ILPP2/443-920/11-2/AK - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT usług wykonywanych na rzecz osób przebywających w ośrodku interwencji kryzysowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT wykonywanych usług na rzecz osób będących w kryzysie - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT wykonywanych usług na rzecz osób będących w kryzysie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Centrum zostało utworzone na podstawie Uchwały Rady Powiatu z dnia 17 lutego 1999 r. Centrum jest powiatową jednostką budżetową i funkcjonuje według zasad określonych przepisami prawa o finansach publicznych, wykonuje zadania z zakresu pomocy społecznej określone w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362). Od stycznia 2011 r. w związku z likwidacją Powiatowego Ośrodka Interwencji Kryzysowej i przejęciem zadań określonych w ustawie o pomocy społecznej, w PCPR utworzono zespół Ośrodek Interwencji Kryzysowej i Dom Interwencji Kryzysowej.

Dom Interwencji Kryzysowej jest przeznaczony dla osób dorosłych i będących pod ich opieką małoletnich dzieci, które znalazły się w sytuacji kryzysowej wynikającej ze zdarzenia losowego i wobec których niezbędne jest prowadzenie działań wspierających.

Na podstawie regulaminu pobytu w Domu Interwencji Kryzysowej pobyt w Domu jest odpłatny. W przypadku skierowania osoby dotkniętej kryzysem, koszt pobytu pokrywa kierujący ośrodek pomocy społecznej. W przypadku braku skierowania koszt pobytu ponosi osoba znajdująca się w kryzysie. Odpłatność za pobyt jest uiszczana na podstawie faktury wystawionej przez jednostkę, do której jest naliczany 8% podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec nowelizacji ustawy o podatku VAT (stan prawny aktualny od dnia 6 kwietnia 2011 r.) usługi pomocy społecznej świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz osób będących w kryzysie są zwolnione od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 pkt 22 ustawy o podatku VAT, usługi te winny być zwolnione z opłaty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, wprowadzonego ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

Zgodnie z ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), art. 43 ust. 1 pkt 22 otrzymał brzmienie "usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy (...)".

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.

Jak wynika z ust. 2 powołanego przepisu, zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie sytuacjom, o których mowa w art. 2 ust. 1, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ww. ustawy, interwencja kryzysowa stanowi zespół interdyscyplinarnych działań podejmowanych na rzecz osób i rodzin będących w stanie kryzysu. Celem interwencji kryzysowej jest przywrócenie równowagi psychicznej i umiejętności samodzielnego radzenia sobie, a dzięki temu zapobieganie przejściu reakcji kryzysowej w stan chronicznej niewydolności psychospołecznej.

Jak wynika z art. 51 ust. 1 powołanej ustawy, osobom, które ze względu na wiek, chorobę lub niepełnosprawność wymagają częściowej opieki i pomocy w zaspokajaniu niezbędnych potrzeb życiowych, mogą być przyznane usługi opiekuńcze, specjalistyczne usługi opiekuńcze lub posiłek, świadczone w ośrodku wsparcia.

Stosownie do treści ust. 2 cytowanego przepisu, interwencją kryzysową obejmuje się osoby i rodziny bez względu na posiadany dochód. W ramach interwencji kryzysowej udziela się natychmiastowej specjalistycznej pomocy psychologicznej, a w zależności od potrzeb - poradnictwa socjalnego lub prawnego, w sytuacjach uzasadnionych - schronienia do 3 miesięcy (art. 47 ust. 3 ww. ustawy).

Artykuł 47 ust. 4 tej ustawy stanowi, iż matki z małoletnimi dziećmi oraz kobiety w ciąży dotknięte przemocą lub znajdujące się w innej sytuacji kryzysowej mogą w ramach interwencji kryzysowej znaleźć schronienie i wsparcie w domach dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży. Do tych domów mogą być również przyjmowani ojcowie z małoletnimi dziećmi albo inne osoby sprawujące opiekę prawną nad dziećmi.

Stosownie do art. 112 ust. 1 ww. ustawy, zadania pomocy społecznej w powiatach wykonują jednostki organizacyjne - powiatowe centra pomocy rodzinie.

Z cytowanych przepisów wynika zatem, iż ustawa o pomocy społecznej jest prawnym narzędziem regulującym zakres opieki społecznej realizowanej przez odpowiednie organy, w celu m.in. pomocy osobom, które znalazły się w sytuacji kryzysowej wynikającej ze zdarzenia losowego i wobec których niezbędne jest prowadzenie działań wspierających, które z takiej pomocy mogą skorzystać. Powołane regulacje wskazują także, iż jednym z takich organów jest powiatowe centrum pomocy rodzinie.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest powiatową jednostką budżetową i funkcjonuje według zasad określonych przepisami prawa o finansach publicznych, wykonuje zadania z zakresu pomocy społecznej określone w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362). Od stycznia 2011 r. w związku z likwidacją Powiatowego Ośrodka Interwencji Kryzysowej i przejęciem zadań określonych w ustawie o pomocy społecznej, w PCPR utworzono zespół Ośrodek Interwencji Kryzysowej i Dom Interwencji Kryzysowej.

Dom Interwencji Kryzysowej jest przeznaczony dla osób dorosłych i będących pod ich opieką małoletnich dzieci, które znalazły się w sytuacji kryzysowej wynikającej ze zdarzenia losowego i wobec których niezbędne jest prowadzenie działań wspierających.

Na podstawie regulaminu pobytu w Domu Interwencji Kryzysowej pobyt w Domu jest odpłatny. W przypadku skierowania osoby dotkniętej kryzysem, koszt pobytu pokrywa kierujący ośrodek pomocy społecznej. W przypadku braku skierowania koszt pobytu ponosi osoba znajdująca się w kryzysie. Odpłatność za pobyt jest uiszczana na podstawie faktury wystawionej przez jednostkę.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny wskazać należy, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż usługi te są - jak wskazał Wnioskodawca - usługami mieszczącymi się w pojęciu usług pomocy społecznej w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej. W konsekwencji, spełniona została przesłanka określona w art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, na podstawie której możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, Wnioskodawcy w związku z wykonywanymi usługami przysługuje zwolnienie od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.