ILPP2/443-956/10-3/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 25 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania opłat za korzystanie do celów prywatnych z samochodu służbowego przez pracownika - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania opłat za korzystanie do celów prywatnych z samochodu służbowego przez pracownika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) posiada samochody firmowe, będące jego własnością oraz użytkowane na podstawie umowy leasingu. Samochody firmowe są przydzielone pracownikom ze względu na zajmowane stanowisko i zakres wykonywanych obowiązków. Korzystanie z samochodu firmowego polega na używaniu go do wszelkich podróży związanych z wykonywaniem czynności służbowych.

Spółka zamierza udostępnić samochody służbowe pracownikom do celów prywatnych, m.in.: w celu dojazdu samochodem z miejsca zamieszkania do miejsca zatrudnienia lub w celu wyjazdu na urlop. Samochody udostępniane byłyby pracownikom, którzy dojeżdżają codziennie do biura, jednak często zdarza się, że przed i po pobycie w biurze muszą wykonywać obowiązki służbowe oraz pracownikom, którzy z uwagi na zakres obowiązków wynikających z umowy o pracę nie są zobowiązani do codziennego pobytu w biurze. W większości przypadków udostępniane samochody byłyby samochodami osobowymi.

Spółka dokonuje sprzedaż opodatkowaną, jedynie w marginalnym stopniu prowadzona jest sprzedaż zwolniona, która nie ma wpływu na wskaźnik proporcji VAT, w związku z czym Spółka jest w 100% uprawniona do odliczania VAT naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że koszty te są kosztami uzyskania przychodów i nie są świadczeniem nieodpłatnym, podatek VAT podlega odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy o VAT obowiązującymi dla rozliczeń dotyczących samochodów.

Przedmiotowe samochody będą udostępniane również poza godzinami pracy i będzie to traktowane jako nieodpłatne świadczenie, które podlega opodatkowaniu VAT, zatem Spółka zobowiązana będzie do jego zapłaty. Podstawą opodatkowania VAT jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika (art. 29 ust. 12 ustawy o VAT). Wyliczona wg wskaźnika 0,5% kwota stanowić będzie wartość brutto, w której będzie zawarty należny podatek VAT, który powinien być udokumentowany fakturą wewnętrzną i ujęty w ewidencji i deklaracji VAT. Ponieważ osoby korzystające z samochodów pokrywają koszty paliwa, a pobierane od pracowników płatności za korzystanie z samochodów służbowych do celów prywatnych jest traktowane jak odpłatne świadczenie usług, w konsekwencji czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu VAT (zgodnie z art. 8 ustawy o VAT). W związku z tym, że udostępniane będą samochody osobowe i ciężarowe, od paliwa do samochodów osobowych Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Z uwagi na fakt, iż osoby korzystające z samochodów są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, Spółka powinna udokumentować wykonaną usługę paragonem fiskalnym ze stawką 22% dla paliwa od samochodów ciężarowych i jako sprzedaż zwolnioną dla paliwa od samochodów osobowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług - art. 8 ust. 2 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że każde nieodpłatne świadczenie usług jest zrównane z odpłatnym świadczeniem usług, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki wynikające z ww. przepisu:

* nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada samochody firmowe, będące jego własnością oraz, które używa na podstawie umowy leasingu. Samochody te są przydzielane pracownikom, a korzystanie z nich polega na używaniu tych samochodów do wszelkich podróży związanych z wykonywaniem czynności służbowych. Zainteresowany zamierza udostępniać samochody służbowe pracownikom do celów prywatnych, m.in.: w celu dojazdu samochodem z miejsca zamieszkania do miejsca zatrudnienia lub w celu wyjazdu na urlop. Samochody te byłyby udostępniane pracownikom, którzy dojeżdżają codziennie do biura, jednak często zdarza się, że przed i po pobycie w biurze muszą wykonywać obowiązki służbowe oraz pracownikom, którzy z uwagi na zakres obowiązków wynikających z umowy o pracę nie są zobowiązani do codziennego pobytu w biurze.

Jak wskazał we wniosku Zainteresowany, osoby korzystające z samochodów firmowych pokrywają koszty paliwa, a pobierane od tych osób płatności za korzystanie z samochodów służbowych do celów prywatnych, traktowane jest przez Wnioskodawcę jak odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, z opisu sprawy wynika, iż w zamian za usługę udostępniania samochodów pracownikom do celów służbowych Wnioskodawca otrzymuje określone wynagrodzenie w wysokości odpowiadającej wartości kosztów paliwa. Z tego względu stwierdzić należy, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy traktować jako odpłatne świadczenie usług. Oznacza to, że Spółka świadczy na rzecz swoich pracowników usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a więc dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy. Podstawą opodatkowania, w przedmiotowej sprawie, będzie kwota należna pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W konsekwencji powyższego, Spółka świadczy na rzecz swoich pracowników usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a więc dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług stosowanie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wstawienia faktury.

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących - art. 111 ust. 1 ustawy.

W myśl § 2 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

I tak, w pozycji 34 tego załącznika, wymienione zostały następujące czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej - dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Jednakże powyższy przepis nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2010 r.

Zatem, ww. przepis przewiduje zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu usług świadczonych przez Spółkę na rzecz jej pracowników w sytuacji, gdy Zainteresowany nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2010 r.

Zgodnie z § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów:

Stosownie do § 4 ust. 2 cyt. rozporządzenia, przepis ust. 1 pkt 4-7 nie ma zastosowania do zwolnień wynikających z poz. 34 załącznika do rozporządzenia z wyjątkiem sytuacji, w których ma zastosowanie § 3 ust. 6, lub podatnik utracił albo utraci prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami rozporządzenia również z innego tytułu.

Biorąc pod uwagę opis sprawy i ww. przepisy stwierdza się, iż w przedmiotowej sprawie użytkowanie przez pracowników Wnioskodawcy samochodów służbowych do celów prywatnych traktować należy jako odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. W konsekwencji usługa ta, w myśl art. 106 ust. 1 ustawy, powinna zostać udokumentowana fakturą VAT - jednakże tylko w sytuacji, gdy jej wystawienia zażąda pracownik (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej). Wnioskodawca w związku z przepisem § 2 i poz. 34 załącznika do rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej świadczenia usług na rzecz swoich pracowników, o ile Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2010 r., albo utraciła prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami rozporządzenia również z innego tytułu.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z eksploatacją samochodów służbowych do celów prywatnych pracownika został rozstrzygnięty w wydanej w dniu 17 września 2010 r. interpretacji nr ILPP2/443-956/10-2/SJ.

Natomiast wniosek w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych oraz od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięty w odrębnych interpretacjach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.