ILPP2/443-975/10-3/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 12 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży gruntu nabytego w drodze spadku - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży gruntu nabytego w drodze spadku. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 12 sierpnia 2010 r.), w którym doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nabył grunty rolne w drodze spadku po zmarłym ojcu. Obecnie zamierza sprzedać ten grunt. Jeżeli nie zgłosi się nabywca zainteresowany zakupem całości gruntu Zainteresowany będzie zmuszony do podziału całego areału ziemi na mniejsze działki, aby je sprzedać większej liczbie kupujących. Wnioskodawca nie wyklucza jednak sytuacji, że znajdzie nabywcę na cały gruntu należący do niego i wtedy transakcja zostanie dokonana z jednym nabywcą.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż nie jest rolnikiem ryczałtowym. Przedmiotowe grunty rolne nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, w tym rolniczej, oraz nie były przedmiotem dzierżawy, ani użyczenia osobom trzecim.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja zbycia gruntu nabytego w drodze spadku polegająca na sprzedaży działki jednemu nabywcy, bądź kilku nabywcom podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby fizyczne, które wykonują działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Art. 15 ust. 2 stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje m.in. wszelką działalność handlowców również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W analizowanym przypadku działanie Zainteresowanego będzie miało charakter jednorazowy (nastąpi akt sprzedaży gruntu) lub niejednorazowy (podział gruntu i sprzedaż wydzielonych działek). Zdaniem Wnioskodawcy, zamiarem nie jest jednak wykonywanie powyższych czynności w sposób częstotliwy w celu uzyskiwania dochodów ze sprzedaży, a jedynie zbycie majątku odziedziczonego po ojcu. Podobnie, nabycie gruntu w drodze spadku nie miało charakteru przemyślanego działania, aby uzyskać dochód z jego sprzedaży. Tylko uprzedni zakup gruntu mógłby rodzić tego rodzaju implikacje (że został zakupiony z zamiarem sprzedaży).

Reasumując, Zainteresowany uważa, iż jego działania nie można utożsamiać z prowadzeniem działalności gospodarczej handlowca, który prowadzi szereg czynności polegających na zakupie i sprzedaży zakupionych rzeczy. W konsekwencji Wnioskodawca stwierdza, że czynności, które zamierza wykonać (sprzedaż gruntu lub podział gruntu i sprzedaż działek) nie są objęte działaniem art. 15 ust. 1 ustawy. Z tego wynika, iż dokonując opisanej powyżej sprzedaży nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a sama czynność sprzedaży nie będzie podlegała opodatkowaniu tymże podatkiem.

Potwierdzeniem takiego stanowiska jest szereg interpretacji i wyroków, z których można przytoczyć chociażby wyrok zwykłego składu wojewódzkiego sądu administracyjnego III SA/Wa 551/08 z dnia 24 czerwca 2008 r. lub dwie interpretacje indywidualne, tzn. postanowienie PP/443-24/07 Urzędu Skarbowego w Rawiczu z dnia 28 sierpnia 2007 r. i interpretacja indywidualna IPPP1/443-333/10-2/ISz z dnia 12 maja 2010 r. W powyższych, sąd i organa skarbowe wyjaśniają, że tylko działalność handlowca uważana za działalność gospodarczą rodzi konieczność opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług, a gdy taka nie występuje, jednorazowe bądź nawet kilkukrotne dokonanie transakcji zbycia majątku nie rodzi konieczności naliczenia podatku należnego VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca nabył w drodze spadku po zmarłym ojcu, grunty rolne. Zainteresowany oświadczył, iż nie jest rolnikiem ryczałtowym, a przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej w tym w rolniczej oraz nie były przedmiotem dzierżawy, ani użyczenia osobom trzecim. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży nabytego gruntu jednemu nabywcy lub dokonać jego podziału na mniejsze działki i sprzedać kilu nabywcom.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży gruntu w całości lub działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości stanowiącej majątek osobisty, który nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej (w tym w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy) nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem ze względu na sposób nabycia przedmiotowej nieruchomości - spadek - należy uznać, iż intencją Zainteresowanego w momencie nabycia gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży gruntu rolnego nabytego w drodze spadku jednemu nabywcy, bądź kilku nabywcom, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów, a Zainteresowany dokonując ich sprzedaży będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem, w przedmiotowej sprawie nie wystąpi konieczność odprowadzenia podatku należnego od czynności sprzedaży przedmiotowego gruntu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.