem zabudowy.

Nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług część tej działki oznaczona symbolami KDL 1.01 - komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne, rezerwa terenowa dla drogi expresowej S-3 wraz z węzłami i niezbędną infrastrukturą, a co za tym idzie dostawa tej części działki będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Analogicznie j.w. - działka 128/11 - PG 2.01 - przemysł wydobywczy - korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, KDL 1.01 - komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne - dostawa opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a sprzedaż gruntu, jak również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. W konsekwencji, dostawa gruntów oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu przez Wnioskodawcę stanowi odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Był właścicielem nieruchomości, które nabył w formie aktów notarialnych. Z tytułu nabycia ww. nieruchomości Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomości położone są na działkach o numerach 128/9, 129/3, 128/7, 128/11.

Przedmiotowe nieruchomości były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej związanej z przemysłem wydobywczym (wydobycie i przerób granitu), wyłącznie na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Na nieruchomości nie posadowiono obiektów trwale związanych z gruntem, jednakże postawiono obiekty kontenerowe: budynek socjalno-biurowy, kuźnię, wiatę, stróżówkę oraz magazyny.

Zgodnie z uchwałą Rady Gminy, na którą powołuje się Wnioskodawca, w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego teren, na którym są położone działki, będące przedmiotem sprzedaży nie stanowią terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Działki te są oznaczone symbolami:

1. Działka nr 128/9 - PG 2.01 - przemysł wydobywczy;

2. Działka nr 129/3 - PG 1.01 - przemysł wydobywczy (obszar górniczy); PG 2.01 - przemysł wydobywczy;

3. Działka nr 128/7 - PG 2.01 - przemysł wydobywczy; R 1.02 - produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy; KDL 1.01 - komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne. Rezerwa terenowa dla drogi Ekspresowej S-3 wraz z węzłami i niezbędną infrastrukturą (o pow. ok 0,05 ha);

4. Działka nr 128/11 - PG 2.01 - przemysł wydobywczy; KDL 1.01 - komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne (o pow. 0,06 ha).

Teren budowlany, zgodnie z ww. planem zagospodarowania przestrzennego stanowią jedynie części działek nr 128/7 oraz 128/11 oznaczone symbolem DKL 1.01 o ogólnej powierzchni ok. 0,11 ha.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, sprzedaży własności gruntu oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów, na którym nie posadowiono obiektów trwale związanych z gruntem, a dla których ustalono plan zagospodarowania przestrzennego.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz - w przypadku braku takiego planu - wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że tereny, w części oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem PG 1.01 - przemysł wydobywczy (obszar górniczy), PG 2.01 - przemysł wydobywczy oraz R 1.02 - produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy - jak wskazał Wnioskodawca - nie stanowią terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei, tereny w części oznaczonej symbolem KDL 1.01 - komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne - stanowią tereny budowlane, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zauważyć, że w sytuacji sprzedaży wyodrębnionych geodezyjnie działek, nawet w przypadku, gdy są one objęte jedną księgą wieczystą, zbycie to na gruncie przepisów podatkowych należy rozpatrywać oddzielnie w odniesieniu do każdej z tych działek, a nawet ich części. Zatem określenie stawki, bądź zwolnienia nie może być rozszerzane na całą nieruchomość, lecz winno być przyporządkowane do działki lub części działki, która spełnia warunki wynikające z przepisów uprawniające do stosowania preferencji.

W kontekście powyższego należy wskazać na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które to wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże, możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku sprzedaż przez Wnioskodawcę:

Natomiast dostawa tej części działki nr 128/7, która została oznaczona symbolem KDL 1.01 - komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne, rezerwa terenowa dla drogi Ekspresowej S-3 wraz z węzłami i niezbędną infrastrukturą, nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Grunty te stanowią bowiem tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy;

3. działki nr 128/11 - w części oznaczonej symbolem PG 2.01 - przemysł wydobywczy, zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, tereny te nie stanowią terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Natomiast dostawa tej części działki nr 128/11, która została oznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem KDL 1.01 - komunikacja publiczna - drogi i ulice lokalne, nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Grunty te stanowią bowiem tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9, to w przypadku nieruchomości gruntowych może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że działki będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT, dlatego w tym zakresie działki nr 128/7 i nr 128/11 w częściach oznaczonych symbolem: KDL 1.01, przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi i ulice lokalne, nie mogą również korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że:

* dostawa działki nr 128/9 oznaczonej symbolem PG 2.01 - przemysł wydobywczy, działki nr 129/3 oznaczonej symbolem PG 1.01 - przemysł wydobywczy (obszar górniczy) i PG2.01 - przemysł wydobywczy, części działki nr 128/7 oznaczonej symbolem PG 2.01 - przemysł wydobywczy i R 1.02 - produkcja rolnicza z wykluczeniem zabudowy oraz części działki nr 128/11 oznaczonej symbolem PG 2.01 - przemysł wydobywczy, objęta jest zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem nie stanowią one terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy;

* sprzedaż przez Wnioskodawcę działek nr 128/7 i nr 128/11 w częściach oznaczonych symbolami: KDL 1.01, przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi i ulice lokalne, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Czynność ta będzie zatem opodatkowana podatkiem VAT, według stawki podstawowej w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ pragnie również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga także, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego, w szczególności na informacji, że działki nr 128/9 i 129/3 oraz część działek nr 128/7 i nr 128/11 oznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolami PG 1.01 i PG 2.01 - przemysł wydobywczy, nie stanowią terenów budowlanych.

W związku z powyższym wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Natomiast w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu stanu faktycznego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.