ILPP2/4512-1-102/16-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 5 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku VAT od zakupu samochodu, którego to nabycia dokonano przed rozpoczęciem działalności gospodarczej i przed złożeniem do urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku VAT od zakupu samochodu, którego to nabycia dokonano przed rozpoczęciem działalności gospodarczej i przed złożeniem do urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 kwietnia 2016 r., w którym doprecyzowano opis stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W październiku 2015 r. Wnioskodawca zakupił samochód osobowy w celu wykorzystania go w przyszłej działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT. Zakup został dokonany na podstawie faktury VAT, wystawionej na imię, nazwisko i nr PESEL Wnioskodawcy.

Zainteresowany w działalności będzie dokonywać tylko sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

Działalność gospodarczą Wnioskodawca rozpoczął 4 stycznia 2016 r. Zgodnie ze złożonym formularzem VAT-R będzie składał deklaracje kwartalne VAT-7K, pierwsza deklaracja będzie złożona za I kwartał 2016 r. (tekst jedn.: do 25 kwietnia 2016 r.).

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, w odpowiedzi na pytanie Organu: "W jaki sposób był wykorzystywany przez Wnioskodawcę przedmiotowy samochód osobowy marki od momentu zakupu, tj. od października 2015 r. do 3 stycznia 2016 r., tj. do momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej, w szczególności czy przedmiotowy samochód był wykorzystywany tylko do celów osobistych Wnioskodawcy, czy również w celach związanych z rozpoczętą w styczniu 2016 r. działalnością gospodarczą...", że:

* w sierpniu 2015 r., pracując na etacie, rozpoczął wstępne rozmowy z firmą B w celu nawiązania współpracy jako partner biznesowy w zakresie usług doradczych i wdrożeniowych;

* rozmowy toczyły się do października 2015 r. i zakończyły się podpisaniem listu intencyjnego z określonymi warunkami współpracy, z których jednoznacznie wynikała potrzeba posiadania przez Wnioskodawcę auta w przyszłej działalności gospodarczej - siedziba firmy B oraz docelowo na terenie całej Polski;

* współpracę z firmą B Zainteresowany mógł rozpocząć dopiero od stycznia 2016 r., gdyż z poprzednim pracodawcą łączył go określony Kodeksem Pracy okres wypowiedzenia;

* przez miesiące listopad i grudzień 2015 r. auto wykorzystywane było w celu realizowania zadań dotyczących działalności gospodarczej w zakresie: organizowania biura w domu (część współpracy odbywa się na zasadach pracy zdalnej) oraz dojazdów na wstępne szkolenia dotyczące produktów sprzedażowych przyszłego klienta oraz oferowanych usług w zakresie doradztwa;

* ponadto w tym okresie Zainteresowany posiadał drugie auto, które było wykorzystywane do celów prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia 50% podatku VAT w przypadku opisanym w poz. 80 wniosku, w pierwszej deklaracji VAT-7K, którą złoży do 25 kwietnia 2016 r. - dokonanie zakupu inwestycyjnego przed rozpoczęciem działalności gospodarczej i przed złożeniem do urzędu skarbowego druku VAT-R.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 86 ustawy o podatku VAT pozwala na odliczenie podatku VAT.

Artykuł 88 ust. 4 ustawy o VAT ustanawia zasadę, że obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Jednak z treści tego przepisu nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia podatku należnego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. Ustawa o VAT nie pozbawia więc podatnika prawa do odliczenia VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że nabyte zakupy inwestycyjne, będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Artykuł 86 pkt 11 ustawy o podatku VAT pozwala na obniżenie kwoty podatku należnego za okres, w którym powstał w stosunku do nabywanego towaru obowiązek podatkowy lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Możliwe więc będzie obniżenie kwoty podatku należnego z tytułu poczynionego przez Wnioskodawcę zakupu inwestycyjnego w pierwszej deklaracji VAT-7K.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cyt. wyżej przepisu wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni", przez złożenie deklaracji.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych - art. 86 ust. 11 ustawy.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Dla określenia, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między tymi zakupami, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni, pośredni, jak również może dotyczyć takich czynności, które są niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w ustalonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak wynika z art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W świetle art. 96 ust. 4 ustawy - naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Treść cyt. wyżej art. 88 ust. 4 ustawy nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Jednak status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia. Oznacza to, że podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego (musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia). Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Od 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Podstawą wprowadzonych zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 353 z 28 grudnia 2013 r., str. 51). Zmiany wynikają również z konieczności dostosowania przepisów o podatku od towarów i usług do tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy (obowiązującego od 1 kwietnia 2014 r.) - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki. I tak w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Według art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Stosownie do art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Stosownie do treści art. 86a ust. 12 ustawy - podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia (art. 86a ust. 13 ustawy).

Zatem, zgodnie z tymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany". Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych". Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w sierpniu 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął wstępne rozmowy z firmą B w celu nawiązania współpracy, jako partner biznesowy w zakresie usług doradczych i wdrożeniowych. Rozmowy toczyły się do października 2015 r. i zakończyły podpisaniem listu intencyjnego, z określonymi warunkami współpracy, z których jednoznacznie wynikała potrzeba posiadania przez Zainteresowanego samochodu. Jak zaznaczył Wnioskodawca, w swojej działalności gospodarczej będzie dokonywać tylko sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. W związku z powyższym w październiku 2015 r. zakupił samochód osobowy. Dowodem zakupu jest faktura VAT, wystawiona na imię i nazwisko Wnioskodawcy oraz jego nr PESEL. Zainteresowany działalność gospodarczą rozpoczął 4 stycznia 2016 r. i zgodnie ze złożonym formularzem VAT-R będzie składać deklaracje kwartalne VAT-7K. Pierwszą deklarację złoży za I kwartał 2016 r. W listopadzie i grudniu 2015 r. zakupione auto Zainteresowany wykorzystywał w celu realizowania zadań dotyczących działalności gospodarczej w zakresie: organizowania biura w domu (część współpracy będzie odbywać się na zasadach pracy zdalnej) oraz dojazdów na wstępne szkolenia, dotyczące produktów sprzedażowych przyszłego klienta oraz oferowanych usług w zakresie doradztwa. Jak zaznaczył Wnioskodawca, w tym okresie posiadał drugie auto, które było wykorzystywane do celów prywatnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia 50% podatku VAT, wykazanego na fakturze dokumentującej zakup samochodu, który został nabyty przed rozpoczęciem działalności gospodarczej oraz przed dokonaniem rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Zgodnie z przedstawionym stanem prawnym, treść powyższych przepisów nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktury zakupu. Zatem, status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie dokonywania odliczenia - realizacji tego prawa.

Z konstrukcji obowiązujących przepisów prawa wynika, że podmiot składający zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług dokonanych z zamiarem ich wykorzystania w działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Dla dokonania odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług istotny jest zamiar przeznaczenia ich na działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że przedmiotowy samochód przed rozpoczęciem działalności gospodarczej wykorzystywany był przez Wnioskodawcę dla celów prywatnych oraz do działalności gospodarczej, którą rozpoczął w 2016 r.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku naliczonego od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki przemawiające za tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej. Ważne jest, aby Wnioskodawca zarejestrował się jako czynny podatnik podatku VAT na dzień składania deklaracji VAT.

Skoro samochód osobowy został nabyty dla celów prywatnych jak i prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i samochód ten wykorzystywany jest wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, to Wnioskodawcy co do zasady będzie przysługiwać prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego, z faktury dokumentującej zakup tego samochodu.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą jednak również okresu za jaki może on dokonać odliczenia podatku naliczonego.

Podatnik, aby skorzystać z ww. prawa do odliczenia, musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika. Ponadto w celu odliczenia podatku naliczonego od wydatku związanego z zakupem samochodu konieczne jest złożenie deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług za okres rozliczeniowy, w którym Wnioskodawca otrzymała fakturę VAT dokumentującą poniesiony wydatek, zgodnie z zasadami przewidzianymi prawem - art. 86 ust. 10, ust. 10b i ust. 11 ustawy.

Zatem należy stwierdzić, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca dla realizacji tego prawa narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 czerwca 2015 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2015 r. poz. 914 z późn. zm.), określa m.in. wzory:

* deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;

* deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K), o której mowa w art. 99 ust. 2 lub 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia;

* deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7D), o której mowa w art. 99 ust. 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia.

Ww. rozporządzenie zawiera również objaśnienia do tych deklaracji, stanowiące załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Jak wynika z załącznika nr 4 do ww. rozporządzenia, ilekroć w objaśnieniach jest mowa o okresie rozliczeniowym, należy przez to rozumieć: w przypadku deklaracji VAT-7 - miesiąc; w przypadku deklaracji VAT-7K i VAT-7D - kwartał. Deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7 składają podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, obowiązani do składania deklaracji za okresy miesięczne, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy. Z kolei, deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7K składają mali podatnicy, o których mowa w art. 2 pkt 25 ustawy, rozliczający podatek za okresy kwartalne, zgodnie z art. 99 ust. 2 lub 3 ustawy, niemający obowiązku płacenia zaliczek na podatek za okresy miesięczne. Natomiast, deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7D składają podatnicy inni niż mali, rozliczający podatek za okresy kwartalne, zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy oraz podatnicy, którzy w ciągu roku podatkowego przekroczą kwoty, o których mowa w art. 2 pkt 25 ustawy.

Przez małego podatnika - na mocy art. 2 pkt 25 ustawy - rozumie się podatnika podatku od towarów i usług:

- przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy - mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

- po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej "metodą kasową"; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Mając na względzie powyższe należy wyjaśnić, że istnieją dwie grupy podatników VAT, którzy mają możliwość kwartalnego rozliczania się z tego podatku poprzez deklarację VAT-7K. Są to:

* mali podatnicy, którzy wybrali tzw. "metodę kasową" rozliczania podatku VAT (tekst jedn.: uzależnili moment rozliczania podatku VAT od uregulowania płatności);

* mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, ale chcą rozliczać się z podatku VAT za okresy kwartalne.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w celu dokonywania odliczeń podatku naliczonego, powinien złożyć zgłoszenie rejestracyjne (VAT-R) i dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny od momentu rozpoczęcia prowadzenia tej działalności, przy czym - rozpoczęcie działalności należy rozumieć już samo poniesienie przez Wnioskodawcę wydatku (zakup samochodu) w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej i czynność tą należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro Wnioskodawca zakupił w październiku 2015 r. samochód mający służyć od początku sprzedaży mieszanej, jak również w październiku 2015 r. została wystawiona faktura dokumentująca zakup tego samochodu, to powinien on od razu złożyć zgłoszenie rejestracyjne i wykazywać podatek naliczony w deklaracji na bieżąco.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego 4 stycznia 2016 r., w którym dokonał również wyboru kwartalnego sposobu rozliczenia podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia podatku VAT z faktury za nabycie samochodu osobowego w deklaracji za I kwartał 2016 r.

W tej sytuacji należy ustalić, czy w okolicznościach wskazanych we wniosku Wnioskodawcy przysługuje możliwość kwartalnego rozliczenia. Przepis art. 99 ust. 3 ustawy wskazuje, że podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej (przez poniesienie wydatku na zakup samochodu do działalności gospodarczej) w październiku 2015 r. Zatem, aby Wnioskodawca mógł skorzystać z kwartalnego rozliczenia podatku od towarów i usług, zobowiązany był do dokonania pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej.

Wobec tego dla skorzystania z kwartalnego rozliczenia Wnioskodawca zobowiązany był złożyć pisemne zawiadomienie do 25 listopada 2015 r.

Z uwagi na fakt, że zgłoszenie rejestracyjne zostało złożone dopiero w styczniu 2016 r. Wnioskodawca nie jest uprawniony do korzystania z kwartalnego sposobu rozliczenia podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia samochodu w deklaracji za I kwartał 2016 r.

Reasumując, skoro poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek na zakup samochodu osobowego, przed dniem rejestracji do podatku VAT, dokonany był w celu przyszłego wykonywania działalności gospodarczej mieszanej (tekst jedn.: opodatkowanej podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem), to przysługuje Zainteresowanemu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę wynoszącą 50% podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej ten wydatek. Bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupu poczynionego w czasie, gdy nie widniał on w rejestrze podatników podatku od towarów i usług, o ile występują przesłanki, że zakupiony samochód osobowy będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej. Jednakże Wnioskodawca nie może dokonać przedmiotowego odliczenia z tytułu nabycia samochodu w deklaracji za I kwartał 2016 r., ponieważ Wnioskodawca nie jest uprawniony do korzystania z kwartalnego sposobu rozliczania podatku VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano w całości za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.