ILPP2/443-956/10-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 25 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z eksploatacją samochodów służbowych wykorzystywanych również dla celów prywatnych przez pracownika - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z eksploatacją samochodów służbowych wykorzystywanych również dla celów prywatnych przez pracownika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) posiada samochody firmowe, będące jego własnością oraz użytkowane na podstawie umowy leasingu. Samochody firmowe są przydzielone pracownikom ze względu na zajmowane stanowisko i zakres wykonywanych obowiązków. Korzystanie z samochodu firmowego polega na używaniu go do wszelkich podróży związanych z wykonywaniem czynności służbowych.

Spółka zamierza udostępnić samochody służbowe pracownikom do celów prywatnych, m.in.: w celu dojazdu samochodem z miejsca zamieszkania do miejsca zatrudnienia lub w celu wyjazdu na urlop. Samochody udostępniane byłyby pracownikom, którzy dojeżdżają codziennie do biura, jednak często zdarza się, że przed i po pobycie w biurze muszą wykonywać obowiązki służbowe oraz pracownikom, którzy z uwagi na zakres obowiązków wynikających z umowy o pracę nie są zobowiązani do codziennego pobytu w biurze. W większości przypadków udostępniane samochody byłyby samochodami osobowymi.

Spółka dokonuje sprzedaż opodatkowaną, jedynie w marginalnym stopniu prowadzona jest sprzedaż zwolniona, która nie ma wpływu na wskaźnik proporcji VAT, w związku z czym Spółka jest w 100% uprawniona do odliczania VAT naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony od zakupów związanych z eksploatacją tych samochodów w części podlegającej odliczeniu, zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że koszty te są kosztami uzyskania przychodów i nie są świadczeniem nieodpłatnym, podatek VAT podlega odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy o VAT obowiązującymi dla rozliczeń dotyczących samochodów.

Przedmiotowe samochody będą udostępniane również poza godzinami pracy i będzie to traktowane jako nieodpłatne świadczenie, które podlega opodatkowaniu VAT, zatem Spółka zobowiązana będzie do jego zapłaty. Podstawą opodatkowania VAT jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika (art. 29 ust. 12 ustawy o VAT). Wyliczona wg wskaźnika 0,5% kwota stanowić będzie wartość brutto, w której będzie zawarty należny podatek VAT, który powinien być udokumentowany fakturą wewnętrzną i ujęty w ewidencji i deklaracji VAT. Ponieważ osoby korzystające z samochodów pokrywają koszty paliwa, a pobierane od pracowników płatności za korzystanie z samochodów służbowych do celów prywatnych jest traktowane jak odpłatne świadczenie usług, w konsekwencji czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu VAT (zgodnie z art. 8 ustawy o VAT). W związku z tym, że udostępniane będą samochody osobowe i ciężarowe, od paliwa do samochodów osobowych Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Z uwagi na fakt, iż osoby korzystające z samochodów są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, Spółka powinna udokumentować wykonaną usługę paragonem fiskalnym ze stawką 22% dla paliwa od samochodów ciężarowych i jako sprzedaż zwolnioną dla paliwa od samochodów osobowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

nbspnbsp - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł (art. 86 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Ponadto, art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy określa, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada samochody firmowe, będące jego własnością oraz, które używa na podstawie umowy leasingu. Samochody te są przydzielane pracownikom, a korzystanie z nich polega na używaniu tych samochodów do wszelkich podróży związanych z wykonywaniem czynności służbowych. Zainteresowany zamierza udostępniać samochody służbowe pracownikom do celów prywatnych, m.in.: w celu dojazdu samochodem z miejsca zamieszkania do miejsca zatrudnienia lub w celu wyjazdu na urlop. Samochody te byłyby udostępniane pracownikom, którzy dojeżdżają codziennie do biura, jednak często zdarza się, że przed i po pobycie w biurze muszą wykonywać obowiązki służbowe oraz pracownikom, którzy z uwagi na zakres obowiązków wynikających z umowy o pracę nie są zobowiązani do codziennego pobytu w biurze.

Jak wskazał Zainteresowany, dokonuje on sprzedaży opodatkowanej, a jedynie w marginalnym stopniu prowadzi sprzedaż zwolnioną, która jednakże nie ma wpływu na wskaźnik proporcji VAT, w związku z czym Spółka uprawniona jest w 100% do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zatem z opisu sprawy wynika, iż Spółka posiada samochody firmowe, które są jej własnością oraz używa samochody na podstawie umowy leasingu i samochody te są wykorzystywane w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż Zainteresowany ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony od zakupów związanych z eksploatacją samochodów służbowych (z uwzględnieniem przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy), bowiem poniesione wydatki będą miały związek w wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ jednocześnie informuje, gdyby jednak doszło do zmiany wskaźnika proporcji VAT w związku ze wzrostem sprzedaży zwolnionej wtedy Zainteresowanemu przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną - w myśl zasad określonych w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wniosek w części dotyczącej sposobu dokumentowania opłat za korzystanie z samochodu służbowego przez pracownika do celów prywatnych został rozstrzygnięty w wydanej w dniu 17 września 2010 r. interpretacji nr ILPP2/443-956/10-3/SJ.

Natomiast wniosek w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięty w odrębnych interpretacjach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.