ILPP2/4512-1-382/15-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego wydania towarów w ramach wykonywania zadań publicznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego wydania towarów w ramach wykonywania zadań publicznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat (dalej: "Powiat" lub "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również: "VAT"). Powiat składa deklaracje VAT za okresy miesięczne.

Zgodnie z przepisami prawa (w szczególności ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym) Powiat wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zadania te dotyczą m.in. spraw edukacji publicznej, promocji i ochrony zdrowia, pomocy społecznej, wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, polityki prorodzinnej, wspierania osób niepełnosprawnych, kultury fizycznej turystyki, ochrony środowiska i przyrody, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, przeciwdziałania bezrobociu oraz aktywizacji lokalnego rynku pracy, ochrony praw konsumenta, utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (dalej jako: "Zadania Publiczne").

Zadania Publiczne Powiat wykonuje głównie w ramach reżimu publicznoprawnego/administracyjnego (wówczas działania Powiatu związane z wykonywaniem Zadań Publicznych nie podlegają opodatkowaniu VAT). Jedynie część Zadań Publicznych Powiat wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych a więc w ramach relacji zobowiązaniowych (np. umowy najmu i dzierżawy).

W związku z wykonywaniem Zadań Publicznych Powiat chce nabywać różnego rodzaju towary o różnej wartości jednostkowej (dalej jako: "Towary"). Towarami mają być w szczególności:

* książki i albumy,

* długopisy i inne materiały piśmienne (np. kredki, ołówki, pisaki),

* kubki,

* kalendarze,

* smycze do telefonów i kluczy,

* zegary ścienne,

* słodycze (np. cukierki, czekolady, batoniki),

* odzież (np. koszulki, czapeczki, kurtki przeciwdeszczowe),

* płyty CD i inne materiały dotyczące Wnioskodawcy i regionu,

* notesy,

* zeszyty,

* parasole,

* naklejki i plakaty.

Część z Towarów może mieć niekiedy nadrukowane dane identyfikujące Wnioskodawcę tj. zwłaszcza nazwę oraz ewentualnie logo. Nabywane przez Powiat Towary mają być przekazywane (wydawane) nieodpłatnie osobom trzecim (w związku i w ramach wykonywania Zadań Publicznych). W związku z nabyciem Towarów Powiat nie będzie odliczać podatku naliczonego zawartego w cenie tych Towarów.

Przekazanie nieodpłatnie przez Powiat Towarów osobom trzecim będzie miało miejsce w takich sytuacjach jak:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów u.p.t.u. (zwłaszcza art. 7 u.p.t.u.) przekazanie nieodpłatnie przez Powiat Towarów osobom trzecim we wskazanych sytuacjach będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie nieodpłatnie przez Powiat Towarów osobom trzecim we wskazanych - w opisie zdarzenia przyszłego - sytuacjach nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, albowiem w sytuacji, gdy Powiat nie będzie odliczać w jakimkolwiek zakresie podatku naliczonego związanego z nabyciem Towarów, przekazanie nieodpłatnie tych Towarów osobom trzecim nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu VAT podlegają w szczególności odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Warunkiem opodatkowania VAT danej czynności jest zatem co do zasady jej odpłatny charakter. Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. rozumie się generalnie przeniesienie prawa do rozporządzani towarami jak właściciel.

Opodatkowaniu VAT podlegają jednak również czynności nieodpłatne, jednakże wyłącznie te, które zostały w treści u.p.t.u. zrównane z odpłatną dostawą towarów. Zgodnie z art. 7 ust. 2 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie zasady określonej w art. 7 ust. 2 u.p.t.u. nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małe wartości i próbek (odpowiednio zdefiniowanych art. 7 ust. 4 i 7 u.p.t.u.), jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W świetle powyższego, ocena czy nieodpłatne przekazanie podlega opodatkowaniu VAT (tak ja odpłatna dostawa) jest uzależniona od tego czy podatnik ma (w całości lub w części) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepis określa, że opodatkowaniu podlega przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli VAT od powyższych towarów podlegał w całości lub części odliczeniu. Ocena czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku, powinna zostać dokonana w momencie nabycia towaru (por. Janusz Zubrzycki. Leksykon VAT 2015. Tom I, str. I29 i 130).

Kluczową zatem kwestią jest prawo do odliczenia podatku naliczonego po stronie wydającego nieodpłatnie towary. Dopóki odliczenia brak, dopóty brak jest konieczności oraz zasadności weryfikacji innych aspektów nieodpłatnego przekazania. Z drugiej strony, konieczność opodatkowania VAT przekazania towarów bez wynagrodzenia jednocześnie oznacza, że podatnik (wydający towary ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tych towarów (w całości lub części). Skoro zatem Powiat nie będzie odliczać w jakimkolwiek zakresie podatku naliczonego związanego z nabyciem Towarów, przekazanie nieodpłatnie tych Towarów osobom trzecim nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły, wyjątek który został zawarty - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy. Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisie, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przywołane wyżej przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy są odzwierciedleniem treści art. 9 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Mając na uwadze treść przywołanych wyżej krajowych i wspólnotowych przepisów definiujących podatnika VAT, należy wskazać, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo-przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednostki samorządu terytorialnego, takie jak np. gminy, powiaty, z uwagi na podmiotowość nadaną im przepisami prawa (w przypadku gmin, ustawą o samorządzie gminnym, w przypadku powiatów ustawą o samorządzie powiatowym), w zakresie w jakim wykonują zadania, do realizacji których zostały powołane działają jako organ władzy publicznej, a zatem dla tych czynności korzystają z wyłączenia od opodatkowania w oparciu o przepis art. 15 ust. 6 ustawy. Jednostki samorządu terytorialnego (np. gminy, powiaty), są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. sprzedaż, zamiana (nieruchomości i ruchomości), wynajem, dzierżawa itp., umowy prawa cywilnego (nazwane i nienazwane).

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że organy władzy publicznej, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działają w charakterze podatnika podatku VAT. Natomiast w sytuacji gdy organy te realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, tj. zadania o charakterze publicznoprawnym, to na mocy art. 15 ust. 6 ustawy są wyłączone z kategorii podatników podatku VAT.

Warto również przywołać treść - stanowiącego odpowiednik art. 86 ustawy - art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia - od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić - VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

W pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 595, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie:

Z opisu sprawy wynika, że Powiat (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Powiat składa deklaracje VAT za okresy miesięczne. Zgodnie z przepisami prawa (w szczególności ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym) Powiat wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zadania te dotyczą m.in. spraw edukacji publicznej, promocji i ochrony zdrowia, pomocy społecznej, wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, polityki prorodzinnej, wspierania osób niepełnosprawnych, kultury fizycznej turystyki, ochrony środowiska i przyrody, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, przeciwdziałania bezrobociu oraz aktywizacji lokalnego rynku pracy, ochrony praw konsumenta, utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (dalej jako: Zadania Publiczne). Zadania Publiczne Powiat wykonuje głównie w ramach reżimu publicznoprawnego/administracyjnego (wówczas działania Powiatu związane z wykonywaniem Zadań Publicznych nie podlegają opodatkowaniu VAT). Jedynie część Zadań Publicznych Powiat wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych a więc w ramach relacji zobowiązaniowych (np. umowy najmu i dzierżawy).

W związku z wykonywaniem Zadań Publicznych Powiat zamierza nabywać różnego rodzaju towary o różnej wartości jednostkowej. Towarami mają być w szczególności: książki i albumy, długopisy i inne materiały piśmienne (np. kredki, ołówki, pisaki), kubki, kalendarze, smycze do telefonów i kluczy, zegary ścienne, słodycze (np. cukierki, czekolady, batoniki), odzież (np. koszulki, czapeczki, kurtki przeciwdeszczowe), płyty CD i inne materiały dotyczące Wnioskodawcy i regionu, notesy, zeszyty, parasole, naklejki i plakaty.

Część z Towarów może mieć niekiedy nadrukowane dane identyfikujące Wnioskodawcę tj. zwłaszcza nazwę oraz ewentualnie logo. Nabywane przez Powiat Towary mają być przekazywane (wydawane) nieodpłatnie osobom trzecim (w związku i w ramach wykonywania Zadań Publicznych). W związku z nabyciem Towarów Powiat nie będzie odliczać podatku naliczonego zawartego w cenie tych Towarów.

Przekazanie nieodpłatnie przez Powiat Towarów osobom trzecim będzie miało miejsce w takich sytuacjach jak:

* przekazanie smyczy do telefonów i kluczy i innych Towarów w ramach organizowanych przez Powiat imprez okolicznościowych,

* przekazanie książek i innych Towarów (np. kalendarzy) konkretnym uczniom szkół (których organem prowadzącym jest Wnioskodawca) w ramach uroczystości zakończenia roku szkolnego,

* przekazanie naklejek, płyt CD z treściami promującymi Wnioskodawcę i region, a także kredek i innych Towarów uczestnikom nieodpłatnych imprez sportowych organizowanych przez Wnioskodawcę (zarówno osobom biorącym czynny jak i bierny udział w takich imprezach),

* przekazanie Towarów uczestnikom nieodpłatnych imprez o charakterze kulturalnym (np. koncertów, przeglądów piosenki),

* przekazanie Towarów uczestnikom różnego rodzaju konkursów (np. konkursów plastycznych, wydania trakcie organizowanych przez Wnioskodawcę dni artystycznych),

* przekazanie Towarów obcokrajowcom w ramach ich wizyt w Polsce (a także wizyt przedstawicieli Powiatu zagranicą) w związku z podjętą współpracą międzynarodową w szczególności w zakresie ochrony zdrowia oraz opieki społecznej, sportu i turystyki,

* przekazanie Towarów uczestnikom imprez i obchodów organizowanych w związku z uczczeniem ważnych wydarzeń społecznych, państwowych lub samorządowych (np. rocznice),

* przekazanie Towarów osobom trzecim w ramach (trakcie) wydarzeń i spotkań, w których uczestniczą przedstawiciele Wnioskodawcy (np. spotkań z innymi przedstawicielami władz publicznych),

* przekazanie Towarów w ramach (trakcie) innych uroczystości, spotkań lub imprez o podobnym charakterze jak wskazane powyżej i również w związku oraz w ramach wykonywania Zadań Publicznych.

W związku z powyższym Powiat ma wątpliwości czy przekazanie nieodpłatnie Towarów osobom trzecim we wskazanych wyżej sytuacjach będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odniesieniu do powyższego, powtórzyć należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednostki samorządu terytorialnego, takie jak np. Powiat, z uwagi na podmiotowość nadaną im przepisami prawa (w przypadku Powiatu, ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym) w zakresie w jakim wykonują zadania, do realizacji których zostały powołane działają jako organ władzy publicznej, a zatem dla tych czynności korzystają z wyłączenia od opodatkowania w oparciu o przepis art. 15 ust. 6 ustawy.

Powiat dokonując przedmiotowych zakupów (Towarów) realizował przede wszystkim zadania własne a to oznacza, że nie nabywał tych Towarów do działalności gospodarczej i tym samym nie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe Powiat nie spełnia - wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkującej nabycie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie Towarów. A zatem nie istnieje podatek, który Powiat mógłby odliczyć. W rezultacie Powiatowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym, z uwagi na fakt, iż nieodpłatne przekazanie przez Powiat towarów osobom trzecim nastąpi w związku i w ramach wykonywania Zadań Publicznych (jak wskazał Wnioskodawca), to nie wystąpi obowiązek naliczenia podatku należnego z tego tytułu.

Podkreślić w tym miejscu należy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. Nie jest bowiem możliwe zastosowanie opodatkowania, w odniesieniu do ww. czynności (tekst jedn.: nieodpłatnego przekazania towarów w ramach wykonywania Zadań Publicznych), skoro Wnioskodawca (Powiat) we wskazanym zakresie, nie jest - zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy - uznawany za podatnika.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.