ILPP2/4512-1-647/15-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2015 r. (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z wejściem nowego rozporządzenia MF z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących sprawa dotyczy § 4 pkt 2 z lit. h o braku zwolnień dla czynności doradztwa podatkowego, które miało obowiązywać od 1 stycznia 2015 r. z przesunięciem terminu obowiązywania od 1 marca 2015 r., Wnioskodawca nie zainstalował kasy w terminie począwszy po dniu 1 marca 2015 r. (pierwsza sprzedaż dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej miała miejsce w dniu 6 marca 2015 r.).

Zainteresowany zainstalował kasę fiskalną w dniu 8 kwietnia 2015 r. oraz złożył pismo wyjaśniające do Urzędu Skarbowego.

W dniu 7 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca złożył zawiadomienie do Urzędu Skarbowego o ilości kas rejestrujących szt. 1 - jest to jego pierwsza kasa fiskalna zgłoszona jako przenośna - (zgodnie ze wzorem zał. nr 1 do rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r. - Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

W dniu 8 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia kasy fiskalnej na druku zgodnie ze wzorem (zał. nr 2 do rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r. - Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

W dniu 3 kwietnia 2015 r. Zainteresowany zapłacił całą należność za kasę fiskalną. Posiada dowód wpłaty.

Limit ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kwocie 20 tys. zł. Wnioskodawca przekroczył w miesiącu kwietniu 2014 r. Korzystał on ze zwolnienia na mocy Rozporządzenia MF z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1382) - poz. 37 załącznika do rozporządzenia - zapłata za wykonywane usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej była dokonywana wyłącznie na rachunek bankowy.

Czynności wykonywane w działalności Wnioskodawcy dotyczą zwrotów podatków ze Szwecji dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Klienci na podstawie gotowych instrukcji zawartych na stronie internetowej firmy Wnioskodawcy lub informacji uzyskanych telefonicznie kompletują dokumenty niezbędne do uzyskania zwrotu podatku tj.: listy płac, oświadczenia o dochodzie z Urzędu Skarbowego, deklaracje skarbowe.

Na podstawie otrzymanej dokumentacji Zainteresowany wypełnia wnioski podatkowe do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego za granicą.

Wnioskodawca nie wykonuje czynności polegających na udzielaniu porad z zakresu podatków, oraz nie udziela porad z zakresu strategii działalności firm dotyczącej podatków (dotyczy pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym). Zainteresowany nadmienił również, że wnioski do zwrotów podatku zapłaconych za granicą wykonuje wyłącznie dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej.

Również czynności wymienione w pkt 4 ustawy o doradztwie, tj. reprezentowanie podatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1, nie ma zastosowania w czynnościach, które wykonuje w swojej działalności.

Zainteresowany nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w obecnej sytuacji po wydaniu nowej interpretacji MF z dnia 9 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwrotu na zakup kasy fiskalnej w kwocie 700 zł zakładając, że kasę fiskalną wobec istniejących interpretacji podatkowych zainstalował dobrowolnie.

Wnioskodawca nadmienił, że wszystkie dokumenty zgłoszeniowe kas rejestrujących zostały dokonane terminowo. Wniosku o zwrot za zakup kasy Zainteresowany nie złożył.

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu sprecyzowania czynności doradztwa podatkowego przepisy podatkowe oraz Biuletyny Informacyjne w tej kwestii odwoływały się do ustawy o doradztwie podatkowym art. 2 ust. 1.

Zainteresowany zakwalifikował czynności, które wykonuje w swojej działalności do pkt 2 oraz pkt 3 ustawy tj.:

* pkt 2 - Prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie pomocy w tym zakresie,

* pkt 3 - Sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie.

Zakwalifikowanie czynności do pkt 2 oraz 3 było przesłanką do zainstalowania kasy fiskalnej.

Zainteresowany wskazał, że wobec interpretacji podatkowej MF z dnia 9 kwietnia 2015 r. należy stwierdzić, że czynności które wykonuje nie są objęte koniecznością instalacji kasy fiskalnej.

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do skorzystania z ulgi na zakup kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy - który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1a ustawy - do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw f inansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Z kolei § 3 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowdzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

Jak stanowi § 5 ust. 2 rozporządzenia - w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Wskazać należy, że każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jednakże, na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 38 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Podkreślić w tym miejscu należy, że treść ww. poz. 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544) jest tożsama z treścią poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382) obowiązującego do 31 grudnia 2014 r.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Jednocześnie wskazać należy, że w § 4 rozporządzenia wymienione zostały niektóre czynności wyłączające możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 i § 3.

I tak, zgodnie z § 4 pkt 2 lit. g i h rozporządzenia - zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 28 załącznika do rozporządzenia oraz usług doradztwa podatkowego.

W poz. 28 załącznika do rozporządzenia wskazano, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania - bez względu na symbol PKWiU - czynności notarialne.

Wskazać w tym miejscu należy, że w przypadku podatników którzy nie zostali zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 2 i § 3 - zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania traci moc z dniem 1 marca 2015 r. (§ 8 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia).

Z powołanych przepisów wynika, że - w kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe (§ 3), jak i przedmiotowe (§ 2) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w powołanym § 4 pkt 2 wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i 3. Zatem, bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak w przepisach wykonawczych do ustawy, tj. w § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ustawodawca zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa podatkowego nie stosuje się zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia, należy - wobec braku w ustawie/przepisach wykonawczych definicji doradztwa - posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, należy stwierdzić, że termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzić", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych czy finansowych.

Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Artykuł 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) zawiera katalog definicji ogólnych. Zgodnie z pkt 1-8 tego artykułu - ilekroć w ustawie jest mowa o:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.) - czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Na mocy art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym - przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Jak wynika z powyższej nowelizacji, jedynie czynności określone w pkt 1 i pkt 4 przepisu zastrzeżone są dla podmiotów posiadających ustawowe kompetencje. W świetle powyższego, czynności określone w pkt 2 i pkt 3 mogą być realizowane przez osoby fizyczne i prawne bez ograniczeń kwalifikacyjnych wymaganych ustawą.

Ustawa o podatku od towarów i usług przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa podatkowego, nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot, np. podatnik, może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności, np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzeniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w § 4 ust. 2 lit. h rozporządzenia, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Powyższą wykładnię potwierdza również systematyka ustawy o VAT, zgodnie z którą prawodawca rozróżnia usługi doradcze od księgowych (art. 28I pkt 3).

Odnosząc się natomiast do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazania wymaga, że czynności pomimo zdefiniowania ich dla potrzeb ustawy o doradztwie podatkowym jako czynności doradztwa podatkowego mają z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem z ewidencji z kas (§ 4 ust. 2 lit. g rozporządzenia).

Z opisu sprawy wynika, że czynności wykonywane w działalności Wnioskodawcy dotyczą zwrotów podatków ze Szwecji dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Klienci na podstawie gotowych instrukcji zawartych na stronie internetowej firmy Wnioskodawcy lub informacji uzyskanych telefonicznie kompletują dokumenty niezbędne do uzyskania zwrotu podatku tj.: listy płac, oświadczenia o dochodzie z Urzędu Skarbowego, deklaracje skarbowe.

Na podstawie otrzymanej dokumentacji Zainteresowany wypełnia wnioski podatkowe do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego za granicą.

Wnioskodawca nie wykonuje czynności polegających na udzielaniu porad z zakresu podatków, oraz nie udziela porad z zakresu strategii działalności firm dotyczącej podatków (dotyczy pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym). Zainteresowany nadmienił również, że wnioski do zwrotów podatku zapłaconych za granicą wykonuje wyłącznie dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej.

Również czynności wymienione w pkt 4 ustawy o doradztwie, tj. reprezentowanie podatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1, nie mają zastosowania w czynnościach, które Wnioskodawca wykonuje w swojej działalności.

Zainteresowany nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że w związku z wejściem nowego rozporządzenia MF z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, tj. § 4 pkt 2 z lit. h dotyczącego braku zwolnień dla czynności doradztwa podatkowego, które miało obowiązywać od 1 stycznia 2015 r. z przesunięciem terminu obowiązywania od 1 marca 2015 r., Wnioskodawca nie zainstalował kasy w terminie począwszy po dniu 1 marca 2015 r. (pierwsza sprzedaż dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej miała miejsce w dniu 6 marca 2015 r.). Zainteresowany zainstalował kasę fiskalną w dniu 8 kwietnia 2015 r. oraz złożył pismo wyjaśniające do Urzędu Skarbowego.

W dniu 7 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca złożył zawiadomienie do Urzędu Skarbowego o ilości kas rejestrujących szt. 1 - jest to jego pierwsza kasa fiskalna zgłoszona jako przenośna - (zgodnie ze wzorem zał. nr 1 do rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r.). W dniu 8 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia kasy fiskalnej na druku zgodnie ze wzorem (zał. nr 2 do rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r.). W dniu 3 kwietnia 2015 r. Zainteresowany zapłacił całą należność za kasę fiskalną. Posiada dowód wpłaty.

Limit ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kwocie 20 tys. zł. Wnioskodawca przekroczył w miesiącu kwietniu 2014 r. Korzystał on jednak ze zwolnienia na mocy Rozporządzenia MF z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - poz. 37 załącznika do rozporządzenia - zapłata za wykonywane usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej była dokonywana wyłącznie na rachunek bankowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy ma on prawo do skorzystania z ulgi na zakup kasy fiskalnej w kwocie 700 zł zakładając, że kasę fiskalną zainstalował dobrowolnie.

Jak wspomniano wyżej - obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 111 ust. 4 ustawy, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Jak wynika z powyższego przepisu, odliczenie (ulga) przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania.

Zgodnie z art. 111 ust. 5 ustawy, w przypadku gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od dnia złożenia wniosku przez podatnika.

Przepis art. 111 ust. 6 ustawy wskazuje, że podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania lub nie dokonują w obowiązującym terminie zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego przez właściwy serwis, a także w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem tych kwot, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7 pkt 1 i 2.

Kwestia odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej została szczegółowo uregulowana przepisami aktów wykonawczych do ustawy o VAT.

I tak, na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 7 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z wypłatą (zwrotem) tych kwot.

W tym zakresie obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 163), zwanej dalej rozporządzeniem w sprawie ulgi na zakup kas.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas, odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanego dalej "odliczeniem", lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem:

W przypadku podatników, którzy zamierzają stosować do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego jedną kasę rejestrującą, zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być dokonane na formularzu zgłoszenia o miejscu instalacji kasy rejestrującej, zgodnie z przepisami dotyczącymi kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, jeżeli zgłoszenie to zostało złożone przed terminem obowiązkowego rozpoczęcia ewidencjonowania tych kwot (§ 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas).

Odliczenie może być dokonane w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za okres rozliczeniowy, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego, lub za okresy następujące po tym okresie rozliczeniowym (§ 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących).

Zgodnie z § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas - w przypadku podatników o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, zwrot kwoty o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, jest dokonywany na wniosek podatnika składany do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Wniosek powinien zawierać imię i nazwisko lub nazwę podatnika, jego dane adresowe oraz numer identyfikacji podatkowej (...).

Stosownie do § 4 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia w sprawie odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, do wniosku należy dołączyć:

W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363) - rozpoczęcie prowadzenia ewidencji przez podatnika poprzedzone jest:

Natomiast zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących - w przypadku podatnika, który zamierza stosować do prowadzenia ewidencji jedną kasę, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być dokonane na formularzu zgłoszenia przez podatnika danych dotyczących kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Wskazać również należy, że w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji kasy podatnik składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie danych dotyczących kasy, w celu otrzymania numeru ewidencyjnego. Wzór zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia (§ 13 ust. 5 i 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Mając na względzie powołane regulacje prawne oraz opis sprawy wskazać należy, że skoro: "Wnioskodawca nie wykonuje czynności polegających na udzielaniu porad z zakresu podatków, oraz nie udziela porad z zakresu strategii działalności firm dotyczącej podatków (dotyczy pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym). (...) Również czynności wymienione w pkt 4 ustawy o doradztwie, tj. reprezentowanie podatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1, nie mają zastosowania w czynnościach, które Wnioskodawca wykonuje w swojej działalności", tym samym Wnioskodawca nie wypełnia negatywnych przesłanek zawartych w § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia, a w konsekwencji - wyłączenie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, o którym mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia, w odniesieniu do przedmiotowych usług - nie ma zastosowania.

W konsekwencji powyższego z tytułu wykonywanych czynności dotyczących zwrotu podatków ze Szwecji dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawca nie jest zobowiązany ewidencjonować obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Tym samym nie miał on obowiązku instalowania kasy rejestrującej od 1 marca 2015 r.

Podkreślić również należy, że pomimo przekroczenia przez Wnioskodawcę w kwietniu 2014 r. limitu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kwocie 20 tys. zł, a tym samym utraty przez Wnioskodawcę zwolnienia podmiotowego, to z uwagi na fakt, iż zapłata za wykonywane usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej była dokonywana wyłącznie na rachunek bankowy, to Zainteresowany korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle powyższego wskazać należy, że Zainteresowany w dniu 8 kwietnia 2015 r. dobrowolnie zainstalował kasę fiskalną w celu ewidencjonowania sprzedaży ww. usług dotyczących zwrotu podatków ze Szwecji dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Jak wynika z przepisu art. 111 ust. 4 ustawy, odliczenie (ulga) przysługuje przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania, jak również w przypadku, gdy podatnik, który mimo braku takiego obowiązku dobrowolnie rozpoczyna ewidencjonowanie przy użyciu kasy fiskalnej. Przepis ten stanowi bowiem o ulgach przysługujących przy zakupie kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania.

Zatem podsumowując - podatnik, który chce skorzystać z przywileju odliczenia ulgi na zakup kas rejestrujących, ma możliwość dokonania tego odliczenia wyłącznie po spełnieniu wszystkich niżej wymienionych warunków:

* posiadanie przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą;

* złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania. W przypadku podatników, którzy zamierzają stosować do ewidencjonowania jedną kasę rejestrującą, zgłoszenie może być dokonane ma formularzu zawiadomienia o miejscu instalacji kasy rejestrującej zgodnie z przepisami dotyczącymi kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, o ile zawiadomienie to zostało złożone przed powstaniem obowiązku ewidencjonowania;

* rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne.

W przedmiotowej sprawie Zainteresowany zainstalował kasę fiskalną w dniu 8 kwietnia 2015 r. oraz złożył pismo wyjaśniające do Urzędu Skarbowego. W dniu 7 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca złożył zawiadomienie do Urzędu Skarbowego o ilości kas rejestrujących szt. 1 - jest to jego pierwsza kasa fiskalna zgłoszona jako przenośna - (zgodnie ze wzorem zał. nr 1 do rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r.). W dniu 8 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia kasy fiskalnej na druku zgodnie ze wzorem (zał. nr 2 do rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r.). W dniu 3 kwietnia 2015 r. Zainteresowany zapłacił całą należność za kasę fiskalną. Posiada dowód wpłaty.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w złożonym wniosku opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca spełnił wszystkie, określone przepisami warunki uprawniające do dokonania odliczenia z tytułu zakupu kasy rejestrującej, tj. złożył przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemne zgłoszenie o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, rozpoczął ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, posiada dowód zapłaty całej należności za kasę rejestrującą, to ma prawo do skorzystania z ulgi z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.