ILPP2/443-963/09-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2009 r. (data wpływu 27 lipca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 21 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 21 września 2009 r.) o sformułowanie pytania dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zakupiła w miesiącu sierpniu 2008 r. działkę rolną o powierzchni 1,2478 ha na powiększenie gospodarstwa rolnego. Działka rolna weszła do majątku prywatnego małżonków z zamiarem przeznaczenia pod zalesienie i postawienie domku letniskowego. Zalesienie terenu stało się niewykonalne, ponieważ działka położona jest w sąsiedztwie Fabryki Maszyn Górniczych, w której funkcjonuje odlewnia, a ta z kolei wytwarza substancje mogące mieć uboczne skutki dla młodych roślin (sadzonek), lecz ilość substancji przedostających się do środowiska nie przekracza norm niebezpiecznych dla człowieka.

Wobec tych okoliczności, Zainteresowana postanowiła dokonać przekształcenia terenu rolnego na teren rolny z możliwością zabudowy. Następnie dokonała podziału na działki o powierzchni około 900 m ² i zamierza je sprzedać pod zabudowę mieszkalną.

Wnioskodawczyni nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Nie wykorzystywała gruntów w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Posiadany grunt rolny nie był ani nie jest udostępniany odpłatnie innym osobom na podstawie umowy dzierżawy (użyczenia). Sprzedawana nieruchomość w momencie sprzedaży jest niezabudowana bez żadnych naniesień. Zainteresowana nie ponosiła na tych gruntach żadnych nakładów na ulepszenie budynków budowli lub ich części. Nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży gruntów, posiada inne grunty rolne lecz nie zamierza w przyszłości ich sprzedawać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dostawa o której mowa w przedstawionym stanie faktycznym spełnia kryteria art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa towaru używanego, które zwalnia się od podatku od towarów i usług.

Sprzedaż w tym przypadku po upływie pół roku od jego zakupu, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło nabycie jest zwolnione z VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Sprzedaż majątku prywatnego, zasługuje na uwzględnienie w zakresie zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy. Z kolei, w celu ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia "działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem wykonania czynności jest jej dokonywanie w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją dokonania określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni zakupiła w miesiącu sierpniu 2008 r. działkę rolną o powierzchni 1,2478 ha na powiększenie gospodarstwa rolnego. Działka rolna weszła do majątku prywatnego małżonków z zamiarem przeznaczenia pod zalesienie i postawienie domku letniskowego. Zalesienie terenu stało się niewykonalne, ponieważ działka położona jest w sąsiedztwie z Fabryką Maszyn Górniczych, w której funkcjonuje odlewnia, która wytwarza substancje mogące mieć uboczne skutki dla młodych roślin (sadzonek), lecz ilość substancji przedostających się do środowiska nie przekracza norm niebezpiecznych dla człowieka.

Wobec tych okoliczności Zainteresowana postanowiła dokonać przekształcenia terenu rolnego na teren rolny z możliwością zabudowy. Następnie dokonała podziału na działki o powierzchni około 900 m ² i zamierza je sprzedać pod zabudowę mieszkalną.

Wnioskodawczyni nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie wykorzystywała gruntów w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Posiadany grunt rolny nie był ani nie jest udostępniany odpłatnie innym osobom na podstawie umowy dzierżawy (użyczenia). Sprzedawana nieruchomość w momencie sprzedaży jest niezabudowana bez żadnych naniesień. Zainteresowana nie ponosiła na tych gruntach żadnych nakładów na ulepszenie budynków budowli lub ich części. Nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży gruntów, posiada inne grunty rolne lecz nie zamierza w przyszłości ich sprzedawać.

Uwzględniając treść powołanych przepisów oraz opisany stan faktyczny wskazać należy, iż w niniejszej sprawie Zainteresowana - w związku z dostawą przedmiotowej działki - wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Wnioskodawczyni zakupiła przedmiotową działkę, dokonała przekształcenia terenu rolnego na teren rolny z możliwością zabudowy oraz podzieliła nabytą działkę na mniejsze działki o powierzchni około 900 m ^2, które zamierza sprzedać.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż dostawy działek będą realizowane z zamiarem ich powtarzania i zmierzają do nadania im zorganizowanego charakteru. Dostawy kilku działek nie można zaliczyć do czynności jednorazowej. Istotnym jest, iż w momencie dokonywania pierwszej dostawy udziałów w działkach Wnioskodawczyni miała zamiar dokonać kolejnej czynności tego rodzaju. Sprzedaż działek pod zabudowę mieszkalną podlega wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonująca dostawy uzyskuje status podatnika podatku VAT już przy dokonaniu pierwszej dostawy. Nie ulega wątpliwości, że taki zamiar wystąpi w omawianej sprawie, a dostawa ww. działek dokonywana będzie w ramach prowadzonej przez sprzedającą działalności gospodarczej.

Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest również fakt, że Wnioskodawczyni przed podziałem działki dokonała przekształcenia terenu rolnego na teren rolny z możliwością zabudowy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż okoliczności sprawy (przekształcenie terenu rolnego na teren rolny z możliwością zabudowy, a następnie podział na działki o powierzchni około 900 m ²), wskazują na zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy, w przeciwnym bowiem razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione. Zatem tak przewidziana sprzedaż nie ma charakteru incydentalnego czy też sporadycznego, a częstotliwy.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni wskazała, że działkę zakupiła na powiększenie gospodarstwa rolnego. Zgodnie z art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej. Natomiast w myśl art. 55 ³ ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Celem przedsiębiorstwa, którym jest gospodarstwo rolne, zawsze jest produkcja rolnicza, bez względu na to w jaki sposób zostaną wykorzystane pożytki z tej działalności.

Zainteresowana wypełni zatem definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i wystąpi - w związku z dostawą przedmiotowych działek - w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku jego braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy).

Uwzględniając opis stanu faktycznego wskazujący, iż przedmiotowe działki sklasyfikowane są jako grunty pod zabudowę mieszkaniową, stwierdzić należy, iż ich dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż przedmiotowych działek jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie korzystającą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 ustawy o podatku VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie natomiast do ust. 2 powołanego przepisu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast nieruchomościami rolnymi (gruntami rolnymi) są nieruchomości, które są lub mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, nie wyłączając produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej (art. 46 ¹ Kodeksu cywilnego).

Zatem w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego grunt jest nieruchomością. Nie znajdą więc do niego zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 ustawy, które odnoszą się w swej treści do ruchomości.

Z kolei, § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r., zwalniało od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Powyższy przepis nie ma więc zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.