ILPP2/443-997/11-*2/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawcy zajmuje się budową domków jednorodzinnych od podstaw. Usługi świadczone są tylko i wyłącznie na osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, a sprzedaż dokumentowana jest fakturą VAT. Łączna wartość sprzedaży w 2010 r. przekroczyła 40.000 zł. Przedmiotem sprzedaży jest dostawa wybudowanych przez siebie domków jednorodzinnych (usługa wraz z materiałami) na gruncie zleceniodawcy. Budowa podzielona jest na etapy przed rozpoczęciem których zleceniodawca wpłaca zaliczkę. Na zaliczkę wystawiana jest faktura VAT zaliczka. Po zakończeniu każdego etapu prac sporządzany jest protokół odbioru i wystawiana faktura VAT rozliczeniowa częściowa. Faktury VAT zawierają szczegółowe dane odbiorcy tj. imię i nazwisko, adres. W 2010 r. wystawiono 13 faktur VAT zaliczka na 5 odbiorców oraz 3 faktury VAT rozliczeniowe na 3 odbiorców.

Zapłata za świadczone usługi następuje na konto bankowe prowadzone dla celów działalności gospodarczej. Zaliczki wpłacane są imiennie od zleceniodawcy z opisem zaliczka na poczet budowy. Faktury końcowe rozliczane są przelewem na konto bankowe lub gotówką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym faktem Wnioskodawca będzie miał obowiązek instalacji kasy fiskalnej w 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z załącznikiem do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest on zwolniony z tego obowiązku zgodnie z poz. 35 - dostawa nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy towarów lub wykonywanych przez podatnika usług.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W art. 111 ust. 8 ustawy stwierdzono, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u którychkwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 6 rozporządzenia).

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 35 ww. załącznika wymieniono dostawę nieruchomości.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towar należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika m.in. że firma Wnioskodawcy zajmuje się budową domków jednorodzinnych od podstaw, a przedmiotem sprzedaży jest dostawa wybudowanych przez siebie domków jednorodzinnych (usługa wraz z materiałami) na gruncie zleceniodawcy.

Przepis art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej (art. 47 § 1 k.c.).

Należy więc stwierdzić, że w omawianej sprawie nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel, ponieważ przedmiotowy budynek przez cały czas pozostaje własnością zleceniodawcy. W analizowanej sprawie mamy zatem do czynienia z wyświadczeniem usługi wraz z materiałami.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w sytuacji, gdy w ramach jednego świadczenia wykonywanych jest kilka czynności wynikających z jednej umowy i mogą być one potraktowane jako jedna usługa kompleksowa, jednakże jest to możliwe wyłącznie w sytuacjach, gdy na usługę tę składa się cały zespół czynności nie dających się w istocie wyodrębnić. Aby bowiem uznać, że w przypadku realizacji różnych czynności mamy do czynienia z jednym świadczeniem należy badać, czy jest możliwy jego podział i czy nie skutkuje on wytworzeniem świadczeń "sztucznych". Jeżeli w wyniku podziału świadczenia na poszczególne części składowe powstają świadczenia nieautentyczne, nienaturalne, oznacza to, że mamy do czynienia ze świadczeniem jednorodnym. W przedmiotowej sprawie dostawa materiałów ma ścisły związek z usługą podstawową, tj. budową domków jednorodzinnych. Dochodzi więc do świadczenia usługi kompleksowej.

Biorąc powyższe pod uwagę Zainteresowany nie może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 35 załącznika do tego rozporządzenia.

Wskazać jednak należy, że w poz. 34 tego załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie zostaną spełnione następujące warunki: ²⁾

Z objaśnień do załącznika wynika, iż:

*²⁾ Nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

*³⁾ Dotyczy również podatników rozpoczynających w 2011 r. lub 2012 r. wykonywanie sprzedaży, jeżeli do końca 2011 r. lub 2012 r. podatnik spełni warunki, o których mowa w poz. 34 załącznika, z tym że w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności w drugiej połowie 2011 r. lub 2012 r., jeżeli liczba operacji świadczenia tych usług do końca roku nie przekroczy odpowiednio 25, a liczba odbiorców tych usług - 10.

Z opisu sprawy wynika, że firma Wnioskodawcy zajmuje się budową domków jednorodzinnych od podstaw. Usługi świadczone są tylko i wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a sprzedaż dokumentowana jest fakturą VAT. Łączna wartość sprzedaży w 2010 r. przekroczyła 40.000 zł. Przedmiotem sprzedaży jest dostawa wybudowanych przez siebie domków jednorodzinnych (usługa wraz z materiałami) na gruncie zleceniodawcy. Budowa podzielona jest na etapy przed rozpoczęciem których zleceniodawca wpłaca zaliczkę. Na zaliczkę wystawiana jest faktura VAT zaliczka. Po zakończeniu każdego etapu prac sporządzany jest protokół odbioru i wystawiana faktura VAT rozliczeniowa częściowa. Faktury VAT zawierają szczegółowe dane odbiorcy tj. imię i nazwisko, adres. W 2010 r. wystawiono 13 faktur VAT zaliczka na 5 odbiorców oraz 3 faktury VAT rozliczeniowe na 3 odbiorców.

Z powołanych przepisów wynika, iż podatnik, który utracił prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, o ile spełni określone w nim warunki, tj. każde świadczenie usług dokumentowane jest fakturą, w której zawarte są w szczególności dane identyfikujące odbiorcę, oraz liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług, o których wyżej mowa, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20.

Jak wskazał Wnioskodawca, liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług w 2010 r. nie przekroczyła 50, a liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20.

Ponadto Zainteresowany wskazał we wniosku, iż zapłata za świadczone usługi następuje na konto bankowe prowadzone dla celów działalności gospodarczej. Zaliczki wpłacane są imiennie od zleceniodawcy z opisem zaliczka na poczet budowy. Faktury końcowe rozliczane są przelewem na konto bankowe lub gotówką.

Z kolei w poz. 37 załącznika do rozporządzenia zawarto świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła²⁾.

Jak wynika z objaśnień do tego załącznika²⁾ oznacza, że zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż zostały spełnione warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Tym samym, nawet po przekroczeniu obrotu w kwocie 40.000 zł z tytułu sprzedaży na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku instalacji kasy fiskalnej w 2011 r.

Ponadto Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia na podstawie przepisu § 2 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia, o ile zostaną spełnione wskazane w nim warunki, tj. zapłata w całości nastąpi za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej oraz z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynikać będzie, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.