ILPP2/4512-1-217/15-2/MR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/4512-1-217/15-2/MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca planuje dokonać dostawy towarów - 2 nieruchomości zabudowanych wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów dla czynnego podatnika podatku VAT. Spółka włada tymi nieruchomościami od 20 sierpnia 1991 r., które zostały oddane aktem notarialnym przed notariuszem, przez Skarb Państwa do odpłatnego korzystania.

Umową przeniesienia własności przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 (1) k.c. z dnia 29 lipca 1997 r. przeniesiono na Spółkę prawo użytkowania wieczystego do dnia 5 grudnia 2089 r. nieruchomości Skarbu Państwa położonej we W. o obszarze 4,6793 ha oraz własność znajdujących się na nim budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. W skład przedsiębiorstwa weszły działki 13/14 i 13/15, będące przedmiotem interpretacji. Nieruchomość położona jest w województwie a., nr jednostki rejestrowej 290, działka 13/14 (powierzchnia 0,3289) i 13/15 (powierzchnia 0,4768) położona przy ulicy A.

Wnioskodawca chce zbyć wyżej wymienioną nieruchomość wraz z naniesieniami:

1. na działce nr 13/14 położone są obiekty:

o budynek parterowy wraz z garażami i trafostacją o konstrukcji murowanej, niepodpiwniczony, wyposażony w media wod-kan, energię elektryczną, c.o., z przeznaczeniem na cele biurowe, o pow. użytkowej 337,0 m2,

o budynek parterowy, niepodpiwniczony o konstrukcji murowanej z przeznaczeniem na portiernię, wyposażony w energię elektryczną, o pow. użytkowej 13,2 m2,

o place utwardzone, drogi dojazdowe i ciągi piesze.

2. na działce nr 13/15 położone są obiekty:

o budynek parterowy o konstrukcji murowanej, niepodpiwniczony wyposażony w media wod-kan, energię elektryczną, o pow. użytkowej 198,0 m2,

o budynek parterowy - hala wraz z zapleczem socjalnym o konstrukcji żelbetowej-murowanej niepodpiwniczony, wyposażony w media wod-kan, energię elektryczną, co., z przeznaczeniem na cele magazynowo-usługowo-biurowe o pow. użytkowej 974,0 m2,

o budynek parterowy o konstrukcji murowano-żelbetowej niepodpiwniczony wyposażony w energię elektryczną z przeznaczeniem na cele magazynowe o pow. użytkowej 67,7 m2,

o place utwardzone, drogi dojazdowe oraz uzbrojenie w media wod-kan, c.o., energię elektryczną oraz ogrodzenie i oświetlenie terenu.

Brak jest planu zagospodarowania przestrzennego dla tej nieruchomości. Według wypisu z rejestru gruntów działki te są położone na terenach przemysłowych.

W stosunku do wskazanej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość ta była zawsze wykorzystywana zgodnie z charakterem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, to jest do opodatkowanej VAT działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków i budowli o wartości przekraczającej co najmniej 30% wartości tych budynków i budowli lub zostały dokonane wcześniej niż 7 lat przed planowaną dostawą.

Budynki były przedmiotem najmu przez okres co najmniej 2 lat przed planowaną sprzedażą i podlegały z tego tytułu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Budynki są trwale związane z gruntem. Sprzedaż nieruchomości do tej pory nie wystąpiła, natomiast Wnioskodawca, jak już zostało wskazane, planuje dokonać sprzedaży w przyszłości. Czynność przeniesienia własności przedsiębiorstwa w 1997 r. nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nieruchomości, których dotyczy złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, zostały nabyte w ramach zorganizowanej całości przedsiębiorstwa. Budynki zostały wybudowane przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, to jest przed rokiem 1993, w związku z czym Wnioskodawcy nigdy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Działki były przedmiotem najmu, dzierżawy przez okres co najmniej 2 lat przed planowaną dostawą działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z mającą nastąpić sprzedażą wyżej wymienionej nieruchomości, Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on przesłanki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do obu działek, dostawa będzie zwolniona z VAT i jednocześnie podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilno-prawnych (...).

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy od podatku od towarów i usług stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z przytoczonej wyżej ustawowej definicji "pierwszego zasiedlenia" wynika, że pod tym pojęciem należy rozumieć:

1.

oddanie do użytkowania,

2.

w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,

3.

pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby miało miejsce "pierwsze zasiedlenie" w rozumieniu powyższej normy prawnej, muszą zostać spełnione wszystkie przesłanki łącznie wymienione w przywołanym przepisie. Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę (użytkownika) do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, gdyż sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie we władanie naniesień nastąpiło w okresie dłuższym niż 2 lata przed planowaną datą sprzedaży, a nakłady na ulepszenie o wartości co najmniej 30% wartości budynków lub budowli nie miały miejsca lub zostały dokonane wcześniej niż 7 lat przed planowaną datą sprzedaży. W tej sytuacji zastosowanie ma zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o VAT.

Ponadto, w świetle art. 29a ust. 8 cytowanej ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Sprzedaż gruntu w takim przypadku nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem będącym przedmiotem dostawy, który z tym gruntem jest trwale związany.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (w tym także prawa użytkowania wieczystego) stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Jeżeli tylko część naniesień korzysta ze zwolnienia, wtedy podstawę opodatkowania ustala się proporcjonalnie do powierzchni użytkowej naniesień.

Z wniosku wynika, że: naniesienia wybudowano przed 1991 r. i zostały zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, to jest nastąpiło ich oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu. Budynki te były bowiem przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy.

Spółka nabyła przedmiotowe budynki w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu. Z powyższego wynika zatem, że przedmiotowe budynki po ich wybudowaniu były oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, przez okres nie krótszy niż 2 lata przed planowaną datą sprzedaży.

W konsekwencji doszło do jej pierwszego zasiedlenia.

Tym samym sprzedaż tych budynków korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o VAT.

Przyjęto rozumienie pierwszego zasiedlenia zgodnie z wyrokiem NSA z 30 października 2014 r., I FSK 1545/13: "Każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, jeżeli następuje w wykonywaniu czynności opodatkowanej spełnia warunki pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Inne rekomendacje: interpretacja indywidualna IBPP1/443-583/14/MS z 23 września 2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Towarami-w świetle art. 2 pkt 6 ustawy-są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności innymi stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z przywołanych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa oraz najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy zauważyć, że w przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, budowle lub ich części mające być przedmiotem sprzedaży rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu wynika, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

O wysokości stawki obowiązującej przy sprzedaży gruntu, na którym posadowiony jest trwale z tym gruntem związany budynek lub budowla, decyduje charakter tego obiektu budowlanego oraz zasady jego opodatkowania, ponieważ w takim przypadku wartość gruntu stanowi składnik podstawy opodatkowania budynku lub budowli. Sprzedaż gruntu w takiej sytuacji nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

Ponadto należy wskazać, że Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "obiekt budowlany". W tym zakresie należy odnieść się do przepisów art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), zgodnie z którą przez obiekt budowlany rozumie się:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy - przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W myśl art. 3 pkt 3 cyt. ustawy - przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a niniejszej ustawy - przez obiekt liniowy należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Natomiast art. 3 pkt 9 powołanej ustawy wskazuje, że przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Zgodnie z Prawem budowlanym urządzenia budowlane nie mieszczą się w definicji budowli. A zatem, w myśl powyższych przepisów Prawa budowlanego, ww. obiekty takie jak chodniki, ogrodzenia, oświetlenie stanowią odmienny rodzaj obiektu niż budowle, czy budynki zdefiniowane w ww. ustawie.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku, budowli i opodatkować łącznie z tym budynkiem, budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Ponadto wskazać należy na przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Tym samym art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż z opisu sprawy nie wynika, aby nieruchomość będąca przedmiotem wniosku była wykorzystywana przez Spółkę do działalności zwolnionej, gdyż jak wskazał Wnioskodawca nieruchomość ta była zawsze wykorzystywana zgodnie z charakterem prowadzonej przez niego działalności, to jest do opodatkowanej VAT działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca planuje dokonać dostawy towarów - 2 nieruchomości zabudowanych wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów dla czynnego podatnika podatku VAT. Spółka włada tymi nieruchomościami od 20 sierpnia 1991 r., które zostały oddane aktem notarialnym przed notariuszem, przez Skarb Państwa do odpłatnego korzystania. Umową przeniesienia własności przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 (1) k.c. z dnia 29 lipca 1997 r.) przeniesiono na Spółkę prawo użytkowania wieczystego do dnia 5 grudnia 2089 r. nieruchomości Skarbu Państwa o obszarze 4,6793 ha oraz własność znajdujących się na nim budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. W skład przedsiębiorstwa weszły działki 13/14 i 13/15, będące przedmiotem interpretacji. Nieruchomość położona jest w województwie a., działka 13/14 (powierzchnia 0,3289) i 13/15 (powierzchnia 0,4768). Wnioskodawca chce zbyć wyżej wymienioną nieruchomość wraz z naniesieniami:

1. na działce nr 13/14 położone są obiekty:

o budynek parterowy wraz z garażami i trafostacją o konstrukcji murowanej, nie Podpiwniczony, wyposażony w media wod-kan, energię elektryczną, c.o., z przeznaczeniem na cele biurowe, o pow. użytkowej 337,0 m2,

o budynek parterowy, niepodpiwniczony o konstrukcji murowanej z przeznaczeniem na portiernię, wyposażony w energię elektryczną, o pow. użytkowej 13,2 m2,

o place utwardzone, drogi dojazdowe i ciągi piesze.

2. na działce nr 13/15 położone są obiekty:

o budynek parterowy o konstrukcji murowanej, niepodpiwniczony wyposażony w media wod-kan, energię elektryczną, o pow. użytkowej 198,0 m2,

o budynek parterowy - hala wraz z zapleczem socjalnym o konstrukcji żelbetowej-murowanej niepodpiwniczony, wyposażony w media wod-kan, energię elektryczną, co., z przeznaczeniem na cele magazynowo-usługowo-biurowe o pow. użytkowej 974,0 m2,

o budynek parterowy o konstrukcji murowano-żelbetowej niepodpiwniczony wyposażony w energię elektryczną z przeznaczeniem na cele magazynowe o pow. użytkowej 67,7 m2,

o place utwardzone, drogi dojazdowe oraz uzbrojenie w media wod-kan, c.o., energię elektryczną oraz ogrodzenie i oświetlenie terenu.

Dla przedmiotowej nieruchomości brak jest planu zagospodarowania przestrzennego. Według wypisu z rejestru gruntów działki te są położone na terenach przemysłowych. W stosunku do wskazanej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość ta była zawsze wykorzystywana zgodnie z charakterem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, to jest do opodatkowanej VAT działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków i budowli o wartości przekraczającej co najmniej 30% wartości tych budynków i budowli lub zostały dokonane wcześniej niż 7 lat przed planowaną dostawą. Budynki były przedmiotem najmu przez okres co najmniej 2 lat przed planowaną sprzedażą i podlegały z tego tytułu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Budynki są trwale związane z gruntem. Sprzedaż nieruchomości do tej pory nie wystąpiła, natomiast Wnioskodawca, jak już zostało wskazane, planuje dokonać sprzedaży w przyszłości. Czynność przeniesienia własności przedsiębiorstwa w 1997 r. nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nieruchomości, których dotyczy złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, zostały nabyte w ramach zorganizowanej całości przedsiębiorstwa. Budynki zostały wybudowane przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, to jest przed rokiem 1993 w związku z czym Wnioskodawcy nigdy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Działki były przedmiotem najmu, dzierżawy przez okres co najmniej 2 lat przed planowaną dostawą działek.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii ustalenia, czy w związku z mającą nastąpić sprzedażą wymienionej we wniosku nieruchomości, Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że z powołanego powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wskazał Wnioskodawca - działki wchodzące w skład nieruchomości opisanej we wniosku, były przedmiotem najmu, dzierżawy przez okres co najmniej 2 lat przed planowaną sprzedażą podobnie jak zabudowania.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz że pomiędzy pierwszym zasiedleniem (za które należy uznać moment oddania przedmiotowej nieruchomości, tj. poszczególnych obiektów znajdujących się na działce 13/14 oraz 13/15 w odpłatny najem, dzierżawę) a dostawą wymienionej we wniosku nieruchomości - jak wskazał Wnioskodawca - upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Reasumując, dostawa przedmiotowej nieruchomości wraz z naniesieniami znajdującymi się na działce nr 13/14 oraz 13/15 korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ze zwolnienia od podatku korzysta także dostawa gruntu na którym ta nieruchomość wraz ze wszystkimi obiektami znajdującymi się na niej, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl