ILPP2/443-93/10-3/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 19 stycznia 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 20 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia nazwy towarów na paragonie fiskalnym - jest prawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia nazwy towarów na paragonie fiskalnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu lombardu. Ewidencję sprzedaży prowadzi przy pomocy kasy fiskalnej. W swojej działalności udziela pożyczek osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, przyjmując w zamian pod zastaw różne towary używane, np.: sprzęt RTV, telefony komórkowe, wyroby jubilerskie. Zdarza się, że niektóre z zastawianych przedmiotów, w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie przez klienta, przechodzą na własność lombardu. Rzeczy takie podlegają dalszej odsprzedaży i jako towary używane, zgodnie z zasadami określonymi w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług, są opodatkowane za zasadzie VAT marża.

Działalność lombardu ma swoją specyfikę, nie jest to klasyczna działalność gospodarcza gdzie dokładnie można przewidzieć asortyment, który będzie podlegał sprzedaży. W pamięci kasy fiskalnej są zaprogramowane poszczególne grupy asortymentowe, np. elektronarzędzie używane, sprzęt AGD używany. Do każdej pożyczki pod zastaw jest sporządzana umowa, na której zastawiana rzecz jest dokładnie opisana. Umowa zostaje sporządzona w dwóch egzemplarzach, jeden egzemplarz dla osoby dokonującej zastawu, drugi dla lombardu. Kasy fiskalne mają ograniczoną ilość kodów jakie można wprowadzić, a przy tak szerokim i różnorodnym asortymencie nie ma możliwości, aby doprecyzować nazwę towaru na paragonie, Klienci zastawiają rzeczy produkowane obecnie jak i wyprodukowane w latach ubiegłych praktycznie z każdej branży. Kasa fiskalna daje możliwość wprowadzenia tylko 500 kodów z nazwą towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na paragonie fiskalnym wystawianym przez lombard w nazwie towaru może być umieszczona grupa towarowa np. sprzęt AGD używany, elektronarzędzie używane.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadami określonymi w paragrafie 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., na paragonie fiskalnym powinna znajdować się nazwa towaru lub usługi. Nazwa towaru na paragonie fiskalnym powinna określać towar w taki sposób, aby było możliwe zidentyfikowanie tego towaru na podstawie tej nazwy oraz przyporządkowanie odpowiedniej stawki VAT. Skoro Zainteresowany wie, że w lombardzie sprzedaje tylko i wyłącznie towary używane, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadzie VAT marży, to nie musi już dodatkowo posługiwać się nazwą, aby określić stawkę VAT. Jego zdaniem określenie towaru na paragonie jako "eIektronarzędzie używane" jest wystarczające.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

Z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć nazwę jednostkową - tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany opisać na paragonie każdy towar, podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do użytej nazwy towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a nadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedawanego towaru.

Nazwy grupowań według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zdaniem tut. Organu, mogą być wykorzystywane do prawidłowego definiowania nazwy towarów i usług, które będą drukowane przez kasę rejestrującą na paragonie fiskalnym, ale pod tym warunkiem, że nazwa danego grupowania pozwoli jednoznacznie zidentyfikować towar czy usługę, które zostały faktycznie zakupione przez klienta.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Jednocześnie, im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego ich przyporządkowania do stawek podatku.

Zatem, to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru w jednoznaczny sposób definiowała sprzedawane towary i umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawek podatków.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu lombardu. Ewidencję sprzedaży prowadzi przy pomocy kasy fiskalnej. W swojej działalności udziela pożyczek osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, przyjmując w zamian pod zastaw różne towary używane, np.: sprzęt RTV, telefony komórkowe, wyroby jubilerskie. Zdarza się, że niektóre z zastawianych przedmiotów, w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie przez klienta, przechodzą na własność lombardu. W ocenie Zainteresowanego działalność lombardu ma swoją specyfikę, nie jest to klasyczna działalność gospodarcza, gdzie dokładnie można przewidzieć asortyment, który będzie podlegał sprzedaży. W pamięci kasy fiskalnej są zaprogramowane poszczególne grupy asortymentowe np. elektronarzędzie używane, sprzęt AGD używany. Do każdej pożyczki pod zastaw jest sporządzana umowa, na której zastawiana rzecz jest dokładnie opisana. Umowa zostaje sporządzona w dwóch egzemplarzach, jeden egzemplarz dla osoby dokonującej zastawu, drugi dla lombardu. Jego zdaniem określenie towaru na paragonie jako np. "eIektronarzędzie używane" jest wystarczające.

Zatem, jeżeli wskazane we wniosku nazwy identyfikują towary oferowane przez Wnioskodawcę oraz możliwe jest przyporządkowanie do nich odpowiednich stawek podatku od towarów i usług, to należy uznać, iż w połączeniu z pozostałymi danymi, spełniają one wymogi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. i mogą być stosowane przez Wnioskodawcę.

W oparciu o powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż tak skonstruowana nazwa usługi na paragonie fiskalnym, tj. np. "eIektronarzędzie używane" nie pozwala na jednoznaczną identyfikację sprzedawanego towaru, jednakże w połączeniu z umową sporządzoną w momencie przyjęcia towaru do lombardu identyfikuje go w sposób jednoznaczny i precyzyjny.

Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona z zastosowaniem kas rejestrujących stanowi dowód, co do wysokości obrotu oraz kwot podatku należnego od dokonanych przez podatnika transakcji sprzedaży. W świetle powyższego, paragony fiskalne, jak i raporty fiskalne, muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży, a zarazem potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż zastosowana przez Wnioskodawcę nazwa towaru w połączeniu ze sporządzaną umową, na której zastawiana rzecz jest dokładnie opisana, identyfikuje ten towar w sposób wystarczająco jednoznaczny i precyzyjny, gdyż można określić jaki konkretnie towar został sprzedany.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż zastosowane przez Wnioskodawcę oznaczenie sprzedawanego towaru jako np. "elektronarzędzia używane", na paragonie drukowanym przez kasę rejestrującą wraz z umową sporządzoną w momencie przyjęcia towaru do lombardu identyfikuje go w sposób jednoznaczny i precyzyjny. Zatem, na paragonie fiskalnym wystawianym przez lombard w nazwie towaru może być umieszczona grupa towarowa np. sprzęt AGD używany, elektronarzędzie używane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego opodatkowania sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich z metali szlachetnych, które przeszły na własność lombardu w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie została wydana interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2010 r. nr ILPP2/443-93/10-2/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.