ILPP2/443-937/13-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 25 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 27 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

1. Działalność Spółki

a) opis działalności

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w postaci sieci lokali gastronomicznych różnych marek (A, B, C). W lokalach gastronomicznych konsumenci mają możliwość wyboru pomiędzy spożyciem posiłku na miejscu lub zakupem na wynos. Zamówienia na wynos mogą być składane bezpośrednio w restauracji (carry-out), w okienku (window, drive thru) lub przez telefon (call center). Ponadto, Spółka prowadzi również sprzedaż w strefach gastronomicznych (food court), wyznaczonych w galeriach handlowych. Każda z marek Spółki wyróżnia się charakterystycznym asortymentem, sposobem przygotowania i serwowania potraw, wyposażeniem lokalu oraz zakresem usług wspomagających konsumpcję, oferowanych klientom.

b) rodzaje sprzedaży na wynos

(i) Drive thru/window

B/C (drive-thru)

Usługa ta jest przeznaczona dla klientów zmotoryzowanych. Klient podjeżdża samochodem do okienka zamówień znajdującego się w obrębie budynku restauracji, gdzie pracownik restauracji przyjmuje zamówienie, pobiera opłatę za zamówione produkty i rejestruje zakup na kasie. Następnie pracownik podaje klientowi przez okienko zamówione produkty, zapakowane w papierową torbę i gotowe do natychmiastowej konsumpcji. Bezpośrednio po nabyciu klient odjeżdża od okienka.

A (window)

W lokalach gastronomicznych tej marki nie ma możliwości dokonywania zamówień przez klientów zmotoryzowanych, natomiast istnieją okienka (window), czyli wydzielone punkty sprzedaży w obrębie restauracji lub w jej pobliżu, sprzedające asortyment ograniczony do pizzy na kawałki oraz napojów bezalkoholowych do spożycia typowo na wynos. Pizza jest przygotowywana w kuchni restauracji, krojona na sześć kawałków, a następnie przenoszona na specjalne podgrzewacze znajdujące się w punkcie sprzedaży (okienku). Wybór pizzy dostępnej w okienku jest ograniczony do kilku pozycji z menu restauracji, a klient nie posiada możliwości indywidualizacji zamówienia. Sprzedaż odnotowana jest na kasie rejestrującej znajdującej się w okienku. Produkt podawany jest przez pracownika obsługującego kasę na trójkątnej papierowej tacce (przy jednym kawałku) lub (przy minimum dwóch kawałkach) w tekturowym pudełku, wyścielonym specjalnym papierem, który zapobiega przesiąkaniu. Klient na życzenie otrzymuje również plastikowe, jednorazowe sztućce. Co do zasady, po dokonaniu zakupu klient odchodzi od okienka i nie korzysta już z żadnych dodatkowych świadczeń - w tym kontekście ten sposób sprzedaży posiłków przypomina system drive-thru dostępny w wybranych lokalach gastronomicznych pozostałych marek Spółki.

(ii) Carry-out

B/C

Klient dokonuje wyboru pomiędzy zakupem posiłku do spożycia na miejscu, a zakupem na wynos - deklarując ten wybór już w momencie nabycia produktów przy kasie. Dokonanie przez klienta wyboru zakupu na wynos jest odnotowane podczas ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej. Pracownicy restauracji pakują zakupione dania i napoje do papierowych toreb umożliwiających ich wygodne przenoszenie. W celu stabilizacji napojów używane są ponadto podstawki na kubki. Co do zasady, w przypadku sprzedaży na wynos, klient bezpośrednio po zakupie opuszcza lokal, jednakże nie jest to kontrolowane przez pracowników restauracji.

A

Klient może zamówić danie na wynos telefonicznie, po czym odebrać je w wybranym przez siebie lokalu Spółki o ustalonej porze albo dokonać zamówienia na wynos bezpośrednio w lokalu, w kasie zlokalizowanej w pobliżu wejścia do restauracji. Dania są przygotowane w kuchni i pakowane w specjalne opakowania przeznaczone na wynos (kartonowe pudełka na pizzę i opakowania z tworzywa sztucznego na makarony, sałatki). Klientom oczekującym na realizację zamówienia udostępnia się najczęściej specjalne stoliki zlokalizowane w pobliżu kasy przy wejściu (nie jest to zasadniczo część konsumpcyjna).

(iii) Call center

B

W wybranych miastach zapewnia się klientom możliwość zamówienia produktów z dostawą pod wskazany przez siebie adres. Zamówienia dokonywane są drogą telefoniczną. Zamówione produkty są przygotowywane i pakowane, a następnie całe zamówienie jest umieszczane w papierowej torbie. Sprzedaż towarów odnotowana jest na kasie rejestrującej. Torba jest przekazywana kurierowi, który umieszcza ją w specjalnej torbie termicznej przeznaczonej do transportu, dzięki której potrawy dłużej zachowują swoją temperaturę. Kurier dostarcza zamówienie pod adres wskazany przez klienta podczas składania zamówienia. Ceny posiłków i napojów oferowanych w ramach tego kanału dystrybucji różnią się od cen oferowanych dla klientów dokonujących konsumpcji na miejscu. Opłata za dowóz nie jest odrębnie pobierana od klienta, koszt usługi w zakresie dowozu zawiera się więc w cenie posiłku.

A

W wybranych miastach zapewnia się klientom możliwość zamówienia produktów z dostawą pod wskazany przez siebie adres. Zamówienia składane są przez telefon. Klient wybiera dania ze specjalnego menu dla dostawy przez call center, które różni się od standardowego menu oferowanego w restauracji. Ponadto, obowiązuje określona, minimalna wartość zamówienia. Zamówione produkty są przygotowywane oraz pakowane w opakowania przeznaczone do sprzedaży na wynos, a następnie do specjalnej torby termicznej przeznaczonej do transportu, dzięki której potrawy dłużej zachowują swoją temperaturę. Kurier dostarcza zamówienie pod adres wskazany przez klienta, podczas składania zamówienia. Spółka nie pobiera odrębnej opłaty za dowóz towarów.

(iv) Food court

B/C

Restauracje Spółki są obecne również w centrach handlowych, gdzie sprzedaż posiłków i napojów prowadzona jest w ramach tzw. food court, czyli wydzielonej strefy gastronomicznej. Przygotowywanie posiłków odbywa się na takich samych zasadach jak w restauracjach znajdujących się w lokalu Spółki, podobnie wygląda również sprzedaż posiłków i napojów na wynos. W zależności od decyzji klienta, otrzymuje on posiłek na plastikowej tacce lub zapakowany na wynos np. w torbę papierową. Klient po odejściu od kasy może zająć miejsce w dowolnym miejscu strefy gastronomicznej, przy czym przy jednym stoliku mogą zająć miejsce klienci różnych restauracji prowadzących działalność w obrębie strefy. Klient może również opuścić teren strefy gastronomicznej i skonsumować posiłek w innym miejscu. Strefa ma charakter otwarty, tj. może z niej skorzystać zarówno klient jednej restauracji, jak i osoba niespożywająca posiłku. Nie jest ona podzielona na sektory przydzielone klientom poszczególnych restauracji, nie ma też stolików wydzielonych specjalnie dla klientów Spółki. W przypadku restauracji w food court przestrzeń konsumpcyjna (stoliki, krzesła) oraz infrastruktura i wyposażenie (toalety, klimatyzacja, muzyka) są zarządzane przez centra handlowe.

2. Interpretacje indywidualne uzyskane przez Spółkę

Dyrektor Izby Skarbowej w następujących interpretacjach indywidualnych (dalej: Interpretacje), dotyczących prowadzonej przez Spółkę sprzedaży na wynos produktów należących m.in. do grupowania PKWiU 10.85.11.0 "Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów lub krwi" oraz PKWiU 10.1 "Mięso i wyroby z mięsa, zakonserwowane" potwierdził, że:

* sprzedaż przez Spółkę na wynos w okienku (drive-thru/window), należy traktować jako dostawę towarów, opodatkowaną według właściwej dla danego towaru stawki VAT (interpretacja indywidualna z 28 grudnia 2011 r., w zakresie stanu faktycznego; interpretacja indywidualna z 28 grudnia 2011 r., w zakresie zdarzenia przyszłego);

* sprzedaż przez Spółkę na wynos w restauracji (carry-out), należy traktować jako dostawę towarów, opodatkowaną według właściwej dla danego towaru stawki VAT (interpretacja indywidualna z 30 grudnia 2011 r., w zakresie stanu faktycznego, interpretacja indywidualna z 30 grudnia 2011 r., w zakresie zdarzenia przyszłego);

* sprzedaż przez Spółkę na wynos w strefach gastronomicznych wyznaczonych w galeriach handlowych (food court), należy traktować jako dostawę towarów, opodatkowaną według właściwej dla danego towaru stawki VAT (interpretacja indywidualna z 4 stycznia 2012 r., w zakresie stanu faktycznego; interpretacja indywidualna z 4 stycznia 2012 r., w zakresie zdarzenia przyszłego);

* sprzedaż przez Spółkę na wynos, za pośrednictwem call center, należy traktować jako dostawę towarów, opodatkowaną według właściwej dla danego towaru stawki VAT (interpretacja indywidualna z 17 stycznia 2012 r., w zakresie stanu faktycznego; interpretacja indywidualna z 17 stycznia 2012 r., w zakresie zdarzenia przyszłego).

Zgodnie z uzyskanymi interpretacjami, Spółka traktuje sprzedaż posiłków i napojów na wynos we wszystkich formach wymienionych w punkcie 1 b) opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (carry-out, window/drive thru, call center oraz food court) jako dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

3. Opis wybranych produktów

W ofercie Spółki znajdą się m.in. następujące produkty:

* D, tj. gotowy posiłek (przygotowywany, przyprawiony, smażony), składający się z dwóch polędwiczek drobiowych (panierowanych w mące z dodatkiem przypraw), usmażonych na głębokim tłuszczu, zawijanych w pszenną tortillę, z dodatkiem pomidorów krojonych w kostkę i sałaty lodowej. Całość składników zawiniętych w tortillę polana będzie majonezem. Posiłek ten przeznaczony będzie do natychmiastowego spożycia, a więc produkt nie będzie ponownie mrożony, pakowany próżniowo czy puszkowany. Waga porcji wynosi około 227 gramów. Produkt pakowany będzie w pergaminową owijkę. (...):

* E, tj. gotowy posiłek (przygotowywany, przyprawiony, grillowany), składający się z grillowanego kotleta zawierającego 100% mielonego mięsa wołowego, umieszczonego pomiędzy dwoma kawałkami lekko przypieczonej, przeciętej bułki pszennej z dodatkiem plasterków pomidora, liści sałaty lodowej, piastrów ogórków konserwowych oraz cebuli. Całość dodatków znajdujących się we wnętrzu bułki polana jest majonezem sałatkowym oraz ketchupem pomidorowym. Posiłek ten przeznaczony będzie do natychmiastowego spożycia, a więc nie będzie ponownie mrożony, pakowany próżniowo czy puszkowany. Waga porcji wynosi około 283 gramów. Produkt pakowany będzie w pergaminową owijkę oraz torbę papierową. (...)

* F, tj. produkt składający się z upieczonych na ruszcie kotletów z mielonego mięsa wołowego (100% mięsa), umieszczonych między dwoma kawałkami przypieczonej, przeciętej bułki pszennej wraz z dodatkami takimi jak: plastry żółtego sera, plasterki ogórka konserwowego (pikle) oraz sosami - musztardą i keczupem. Waga produktu wynosi około 183 gramów. (...)

F, tj. gotowy posiłek (przygotowywany, przyprawiony, grillowany), składający się z dwóch grillowanych kotletów z mielonego mięsa wołowego (100% mięsa), w przeciętej, podgrzanej bułce pszennej, przełożonych dwoma plastrami sera żółtego typu Cheddar oraz z dodatkiem liści sałaty lodowej, plasterków ogórków konserwowych i cebuli. Dodatki warzywne polane będą sosem na bazie majonezu, marynaty korniszonowej i gorczycy. Posiłek ten przeznaczony będzie do natychmiastowego spożycia, a więc nie będzie ponownie mrożony, pakowany próżniowo czy puszkowany. Waga porcji wynosi około 378 gramów. Produkt pakowany będzie w pergaminową owijkę oraz w torbę papierową ułatwiającą przenoszenie. (...)

* H, tj. gotowy posiłek (przygotowywany, przyprawiony, smażony), składający się z kawałka mięsa drobiowego (100% mięsa), usmażonego w głębokim oleju, umieszczonego pomiędzy dwiema połówkami podgrzanej bułki pszennej o podłużnym kształcie, z dodatkiem sałaty lodowej Całość nadzienia bułki polana jest ketchupem. Posiłek ten przeznaczony będzie do natychmiastowego spożycia, a więc produkt nie będzie ponownie mrożony, pakowany próżniowo czy puszkowany. Waga porcji wynosi około 127 gramów. Produkt pakowany będzie w pergaminową owijkę. (...)

* I, tj. gotowy posiłek (przygotowany, przyprawiony i ugotowany, tj. grillowany i pieczony) składający się z upieczonego na ruszcie kotleta z mielonego mięsa wołowego (100% mięsa), umieszczonego między dwoma kawałkami lekko przypieczonej, przeciętej bułki pszennej oraz udekorowanego dodatkami, takimi jak plaster żółtego sera, plasterki ogórka konserwowego (pikle) oraz sosami - musztardą i keczupem. Posiłek ten przeznaczony jest do natychmiastowego spożycia, a więc nie będzie mrożony, pakowany próżniowo czy puszkowany, natomiast pakowany będzie w pergaminową owijkę z nadrukiem, a następnie papierową torbę. Waga jednego cheeseburgera wynosi około 128,3 gramów. (...)

* J, tj. gotowy posiłek (przygotowywany, przyprawiony, grillowany), składający się z grillowanego kotleta zawierającego 100% mielonego mięsa wołowego, umieszczonego pomiędzy dwoma kawałkami lekko przypieczonej, przeciętej bułki pszennej, posypanej grysem kukurydzianym z dodatkiem plasterków pomidora, 2 plastrów żółtego sera, 4 plastrów bekonu i prażonej cebulki. Całość dodatków znajdujących się we wnętrzu bułki polana jest majonezem sałatkowym (65% tłuszczu) oraz sosem barbecue. Posiłek ten przeznaczony będzie do natychmiastowego spożycia, a więc nie będzie ponownie mrożony, pakowany próżniowo czy puszkowany. Waga porcji wyniesie około 280 gramów. Produkt pakowany będzie w pergaminową owijkę oraz torbę papierową. (...)

Wnioskodawca zauważa, że szczegółowy opis produktów przedstawionych powyżej w zakresie procentowej zawartości poszczególnych składników w produkcie opiera się na średniej wadze składników w produkcie. Jednakże ze względu na fakt, że mogą pojawić się odchylenia od średniej wagi składników (zasadniczo nie przekraczające 5% ich wagi), również udział poszczególnych składników w masie produktu może podlegać niewielkim wahaniom. Spółka wskazuje, że nie wyklucza również, iż w przyszłości przedmiotowe produkty będą przedmiotem importu.

4. Klasyfikacja statystyczna produktów

W odniesieniu do dostawy dokonywanej w ramach sprzedaży posiłków i napojów na wynos, traktowanej jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, Spółka stosuje stawki VAT właściwe dla produktu, będącego przedmiotem sprzedaży. Przyporządkowania właściwych stawek VAT do sprzedawanych posiłków i napojów Spółka dokonuje na podstawie kwalifikacji poszczególnych pozycji asortymentowych do odpowiedniego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.; dalej: Rozporządzenie PKWiU).

Stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11; dalej: komunikat GUS), zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy zasadniczo do obowiązków producenta, bowiem posiada on wszystkie niezbędne informacje, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. Jednakże, w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć produkt, producent lub usługodawca może zwrócić się o pomoc do właściwej jednostki określonej w komunikacie Prezesa GUS w sprawie udzielania informacji dotyczącej standardów klasyfikacyjnych, tj. Ośrodka Interpretacji i Standardów Klasyfikacyjnych przy Urzędzie Statystycznym (dalej: Urząd Statystyczny).

Dla produktu o nazwie handlowej D, Spółka otrzymała klasyfikację statystyczną, wydaną przez Urząd Statystyczny w dniu 1 września 2011 r., wskazującą na klasyfikację powyższego produktu do grupowania PKWiU 10.85.11.0 "Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów lub krwi".

Ze względu na planowany eksport lub import niektórych produktów, Spółka zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej (dalej: Dyrektor IC) z wnioskiem o wydanie Wiążących Informacji Taryfowych (dalej również jako WIT). Spółka otrzymała WIT klasyfikujący wskazane poniżej produkty jako wyroby, objęte następującymi pozycjami CN:

* G, WIT z 26 marca 2012 r., G grupowanie CN 1602 50 95 "Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane - Z bydła - - Pozostałe - - - Pozostałe";

* H, WIT z 18 kwietnia 2012 r., H grupowanie CN 1602 32 90 "Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane - - Z ptactwa gatunku Gallus domesticus - - - Pozostałe";

* E, WIT z 26 marca 2012 r., zakonserwowane - Z bydła - - Pozostałe - - - Pozostałe";

* I, WIT z 24 lutego 2012 r., grupowanie CN 1602 50 95 "Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane - Z bydła - - Pozostałe - - - Pozostałe";

* J, WIT z 7 marca 2012 r., grupowanie CN 1602 50 95 "Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane - Z bydła - - Pozostałe - - - Pozostałe";

* F, WIT z 16 października 2012 r., sygn. PL-WIT-2012-01094, grupowanie CN 1602 50 95 "Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane - Z bydła - - Pozostałe - - - Pozostałe";

Zgodnie z powiązaniami pomiędzy Nomenklaturą Scaloną a PKWiU, pozycja CN 1602 50 oraz CN 1602 32 odpowiada grupowaniu PKWiU 10.13.15.0 "Pozostałe przetwory i konserwy z mięsa, podrobów lub krwi, z wyłączeniem gotowych dań z mięsa i podrobów".

5. Opinia eksperta

Ponadto, Spółka zwróciła się z prośbą do eksperta w zakresie towaroznawstwa, pracownika naukowego Szkoły (...), Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji, Zakładu Żywności Funkcjonalnej i Towaroznawstwa, o wydanie opinii odnośnie charakterystyki oraz klasyfikacji statystycznej grupy produktów, w skład której wchodzi m.in.: E, G, I oraz H, a także produkty do nich zbliżone. Zgodnie z opinią wydaną przez eksperta 2 września 2013 r. (dalej jako: opinia eksperta), biorąc pod uwagę skład recepturowy, technologię produkcji oraz przeznaczenie produktów tego typu, opiniowane produkty mieszczą się w grupowaniu 10.85.11.0 "Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów i krwi".

Spółka nie wyklucza, że będzie dokonywała dostawy produktów o zbliżonym składzie w sposób określony w punkcie 1 b) opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w świetle uzyskanych przez Spółkę Interpretacji oraz Wiążących Informacji Taryfowych, a także treści powiązań pomiędzy Nomenklaturą Scaloną a Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z 2008 r. wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sprzedaż na wynos w sposób przedstawiony w punkcie 1 b) opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, produktów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, będzie opodatkowana stawką VAT w wysokości 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w świetle uzyskanych przez Spółkę Interpretacji oraz Wiążących Informacji Taryfowych, a także mając na względzie treść powiązań pomiędzy Nomenklaturą Scaloną a Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z 2008 r. wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sprzedaż na wynos w sposób przedstawiony w punkcie 1 b) opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, produktów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, będzie opodatkowana stawką VAT w wysokości 5%.

1. Obowiązujące przepisy prawa podatkowego w zakresie stawek VAT na dostawę środków spożywczych

Zgodnie z uzyskanymi przez Spółkę Interpretacjami, sprzedaż produktów na wynos w sposób przedstawiony w punkcie 1 b) opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu z zastosowaniem stawki VAT odpowiedniej dla towaru będącego przedmiotem dostawy.

W myśl natomiast art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi zasadniczo 23%, przy czym zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, "dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (...)" (obecnie 8%). Natomiast według art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, "dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku wynosi 5%".

Ustawodawca objął zakresem obniżonych stawek VAT m.in. dostawę określonych artykułów spożywczych, precyzując zakres stosowania preferencyjnych stawek poprzez odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Zgodnie bowiem z art. 5a ustawy o VAT, "towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne".

Na podstawie poz. 17 załącznika nr 10 do ustawy o VAT, opodatkowaniu 5% stawką VAT podlegają produkty klasyfikowane do grupowania PKWiU 10.1 "Mięso i wyroby z mięsa, zakonserwowane", z wyłączeniem tłuszczów technicznych, produktów ubocznych garbarń, skór i skórek, niejadalnych, piór, puchu, pierza i skórek ptaków oraz wełny szarpanej. Natomiast na podstawie poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy o VAT, opodatkowaniu 5% stawką VAT podlegają produkty klasyfikowane do grupowania PKWiU 10.85.1 "Gotowe posiłki i dania" z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

2. Instytucja Wiążących Informacji Taryfowych

Spółka zaznacza, że ze względu na planowany eksport lub import niektórych produktów, zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej z wnioskiem o wydanie Wiążących Informacji Taryfowych. Należy wyjaśnić, że Wiążące Informacje Taryfowe są decyzjami rozstrzygającymi o klasyfikacji taryfowej towarów, tj. ustalającymi właściwy kod Taryfy celnej dla określonego towaru i zapewniają jednolite oraz poprawne stosowanie nomenklatury scalonej (dla potrzeb celnych i statystycznych) na terenie całej Unii Europejskiej. W szczególności, zgodnie z art. 20 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U.UE.L 145, 04/06/2008, dalej: WKC), " (...) na formalny wniosek organy celne wydają decyzje w sprawie wiążących informacji taryfowych (...)", przy czym na podstawie art. 20 ust. 2 akapit 2 WKC, " (...) decyzje te są wiążące dla organów celnych w odniesieniu do posiadacza decyzji jedynie w stosunku do towarów, dla których formalności celne zostały zakończone po dniu, w którym decyzja zaczęła obowiązywać".

W świetle powyższego, decyzja w zakresie informacji taryfowej jest wiążąca zarówno dla jej posiadacza, jak i organów celnych. Spółka przy tym wskazuje, że opinie organów statystycznych w zakresie właściwej klasyfikacji produktu na gruncie PKWiU nie mają charakteru decyzji administracyjnej, a otrzymanie opinii statystycznej zasadniczo nie wywołuje żadnych bezpośrednich skutków prawnych po stronie podatnika.

Jednocześnie Spółka podkreśla, że decyzje WIT znajdują również zastosowanie do ustalania właściwego sposobu opodatkowania m.in. w zakresie akcyzy. W szczególności, zgodnie z art. 7b ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626), "Wiążąca informacja taryfowa, o której mowa w art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz.UE.L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307, z późn. zm.), ma odpowiednio zastosowanie w obrocie wyrobami akcyzowymi na terytorium kraju oraz w ich nabyciu wewnątrzwspólnotowym, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz.UE.L 253 z 11.10.1993, str. 1, z późn zm., Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 6, str. 3, z późn zm.)".

Konsekwentnie, w ocenie Spółki należy uznać, że decyzje WIT mają niewątpliwie większą moc dowodową, niż opinie organów statystycznych w zakresie ustalania właściwej klasyfikacji danego produktu.

3. Produkty Spółki jako "Gotowe posiłki i dania"

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym - dla zbliżonego (acz nie identycznego) produktu o nazwie handlowej D, Spółka otrzymała klasyfikację statystyczną, wydaną przez Urząd Statystyczny 1 września 2011 r., wskazującą na klasyfikację do grupowania PKWiU 10.85.11.0 "Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów lub krwi". Zgodnie z tą klasyfikacją i uzyskanymi przez Spółkę Interpretacjami, sprzedaż produktów o nazwie D podlega opodatkowaniu 5% stawką VAT.

W ocenie Spółki, istnieją argumenty by twierdzić, że również produkty przedstawione w stanie faktycznym podlegają analogicznej klasyfikacji statystycznej, co oznaczałoby, że ich sprzedaż na terytorium Polski podlega opodatkowaniu VAT według stawki 5%. W szczególności:

* Zgodnie z objaśnieniami do grupowania PKWiU 10.85 "Gotowe posiłki i dania", zamieszczonymi na stronie internetowej GUS (http://www.stat.gov.pl/Klasyfikacje/), określenie "gotowe" użyte w nazwie grupowania oznacza, że posiłki i dania są przygotowane, przyprawione i ugotowane. W świetle powyższego należy uznać, że pojęcie "gotowe posiłki i dania" obejmuje produkty, które są przeznaczone do natychmiastowego spożycia. Tymczasem oferowane przez Spółkę posiłki opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym w momencie dokonania sprzedaży są przygotowane, przyprawione oraz poddane obróbce termicznej (mięso stanowiące główny składnik posiłku jest usmażone bądź grillowane w zależności od rodzaju produktu), a także umieszczone w opakowaniu, które umożliwia natychmiastowe spożycie (zazwyczaj jest to pergaminowa owijka). Po dokonaniu zakupu posiłku na wynos, w sposób przedstawiony w punkcie 1 b) opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, klient może go natychmiast spożyć lub potencjalnie dokonać konsumpcji w późniejszym czasie, po ponownym podgrzaniu. Posiłki sprzedawane przez Spółkę są zatem przeznaczone do natychmiastowego spożycia przez konsumentów, a zatem - w ocenie Spółki - można twierdzić, że spełniają one definicję gotowych posiłków.

* Ponadto, zgodnie z objaśnieniami do grupowania PKWiU 10.85 "Gotowe posiłki i dania", zamieszczonymi na stronie internetowej GUS (http://www.stat.gov.pl/Klasyfikacje/), posiłki klasyfikowane do tego grupowania powinny składać się co najmniej z dwóch różnych składników. Spółka wskazuje, że znajdujące się w jej asortymencie produkty stanowią pełnowartościowy posiłek, zawierający więcej niż dwa składniki, z których każdy cechuje się odmiennymi wartościami odżywczymi. Z uwagi na fakt, że w posiłkach tych znajduje się zarówno mięso, jak i warzywa oraz bułka lub tortilla (a także ser, bekon oraz różne rodzaje sosów w zależności od rodzaju produktu), dostarczają one konsumentowi wszelkich niezbędnych składników odżywczych, tj. białka, węglowodanów, cukrów, tłuszczów oraz błonnika. Posiłki opisane w złożonym wniosku dostarczają konsumentom, w zależności od rodzaju, od 321,9 kcal (I) do 999 kcal (G) - dostarczają one zatem od 16,1% do nawet 49,95% zalecanego dziennego spożycia kalorii (referencyjna wartość spożycia (GDA) dla przeciętnej osoby dorosłej wynosi 2000 kcal). Posiłki te zastępują więc konsumentom pełnowartościowy, domowy posiłek.

* Spółka przy tym zaznacza, że główny składnik posiłku, zarówno pod względem wartości energetycznej, jak i walorów smakowych (a w niektórych przypadkach również pod względem udziału procentowego w masie posiłku) stanowi mięso. Przedmiotowe produkty zapewniają więc nie tylko odpowiednią ilość energii, ale dostarczają również niezbędnych wartości odżywczych. Przykładowo, produkty znajdujące się w asortymencie Spółki zapewniają od 26% (H) do 123% (G) wskazanego dziennego spożycia (GDA) białka. Ponadto, produkty te zapewniają od 14% (I) do 26% (J) średniego dobowego zapotrzebowania na węglowodany, w tym od 5% (F) do 12% (E) dziennego zapotrzebowania na błonnik. Należy więc podkreślić, że produkty proponowane przez Spółkę dostarczają zróżnicowanych składników odżywczych, w odpowiednio wysokiej ilości, aby uzasadniać ich klasyfikację jako pełnowartościowy posiłek, a nie przekąska.

* Spółka wskazuje, że powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych, prezentowanym w interpretacjach indywidualnych dotyczących stawki VAT właściwej dla dostawy produktów o składzie zbliżonym do produktów Spółki. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z 23 maja 2013 r. (sygn. IPPP1/443-187/13-2/AS), dotyczącej sprzedaży przez podatnika podgrzanych bułek z dodatkiem parówki/kabanosa oraz sosu (a zatem produktów podobnych do posiłków oferowanych przez Spółkę, opisanych w złożonym wniosku)"na wynos" uznał, że: "(...) będące przedmiotem zapytania hot dogi sprzedawane na stacji benzynowej traktowane jako towar w postaci gotowych posiłków i dań sklasyfikowanych w grupowaniu 10.85.1 PKWiU, podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy wyżej powołanego art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. Podobne wnioski przedstawione zostały przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 18 lutego 2013 r., sygn. IPPP3/443-107/13-2/RD.

* Dodatkowo, również z opinii eksperta, dysponującego wiedzą z zakresu towaroznawstwa, wynika, że przedmiotowe produkty podlegają klasyfikacji do grupowania PKWiU 10.85.11.0 "Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów lub krwi". Jak wyjaśnił ekspert, znaczący udział wkładu mięsnego w tych produktach, czyni je porównywalnymi z typowym posiłkiem obiadowym, natomiast źródłem węglowodanów jest pieczywo, które w posiłku głównym może zastępować ziemniaki, ryż czy makaron. W opinii eksperta, tego typu produkty należy traktować jako tzw. żywność wygodną ("ready to eat").

Co prawda Spółka nie posiada opinii organów statystycznych potwierdzającej powyższą klasyfikację, jednakie biorąc pod uwagę, że jednocześnie Spółka jest w posiadaniu Wiążących Informacji Taryfowych wydanych dla produktów wskazanych w stanie faktycznym, w ocenie Spółki, w analizowanym przypadku dla celów określenia klasyfikacji statystycznej, o której mowa w art. 5a ustawy o VAT i tym samym - stawki VAT właściwej dla ich sprzedaży na terytorium kraju - Spółka może przyjąć klasyfikację PKWiU wynikająca z powiązań pomiędzy Nomenklaturą Scaloną a PKWiU dla poszczególnych produktów.

4. Stawka VAT w imporcie towarów i sprzedaży krajowej

Zgodnie z art. 94 ust. 2 Dyrektywy VAT, "z zastrzeżeniem możliwości określonej w art. 103 ust. 1 przewidującej stosowanie stawki obniżonej do importu dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, do importu towarów stosuje się stawkę mającą zastosowanie do dostaw takich samych towarów na terytorium państwa członkowskiego".

Powyższy przepis formułuje zasadę, zgodnie z którą - poza określonymi wyjątkami, nieznajdującymi zastosowania w analizowanej sprawie - stawki VAT stosowane w imporcie i sprzedaży krajowej tych samych towarów winny być identyczne. Przepis art. 94 ust. 2 Dyrektywy VAT jest przejawem zasady neutralności podatkowej VAT, która zakłada, że różnicowanie sposobu opodatkowania takich samych towarów w obrębie jednego państwa członkowskiego jest niedopuszczalne, gdyż mogłoby się przyczynić do uprzywilejowania określonej grupy podatników kosztem innych. Zasadę te wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygając w sprawach dotyczących braku możliwości stosowania odmiennych stawek VAT w odniesieniu do importu i sprzedaży krajowej podobnych, konkurencyjnych względem siebie produktów (przykładowo, sprawy o sygnaturach C-278/83 Komisja Europejska przeciwko Republice Włoskiej, czy C-230/89 Komisja Europejska przeciwko Republice Greckiej). Konieczność stosowania się do tej zasady podczas interpretacji przepisów ustawy o VAT zauważają również polskie sądy administracyjne, które w wydawanych przez siebie orzeczeniach wielokrotnie wskazywały, że różnicowanie sposobu opodatkowania VAT produktów o zbliżonych właściwościach jest niedopuszczalne z punktu widzenia zasady neutralności podatkowej (przykładowo, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 stycznia 2013 r. sygn. akt I FSK 697112).

W szczególności, na gruncie krajowych przepisów w zakresie VAT, zasada ta znajduje odzwierciedlenie w sposobie konstrukcji art. 41 ustawy o VAT przez ustawodawcę, który regulując zasady określania stawki VAT nie przewiduje w odniesieniu do importu towarów szczególnych zasad, czy odmiennych od stosowanych w sprzedaży krajowej stawek VAT.

Wyjątkiem są przepisy dotyczące stosowania stawek obniżonych w imporcie towarów, które - zgodnie delegacją z art. 41 ust. 15 ustawy o VAT, określone zostały przez Ministra Finansów w przepisach Rozporządzenia tegoż Ministra z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie wykazu towarów do celów poboru podatku od towarów i usług w imporcie (dalej: Rozporządzenie). Towary tam określone, których import opodatkowany jest odpowiednio 8% stawką VAT (towary wskazane w Załączniku nr 1 do wspomnianego Rozporządzenia) lub 5% stawką VAT (wskazane w Załączniku nr 2 do Rozporządzenia) identyfikowane są nie za pomocą odpowiednich symboli PKWiU (w ten sposób zidentyfikowano towary i usługi podlegające opodatkowaniu obniżonymi stawkami na mocy Załącznika nr oraz nr 10 do ustawy o VAT), ale za pomocą kodów Nomenklatury Scalonej (CN). Należy jednak zwrócić uwagę, że Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawiera powiązania pomiędzy Nomenklaturą Scaloną a klasyfikacją PKWiU, przy pomocy których ustalić można, któremu grupowaniu CN odpowiada dane grupowanie PKWiU i vice versa. W ocenie Spółki, jako że powiązania te stanowią integralny element rozporządzenia w sprawie PKWiU, mogą one być wykorzystywane przez podatników w procesie interpretacji przepisów prawa podatkowego w szczególności przepisów w zakresie stawek VAT (szerzej na ten temat w punkcie 5 poniżej).

W ocenie Spółki, aby zasada wynikająca z art. 94 ust. 2 Dyrektywy VAT była zachowana, sprzedaż na terytorium kraju towarów, których import opodatkowany jest stawką VAT w wysokości 5% lub 8%, winna również podlegać opodatkowaniu tymi stawkami. W przeciwnym wypadku, gdyby w sprzedaży krajowej zastosowana została stawka wyższa - prowadziłoby to do naruszenia zasady neutralności VAT, a w szczególności do sytuacji, w której importer miałby prawo do odliczenia VAT z tytułu importu towarów w wysokości 5% lub 8% VAT podstawy opodatkowania, po czym sprzedając zaimportowany towar w Polsce musiałby naliczyć VAT należny według stawki 23%.

Dlatego też, w ocenie Spółki, sprzedaż towarów wymienionych w Załączniku nr 1 lub nr 2 do Rozporządzenia winna być opodatkowana odpowiednio (i) stawką 8% - w odniesieniu do towarów wymienionych w Załączniku nr 1 do Rozporządzenia oraz (ii) stawką 5% - w odniesieniu do towarów wymienionych w Załączniku nr 2 do Rozporządzenia. W ocenie Spółki, taka była również intencja ustawodawcy, który formułując w art. 41 ust. 15 ustawy o VAT delegację dla Ministra Finansów do wydania Rozporządzenia wprost wskazał, że ma ono określać stawki właściwe dla importu towarów wymienionych w Załącznikach nr 3 i Załącznika nr 10 do ustawy o VAT. Z konstrukcji tych przepisów wynika, że:

* zakres towarów wymienionych w Załączniku nr 1 do Rozporządzenia odpowiada zakresowi towarów wymienionych w Załączniku nr 3 do ustawy o VAT (towary opodatkowane stawką 8%);

* zakres towarów wymienionych w Załączniku nr 2 Rozporządzenia odpowiada zakresowi towarów wymienionych w Załączniku nr 10 do ustawy o VAT (towary opodatkowane stawką 5%).

Tożsamość zakresów wspomnianych regulacji, jak również treść art. 94 ust. 2 Dyrektywy VAT oznacza w konsekwencji, że mając świadomość, iż dany towar jest towarem, który został wymieniony w Załączniku nr 2 do Rozporządzenia (a więc jego import w Polsce podlegałby opodatkowaniu stawką 5%), podatnik może zasadniczo przyjąć, że jest to jednocześnie towar, który został wymieniony w Załączniku nr 10 do ustawy o VAT, a w konsekwencji - że jego sprzedaż na terytorium kraju również podlegałaby opodatkowaniu według stawki 5%.

Zasada ta znajduje potwierdzenie w praktyce. Przykładowo - makaron sklasyfikowany pod kodem CN 1902 "Makarony, nawet poddane obróbce cieplnej, (...)", został wymieniony jednocześnie w poz. 113 Załącznika nr 2 do Rozporządzenia (stawka 5% VAT w imporcie) i w poz. 26 Załącznika nr 10 do ustawy o VAT (towary, których sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT stawką 5%).

Dlatego w ocenie Spółki, w przypadku, gdy podatnik dysponuje wydaną przez właściwego Dyrektora Izby Celnej Wiążącą Informację Taryfową (dalej WIT) wskazującą, że dany towar został ujęty w Załączniku nr 2 do Rozporządzenia (import opodatkowany stawką 5%), może on zasadniczo przyjąć, że sprzedaż tego towaru na terytorium kraju powinna również podlegać opodatkowaniu VAT według stawki 5%.

5. Powiązania pomiędzy klasyfikacją PKWiU i Nomenklaturą Scaloną

Powyższe podejście znajduje również potwierdzenie w analizie statusu powiązań pomiędzy klasyfikacją PKWiU a Nomenklaturą Scaloną na gruncie przepisów w zakresie klasyfikacji statystycznych. W szczególności, schemat klasyfikacji PKWiU stanowi wykaz grupowań obejmuje symbole grupowań, nazwy grupowań, a także symbole grupowań Nomenklatury Scalonej (CN 2007) dla wyrobów. Zgodnie bowiem z punktem 3.1 Zasad metodycznych PKWiU, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) jest klasyfikacją obejmującą grupowania produktów w podziale siedmiopoziomowym określoną przez Polską Klasyfikację Działalności (PKD 2007) oraz Nomenklaturę Scaloną (CN 2007). Należy wyjaśnić, że przedmiotowe zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji, a zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu.

Ponadto, zgodnie z punktem 5.2.1 Zasad metodycznych wskazujących ogólne zasady określania zakresu rzeczowego grupowań obejmujących wyroby, PKWiU 2008 w zakresie wyrobów tworzono uwzględniając właściwości fizyczne oraz strukturę wyrobów, przy czym w oparciu o tożsame założenia zbudowane są również międzynarodowe klasyfikacje handlu zagranicznego Zharmonizowany System Oznaczenia i Kodowania Towarów (HS) oraz Nomenklatura Scalona (CN). Jak wyjaśnił ustawodawca w przedmiotowym punkcie Zasad metodycznych, w celu maksymalnego zharmonizowania międzynarodowych klasyfikacji wyrobów na potrzeby statystyki produkcji z wcześniej opracowanymi międzynarodowymi klasyfikacjami towarów na potrzeby handlu zagranicznego - przy opracowywaniu klasyfikacji wyrobów posłużono się jako "blokami konstrukcyjnymi" pozycjami Nomenklatury Scalonej (CN). Z tych względów, w PKWiU 2008 zakres rzeczowy większości grupowań obejmujących wyroby jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji CN, to znaczy, że każde grupowanie PKWiU 2008 odpowiada całej pozycji, części pozycji lub stanowi agregat kilku pozycji CN. Ich symbole podano w kolumnie 3 schematu klasyfikacji. Klucz powiązań PKWiU 2008 - CN 2007 został przygotowany w oparciu o projekt klucza CPA 2008 - CN 2007, opracowany przez Eurostat (Urząd Statystyczny w UE).

Konsekwentnie, Spółka zwraca uwagę, że bezpośredni klucz powiązań pomiędzy klasyfikacją PKWiU 2008 a Nomenklaturą Scaloną CN 2007 jest integralnym elementem Rozporządzenia PKWiU, które stanowi źródło prawa obowiązującego w polskim porządku prawnym. W ocenie Spółki, posiadając decyzję WIT klasyfikującą dany wyrób na gruncie Nomenklatury Scalonej, podatnik może więc dokonać właściwej klasyfikacji tego wyrobu również na gruncie PKWiU, bezpośrednio na podstawie Rozporządzenia PKWiU. Nie ma przy tym obowiązku potwierdzenia prawidłowości tak dokonanej klasyfikacji w drodze uzyskania opinii organów statystycznych. Biorąc bowiem pod uwagę, że klucz powiązań pomiędzy klasyfikacją PKWiU 2008 a Nomenklaturą Scaloną CN 2007 jednoznacznie określa, jakie grupowanie PKWiU odpowiada danemu grupowaniu Nomenklatury Scalonej, co do zasady nie jest konieczne dokonywanie interpretacji przedmiotowych powiązań.

Ponadto, zgodnie z pkt 7.5 Zasad metodycznych PKWiU 2008, ze względu na ścisłe uzależnienie zakresów rzeczowych grupowań PKWiU od Nomenklatury Scalonej (CN), przy zaliczaniu wyrobów do poszczególnych grupowań PKWiU należy stosować "Noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C", a także "Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej (CN)".

Konsekwentnie, w ocenie Spółki, funkcją klucza powiązań pomiędzy klasyfikacją PKWiU 2008 a Nomenklaturą Scaloną CN 2007 wskazanego w obowiązującym Rozporządzeniu PKWiU jest przede wszystkim:

* zapewnienie zgodności pomiędzy klasyfikacją tych samych towarów na gruncie PKWiU oraz na gruncie Nomenklatury Scalonej, a także

* umożliwienie zastosowania, przy dokonywaniu klasyfikacji danego wyrobu do grupowania PKWiU, "Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej (CN)" oraz "Not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich".

Spółka bowiem zaznacza, że aby możliwe było zastosowanie właściwych "Not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich" oraz "Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej (CN)", konieczne jest określenie odpowiedniego grupowania danego wyrobu na gruncie Nomenklatury Scalonej. Konsekwentnie, w ocenie Spółki, w celu określenia właściwego grupowania PKWiU niezbędne jest zastosowanie bezpośredniego klucza powiązań pomiędzy klasyfikacją PKWiU 2008 a Nomenklaturą Scaloną CN 2007.

Zatem posiadanie przez podatnika wiążącej decyzji administracyjnej w zakresie właściwego grupowania wyrobu na gruncie Nomenklatury Scalonej (tekst jedn.: WIT), w połączeniu z kluczem powiązań pomiędzy klasyfikacją PKWiU 2008 a Nomenklaturą Scaloną CN 2007, które stanowi element źródła prawa obowiązującego w Polsce, umożliwia podatnikowi właściwą klasyfikację danego wyrobu do prawidłowego grupowania PKWiU. Konsekwentnie, zakładając zgodność z prawem otrzymanej WIT i wynikającej z niej klasyfikacji celnej - ubieganie się o dodatkową klasyfikację statystyczną tego towaru na gruncie PKWiU nie jest, zdaniem Spółki, konieczne, a wymaganie uzyskania opinii statystycznej w tym zakresie stanowiłoby w ocenie Spółki przejaw nadmiernego formalizmu.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 20 września 2010 r. (sygn. IPPP2-443-281/10-12/AK) wyjaśnił, że: "Skoro zatem do każdego symbolu PKWiU można przyporządkować odpowiadający mu kod CN stwierdzić należy, iż nie ma znaczenia, którym z symboli posługuje się polska ustawa o podatku od towarów i usług. Nie miałoby bowiem wpływu na określenie stawek podatkowych posługiwanie się w ustawie kodami CN, gdyż określają one te same kategorie towarów co odpowiadające im symbole PKWiU wprowadzone przepisami polskiego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r.".

W świetle argumentów przedstawionych przez Spółkę w punkcie 4 uzasadnienia, w jej ocenie, powyższe wnioski dotyczą w szczególności sytuacji, gdy:

* dany towar - mając na względzie jego klasyfikację CN - został wymieniony w Załączniku nr 1 lub 2 do Rozporządzenia;

* z powiązań pomiędzy Nomenklaturą Scaloną a PKWiU wynika, że kod CN, pod którym sklasyfikowany został ten towar odpowiada grupowaniu PKWiU wymienionemu odpowiednio w Załączniku nr 3 lub 10 do ustawy o VAT - w zakresie, w jakim towary należące do tego grupowania podlegają opodatkowaniu 5% lub 8% stawką VAT.

Zdaniem Spółki, w takich przypadkach - tj. gdy podatnik posiada prawomocną Wiążącą Informację Taryfową, z której wynika, że import danego towaru winien zostać opodatkowany w Polsce 5% stawką VAT (towar wymieniony został w Załączniku nr 2 do Rozporządzenia), a jednocześnie z powiązań pomiędzy Nomenklaturą CN i PKWiU wynika, że grupowanie CN do jakiego należy towar koresponduje z grupowaniem PKWiU wskazanym w Załączniku nr 10 do ustawy o VAT - wówczas zastosowanie 5% stawki VAT w sprzedaży takiego towaru na terytorium Polski może nastąpić w oparciu o posiadaną WIT i powiązania pomiędzy klasyfikacją CN a PKWiU. W takim bowiem wypadku, w ocenie Spółki - klasyfikacją wydaną na podstawie przepisów o statystyce publicznej, o której mowa w art. 5a ustawy o VAT, stosowaną dla potrzeb określenia właściwej stawki VAT w sprzedaży krajowej jest klasyfikacja PKWiU wynikająca z powiązań pomiędzy klasyfikacją PKWiU i Nomenklaturą Scaloną dla danego towaru.

6. Stawka VAT towarów sprzedawanych przez Spółkę

Spółka wskazuje, że Wiążące Informacje Taryfowe otrzymane przez Spółkę klasyfikują produkty do pozycji CN 1602 50 95 "Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane - Z bydła - - Pozostałe - - - Pozostałe" lub do pozycji CN 1602 32 90 "Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane - - Z ptactwa gatunku Gallus domesticus - - - Pozostałe".

Zgodnie natomiast z poz. 107 Załącznika nr 2 do Rozporządzenia, stawce VAT wynoszącej 5% podlega import towarów posiadających kod CN ex 1602 - Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane - z wyłączeniem CN 1602 10 00. Oznacza to, że import wszystkich produktów wskazanych w stanie faktycznym złożonego wniosku podlegałby opodatkowaniu VAT według stawki 5%.

Jednocześnie, zgodnie z powiązaniami pomiędzy Nomenklaturą Scaloną a PKWiU, pozycja CN 1602 50 oraz CN 1602 32 odpowiada grupowaniu PKWiU 10.13.15.0 "Pozostałe przetwory i konserwy z mięsa, podrobów lub krwi, z wyłączeniem gotowych dań z mięsa i podrobów".

Grupowanie ex 10.1 PKWiU "Mięso i wyroby z mięsa, zakonserwowane", w skład którego wchodzi między innymi grupowanie PKWiU 10.13.15.0 "Pozostałe przetwory i konserwy z mięsa, podrobów lub krwi, z wyłączeniem gotowych dań z mięsa i podrobów" zostało wskazane w poz. 17 Załącznika nr 10 do ustawy o VAT zawierającego wykaz towarów, których sprzedaż na terytorium kraju opodatkowana jest stawką 5%. Powiązania te ilustruje również poniższa tabela:

Kod CN Produktu według WIT -Stawka VAT w imporcie Produktu -Symbol PKWiU odpowiadający kodom CN Produktów -Stawka VAT w sprzedaży krajowej dla PKWiU

CN 1602 50 95 -5% - poz. 107 Załącznika nr 2 do Rozporządzenia -10.13.15.0 -5% - poz. 17 Załącznika nr 10 do ustawy o VAT

CN 1602 32 90 --

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka nie miała wątpliwości, co do klasyfikacji przedmiotowych produktów na gruncie PKWiU, a więc nie występowała o wydanie opinii w zakresie klasyfikacji do organów statystycznych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz przywołane argumenty, zdaniem Spółki, w analizowanym przypadku, w którym:

* Spółka dysponuje prawomocnymi, wydanymi przez Dyrektora Izby Celnej Wiążącymi Informacjami Taryfowymi;

* w wydanych WIT organ celny zaklasyfikował jej produkty do określonego kodu CN, z którego wynika, że ich import na terytorium Polski podlegałby opodatkowaniu stawką 5% stawką VAT;

* kod CN pod jakim sklasyfikowane są produkty Spółki odpowiada grupowaniu PKWiU zawierającemu produkty opodatkowane stawką 5%, zgodnie z Załącznikiem nr 10 do ustawy o VAT,

należy przyjąć, że sprzedaż tych produktów na terytorium kraju opodatkowana jest stawką 5%, a klasyfikacją wydaną na podstawie przepisów o statystyce publicznej, o której mowa w art. 5a ustawy o VAT, jest w tym przypadku klasyfikacja PKWiU wynikająca z powiązań pomiędzy klasyfikacją PKWiU i Nomenklaturą Scaloną dla poszczególnych produktów.

W analizowanym przypadku więc, w ocenie Spółki, możliwe jest stosowanie obniżonej stawki VAT w oparciu o Wiążącą Informację Taryfową i powiązanie między Nomenklaturą Scaloną a klasyfikacją PKWiU - bez konieczności dalszego ustalania klasyfikacji, o której mowa w art. 5a ustawy o VAT w formie uzyskania opinii organu statystycznego w trybie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że stawką właściwą dla opodatkowania sprzedaży towarów wskazanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym na wynos we wszystkich formach wymienionych w punkcie 1 b) opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (carry-out, window/drive thru, call center oraz food court) jest 5% stawka VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112, (a wcześniej wynikającymi z VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania - Dz.Urz.UE.L Nr 145, str. 1 z późn. zm.) - opodatkowaniu VAT podlegają (...) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z treści natomiast art. 14 ust. 1 Dyrektywy 112, wynika, że "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Pojęcie "dostawy towarów" w Szóstej Dyrektywie definiował art. 5 ust. 1, który stanowił, że "dostawa towaru" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania dobrami materialnymi jako właściciel.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy 112 - "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Natomiast w świetle art. 6 ust. 1 Szóstej Dyrektywy - termin "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję niestanowiącą dostawy towarów w rozumieniu art. 5.

Z art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77, str. 1) wynika, że "usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy".

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 - za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania, które na mocy art. 65 ww. rozporządzenia wykonawczego weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w postaci sieci lokali gastronomicznych różnych marek. W lokalach gastronomicznych konsumenci mają możliwość wyboru pomiędzy spożyciem posiłku na miejscu lub zakupem na wynos. Zamówienia na wynos mogą być składane bezpośrednio w restauracji (carry-out), w okienku (window, drive thru) lub przez telefon (call center). Ponadto, Spółka prowadzi również sprzedaż w strefach gastronomicznych (food court), wyznaczonych w galeriach handlowych. Każda z marek Spółki wyróżnia się charakterystycznym asortymentem, sposobem przygotowania i serwowania potraw, wyposażeniem lokalu oraz zakresem usług wspomagających konsumpcję, oferowanych klientom.

Z analizy opisu sprawy wynika zatem, że rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Poza tym ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że dostawa dań gotowych, na zasadach opisanych we wniosku, stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Klienci Wnioskodawcy w okolicznościach wskazanych we wniosku nie mają zapewnionej obsługi kelnerskiej, a serwis pracowników ograniczony jest do przygotowania, zapakowania i wydania/dostarczenia do klienta gotowego posiłku. Oczekiwania klientów sprowadzają się jedynie do otrzymania gotowego posiłku. Klient wybiera jedynie posiłek z dostępnego menu i może spożyć go w dowolnie wybranym przez siebie miejscu.

Powyższym czynnościom, w całym świadczeniu, nie można przypisać charakteru dominującego, przeważającego, pozwalającego na uznanie całości wykonywanych czynności za świadczenie usług. W związku z powyższym należy uznać, że w stanie wskazanym przez Wnioskodawcę mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów.

Stanowisko powyższe pozostaje w zgodzie m.in. z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien, w którym Trybunał wprowadził rozróżnienie na transakcje dotyczące działalności restauracyjnej i transakcje dotyczące żywności na wynos. Zgodnie z tym orzecznictwem transakcje dotyczące działalności restauracyjnej (świadczenia usług)"charakteryzuje ciąg elementów i czynności, od przygotowania posiłku do jego fizycznego podania", wśród których dostawa artykułów żywnościowych stanowi tylko jeden ze składników, a przeważa zdecydowanie świadczenie usług. Z żywnością na wynos (dostawą towarów) mamy do czynienia, jeżeli poza dostawą artykułów żywnościowych "transakcji nie towarzyszą usługi mające na celu organizację konsumpcji na miejscu w odpowiednim otoczeniu".

W pkt 14 ww. wyroku Trybunał orzekł, że: "działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. (...) Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach".

Do powyższego wyroku odniósł się również TSUE w orzeczeniu z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 podtrzymując argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło wskazał, że "w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych". W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, że "elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu, na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów".

Ponadto Trybunał zauważył, że: "przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (...), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. (...) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji nie może determinować jej charakteru".

Reasumując, sprzedaż posiłków, na zasadach opisanych we wniosku, stanowi dostawę towarów w postaci dań gotowych w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Dla określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług do czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca częstokroć odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług, stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Artykuł 41 ust. 2 ustawy określa, że dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Zatem, z powyższego wynika, że opodatkowaniu obniżoną stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione m.in. w załączniku nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy, który zawiera wykaz towarów i usług opodatkowanych aktualnie stawką podatku w wysokości 8%, wymieniono:

* w poz. 24, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.1 - "Mięso i wyroby z mięsa, zakonserwowane, z wyłączeniem: 1) tłuszczów technicznych, 2) produktów ubocznych garbarń, 3) skór i skórek, niejadalnych, 4) piór, puchu, pierza i skórek ptaków, 5) wełny szarpanej, 6) odpadów zwierzęcych surowych, niejadalnych (PKWiU ex 10.11.60.0) - z wyjątkiem jelit, pęcherzy i żołądków";

* w poz. 42, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.85.1 - "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%".

Należy w tym miejscu wskazać, że z treści art. 2 pkt 30 ustawy wynika, że przez zapis "PKWiU ex" rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do wyrobów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa wyrobu. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania - konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Ponadto zauważa się, że w świetle objaśnienia do powołanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy, ww. wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, który zawiera wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, wymieniono:

* w poz. 17, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.1 - "Mięso i wyroby z mięsa, zakonserwowane, z wyłączeniem: 1) tłuszczów technicznych, 2) produktów ubocznych garbarń, 3) skór i skórek, niejadalnych, 4) piór, puchu, pierza i skórek ptaków, 5) wełny szarpanej, 6) odpadów zwierzęcych surowych, niejadalnych (PKWiU ex 10.11.60.0) - z wyjątkiem jelit, pęcherzy i żołądków";

* w poz. 28, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.85.1 - "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%".

Z opisu sprawy wynika, że posiłki będące przedmiotem wniosku sklasyfikowane zostały przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 10.85.11.0 "Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów lub krwi" oraz PKWiU 10.13.15.0 "Pozostałe przetwory i konserwy z mięsa, podrobów lub krwi, z wyłączeniem gotowych dań z mięsa i podrobów", według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w sytuacji gdy, jak wskazał Wnioskodawca, opisane we wniosku produkty mieszczą się w grupowaniach PKWiU z 2008 r. 10.85.11.0 oraz 10.13.15.0, to ich dostawa podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w wysokości 5%.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w świetle przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznych towarów będących przedmiotem wniosku (10.85.11.0 oraz 10.13.15.0 według PKWiU z 2008 r.), sprzedaż na wynos w sposób przedstawiony w punkcie 1 b) opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, produktów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, będzie opodatkowana stawką VAT w wysokości 5% - zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) - w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku dla transakcji importu przedmiotowych towarów.

Podkreślić również należy, że analiza prawidłowości wskazanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji wykonywanych czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Zainteresowanego w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku.

Stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W szczególności, przedmiotową interpretację indywidualną wydano przy założeniu, że Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów sklasyfikowanych pod symbolami 10.85.11.0 i 10.13.15.0 według PKWiU z 2008 r. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy - udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.