ILPP2/4512-1-202/16-4/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z 14 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.) uzupełnionym w dniu 19 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej (...)". Wniosek uzupełniono w dniu 19 kwietnia 2016 r. o adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza złożyć wniosek do Urzędu Marszałkowskiego Województwa o dofinansowanie projektu pn.: "Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej (...)". Projekt będzie finansowany z konkursu, Działanie 3.2. Poprawa efektywności energetycznej w sektorze publicznym i mieszkaniowym, Poddziałanie 3.2.1. Kompleksowa modernizacja energetyczna budynków użyteczności publicznej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020.

Przedmiotem projektu jest częściowa refundacja poniesionych kosztów prac termomodernizacyjnych.

W ramach projektu zostaną wykonane następujące prace w budynku: demontaż i zamurowanie okna piwnicznego, montaż nowego zadaszenia przed wejściem, ocieplenie ścian zewnętrznych, ścian piwnic, stropodachu, wymiana opierzenia, parapetów, rynien i rur spustowych, instalacji odgromowej, podniesienie istniejących attyk / murów ogniowych i kominów do wysokości zgodnej z obowiązującymi przepisami, montaż we wszystkich oknach nawietrzników automatycznych, zamiana kotła na kocioł kondensacyjny, montaż liczników ciepła, zamontowanie termostatów, regulacja pogodowa i czasowa, montaż paneli fotowoltaicznych, wymiana istniejącego oświetlenia na oświetlenie energooszczędne typu LED.

Roboty objęte projektem posłużą - poprzez ograniczenie kosztów centralnego ogrzewania i zmniejszenie emisji CO₂ do atmosfery - poprawie efektywności realizacji zadań Gminy.

Inwestycje opisane w złożonym wniosku nie maja związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Z ich efektów korzysta młodzież szkolna. W wyniku realizacji projektu beneficjent nie przewiduje osiągnięcia jakichkolwiek przychodów.

Budynek jest własnością Gminy. Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 1 stycznia 2010 r. Faktury będą wystawiane na Gminę. Do łącznych kosztów powyższych prac należy także zaliczyć koszty dokumentacji projektowych i odbiorów technicznych. Gimnazjum realizuje zadania z zakresu edukacji, które są zadaniami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT. Na terenie szkoły nie jest prowadzona działalność opodatkowana stawkami 5%, 8%, 23%. W budynku znajdują się dwa lokale mieszkalne. Wynajem lokali nie jest związany z opodatkowaniem VAT, ponieważ wynajmującym jest Gimnazjum, które nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Prace związane z termomodernizacją planowane są na 2017 r. W 2017 r. gminy i ich jednostki powinny być już scentralizowane. W 2017 r. Gimnazjum nadal nie odliczy VAT od wynajmu lokali mieszkalnych, ponieważ zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT - najem lokali mieszkalnych jest zwolniony od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją projektu pn.: "Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej (...)", Gmina będzie miała możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją projektu pn.: "Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej (...)" nie będzie on miał możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Inwestycje opisywane we wniosku nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wnioskodawca nie będzie osiągał korzyści ani przychodów z realizacji opisywanego projektu. Projekt dotyczy placówki oświatowej - gimnazjum. Gmina realizuje zadania z zakresu edukacji publicznej na podstawie delegacji ustawowej wynikającej z ustawy o samorządzie gminnym (art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym; Dz. U. z 2015 r. poz. 1515) oraz ustawy o systemie oświaty (art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty; Dz. U. z 2015 r. poz. 2156). Jest to zadanie własne Gminy.

W budynku Gimnazjum występuje najem lokali mieszkalnych, który na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT jest zwolniony od podatku VAT. Gimnazjum nie jest czynnym podatnikiem VAT. Poniżej kwoty 150.000 zł rocznego obrotu dotyczącego czynności objętych stawkami VAT - jednostka korzysta ze zwolnienia.

Uchwałą z 24 czerwca 2013 r. (I FPS 1/13) NSA uznał za konieczne wprowadzenie centralizacji podatku VAT w samorządach. Komunikat Ministra Finansów z 15 stycznia 2016 r. określa termin, do którego należy dokonać "centralizacji" (1 stycznia 2017 r.). Prace termomodernizacyjne na obiekcie Gimnazjum planowane są na okres I-XII 2017 r. Gdy nastąpi "centralizacja", Gimnazjum nadal nie będzie miało prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ na terenie budynku występuje jedynie sprzedaż ze stawką "zw". Zwolnienie od podatku VAT i niepodleganie podatkowi VAT oznacza, że nie występuje tutaj ani podatek VAT należny, ani podatek VAT naliczony.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Gminy, nie będzie ona miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy realizacji projektu pn.: "Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej (...)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ wskazuje, że 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Ponadto, należy podkreślić, że w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 października 2015 r. sygn. akt I FPS 4/15, rozstrzygnięto bardzo szczegółowo, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, gdyż nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również na orzeczenie TSUE z 29 września 2015 r. w sprawie C- 276/14 Gmina Wrocław i podkreślił, że w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania itp. NSA zwrócił uwagę na fakt, że dla oceny, czy samorządowy zakład budżetowy jest podmiotem samodzielnym należy zbadać to, czy ten zakład przy realizacji jego zadań jest podporządkowany Gminie.

Z powyższego wynika, że samorządowy zakład budżetowy w myśl przytoczonych przepisów oraz zgodnie z wyrokiem NSA nie może być traktowany jako odrębny podatnik od jednostki samorządu terytorialnego, która go utworzyła.

Jednak, aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, 29 września 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało komunikat w sprawie objętej wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że stosowany model rozliczeń może być kontynuowany do połowy 2016 r. W dniu 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wprowadziło zmianę do komunikatu polegającą na przedłużeniu terminu ostatecznej centralizacji na dzień 1 stycznia 2017 r.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Natomiast, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z przedstawionych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) - gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują m.in. sprawy: edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym) oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Ponadto w tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r. poz. 2156, z późn. zm.), zgodnie z którym - zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkoli specjalnych oraz innych form wychowania przedszkolnego, o których mowa w art. 14a ust. 1a, szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, należy do zadań własnych gmin.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza złożyć wniosek o dofinansowanie projektu pn.: "Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej (...)". Przedmiotem projektu jest częściowa refundacja poniesionych kosztów prac termomodernizacyjnych w budynku Gimnazjum. Roboty objęte projektem posłużą - poprzez ograniczenie kosztów centralnego ogrzewania i zmniejszenie emisji CO₂ do atmosfery - poprawie efektywności realizacji zadań Gminy. Inwestycje opisane w złożonym wniosku nie maja związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Z ich efektów korzysta młodzież szkolna. W wyniku realizacji projektu beneficjent nie przewiduje osiągnięcia jakichkolwiek przychodów. Budynek Gimnazjum jest własnością Gminy. Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 1 stycznia 2010 r. Faktury będą wystawiane na Gminę. Do łącznych kosztów powyższych prac należy także zaliczyć koszty dokumentacji projektowych i odbiorów technicznych. Gimnazjum realizuje zadania z zakresu edukacji, które są zadaniami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT. Na terenie szkoły nie jest prowadzona działalność opodatkowana stawkami 5%, 8%, 23%. Prace związane z termomodernizacją planowane są na 2017 r.

Wnioskodawca wskazał, że w budynku znajdują się dwa lokale mieszkalne. Wynajem lokali nie jest związany z opodatkowaniem VAT, ponieważ wynajmującym jest Gimnazjum, które nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Prace termomodernizacyjne na obiekcie Gimnazjum planowane są na okres I-XII 2017 r., po przeprowadzeniu przez Gminę "centralizacji".

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy - zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkalne.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Prace związane z modernizacją Gimnazjum odbywać się będą w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działać będzie jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że nabycie tych towarów i usług w części nie ma w ogóle związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy (realizacja zadań własnych Gminy), a w pozostałej części ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą zwolnioną od podatku (najem lokali mieszkalnych).

Tym samym, nabycie towarów i usług w ramach realizacji projektu w części związanej z wynajmem lokali mieszkalnych nie będzie miało związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W konsekwencji, w związku z realizacją projektu pn.: "Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej (...)", Gmina nie będzie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Gminy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.