ILPP2/4512-1-308/15-4/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/4512-1-308/15-4/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 11 marca 2015 r. (data wpływu 14 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 18 czerwca 2015 r. (data wpływu 19 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia przedsiębiorstwa. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 18 czerwca 2015 r. (data wpływu 19 czerwca 2015 r.), w którym wskazano nazwę oraz dane adresowe nowopowstałej Spółki cywilnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik (Wnioskodawca) prowadzi od roku 2004 działalność gospodarczą i jest aktualnie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ostatnich latach Wnioskodawca przeprowadził duże inwestycje w swojej firmie - wybudował nową nieruchomość służącą prowadzonej działalności gospodarczej, zakupił maszyny i wyposażenie do firmy. Sprzedaż w roku 2015 i w latach poprzednich była tylko i wyłącznie opodatkowana a więc struktura sprzedaży do VAT przyjmowana wynosiła 100% sprzedaży opodatkowanej.

W niedalekiej przyszłości planowane jest utworzenie nowej Spółki cywilnej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Główny rodzaj działalności Spółki cywilnej będzie taki sam jak profil aktualnie prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę: 33.11.Z Naprawa i konserwacja metalowych wyrobów gotowych. W Spółce cywilnej zakres działalności zostanie rozszerzony o wynajem nieruchomości na cele związane z działalnością gospodarczą (opodatkowany VAT stawką 23%).

Do nowej Spółki cywilnej Wnioskodawca planuje wnieść całe przedsiębiorstwo aportem jako wkład. Zaraz po dokonaniu tej czynności, w dniu następnym Wnioskodawca zlikwiduje dotychczasową działalność gospodarczą prowadzoną w formie jednoosobowej prowadzonej pod firmą: "A".

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca zawarł z Panem A. ustne porozumienie w sprawie założenia Spółki cywilnej, której projekt został już przez przyszłych wspólników sporządzony. Firma Spółki cywilnej na podstawie porozumienia będzie mieć brzmienie: "B" Spółka cywilna. Umowa Spółki cywilnej zostanie zawarta na czas nieoznaczony. Siedzibą Spółki będzie miasto W. W świetle porozumienia do Spółki cywilnej Wnioskodawca wniesie jako wkład dotychczas prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo oraz wkład w postaci świadczonych osobiście usług na rzecz Spółki. Pan A. jako wkład wniesie świadczone osobiście usługi na rzecz Spółki. Według porozumienia Umowa Spółki cywilnej zostanie podpisana niezwłocznie po wydaniu korzystnej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidulanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, nowopowstała Spółka cywilna, która będzie prowadzić wyłącznie sprzedaż opodatkowaną i do której wniesiony zostanie przez Wnioskodawcę aport w formie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, ma obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia aportem całego przedsiębiorstwa (w przedmiotowej sprawie działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną) do nowopowstałej spółki cywilnej ewentualny obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które będą następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa - reguluje art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

Po utworzeniu spółki cywilnej całość prowadzonego przedsiębiorstwa zostanie wniesiona w formie aportu do spółki cywilnej jako wkład wspólnika Wnioskodawcy. Czynność wniesienia aportem całego przedsiębiorstwa do Spółki cywilnej jest formą zbycia przedsiębiorstwa o której mowa w art. 6 pkt 1, co ma bezpośredni wpływ na przeniesienie obowiązku korekty podatku naliczonego na nabywcę (podmiot do którego wnoszone jest aportem przedsiębiorstwo).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie wnioskodawcy, przekazanie aportem przedsiębiorstwa (w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego) do spółki cywilnej wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem oraz nie wiąże się dla wnoszącego aport z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Jednakże, czynność ta nakłada na nabywcę obowiązek dokonywania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, co wynika z art. 91 ust. 9 ustawy. Jednak w przedmiotowej sytuacji, wnoszący aport prowadzi w aktualnej działalności wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, nie jest i nie był zobowiązany do dokonywania korekt, o których mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy. W ocenie Wnioskodawcy również nabywca przedsiębiorstwa (nowo powstała spółka cywilna), która będzie prowadzić wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, nie będzie zobowiązana do korekty podatku naliczonego, stosownie do postanowień art. 91 ust. 9 ustawy.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, pomimo iż w świetle art. 91 ust. 9 ustawy przyjmujący aport jest beneficjentem praw i obowiązków zbywcy w zakresie korekty podatku VAT odliczonego, brak jest podstaw do dokonania takiej korekty, gdyż w wyniku aportu nie ulegnie zmianie przeznaczenie otrzymanych przez spółkę cywilną towarów, środków trwałych, wyposażenia - w szczególności, przedmioty aportu będą nadal użytkowane przez Spółkę cywilną do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych, wobec czego dokonanie korekty odliczonego podatku VAT byłoby nieuzasadnione. Stanowisko takie potwierdza także treść art. 5 (8) VI Dyrektywy, w świetle którego dokonanie aportu przedsiębiorstwa może być uznane za pozostające poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT wyłącznie w sytuacji, gdy otrzymujący aport jest traktowany jako następca prawny wnoszącego - interpretując ten przepis ETS uznał, że zgodnie z zasadą neutralności VAT, jego zastosowanie powinno prowadzić do dokładnie takich samych konsekwencji, niezależnie od tego czy podatek VAT byłby naliczony przez wnoszącego aport i następnie odliczony przez otrzymującego jak i w sytuacji, gdyby transakcja nie była opodatkowana VAT (wyrok w sprawie C-497/01 Z M, pkt 24), co w przedmiotowej sytuacji oznacza brak możliwości/konieczności dokonania korekty odliczonego podatku VAT przez Spółkę cywilną w związku z otrzymanym aportem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży (opodatkowanej lub zwolnionej) realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Podatnik Wnioskodawca prowadzi od roku 2004 działalność gospodarczą i jest aktualnie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. W ostatnich latach Wnioskodawca przeprowadził duże inwestycje w swojej firmie - wybudował nową nieruchomość służącą prowadzonej działalności gospodarczej, zakupił maszyny i wyposażenie do firmy. Sprzedaż w roku 2015 i w latach poprzednich była tylko i wyłącznie opodatkowana a więc struktura sprzedaży do VAT przyjmowana wynosiła 100% sprzedaży opodatkowanej. W niedalekiej przyszłości planowane jest utworzenie nowej Spółki cywilnej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Główny rodzaj działalności Spółki cywilnej będzie taki sam jak profil aktualnie prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę: 33.11.Z Naprawa i konserwacja metalowych wyrobów gotowych. W Spółce cywilnej zakres działalności zostanie rozszerzony o wynajem nieruchomości na cele związane z działalnością gospodarczą (opodatkowany VAT stawką 23%). Do nowej Spółki cywilnej Wnioskodawca planuje wnieść całe przedsiębiorstwo aportem jako wkład. Zaraz po dokonaniu tej czynności, w dniu następnym Wnioskodawca zlikwiduje dotychczasową działalność gospodarczą prowadzoną w formie jednoosobowej.

Wnioskodawca zawarł z przyszłym wspólnikiem ustne porozumienie w sprawie założenia Spółki cywilnej, której projekt został już przez przyszłych wspólników sporządzony. W świetle porozumienia do Spółki cywilnej Wnioskodawca wniesie jako wkład dotychczas prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo oraz wkład w postaci świadczonych osobiście usług na rzecz Spółki. Przyszły wspólnik jako wkład wniesie świadczone osobiście usługi na rzecz Spółki.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy nowopowstała Spółka cywilna, która będzie prowadzić wyłącznie sprzedaż opodatkowaną i do której wniesiony zostanie przez Wnioskodawcę aport w formie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, ma obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Według art. 91 ust. 1 ustawy - po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 2 ustawy - w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z kolei przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto, korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L06.347.1), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112 w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto należy zauważyć, że użyte w ww. przepisie określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Należy tu wskazać również na art. 552 Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak wcześniej wskazano, na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy, obowiązek dokonania rocznej korekty podatku naliczonego spoczywa na nabywcy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy - Kodeks cywilny, to nabywca tego przedsiębiorstwa (tekst jedn.: nowoutworzona Spółka cywilna) będzie zobowiązany do dokonania ewentualnej rocznej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy.

Należy jednak zauważyć, że jak wskazał Wnioskodawca, nowoutworzona Spółka cywilna będzie wykonywała wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zatem, skoro nabywca przedsiębiorstwa (czyli nowoutworzona Spółka cywilna) będzie wykorzystywać otrzymane w ramach aportu składniki wyłącznie do czynności opodatkowanych, nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Reasumując, utworzona przez Wnioskodawcę Spółka cywilna jako nabywca przedsiębiorstwa nie będzie zobligowana do dokonania korekty rocznej podatku naliczonego VAT odliczonego przez Wnioskodawcę od towarów i usług będących przedmiotem aportu w ramach przedsiębiorstwa w sytuacji, gdy będzie ona kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę, wykorzystując otrzymane w ramach aportu składniki wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które zostały przedstawione w opisie sprawy oraz stanowisku Wnioskodawcy a nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl