ILPP2/4512-1-492/15-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 września 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/4512-1-492/15-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępniania pomieszczeń magazynowych i stoisk targowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego udostępniania pomieszczeń magazynowych i stoisk targowych.

We wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Gmina jest właścicielem Targowiska Miejskiego (dalej: Targowisko). W 2014 r. Gmina przeprowadziła inwestycję w zakresie przebudowy przedmiotowego Targowiska, która stanowiła ulepszenie środka trwałego, jakkolwiek nie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ale na podstawie przepisów rachunkowych (Gmina bowiem zasadniczo nie rozlicza podatku dochodowego).

W związku z przebudową Targowiska Gmina poniosła wydatki (dalej: wydatki inwestycyjne). W szczególności na:

* prace projektowe dotyczące przebudowy Targowiska,

* utwardzenie placu,

* wykonanie ogrodzenia,

* postawienie zadaszenia,

* odwodnienie placu,

* wymianę oświetlenia.

W związku z ponoszeniem przedmiotowych wydatków, Gmina otrzymała od kontrahentów faktury VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Wartość inwestycji przekroczyła 15 tys. PLN netto. Na realizację tego przedsięwzięcia Gmina uzyskała dofinansowanie w ramach PROW do kwoty netto poniesionych nakładów. Oddanie do użytkowania przebudowanego Targowiska miało miejsce w październiku 2014 r.

Na tą chwilę Gmina nie ponosi wydatków inwestycyjnych, jednakże niewykluczone, że będzie tego typu wydatki ponosić w przyszłości. Wydatki te dokumentowane będą wystawianymi na Gminę fakturami VAT.

Gmina ponosi wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem i utrzymaniem Targowiska w należytym stanie umożliwiającym handel, w tym m.in. koszty utrzymania czystości, dostawy wody i prądu, usługi ochrony, etc. (dalej: wydatki bieżące). Przedmiotowe wydatki również dokumentowane są wystawionymi na Gminę przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Targowisko składa się z otwartego obszaru, na którym znajdują się miejsca przeznaczone na handel oraz części, w której znajdują się zadaszone stoiska handlowe, również udostępnione handlującym. Ponadto, na terenie Targowiska znajduje się budynek zagospodarowany na pomieszczenia magazynowe oraz toalety, wykorzystywane przez użytkowników Targowiska. Gmina pobiera od niektórych użytkowników targowiska opłaty z tytułu dzierżawy pomieszczeń magazynowych. W przedmiotowych pomieszczeniach wybrani handlujący przechowują towar, który w czasie funkcjonowania Targowiska wykładają na stoiskach handlowych. Gmina wystawia faktury VAT z tytułu czynszu, ujmuje je w deklaracjach i rejestrach VAT oraz rozlicza VAT należny.

Gmina wykorzystuje Targowisko w dwojaki sposób:

A. do celów dc facto działalności gospodarczej - Gmina udostępnia stanowiska wraz z wydzierżawionymi boksami na rzecz niektórych podmiotów i z tytułu dzierżawy pobiera od handlujących na targowisku czynsz dzierżawny,

B. do innych celów Gminy - Gmina udostępnia stanowiska bez wydzierżawiania boksu na rzecz pozostałych handlujących, a więc całkowicie nieodpłatnie.

Z racji dwojakiego sposobu wykorzystania Targowiska, wydatki inwestycyjne poniesione na ich wytworzenie bądź ulepszenie mają związek zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jak i czynnościami niepodlegającymi przepisom ustawy. W tej sytuacji, analizując kwestię prawa do odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych poniesionych na ulepszenie Targowiska, Gmina ma świadomość unormowania zawartego w art. 86 ust. 7b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. dalej: ustawa o VAT), zgodnie z którym, jak się wydaje, Gminie powinno przysługiwać prawo do odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z Targowiskiem w części, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Niemniej jednak, ani przepisy ustawy o VAT, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego samego sposobu/metodologii wyliczenia tych części. Gmina pragnie zaznaczyć, iż dotychczas nie była jej znana możliwość wyznaczania stopnia, w jakim wykorzystuje Targowisko do prowadzonej działalności gospodarczej. Jak wskazano wyżej, Gmina dzierżawi pomieszczenia magazynowe zainteresowanym handlowcom, którzy przechowują w nich towar w czasie gdy Targowisko jest zamknięte, a następnie w trakcie funkcjonowania Targowiska wykładają przedmiotowy towar na ekspozycjach na stoiskach handlowych. Z uwagi na ograniczoną ilość wydzielonych pomieszczeń w przedmiotowym budynku, nie wszyscy handlarze korzystający ze stoisk handlowych mogą dzierżawić pomieszczenia magazynowe. W praktyce, zdaniem Gminy, nie da się więc ustalić podziału, który odzwierciedlałby w jakim stopniu Targowisko przeznaczone jest do nieodpłatnego oraz odpowiednio do odpłatnego korzystania. Gmina nie była zatem dotychczas w stanie obrać metody ustalenia odpowiedniego klucza alokacji, jakim mogłaby się posłużyć celem wydzielenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od wydatków inwestycyjnych. Z uwagi na powyższe, Gmina dotychczas nie korzystała z prawa do odliczenia części VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych, które powinno przysługiwać jej na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 7b ustawy o VAT. Innymi słowy, dla celów rozliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych, ustalała ona stopień wykorzystania Targowiska do działalności gospodarczej na poziomie 0% (co nie zmienia tego, że zdaniem Gminy, przedmiotowe Targowisko jest wykorzystywane przez Gminę do działalności gospodarczej oraz do innych celów, tj. spełnione są przesłanki art. 86 ust. 7b ustawy o VAT).

Niemniej jednak, Gmina planuje zmienić powyższą praktykę dwojakiego wykorzystywania Targowiska do działalności A i B poprzez wprowadzenie (zgodnie z planami) począwszy od października 2015 r. pełnej odpłatności z tytułu udostępniania Targowiska, tj. planuje wykorzystywać Targowisko wyłącznie do działalności gospodarczej, i tym samym czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Opisany powyżej sposób A wykorzystywania Targowiska pozostanie bez zmian, natomiast w przypadkach, o których mowa w opisie dotychczasowego sposobu B wykorzystywania Targowiska. Gmina dodatkowo wprowadzi tzw. opłatę rezerwacyjną (czynsz z tytułu odpłatnego udostępniania/pierwszeństwa), na podstawie umowy cywilnoprawnej (przy czym nie zawsze musi ona mieć formę pisemną) zawartej z każdym poszczególnym korzystającym ze stoisk handlowych. Z tytułu odpłatnego udostępniania miejsc targowych (tekst jedn.: w związku z pobieraniem opłaty rezerwacyjnej). Gmina zamierza wystawiać na rzecz podmiotów handlujących faktury VAT (względnie paragony) oraz odprowadzać VAT należny według podstawowej stawki VAT.

Również w pozostałym zakresie, tj. w zakresie opisanego sposobu A wykorzystywania Targowiska, tak jak dotychczas, odpłatne udostępnianie będzie dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na rzecz korzystających, natomiast Gmina będzie wykazywać przedmiotowe opłaty w składanych deklaracjach VAT i odprowadzać z tego tytułu VAT należny.

Stopień wykorzystania Targowiska do działalności gospodarczej od października 2015 r. wzrośnie zatem, zdaniem Gminy, do poziomu 100%. Wobec powyższego, w stosunku do inwestycji w zakresie przebudowy Targowiska oddanej do użytkowania w październiku 2014 r. przedmiotowy wzrost stopnia wykorzystania do działalności gospodarczej nastąpi po 13 miesiącach licząc od miesiąca, w którym inwestycja w zakresie ulepszenia środka trwałego. jakim jest Targowisko, została oddana do użytkowania.

Ponadto, zarówno przed zmianą wykorzystania jak i po zmianie stopnia wykorzystania, Gmina pobierać będzie od wszystkich handlujących z mocy prawa opłatę targową, w oparciu o ustawę z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 150; dalej: ustawa o podatkach i opiatach lokalnych).

Opłatę tę pobierają aktualnie inkasenci, w wysokościach ustalonych przez Radę Miejską. jako stawkę określoną w odpowiedniej uchwale. Opłata targowa polega de facto na uzyskiwaniu określonych wpływów, jednakże Gmina traktuje przedmiotową opłatę jako zdarzenie spoza zakresu VAT, tj. zdarzenie, w ogóle niepodlegające ustawie o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy odpłatne udostępnianie pomieszczeń magazynowych na podstawie umowy dzierżawy stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

2. Czy odpłatne udostępnianie stoisk handlowych na rzecz podmiotów zewnętrznych (za co będzie pobierana opłata rezerwacyjna) będzie stanowić usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odpłatne udostępnianie pomieszczeń magazynowych na podstawie umowy dzierżawy stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

2. Odpłatne udostępnianie stoisk handlowych na rzecz podmiotów zewnętrznych (za co będzie pobierana opłata rezerwacyjna) będzie stanowiło usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

UZASADNIENIE

Ad 1 i 2.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), podatnikami są osoby prawne. jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem w przypadku, gdy Gmina realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa ona de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje natomiast, iż świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, w świetle powyższych regulacji, w przypadku działania przez Gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, działa ona w roli podatnika VAT. Mając na uwadze, że udostępnianie pomieszczeń magazynowych podmiotom zewnętrznym na Targowisku odbywa się na podstawie umów cywilnoprawnych, w opinii Gminy w ramach wykonywania przedmiotowych czynności działa ona w roli podatnika VAT. Również planowane udostępnianie stoisk handlowych (w oparciu o dodatkową opłatę rezerwacyjną) na rzecz zainteresowanych będzie się odbywać na podstawie takich umów, a więc w opinii Gminy w ramach wykonywania także tych czynności działać ona będzie w roli podatnika VAT.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, iż pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT uzupełniają się w tym sensie, iż co do zasady, czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. Takie skonstruowanie zakresu czynności podatkowanych prowadzi do zapewnienia zasady powszechności opodatkowania.

Mając na względzie przedstawiony stan prawny oraz to, że udostępniane Targowisko pozostaje własnością Gminy, zdaniem Gminy należy uznać, że świadczenie polegające na udostępnianiu zarówno pomieszczeń magazynowych jak i stoisk handlowych na Targowisku, na gruncie VAT stanowi/stanowić będzie świadczenie usług przez Gminę na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych.

Z kolei biorąc pod uwagę fakt, że Gmina będzie udostępniać stoiska handlowe za wynagrodzeniem (w oparciu o dodatkową opłatę rezerwacyjną), a ich udostępnienie ma charakter rezerwacji (gwarancji pierwszeństwa) danego miejsca, przedmiotowe transakcje będą podlegały opodatkowaniu VAT.

Również dzierżawę pomieszczeń magazynowych, zdaniem Gminy, należy uznać za transakcję podlegającą opodatkowaniu VAT. W opinii Gminy oba rodzaje transakcji, tj. dzierżawa pomieszczeń magazynowych i rezerwacja stoisk handlowych na Targowisku na rzecz zainteresowanych podmiotów zewnętrznych, nie będą zwolnione z VAT, gdyż ani ustawa o VAT ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z podatku.

Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydawanych w imieniu Ministra Finansów. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 21 stycznia 2014 r., sygn. IPTPP4/443-772/13-3/JM, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, iż " (...) oddanie do użytkowania na podstawie umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej, Spółce, będącej odrębnym podatnikiem VAT, Infrastruktury skutkować będzie uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. Dlatego też, czynność ta będzie stanowić odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy świadczoną przez podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. (...) Należy jednak zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zastosowania obniżonych stawek podatku ani zwolnienia od podatku dla usług polegających na odpłatnym udostępnianiu (dzierżawie) Infrastruktury.

Reasumując, odpłatne udostępnienie na podstawie umowy dzierżawy przez Gminę przedmiotowej Infrastruktury na rzecz Spółki stanowić będzie po stronie Gminy usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki podstawowej, w myśl art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy".

Stanowisko to zostało potwierdzone również w interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP1/443-61/14-4/AWa, w której organ podatkowy uznał, że: "dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy".

Takie stanowisko znajduje także potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPP2/443-1050/12-4/PR Dyrektor stwierdził, iż " (...) usługi dzierżawy budynku lub lokali na rzecz podmiotów zewnętrznych będą czynnością cywilnoprawną, dla której Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem powyższa czynność w świetle ustawy o VAT traktowana będzie jako odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług".

Podobne stanowisko zostało potwierdzone również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z Łodzi, z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. IPTPP1/443-1003/11-5/RG, który uznał, iż " (...) umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego (tekst jedn.: Gminę) podlega wyłączeniu ze zwolnienia od podatku VAT na mocy cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, a tym samym będzie skutkowało opodatkowaniu tej czynności na zasadach ogólnych".

Stanowisko Gminy znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 października 2013 r., sygn. IPTPP2/443-636/13-2/JS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 czerwca 2014 r., sygn. ILPP2/443-325/14-2/MN,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 września 2014 r., sygn. ILPP5/443-143/14-2/PG.

Reasumując, zdaniem Gminy odpłatna dzierżawa pomieszczeń magazynowych na Targowisku przez Gminę na rzecz zainteresowanych podmiotów, stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, niekorzystające ze zwolnienia z tego podatku.

Z kolei w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPP1/443-263/14-4/MG, organ podatkowy uznał, że:" (...) odpłatne udostępnianie przez Gminę stoisk handlowych oraz placu manewrowego na targowisku, jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), i tym samym, dla tej czynności Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy o VAT jest/będzie traktowana jako odpłatne świadczenie usług. W konsekwencji powyższego, odpłatne udostępnianie przez Gminę stoisk handlowych oraz placu manewrowego na targowisku na podstawie umów dzierżawy/rezerwacji podlega/będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż czynności dokonywane przez Gminę, polegające na odpłatnym udostępnianiu stoisk handlowych oraz placu manewrowego na targowisku na rzecz zainteresowanych na podstawie umów dzierżawy/rezerwacji stanową/stanowić będą czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VA L niekorzystające ze zwolnienia z opodatkowania".

Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lipca 2013 r., sygn. IPTPP1/443-342/13-2/MG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, iż: "odpłatne udostępnianie (rezerwacja) miejsc handlowych, stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i tym samym czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca świadcząc usługi udostępniania miejsc handlowych (na podstawie umów cywilnoprawnych) jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i wynagrodzenie za świadczenie ww. usług będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy".

Takie stanowisko znajduje także potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. IPTPPI/443-950/12-2/MG, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi potwierdził, iż: "Wnioskodawca świadcząc usługi udostępniania miejsc handlowych (na podstawie umów cywilnoprawnych) jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i wynagrodzenie za świadczeniem usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy".

Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie również w interpretacji indywidualnej z dnia 7 sierpnia 2013 r., sygn. ILPP1/443-392/13-4/MD, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż: "(...) odpłatne udostępnianie stoisk handlowych na targowisku (za co będzie pobierana opłata rezerwacyjna) na podstawie umowy cywilnoprawnej będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

(...) ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usług polegających na odpłatnym udostępnianiu stoisk handlowych na targowisku na rzecz podmiotów zewnętrznych".

Stanowisko Gminy znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 września 2012 r., sygn. LPP1/443-538/12-4/MD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. ILPP2/443-1286/11-3/EN,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 stycznia 2010 r., sygn. ILPPI/443-1361/09-6/HW.

Reasumując, zdaniem Gminy również planowane odpłatne udostępnianie stoisk handlowych na Targowisku na rzecz podmiotów zewnętrznych będzie stanowić usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosowanie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony został w dniu 25 września 2015 r. odrębną interpretacją znak ILPP2/4512-1-492/15-3/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl