ILPP2/443-997/08-4/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-997/08-4/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2008 r. (data wpływu 31 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2009 r. (data wpływu 9 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 stycznia 2009 r. (data wpływu 9 stycznia 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 maja 2004 r. Wnioskodawca zakupił prywatnie, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (emeryt) za kwotę 69 000 zł, prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki (15 ha nieużytków, grunt po żwirowni, oznaczony wg zaświadczenia z dnia 19 kwietnia 2004 r. wydanego przez Urząd Miasta, symbolem L8 jako "teren gruntów leśnych, stanowiących lasy ochronne").

Kupując nieruchomość, za namową rodziny, planował zagospodarowanie dużej działki na cele rekreacyjne, w tym zbudowanie pierwszego w mieście pola golfowego. W roku 2005 Zainteresowany wykupił ww. grunt na własność. W latach 2006-2007 poniósł koszty związane z niwelacją terenu (wyrównywanie i likwidacja zbędnych chwastów). W 2008 r. Wnioskodawca dowiedział się, że Urząd Miasta przekwalifikował przedmiotową działkę oraz inne tereny w mieście pod zabudowę mieszkalną. W związku z ww. zdarzeniem, budowa na tym terenie obiektów rekreacyjnych stała się niemożliwa. Zainteresowany planuje zakup nowych terenów pod ww. przedsięwzięcie od Agencji Mienia Wojskowego (tereny po lotnisku). Wnioskodawca ma zamiar odsprzedać działkę wykupioną w 2005 r. w całości jednemu odbiorcy, o ile znajdzie klienta który zainteresowany będzie nabyciem całości gruntu. W przypadku jednak braku takiego klienta, grunt będzie musiał sprzedać wielu nabywcom, po dokonaniu jego podziału na działki. Szacuje on, że grunt można podzielić na około 26 działek.

Zainteresowany wskazuje, że planowana budowa pola golfowego nie była związana z zamiarem prowadzenia w tym zakresie działalności gospodarczej (w realiach naszego kraju zarobkowe prowadzenie takiej działalności, zdaniem Wnioskodawcy, jest nieopłacalne - biorąc pod uwagę choćby podatek od nieruchomości, który od takiej ilości m 2 - w zakresie ww. działalności gospodarczej przewyższałby prawdopodobnie planowane przychody). Pole golfowe miało stanowić miejsce darmowej rekreacji dla grona najbliższych i rodziny.

Zainteresowany nie poniósł żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, nie było tego w jego planie zagospodarowania gruntu. Grunt nadal nie posiada ogrodzenia, jest nieuzbrojony, a Wnioskodawca nie występował o podział gruntów. Nie zamieszczał w żadnych mediach ogłoszeń o chęci sprzedaży gruntów.

Zainteresowany jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Będąc płatnikiem VAT do roku 2005 prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług zegarmistrzowskich. Po przejściu na faktyczną emeryturę i likwidacji działalności gospodarczej od 2006 r. wynajmuje on 3 swoje sklepy i kontynuuje po działalności gospodarczej składanie deklaracji VAT-7. Ponadto, obroty z wynajmu sklepów obligują go do opłacania podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży przedmiotowej działki jako całości, czy też w częściach Zainteresowany będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikami VAT są przede wszystkim przedsiębiorcy i podmioty gospodarcze. Zainteresowany obawia się, iż będzie musiał zapłacić VAT z tytułu sprzedaży gruntu pomimo, że nie prowadzi działalności gospodarczej. Uważa, że wyprzedaż własnego majątku nie podlega VAT. Majątkiem takim jest niewątpliwie grunt, który zamierza on sprzedać, w związku z powyższym, nie powinien doliczać podatku VAT do jego ceny. Bez znaczenia przy tym jest czy sprzeda grunt w całości lub po "kawałku". Grunt bowiem nabył jako jedną działkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Za towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany zamierza sprzedać grunt, który nabył na cele rekreacyjne, na którym planował budowę pola golfowego, mającego stanowić miejsce domowej rekreacji dla grona jego najbliższych oraz rodziny. W związku z przekwalifikowaniem przedmiotowego gruntu na teren pod zabudowę mieszkalną, Wnioskodawca zrezygnował z planów budowy pola golfowego oraz podjął decyzję o jego sprzedaży. Zainteresowany zamierza odsprzedać grunt w całości jednemu odbiorcy bądź, po dokonaniu jego podziału na działki, wielu nabywcom.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy tut. Organ stwierdza, iż w przypadku sprzedaży całości nieruchomości (nie dokonując wcześniej jej podziału) jednemu nabywcy, Zainteresowany nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Nie znajdzie bowiem w tym przypadku zastosowania przesłanka dotycząca częstotliwości.

Zatem w sytuacji, gdy przedmiotowy grunt, jak podkreślił Wnioskodawca, nie był zakupiony z zamiarem wykorzystania go do działalności gospodarczej należy uznać, że jego sprzedaż w całości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a on nie będzie zobligowany do jego naliczania.

Natomiast, jeżeli Zainteresowany podzieli przedmiotową nieruchomość (jak przypuszczalnie określił) na ok. 26 działek oraz dokona ich sprzedaży będzie działał w charakterze podatnika.

Bowiem zakres i skala planowanego przedsięwzięcia (planowana sprzedaż więcej niż jednej działki) oraz podjęte przez sprzedawcę działania (podział gruntu) będą wskazywały na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy. W przeciwnym razie dzielenie gruntu byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek w tych okolicznościach będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Mając na uwadze powyższe, Zainteresowany będzie zobligowany do naliczenia podatku od towarów i usług z tytułu ich sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl