ILPP2/4512-1-718/15-4/EW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki "B" przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy nieruchomości. Wniosek uzupełniono 30 listopada 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2008 r. Spółka działająca pod nazwą "A", której jedynym udziałowcem jest Gmina, była właścicielem nieruchomości zabudowanej wykorzystywanej w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W tym samym roku przeniosła własność nieruchomości na rzecz Gminy. Na podstawie aktu notarialnego w dniu 28 października 2008 r. Gmina stała się właścicielem nieruchomości oznaczonej jako działka nr 39/6 o powierzchni 0,1881 ha. Podstawą przedmiotowego aktu był przepis art. 66 paragraf 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji Podatkowej (tekst jedn.: z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - cyt.: "Szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz: gminy, powiatu, lub województwa - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody w ich budżecie". Stanowisko potwierdzane wielokrotnie w wyrokach sądów administracyjnych, że przeniesienie własności nieruchomości na gminę w zamian za zaległości podatkowe stanowi formę zapłaty podatku (informacją jaką uzyskał Wnioskodawca od Gminy). Oprócz ww. aktu notarialnego Spółka "A" wystawiła na Gminę w dniu 31 października 2008 r. fakturę VAT z zastosowaną stawką zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 (ww. przeniesienie własności zostało potraktowane jak dostawa towarów używanych). Natomiast w styczniu 2009 r. Gmina przeniosła aktem notarialnym prawo własności budynku posadowionego na ww. działce nr 39/6 oraz ustanowiła użytkowanie wieczyste tego gruntu i to wszystko wniosła do swojej drugiej spółki w zamian za udziały, w której również posiada 100% udziałów tj. Spółkę "B" (pierwotnie do "C", którą to Spółkę. przejęła w 2013 r. na zasadzie inkorporacji tj. weszła w jej prawa i obowiązki). Tym razem jedynym dokumentem potwierdzającym ww. transakcję był akt notarialny, Gmina nie wystawiła faktury VAT. W 2014 r. użytkowanie wieczyste zostało przekształcone w prawo własności i wówczas Gmina wystawiła fakturę VAT z wykazanym podatkiem (23%) na rzecz Spółki "B" a Spółka "B" skorzystała z prawa i podatek VAT wynikający z faktury wykazała jako VAT naliczony do odliczenia w miesiącu otrzymania faktury. Spółka ww. nieruchomość wykorzystywała do prowadzenia swojej działalności, było tam jedno z miejsc jej prowadzenia (budynek administracyjno-warsztatowy). Jednakże w 2015 r. Spółka "B" zmieniła siedzibę swojej firmy (inna ulica w tym samym mieście). W związku z tym, cała administracja została przeniesiona do jednego budynku przy ul. X w Z. Podjęto więc decyzję o sprzedaży nieruchomości zabudowanej tj. działki nr 39/6 w Z.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, że nie ponosił nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca stwierdził, że nieruchomość była użytkowania wyłącznie w związku z prowadzoną działalnością i wykorzystywana była zarówno do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług jak i zwolnionej, tzw. mieszanej. Nieruchomość nie była wykorzystywana tylko i wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Po przeanalizowaniu dokumentacji związanej z transakcją potwierdzonej fakturą, Wnioskodawca poinformował, że wystawiona faktura zgodnie z jej treścią dokumentowała sprzedaż gruntu zgodnie z aktem notarialnym z dnia 17 października 2014 r., z którego wynika, że Wnioskodawca (dotychczasowy użytkownik wieczysty) nabył w drodze bezprzetargowej nieruchomość tj. działkę nr 39/6. W związku z powyższym ustalona przez Gminę cena była ceną sprzedaży nieruchomości gruntowej a nie opłatą za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług tj. stawką 23% czy też Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż ww. działki nr 39/6 zlokalizowanej w Z. będzie mogła skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 10. Zgodnie bowiem z zebranymi informacjami i dokumentami wpływającymi na byt prawny ww. nieruchomości, Spółka twierdzi, że w 2008 r. kiedy to Spółka "A" przeniosła prawo własności nieruchomości na rzecz Gminy jako na jednostkę samorządu terytorialnego w zamian za swoje długi i potwierdziła tę transakcję fakturą VAT wykazując w niej stawkę zw na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, oczywiście wg stanu prawnego obowiązującego w dniu transakcji; to wówczas doszło do pierwszego zasiedlenia w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ww. ustawy, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10. Ponadto sprzedaż planowana jest do końca 2015 r. bądź z początkiem roku 2016, w związku z tym pomiędzy pierwszym zasiedleniem (w 2008 r.) a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynie okres dłuższy niż 2 lata (Planowana sprzedaż 2015/2016 r.). Ponadto w związku z art. 29a ust. 8 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec powyższego wg Spółki sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem stanowiącej działkę nr 39/6 zlokalizowaną w Z. będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy-są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy także wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów ustawy, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z kolei w myśl art. 6 Ordynacji podatkowej, podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Katalog czynności i zdarzeń skutkujących wygaśnięciem w całości lub w części zobowiązania podatkowego został zawarty w art. 59 Ordynacji podatkowej.

Należy do nich m.in. przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych (art. 59 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej).

W art. 66 § 1 Ordynacji podatkowej wskazano, iż szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz:

1. Skarbu Państwa - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa;

2. gminy, powiatu lub województwa - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody ich budżetów.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż ustawodawca nie wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz gminy, powiatu lub województwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody ich budżetu. Dokonanie takiej czynności przewidzianej przepisami art. 66 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej jest szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego, co nie zmienia faktu, że przeniesienie prawa własności jest czynnością, która zgodnie z powołanymi przepisami podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wygaśnięcie zobowiązania na podstawie ww. przepisu jest następstwem zawarcia umowy cywilnoprawnej pomiędzy zobowiązanym do zapłaty podatku a Gminą.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z przywołanych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa oraz najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy zauważyć, że w przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, budowle lub ich części mające być przedmiotem sprzedaży rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu wynika, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

O wysokości stawki obowiązującej przy sprzedaży gruntu, na którym posadowiony jest trwale z tym gruntem związany budynek lub budowla, decyduje charakter tego obiektu budowlanego oraz zasady jego opodatkowania, ponieważ w takim przypadku wartość gruntu stanowi składnik podstawy opodatkowania budynku lub budowli. Sprzedaż gruntu w takiej sytuacji nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

Ponadto wskazać należy na przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Tym samym art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż z opisu sprawy wynika, że nieruchomość była użytkowania wyłącznie w związku z prowadzoną działalnością i wykorzystywana była zarówno do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług jak i zwolnionej, tzw. mieszanej. Nieruchomość nie była wykorzystywana tylko i wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka "A" w 2008 r. przeniosła własność nieruchomości zabudowanej wykorzystywanej w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz Gminy. Na podstawie aktu notarialnego w dniu 28 października 2008 r. Gmina stała się właścicielem nieruchomości oznaczonej jako działka nr 39/6 o powierzchni 0,1881 ha w Z. Podstawą przedmiotowego aktu był przepis art. 66 paragraf 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji Podatkowej (tekst jedn.: z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - cyt.: "Szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz: gminy, powiatu, lub województwa - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody w ich budżecie". Stanowisko potwierdzane wielokrotnie w wyrokach sądów administracyjnych, że przeniesienie własności nieruchomości na gminę w zamian za zaległości podatkowe stanowi formę zapłaty podatku (informacją jaką uzyskał Wnioskodawca od Gminy). Oprócz ww. aktu notarialnego Spółka "A" wystawiła na Gminę w dniu 31 października 2008 r. fakturę VAT z zastosowaną stawką zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 (ww. przeniesienie własności zostało potraktowane jak dostawa towarów używanych). W styczniu 2009 r. Gmina przeniosła aktem notarialnym prawo własności budynku posadowionego na ww. działce nr 39/6 oraz ustanowiła użytkowanie wieczyste tego gruntu i to wszystko wniosła do swojej drugiej spółki w zamian za udziały, w której również posiada 100% udziałów, tj. "B" (pierwotnie do "C", którą to Spółkę "B" przejęła w 2013 r. na zasadzie inkorporacji tj. weszła w jej prawa i obowiązki). Tym razem jedynym dokumentem potwierdzającym ww. transakcję był akt notarialny, Gmina nie wystawiła faktury VAT. W 2014 r. użytkowanie wieczyste zostało przekształcone w prawo własności i wówczas Gmina wystawiła fakturę VAT z wykazanym podatkiem (23%) na rzecz "B". Spółka skorzystała z prawa i podatek VAT wynikający z faktury wykazała jako VAT naliczony do odliczenia w miesiącu otrzymania faktury. Spółka ww. nieruchomość wykorzystywała do prowadzenia swojej działalności, było tam jedno z miejsc jej prowadzenia (budynek administracyjno-warsztatowy). Jednakże w 2015 r. Wnioskodawca zmienił siedzibę swojej firmy (inna ulica w tym samym mieście). W związku z tym, cała administracja została przeniesiona do jednego budynku. Podjęto więc decyzję o sprzedaży nieruchomości zabudowanej, tj. działki nr 39/6 w Z. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości. Nieruchomość była użytkowana wyłącznie do prowadzonej działalności i była wykorzystywana zarówno do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług jak i zwolnionej, tzw. mieszanej. Nie była wykorzystywana tylko i wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca stwierdził, że po przeanalizowaniu dokumentacji związanej z transakcją potwierdzonej fakturą, wystawiona faktura zgodnie z jej treścią dokumentowała sprzedaż gruntu zgodnie z aktem notarialnym z dnia 17 października 2014 r., z którego wynika, że Wnioskodawca (dotychczasowy użytkownik wieczysty) nabył w drodze bezprzetargowej nieruchomość, tj. działkę nr 39/6. W związku z powyższym ustalona przez Gminę cena była ceną sprzedaży nieruchomości gruntowej a nie opłatą za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Spółki dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem wniosku będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, tj. stawką 23% czy też Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W analizowanej sprawie, w pierwszej kolejności kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Uwzględniając definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy powtórzyć należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Z kolei, uwzględniając przywołane uprzednio przepisy stwierdzić należy, że przeniesienie w 2008 r. przez Spółkę "A" na rzecz Gminy własności nieruchomości miało charakter odpłatny, gdyż Spółka "A" przenosząc własność nieruchomości zmniejszyła zaległości (zobowiązanie) podatkowe wobec Gminy. Odpłatnością w przedmiotowej sprawie była kwota niezapłaconego podatku, która została skompensowana wartością przenoszonego prawa. Zatem czynność przeniesienia własności nieruchomości na rzecz Gminy w zamian za zaległości podatkowe stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W tej sytuacji doszło do pierwszego zasiedlenia, gdyż doszło do oddania nieruchomości do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - nawet jeśli czynności te korzystały ze zwolnienia od podatku.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że w styczniu 2009 r. Gmina wniosła aktem notarialnym prawo własności budynku oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu w zamian za udziały do Spółki "B". Czynność wniesienia aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawana jest za sprzedaż, co oznacza, że w tej sytuacji również doszło do oddania nieruchomości do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca od momentu nabycia nieruchomości nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W rezultacie, dostawa przedmiotowej nieruchomości (budynku) wraz z gruntem korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w powiązaniu z art. 29a ust. 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.