ILPP2/443-945/10-2/JKa

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 września 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-945/10-2/JKa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W listopadzie 2001 r. zakupił budynek restauracyjny o wartości 389 700,00 zł. Zakup dokumentowany był fakturą VAT ze zwolnieniem (art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT z 2001 r.). Budynek usadowiony jest na gruncie z prawem wieczystego użytkowania.

Ponad dwa lata Zainteresowany ponosił duże nakłady inwestycyjne na obiekcie i gotowy budynek oddał do użytkowania wprowadzając na ewidencję środków trwałych w styczniu 2004 r., o wartości 3 015 823,94 zł W lutym 2004 r. zwiększono wartość budynku o kwotę 865 270,00 zł W sumie wartość obiektu wyniosła 3 881 093,94 zł. Podatek naliczony w związku z ww. wydatkami na ulepszenie został przez Spółkę odliczony.

Od tamtego czasu nie ponosiła ona żadnych wydatków na jego ulepszenie. Nieruchomość wykorzystywana była przez nią do czynności opodatkowanych. W kwietniu 2010 r. Wnioskodawca wydzierżawił najemcy przedmiotowy budynek na podstawie umowy dzierżawy. Umowa trwa nadal. Zainteresowany planuje sprzedać przedmiotową nieruchomość w 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zasadnie Spółka uznała, że przy sprzedaży budynku restauracyjnego zastosuje zwolnienie od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem w listopadzie 2001 r. nieruchomości, gdyż zakup dokumentowany był fakturą VAT ze zwolnieniem. Poniósł on duże nakłady inwestycyjne na obiekcie od których odliczył podatek VAT. W styczniu 2004 r. oddał gotowy budynek do użytkowania.

Spółka stoi na stanowisku, że po zmodernizowaniu przedmiotowej nieruchomości pierwsze jej zasiedlenie w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nastąpiło w kwietniu 2010 r., bowiem w tym okresie została ona oddana do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT (umowa dzierżawy). Planuje ona sprzedać nieruchomość w 2011 r., czyli w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, dlatego też, nie będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.

Jednak na mocy art. 43 ust. 1 pkt 7a, Zainteresowany może zastosować zwolnienie przy sprzedaży obiektu restauracyjnego, gdyż ulepszona nieruchomość była wykorzystywana przez niego do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, czyli od 2004 r.

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że przy sprzedaży budynku restauracyjnego ma on możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie,

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem - bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z kolei, w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy postanowiono, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2001 r. zakupił budynek o wartości 389 700,00 zł. Zakup dokumentowany był fakturą VAT ze zwolnieniem od podatku. Zainteresowany ponosił nakłady inwestycyjne na obiekcie przekraczające 30% jego wartości początkowej. Gotowy budynek oddał do użytkowania wprowadzając na ewidencję środków trwałych w 2004 r. Podatek naliczony w związku z ww. wydatkami na ulepszenie został przez niego odliczony.

Od 2004 r. Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na jego ulepszenie. Nieruchomość wykorzystywana była przez nią do wykonywania czynności opodatkowanych. W kwietniu 2010 r. Wnioskodawca wydzierżawił najemcy przedmiotowy budynek na podstawie umowy dzierżawy. Umowa trwa nadal. Zainteresowany planuje sprzedać przedmiotową nieruchomość w 2011 r.

Z powyższych regulacji oraz opisu sprawy wynika, że pierwsze zasiedlenie nastąpiło w kwietniu 2010 r., bowiem w tym okresie nieruchomość będąca przedmiotem pytania została oddana do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (umowa dzierżawy). Zatem, planowana sprzedaż budynku nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia. Jednakże pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynie okres krótszy niż 2 lata, dlatego też transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz po poniesieniu wydatków związanych z ulepszeniem przedmiotowego budynku w kwocie powyżej 30% wartości początkowej budynku, użytkował go w celu wykonywania czynności opodatkowanych w okresie dłuższym niż 5 lat.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż Spółka zasadnie uznała, że sprzedaż budynku restauracyjnego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 43 ust. 7a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl